ساختمان شیون آوارگان

همچنان که جینی و الفیاس درحال رد وبدل کردن دل و قلوه و از اینجور حرکات :banana: بودند ؛آنسوتر صداهای مخوف و وهم آلودی در سرسرای تاریک شنیده میشد...

جینی که انگار سنگینی فضاراحس کرده بود روبه الفیاس گفت: الفی , من کم کم دارم استرس میگیرم؛ممکنه سروکله دار و دسته مرگخوارا پیدا بشه؛ قبل اومدنشون بیا توساختمون یه سر و گوشی آب بدیم ..

جینی دست الفیاس راکه هنوز به خاطر دیدن فرشته نجاتش در عالم هپلوت :nish: سیر میکرد را گرفت و کشان کشان دنبال خودش کشید..

تلالو ماه در آسمان مه گرفته از پنجره های بزرگ و تارعنکبوت بسته بر روی سنگ فرش سرسرا منعکس میشد.هوهوی جغدی که باچشمانش دو محفلی راتعقیب میکرد بر دلهره آنها می افزود...

جینی و الفیاس پاورجین پاورچین به سوی سرداب شکنجه پیش میرفتند و دو دیوانه ساز از پشت سر آنها ...

در همان زمان که جینی و الفیاس واقعی در حال سرچ شیون آوارگان بودند و توسط دو تا دیوانه ساز شکار می شدند خیلی آنسوتر و در مقر ملت شاد ‏،‏ بیخیال و ‏...‏ محفلی که از تماشای مسابقه نفس گیر البوس و بابا پرسی و استر فارغ شده بودند داشتند ‏....‏ می خوردند و ‏......‏ می نوشیدند ‏:
بابا پرسی در حال خوردن معجون مرکب است و بعد از چند ثانیه تبدیل به یک گوزن شاخدار شمالی می شود و به خاطر این افتضاح البوس خودش غیب می شه و می ره شیون آوارگان تا مستقیم بصورت ' از تولید به مصرف ' از موهای الفی استفاده کرده و ماموریت را به اتمام برساند که با سیلی محکمی از جانب الفیاس دوج چینی به خود می آید ( یادم رفت که بگم بالایی ها چرت و پرت هایی بود که در داخل ذهن دامبل شکل گرفته بود
الفی ( بابا پرسی )‏:‏ اوهوی خنگول بابا ‏،‏ چته ؟
دامبل ‏:‏ هیچی بابایی !‏
الفی ‏:‏ خوب پس بچه ها و دلیر مردان شجاع ‏...
جسی ‏:‏ و دلیر زنان ‏..
الفی ‏:‏ خوب دلیر مردان و دلیر زنان شجاع محفلی من رفتم به کمک اون دو تا بزغاله ای که این بی شعور فرستاده !!! شمام حواستون به این خنگول بابا باشه !‏ :ball: :pashmak:
خنگول بابا ‏:‏ ‏
پاق خیلی بلند ( افکت غیب شدن آلفیاس چینی )‏
شیون آوارگان ‏
جینی چینی ( چو ) در حالی که از دلشورگی زیاد هرچی به دستش می اومد رو می جوید و به در و دیفال لگد می زد ‏:
شترق خیلی خیلی بلند ( افکت ظاهر شدن الفیاس چینی )‏
:‏ جیییییییییییغ ‏،‏ این چیه ؟ کروشیوآرموس !‏
الفی در حالی که به خودش می پیچید به زور گفت منم بابا پرسی ولم کن ‏
چو ‏:‏ از کجا بدونم ؟ اگه راس می گی بگو خنگترین فرد روی زمین کیه ؟
پرسیوال ‏:‏ ‏ آهان فهمیدم خنگول بابا
چو ‏:‏ خوبه پس خودتی ولی نمی دونم این الفیاس و جینی اورجینال کجان یک ساعته رفتن اینجارو بگردن ولی ازشون خبری نیست !‏
پرسی ‏:‏ بهتره بریم دنبالشون ‏.
الفی و جینی تقلبی ‏،‏ الفی و جینی اصل رو بعد از نیم ساعت پیدا می کنن و اونارو در حالی که شلوار الفی اصل خردلی رنگ شده و جینی اصل هم دیگه بیهوش شده از ترس دیوانه سازها ‏،‏ در این حین چو و بابا پرسی به صورت جیمز باندی و با صحنه اسلوموشن می پرن و با شلیک دو تا پاترونوس اونا رو نجات می دن و الفی و جینی اصلی رو که هنوز ریستارت نشدن و تو شک گرفتارن رو بوسیله ظهور و غیاب جانبی به مقر می برن و همه جیزو واسشون توضیح می دن و دوباره به شیون آوارگان اپارات می کنن و با بلا و لینی و رز که بصورت ‏ :c: :c: :c: ایستادن موجه می شن !‏
جینی و الفی چینی ‏:‏ ‏

