Brooms

از جادوگران®، فرهنگ نامه هری پاتر.

جاروها

همان طور که هر جادوگری که به مدرسه می رود می داند، این حقیقت که ما به وسیله جارو پرواز می کنیم به طور یقین یکی از مخفیانه ترین مسایل ماست. تصویر هیچ یک از مشنگ ها درباره ی جادوگران بدون جارو کامل نیست و با وجود این که این تخیلات بی اهمیت هستند (چرا که هیچ یک از جاروهایی که مورد استفاده ماگل ها قرار می گیرد نمی تواند حتی برای یک لحظه در هوا بماند)، ولی به ما یاد آوری میکنند که ما از قرن ها قبل نسبت به عقیده ماگل ها درباره ارتباط جاروها و جادو به طور آشکاری متعجب بوده ایم.
-- کنیل ورثی ویسپ (ک.ز.5)

درباره ی جاروها

یک جاروی پرنده یک جاروی «عادی» نیست که به منظور حمل و نقل در نظر و به کار گرفته شده باشد. جاروی پرنده یک وسیله جادویی با ساختاری از جادوهاست. نخستین حقایق روشنگر درباره ی یک جارو که با جادو به پرواز در آمده مربوط به سال 962 میلادی است. علت انتخاب جاروها این است که آنها در حمل و نقل به آسانی می توانند مورد استفاده قرار بگیرند و از چشم مشنگ ها پنهان می مانند. (ک.ز.1) با گذشت زمان، ثابت شد که جاروها میتوانند نقش مهمی در بعضی ورزش ها ایفا کنند.

پرواز با جارو، خصوصا با یکی که هم سرعت آذرخش باشد، مطمئنا نیاز به گروهی از جادوهای حفاظتی دارد که جاروسوار را روی جارو نگه دارد و از او در برابر باد و عدم توان حرکت محافظت کند وگرنه، بعید به نظر می رسد که وقتی یک آذرخش از صفر تا 150 مایل را در 10 ثانیه طی می کند کسی بتواند مقاومت کند. (ز.آ.4) همچنین واضح است که جاروسواری فقط سوار شدن بر روی دسته آن نیست، که به طور مشخصی سخت است. در واقع در بیشتر تصاویر تخیلی می بینیم که در کتابها جارو سوار را به صورت معلق در بالای دسته جارو نشان می دهند. جادویی که این حالت را ایجاد می کند طلسم محافظ نامیده می شود که در سال 1820 توسط الیوت اسمیتویک ساخته شد. (ک.ز.9)

برای اطلاعات بیشتر درباره تاریخ جاروها لطفا به کتاب کوییدیچ در گذر زمان مراجعه کنید. این کتاب ارزان است و عواید آن صرف امور خیریه می شود. اطلاعات درباره ی جارو ها به طور مشخص در فصل های یک و نه است.

جاروها در هاگوارتز

جارو ها و ورزش های با جارو جایگاه خاصی در قلب دانش آموزان هاگوارتز دارد. مسابقات کوییدیچ به طور مرتب تقریبا توسط همه دانش آموزان و معلمان مدرسه دنبال می شود، و قهرمانان جارو سوار جایگاه خاصی در میان دانش آموزان دارند.

جاروها، حتی آنهایی که متعلق به دانش آموزان است به طور طبیعی در انبار جاروهای کنار زمین کوییدیچ نگهداری می شوند (س.ج.13) با این وجود وقتی هری آذرخش را پس گرفت برای امنیت به دور از چشم دیگران آن را در خوابگاهش نگهداری می کرد (ز.آ.15). واضح است که، چون انبار جاروها به شدت سرد می شد - هاگرید در حالی که مشغول آب کردن یخ جاروها بود در محوطه دیده می شد (س.ج.11). هاگوارتز دارای تعدادی جارو می باشد، ولی آنها قدیمی هستند و خوب پرواز نمی کنند. هری در فکر بازی با یکی از آنها بود پس از آنکه جارویش آسیب دید (ز.آ.10). این جاروها معمولا در کلاس های پرواز استفاده می شوند، که دانش آموزان سال اول با مادام هوچ دارند (س.ج.9)، ولی با این وجود بیشتر آنها نمی توانند به خوبی پرواز کنند (ش.د.11).

