یکم روشن‌سازی

عقیده داشتم که توی کتاب هفتم، به یه سری دلایل و بخاطر یه سری شرایط هری بدون سلاح یا همون چوب‌دستی با ولدمورت مواجه میشه . البته نه اینکه بدون چوب دستی اون رو شکست میده .
و به نظرم بد نیومد که این عقیده‌ رو ایده‌ی کلی پوستر قرار بدم .

چیزی که تقریباً من می خواستم توی این پوستر بگم یه همچین چیزی بود :
هری دست‌هاش رو جلوی چشماش گرفته تا از نور شدیدی که از رو به رو میاد چشم هاشو مراقبت کنه . مثل کاری که همه‌ی ماها وقتی که به خورشید نگاه می‌کنیم انجام می‌دیم .
و اون نور سبز طلسمیه که از طرف ولدمورت به سمت هری فرستاده شده که آواداکداروراست .

سعی کردم با پس زمینه‌ی تاریک و سیاه و نور سبز و کلاً رنگ سبز که میشه گفت ولدمورت رو با این رنگ می‌شناسن یه جور حس نا امیدی و فرو رفتن در تاریکی و نابودی به پوستر بدم . وقتی بیشتر فکر کردم به نظرم خیلی صحنه‌ی جالب‌تری اومد :

شما در تاریکی مطلق و بدون سلاح رو به روی دشمنی قرار گرفتین که 17 سال به خونش تشنه بودین . و می‌دونین که اون حریف خیلی از شما قوی تره . کاملاً نا امید هستین، کاملاً در تاریکی فرو رفتین . اما یه نوری میاد، نوری که همیشه و همه جا نماد از بین بردن ظلمت و تباهی و نابودی و نماد امیدواریه . اما اون نور چیه ؟ نور سبز، نور طلسم آوادا کداورا ! نور مرگ و نابودی ! این نور بجای اینکه روشنی و امیدو ببخشه، بر عکس نا امیدی و تباهی رو تشدید میکنه .

این صحنه رو شما از چشم هری می‌بینین ؛ فکر کردم که اگه این اتفاق از دید هری دیده بشه، بیننده رو خیلی بیشتر تحت تاثیر قرار بده .