روزنامه تهران امروز در چاپ امروز صبح (چهارشنبه، 29 تیر) مصاحبه ای از جی.کی.رولینگ را منتشر کرده است. این مصاحبه با جواب های مفصل رولینگ را در ادامه خبر بخوانید...



وقتی که خیلی جوان بودید آیا می خواستید نویسنده شوید؟

بله، از وقتی که یادم می آید دوست داشتم نویسنده بشوم. همیشه زبان انگلیسی موضوع مورد علاقه‎ام در مدرسه بوده، ولی نمی دانم چرا مدرک زبان فرانسه گرفتم.

چند سال‌تان بود که نویسندگی را آغاز کردید؟ و اولین کتاب‌تان چه بود؟

وقتی شش سالم بود اولین داستانم را نوشتم که درباره یک خرگوش بود؛ اثری خیلی تخیلی. از آن زمان تا حالا در حال نوشتن هستم.

چه شد که حرفه نویسندگی را انتخاب کردید؟

اگر کسی از من درباره دستورالعمل خوشبختی سوال کند، می‌گویم گام اول این است که بفهمید چه کاری را در این دنیا بیشتر از همه دوست دارید و گام دوم، یافتن کسی است که برای انجام آن کار به شما مزد بدهد. گمان می‎کنم به راستی آدم خیلی خوش شانسی هستم که می‌توانم با نوشتن خودم را اداره کنم.

آیا در نظر دارید کتابی برای بزرگ‌ترها بنویسید؟

دو رمان اولم را که هیچ وقت تلاشی برای چاپ‌شان نکرده‌ام برای بزرگ‌ترها نوشته بودم. ممکن است یکی‌ دیگر هم بنویسم اما وقتی که در حال نوشتن هستم واقعا به گروه خاصی فکر نمی‎کنم. ابتدا ایده‏ها می‏آیند بعد داستان نوشته می‌شود بنا براین به ایده‏ای که من را درگیر خود می‏کند، بستگی دارد.

ایده هری پاتر از کجا آمد؟

در مورد این که ایده‌ها از کجا می‎آیند هیچ نظری ندارم و امیدوارم هیچ وقت به دنبال ایده نباشم؛ چون اگر این‎طور باشد هیجان را از من می‎گیرد. من فقط چین‎خوردگی کمی خنده‎داری بر روی سطح مغزم دارم که باعث می‎شود درباره سلسله طرح‎های ناپیدا فکر کنم.

اسامی شخصیت‌ها را چطور ساختید؟

بعضی از اسامی در کتاب‎های هری پاتر را از خودم ساختم اما علاوه بر آن نام‌های غیر متداول را از اسامی قدیسین قرون وسطی، نقشه‎ها، فرهنگ لغت‏ها، گیاهان، بنای یاد بودهای جنگی و مردمی که ملاقاتشان می‎کردم، جمع آوری کرده‎ام.

شخصیت‌های رمان‌تان براساس افرادی که می شناختید، ساخته‌اید؟

برخی از آنها بر اساس کسانی که می‎شناختم، هستند ولی باید خیلی مراقب چیزی که درباره اسامی می‎گویم، باشم. به طور کلی آدم‎های واقعی الهام‌بخش یک شخصیت هستند اما آنها یکبار در کله تان می‎آیند و سپس تبدیل به چیزهایی کاملا متفاوت می‎شوند. به طور مثال پروفسور اسنیپ و گیلدروی لاکهارت هر دوی آنها نمونه اغراق شده از کسانی هستند که قبلا آنها را دیده‏ام اما وقتی که آنها را روی کاغذ آوردم نسبتا متفاوت از آن چه که بودند، شدند. «هرمیون» یک کمی شبیه من است وقتی که 11 سالم بود، هرچند بسیار باهوش‎تر است.

هیچ‌کدام از داستان‎های‎تان بر اساس زندگی خود یا افرادی که می‏شناسید،هستند؟

من هیچ چیزی را آگاهانه در کتاب هری پاتر بر اساس زندگی‎ خودم نیاورده‎ام اما البته به این معنی نیست که احساساتم هیچ نقشی ندارند. وقتی که فصل 12 از کتاب اول «آینه‌ ایریزد» را دوباره خواندم، دیدم که بیشتر احساساتم مربوط به مرگ مادرم را در هری پاتر دخالت داده‌ام؛ گرچه از این مسئله هنگام نوشتن آگاه نبودم.