جادوهایی که برای جاروها مورد استفاده قرار می گیرد

جاروها عمدتا یک وسیله جادویی هستند. حتی به نظر می رسد که آنها تا حدودی می فهمند. به نظر می رسد بهترین آنها به وسیله افکار هدایت می شوند. وقتی در سال اول نزدیک بود هری از روی جارویش به پایین بیفتد، هاگرید گفت که بچه مدرسه ای ها نمی توانند این کار را بکنند چون «هیچ چیز نمی تواند بر جارو تاثیر بگذارد جز جادوی سیاه ـ هیچ دانش آموزی نمی تواند آن را بر روی نیمبوس 2000 انجام دهد». البته این جادوها جایگزین قدرت جاروسوار نمی شود، ولی تا حدودی از او محافظت می کند و به او این توان را میدهد تا با سرعتی حیرت آور پرواز کند. حتی وقتی جاروسوار از جارو می افتد، از آسمان نمی افتد بلکه به نظر می رسد خوابش برده است(س.ج.9، ز.آ.9).

برای اطلاعات بیشتر درباره جادوهای خاصی که روی جاروها انجام می شود به جادوی جاروها مراجعه کنید.

ورزش با جارو

• انجینجین (ایرلند) (ک.ز.2)

با جارو بازی می شود، از یک توپ به نام دام استفاده می کند و تعدادی حلقه آتشین

• مسابقه جاروسواری سالیانه (سودان) (ک.ز.2)
• کریتوسین (اسکاتلند ـ از سال 1762 غیر قانونی اعلام شد) (ک.ز)
• کوییدیچ
• کوادپات (ایالات متحده آمریکا) (ک.ز)
• شانت بامپز (به عنوان بازی کودکان شناخته شده است) (ک.ز.2)
• استیک استاک (در آلمان بازی میشده است ـ در قرن 14 از بین رفته است) (ک.ز.2)
• سوویون هاچ (هنوز بازی میشود) (ک.ز)

وسایل جانبی جاروها

• ابزار تعمیر دسته جارو
• برس، خودکار
• دزدگیر
• ضد طلسم (پاک جاروی یازده) (م.ق.9)
• کنترل کننده لرزش، در ساختمان جارو (پاک جاروی یازده) (م.ق.9)
• سوت هشدار

شرکت های جارو سازی و مدل ها

برای اطلاعات بیشتر درباره ی جاروها لطفا به کتاب کوییدیچ در گذر زمان مراجعه کنید. این کتاب ارزان است و عواید آن صرف امور خیریه می شود.

شیشه آبی
جارویی مناسب همه اعضای خانواده با سیستم دزدگیر (ج.آ.8).

جارو های سری پاک جارو
سری دسته جاروهای ورزشی توسط شرکت پاک جارو از سال 1926 تولید شد (ک.ز.9):

• پاک جاروی یک

اولین جارو از سری پاک جاروها این مدل (در سال 1926 تولید شد) بر خلاف مدل های قبل بسیار مورد توجه قرار گرفت. در طول یکسال که از تولید پاک جاروی یک گذشت این جارو توانست مقام اول در بازار را به دست آورد، چون خصوصا برای استفاده های ورزشی تولید شده بود (ک.ز.9).

• پاک جاروی دو

این جارو که در سال 1934 تولید شد در واقع نسخه تصحیح شده ی پاک جاروی یک بود (ک.ز.9).

• پاک جاروی سه

این جارو نیز مدل تصحیح شده ی پاک جاروی دو بود که در سال 1937 تولید شد (ک.ز.9).

• پاک جاروی پنج

دو قلوهای ویزلی از این جارو استفاده می کردند (ح.ا.7).

• پاک جاروی شش

طفره زن، در شماره ی ماه سپتامبر (یا شاید هم آگوست) سال 1995 [ پانزده سالگی ]، مصاحبه ای با یک جادوگر را چاپ کرد که ادعا می کرد با یکی از این جاروها به کره ی ماه رفته و برای اثبات ادعای خود یک کیسه تخم قورباغه از ماه آورده است (م.ق.10).

• پاک جاروی هفت

الیور وود پس از آشنایی با هری فکر می کرد که این جارو برای او مناسب است (س.ج.9). این موضوع نشان می دهد که تا آن موقع هیچ مدل بالاتری از پاک جاروها در بازار وجود نداشته است. بیشتر بازیکنان تیم ریونکلاو در سومین سال تحصیل هری از این جاروها استفاده می کردند (ز.آ.12).

