فناوری
مطلبی جدید از جانب جی.کی.رولینگ

هنگامی که شما می توانید هر کتاب، هر وسیله یا هر حیوانی را با حرکت دادن چوبدستی جادویی خود و بیان افسون "آکیو" به سوی خودتان احضار کنید؛ هنگامی که می توانید با دوستان و آشنایان از طریق فرستادن جغد، ظاهر سازی سپر مدافع (پاتروناس)، نامه عربده کش، اشیای افسون شده همانند سکه ها یا غیب و ظاهر شدن (آپارات) ملاقات کنید؛ هنگامی که روزنامه شما تصاویر متحرک دارد و اشیایی که به طور روزمره با آنها در ارتباطید گاهی با شما حرف می زنند، پس آن هنگام است که اینترنت یک فضای هیجان انگیز خیلی خاصی به نظر نمی رسد. این موضوع بیانگر این نیست که شما هرگز ساحره یا جادوگری را نخواهید یافت که در اینترنت گشت بزند، و انجام این کار فقط به خاطر این است که آنها بیشتر مایل اند کمی به حس کنجکاوی خود در این زمینه پاسخ دهند یا دیگر اینکه در شاخه علوم ماگل ها تحقیقات کنند.

در حالی که برخی از جادوگران نیازی به لوازم خانگی عرف در جهان همانند ماشین ظرفشویی یا جاروبرقی ندارند، برخی از اعضای جامعه جادوگری، با تلویزیون ماگل ها خودشان را سرگرم می دانند و اما تعداد کمی از جادوگران که نسبت به عرف جامعه جادوگری کله شان داغ تر بوده، فراتر از این مسائل سیر کرده اند و در اوایل دهه هشتاد آنها مایل بودند تا سازمان رسانه جادوگری بریتانیا را به منظور تحقق بخشیدن بر این امید که بتوانند شبکه تلویزیونی خودشان را داشته باشند، تاسیس نمایند. این ایده در همان مراحل اولیه با مخالف وزارت سحر و جادو به دلیل عدم پشتیبانی از مخابره شدن عناصر جادویی در ابزار و وسایل ماگلی، پذیرفته نشد چرا که این موضوع می توانست تقریبا منجر به یک نقض و سرپیچی جدی از اساسنامه بین المللی رازداری شود (این گونه احساس می شد) .

برخی با تکیه بر توجیهات و استناداتی اعتقاد داشتند که این تصمیم متناقض و غیر منصفانه است چرا که بسیاری از ایستگاه های رادیویی به طور قانونی توسط جامعه جادوگری برای استفاده های شخصی شان دستکاری شده اند که برنامه های عادی جادویی را پخش می کنند. وزارتخانه تایید کرد که با این کار ماگل ها می توانند بارها قسمت هایی از برنامه های جادوگران مثل "چگونه هرس کردن گیاه ونوموس تنتاکولا (گیاه سمی و گلدار)" یا "بهترین راهکار بیرون راندن جن خاکی از باغچه کلم" را بشنوند، اما استدلال وزارت سحر و جادو این است که جمعیت ماگل های شنونده ایستگاه های رادیویی به نظر می آید همگی صبورتر، ساده لوح تر اند و یا از بینندگان تلویزیونی ماگل ها، اعتماد به نفس کمتری دارند. دلایل این مشکل به طور مفصل در مطالعه ای تحت عنوان "فلسفه جهانی: چرا ماگل ها ترجیح می دهند ندانند" توسط پروفسور «موردکاس اگ» مورد بررسی قرار گرفت. پروفسور اگ به طور قاطعانه ای استدلال می کند که ماگل ها خیلی بیشتر تمایل دارند به خود این باور را تحمیل کنند که چیزی را اشتباه دیده یا شنیده اند تا اینکه چیزی را باور کنند که عملا از دیدگاه علمی و عام آنها ، وجود ندارد.

دلیل دیگری نیز برای اجتناب جادوگران از وسایل ماگلی وجود دارد و آن ابعاد فرهنگی این مسئله است. جامعه جادوگری به دلیل این حقیقت که آنها به خیلی از وسایلی که ماگل ها اختراع کرده اند( با اینکه مسلما هوشمندانه اختراع شده اند) نیازی ندارند تا آنها را قادر به انجام کارهایی کند که خودشان می توانند با سادگی با جادو انجام دهند، افتخار می کند. پُر کردن خانه ای با خشک کن و تلفن و این قبیل وسایل ماگلی از سوی جادوگران به مفهوم پذیرش ناکارامدی جادو تلقی می شود.

یک استثنای مهم در رابطه با مخالفت عمومی جادوگران با فناوری ماگل ها وجود دارد و آن هم اتومبیل(و تا حد کمتری مخالفت با موتورسیکلت و قطار هم وجود دارد) است. پیش از معرفی اساسنامه بین المللی رازداری، جادوگران و ماگل ها به منظور حمل و نقل روزانه از وسایل شبیه به هم استفاده می کردند که از جمله آنها می توان به کالسکه ی اسب و کشتی بادبانی اشاره کرد. جامعه جادوگری در هنگامی که اسب سواری با کالسکه از رده خارج شد، مجبور شد تا دیگر از آن استفاده نکند. بی فایده است که نگاه پُر از حسادت جادوگران را در رویارویی با اتومبیل های پرسرعت و راحتی که در قرن بیستم شروع به پُر کردن جاده ها می کردند، انکار نمود و سرانجام حتی وزارت سحر و جادو هم ناوگانی از اتومبیل ها را خرید و از طریق اصلاح و تغییر آنها با افسون های مختلف کارآمد، لذت بردن از آنها را برای جادوگران واقعی تر کرد. بسیاری از جادوگران اتومبیل ها را با شور کودکانه دوست دارند و البته مواردی جادوگران با تبار خون خالص و اصیل نیز وجود داشتند که ادعا می کردند هیچگاه به هیچگونه محصول ماگلی دست نزده اند ولی در عین حال اتومبیل رولز رویز پرنده در گاراژ آنها پیدا شده است. اگرچه مخالفان شدید ماگل ها از همه نوع حمل و نقل موتوری اجتناب می کنند، اما مثلا عشق سیریوس بلک در استفاده از موتورسیکلت، خشم والدین او را بر می انگیخت.