ایده کوییدیچ از کجا آمده ؟

درحال گذراندن شبی در یک اتاق خیلی کوچک در هتل بورن وال در دیدسبوری در منچستر بودم که ایده کوییدیچ به ذهنم خطور کرد. به یک سرگرمی برای جادوگران نیاز داشتم و همیشه دوست داشتم مسابقه‎ای ببینم که درآن همزمان بیش از یک توپ در بازی وجود داشته باشد. این ایده مرا به خود مشغول کرد. بازی ماگول بیشتر شبیه بسکتبال است ولی شاید از تماشای آن بیشتر لذت ببرم. وقتی در حال ساختن قوانین بازی بودم از این کار لذت خیلی زیادی می‎بردم. با این حال دفتر یادداشتی داشتم که این کار را با اشکال هندسی انجام می‌دادم و اسامی توپ‎ها را تا قبل از این که اسنیچ، بلوجر و کوافل را مشخص کنم، می‎سنجیدم.

ایده کلاس‎های جادوگری و طلسم جادویی از کجا آمده اند؟

خیلی زود در مورد موضوع مدرسه تصمیم گرفتم. اکثر جادوها را از خودم درآوردم اما برخی از آنها را بر مبنای آن چه که مردم معمولا باور می‎کنند ساختم؛ ما مقدار زیادی از دانش علمی‎مان را مدیون کیمیاگران هستیم.

به نظر شما چه عناصری درتمام کتاب‎های هری پاتر لازم به نظر می‌رسد؟

به راستی هیچ وقت درباره عناصر فکر نکردم اما اگر قرار باشد مجبور به ذکر بعضی از آنها باشم، دوست دارم به شوخی، شخصیت‏های قوی و موضوع منسجم اشاره کنم. این‌ها ‌چیزهایی هستند که به هر کتابی اضافه ‎شوند از خواندن‏شان لذت می‌برم. اوه، ترس را فراموش کردم. خوب هرگز نخواستم مردم را بترسانم اما به نظر می‎رسد مثل چهاردست و پارفتن در کنار جاده است.

از خواندن چه کتاب‎هایی لذت می‎برید؟

«جین آستین » نویسنده مورد علاقه من است و همه کتاب‎های او را به دفعات خوانده‎ام و تعداد دفعات شان از دستم خارج شده. «رادی دویل» دیگر نویسنده مورد علاقه‌‏ام که در قید حیات است؛ به نظرم نابغه است. به عقیده من هر دوی آنها کارهای مشابه‎ای انجام می‎دهند؛خلق شخصیت‎های کاملا شفاف، اغلب بدون هر توصیف فیزیکی زیادی، با رفتار انسانی طبیعی حساب شده در یک شیوه غیر سانتی‌مانتالی ولی موثر و البته خیلی بامزه.

زمان کودکی چه کتاب‏هایی می‏خواندید؟ آیا آنها به طریقی تاثیری در نوشتن شما داشتند؟

همیشه گفتن این که تحت تاثیر چه چیزی قرار گرفته‏اید، سخت است. همه چیزهایی که تا حالا مشاهده کردید؛ تجربه کردن، خواندن یا شکست خوردن مانند مواد مغذی داخل مغزتان هستند، درنتیجه ایده‏های شخصی‎تان از آن مواد مغذی رشد می‌کنند. سه کتابی که زمان بچگی خواندم و بیشتر به خاطر می‎آورم، یکی کتاب «اسب سفید کوچک» از الیزابت گوج بود که وقتی خیلی جوان‌تر بودم، کتاب مورد علاقه‌ام‏ محسوب می‌شد. دومین کتاب «منکس ماوس» از پل گالیکو است که گرچه جزو کتاب‏های معروفش نیست اما به نظر من کتاب فوق العاده‏ای است. سومین کتاب «گریمبل» از کلمنت فروید که یکی از جالب‎ترین کتاب‏هایی است که تا حالا خوانده‎ام؛ گریمبل پسر کوچکی است که شخصیت جالبی دارد. آرزو دارم فیلم گریمبل را ببینم. تا آنجایی که می‎دانم این دو کتاب آخری دیگر تجدید چاپ نشده‏اند. بنابراین اگر این دو کتاب را ناشری خواند می‌توانم خواهش کنم آنها را از گرد و خاک خوردن نجات دهد و مجدداً چاپ‏شان کند تا دیگران هم بتوانند آن‌ها را بخوانند


منبع: روزنامه تهران امروز