• پاک جاروی یازده

پاک جاروی یازده در سال 1995 [ پانزده سالگی ] تولید شد، و آخرین جارو از این سری بود. رون ویزلی به عنوان جایزه ی سرپرست شدنش یکی از این مدل را دریافت کرد (م.ق.9). او از این بابت خیلی خوشحال بود پس ما اطلاعات خاصی درباره ی این مدل داریم که از او نقل می کنیم:

• • این جارو می تواند بین صفر تا هفتاد را در ده ثانیه برود (م.ق.9). این معیار باید بر اساس مایل بر ساعت باشد همان طور که سرعت همه ی جاروها این گونه سنجیده می شود (ک.ز.9).
  • دسته اش از چوب بلوط اسپانیایی است (م.ق.9). توجه داشته که آن بلوط مربوط به چوبدستی سازی است (س.ج.5).

جارو های سری شهاب
سری این جاروها توسط شرکت شهاب ساخته شد (تولید شده در سال 1929) (ک.ز.9):

• شهاب 140

اولین مدل از سری شهاب به این علت 140 نامیده شد چون در طول ساخت آن به همین تعداد آزمایش انجام شده بود. این مدل (تولید شده در سال 1929) مجهز به طلسم ضد ضربه بود (ک.ز.9).

• شهاب 180

دومین مدل از سری جاروهای شهاب که در سال 1938 به بازار آمد (ک.ز.9).

• شهاب 260

مدل اخیر سری شهاب، که حداکثر در سال 1991 تولید شده است. ما این مدل را در چند جا مشاهده کرده ایم:

• • دراکو مالفوی قبل از حضور در تیم اسلایترین از این مدل داشت (س.ج.9).
  • چو چانگ صاحب یکی از این جاروها بود (ز.آ.13).
  • تانکس از یکی از این جاروها استفاده می کرد (م.ق.3).

• شهاب 290

مدل اخیر سری شهاب، که بر طبق نقل رون از کتاب کدام دسته جارو بین صفر تا 60 سرعت دارد تازه اگر باد موافق بوزد (م.ق.9).

الربای و اسپادمر
گروه سازنده جارو ريا؛ برای اطلاعات بیشتر از جاروهای این گروه به قسمت تیندربلست و تندرو مراجعه کنید (ک.ز.9).

آذرخش
آذرخش در تابستان 1993 [ سیزده سالگی ] تولید شد، این جارو سریعترین جاروی دنیاست. هری یک نمونه از آن را که تازه به بازار آمده بود در فروشگاه مرغوبترین وسایل کوییدیچ دید و وسوسه شد تا برای خریدن یکی از آن صندوقش در گرینگوتز را خالی کند (ز.آ.4). او با این وسوسه مقابله کرد، با این حال، در کمال تعجب یک جاروی آذرخش را در کریسمس از پدر خوانده اش سیریوس بلک هدیه گرفت (ز.آ.11). تیم آیریش اینترنشنال ساید در جام جهانی کوییدیچ سال 1994 [ چهارده سالگی ] از این جاروها استفاده کرد (ج.آ.8).

• شاخه های ظریف، ساخته شده از چوب زبان گنجشک، پوشیده از مقاوم ترین نوع واکس
• شماره ثبت دستکوب آن مخصوص خود جاروست
• شاخه های ظریف آن، مطابق اصول آیرودینامیک صیقل خورده است
• تعادل استوار
• دقتی بی نظیر
• تغییر سرعت از صفر تا 150 در ده ثانیه
• افسون ویژه ی ترمز خلل ناپذیر
• وقتی آن را بلند می کنید آن را رها کنید، این جارو دقیقا در ارتفاعی مناسب سوار شدن معلق می ماند
• با کوچکترین اشاره دور می زند، به نظر می رسد که افکار هدایت آن را بر عهده دارند نه دست ها
• واکنش سریع

فلایت و بارکر
گروه سازنده ی جارو، سازنده ی جاروی تویگر 90 (ک.ز.9)

ماه نورد
مدلی باریک، ساخته شده از چوب زبان گنجشک که برای اولین بار (توسط گلدیز بوقبای درسال 1901 ساخته شد) و توانست رکورد ارتفاع را بشکند (یعنی حداکثر رکورد شکسته شده تا وقتی که جارو سوار ادعا کند می تواند با جارو پرواز کند). حداثر سرعت آن کمتر از 70 مایل در ساعت است (ک.ز.9).

جاروهای سری نیمبوس
سری جاروهای نیمبوس ساخته شده توسط شرکت نیمبوس (تولید شده در سال 1967) (ک.ز.9)

• نیمبوس 1000

اولین مدل از سری نیمبوس، این مدل در عصر خود بی نظیر بود چرا که تا صد مایل سرعت داشت و می توانست در هوا تا 360 درجه بگردد (ک.ز.9). این مدل شرکت نیمبوس را در صنعت جاروسازی به بالاترین مقام رساند، مقامی که اهمیت زیادی داشت.

• نیمبوس 1001
• نیمبوس 1500
• نیمبوس 1700

این جاروها که به ترتیب بین سالهای 1967 تا 1990 تولید شدند برگرفته از نیمبوس 1000 بودند و موقعیت شرکت نیمبوس را در صنعت ساخت جاروهای ورزشی تثبیت کردند.

• نیمبوس 2000

اولین جاروی هری، که در اولین سال تحصیلش از پروفسور مگ گونگال به او داده شد (س.ج.10). در زمانی که او این جارو را هدیه گرفت، این مدل بهترین جاروی بازار بود؛ او از این جارو استفاده می کرد تا وقتی در سال سوم تحصیلش به بید کتک زن برخورد کرد و از بین رفت (ز.آ.9).

• نیمبوس 2001

این مدل دقیقا پس از آغاز دومین سال تحصیل هری در سال 1992 تولید شد، یعنی یک سال پس از نیمبوس 2000. لوسیوس مالفوی هفت تای آن را برای تیم کوییدیچ اسلایترین خرید. شایعاتی مبنی بر این که این کار دلیل حضور دراکو در مقام جستجوگر تیم بوده است وجود دارد چون او به طور عادی بازیکن ماهری نیست.

اوک شفت 79
یک جاروی سنگین و بزرگ که در سال 1879 توسط الیس گرمیتسون ساخته شد و برای پرواز عادی در نظر کرفته شده است. این همان جارویی بود که توسط جوکاندا سایکس استفاده شد وقتی که او مقام اولین فرد برای رد شدن از اقیانوس آرام به جارو را به دست آورد (ک.ز.9).

ستاره دنباله دار
ارزان ترین جارو از زمانی که این جارو در سال 1955 تولید شده، ولی خریدار آن همان قدر سود می برد که پول داده؛ و قدرت ستاره دنباله دار در جهت یابی اصلا خوب نیست (ک.ز.9).

• جاروی ستاره دنباله دار قدیمی رون در بعضی مواقع « با بال زدن پروانه ها از هم باز می شد » (ح.ا.4)؛ وقتی تولید کننده، جاروهای یونیورسال، در سال 1978 ورشکست شد و مشاهدات درباره ی سرعت ستاره دنباله دار در سال 1992 [ دوازده سالگی ] پیش آمد، شاید سازنده ی ستاره ی دنباله دار قدیمی چندان هم متعجب نشد.
• جارو های هاگوارتز شامل جاروهای ستاره ی دنباله دار نیز می شد (ز.آ.10).

پیکان نقره ای
این مدل توسط لئونارد جویکس کمی بعد از تولید ماه نورد ساخته شد، این مدل سرعت بیشتری نسبت به ماه نورد یا اوک شفت 79 داشت؛ حداکثر سرعت 70 مایل در ساعت در صورت وزیدن باد موافق در آن زمان خیلی خوب بوده است (ک.ز.9).

• مادام هوچ روزی صاحب یکی از آنها بوده و از آن به خوبی یاد می کرد. او آذرخش را با این جارو مقایسه کرده و گفت که دسته ی پیکان نقره ای تعادل بی نظیری دارد که به نظر می رسد از چوب زبان گنجشک ساخته شده باشد (ز.آ.13).

تندرو
جارویی که در سال 1952 توسط الدربای و اسپادمور ساخته شد، که قبل از آن تیندر بلست را نیز ساخته بودند. این جارو به خاطر عدم قدرت زیاد هیچگاه برای کوییدیچ استفاده نشد (ک.ز.9).

تیندر بلست
جارویی که در سال 1940 توسط الدربای و اسپادمور ساخته شد، یعنی 12 سال قبل از تولید تندرو. این جارو کمی آهسته تر از شهاب و پاک جارو پرواز می کند و به همین علت هیچ گاه در ورزش ها استفاده نشده است (ک.ز.9).

تویگر 90
جارویی غیر عادی که توسط فلایت و بارکر در سال 1990 ساخته شد، و هیچگاه سرعت خوبی نداشت و به همین دلیل هیچگاه در کوییدیچ مورد استفاده قرار نگرفت (ک.ز.9).

شرح وقایع جاروها (لینک به تایم لاین)

کدام دسته جارو (لینک به مجله)

کتاب راهنمای کوییدیچ (لینک به سایر بخشها)

منبع: Brooms