بچه ها مثل اینکه پستی که من زدم خیلی ناجور شده و نمیشه متوجهش شد ‏،‏ چون وقت ویرایش تموم شده واسه همین ادامه پستم رو اینطوری خلاصه میکنم ‏:
جینی و الفیاس اصلی بر می گردن مقر فرماندهی و همه چیزو توضیح می دن و چو و بابا پرسی که حالا به شکل جینی و الفیاس هستند در شیون آوارگان منتظرن ‏،‏ و از همه جا بی خبر که یهو بلا و رز و لینی ظاهر میشن و از اونجا که جینی اصلی اونارو دست انداخته بود با قیافه عصبانی در برابر شون می ایستند و ‏....

هوا تاریک تاریک شده بود . سه ساحره که علامت شوم روی بازوهای سیفید میفیدشان خود نمایی می کرد مثل اشباحی جلوی دو محفلی تقلبی ظاهر شدند :
بلا ، لینی ، رز :
الفیاس (بابا پرسی) ، جینی (چو) :

بلا : حالا دیگه مارو میفرستین دنبال نخود سیا ه ، آره ؟؟؟
رز :
لینی که مضطرب به نظر می رسید چوبشو درآورد و با یه اشاره مشعلهای سرسرا را روشن کرد ، با وجود روشن شدن ولی همچنان ترس و رخوت و سیاهی بر فضا حاکم بود .
سپس رو به بلا و رز کرد و گفت : زود باشین د..... ارباب منتظره ها ... یادتون که نرفته ارباب چی بهتون گفت ؟؟؟ هااا ؟؟؟

الفیاس و جینی هنوز در شوک دیدن سه ساحره بودند .جینی خم شد و در گوش الفیاس چیزهایی زمزمه کرد . که ناگهان بلا با یه کروشیو انها را نقش زمین کرد و الفیاس شروع به آه و ناله کرد.
بلا : حالا دیگه در گوشی با هم پچ پچ می کنین؟؟؟ حیف که ارباب واست یه ماموریت دیگه در نظر گرفته و الا....

رز که با نفرت داشت به الفیاس نگاه می کرد روبه لینی: آخه این پیر پاتال که نمیتونه یه چوب دستش بگیره چطوری می تونه اون کارو انجام بده ؟؟ بهتره اینو بفرستیم خانه سالمندان ! اینجوری هم خیالمون راحت می شه هم ماموریت سریع انجام میشه !
رز :
لینی : :devil:
الفیاس (بابا پرسی) : هااا ؟؟؟ :hey2:
جینی (چو) :
ملت: جیییییغغغغ

ادامه در خانه سالمندان

سوژه جدید:


ساختمان شیون آوارگان!

ـ مرگخوار ویزلی؟شما زنده هستین؟

رز خسته و خاک آلود وارد اتاق شد و تعظیمی کرد.
ـ بله ارباب.با اجازه شما زنده هستیم.اومدم گزارش پایان جنگ رو خدمتتون عرض کنم.فعلا آتش بس اعلام شده.محفل ارتشش رو جمع کرد و برگشتن به مقرشون.ما هم بهتره برگردیم.میزان تلفات محفل نوزده عدد محفلی و یک عدد جن خانگیه.تعداد کشته شدگان ما هفده و نیمه.نیمش مال آمانداس که یه دست و یه کلیه و یه پاشو در راه شما از دست داده.

چهره لرد در هم رفت.
ـ آه...هفده نفر از یارانمون مردن؟چه تاسف برانگیز.بگو اجسادشونو بیارن اینجا.

رز نگاهی به لیستی که در دست داشت انداخت.
ـ بله ارباب.بسیار متاثر شدیم.مرگخواران فداکاری که جونشون رو فدای هدفشون کردن شایسته مراسم خاکسپاری و ادای احترام هستن.

لرد سیاه با عصبانیت لیست رز را گرفت و پاره کرد.
ـ چی چیو ادای احترام.به چه جراتی بدون اجازه ما مردن؟بگو بیارنشون ارباب میخواد شکنجه شون کنه که درس عبرتی بشن برای بقیه!...چیه؟چرا اینجوری نگاه میکنی؟خرد بی پایان ارباب چشماتو خیره کرده؟

مسلما چیزی که چشمان رز را خیره کرده بود خرد بی پایان ارباب نبود.رز قصد خروج از اتاق را داشت که با صدای لرد متوقف شد.
ـ صبر کن.قبل از رفتن یه نگاه دقیق به من بنداز.به نظرت چیزی کم ندارم؟

نگاه رز ناخودآگاه روی صورت لرد ثابت ماند.
ـ خب...ارباب جسارته ها.ولی یه چیزی که نه...شما خیلی چیزا کم دارین!

لرد دستش را جلوی چشمان رز تکان داد.طوری که انگار میخواست حواس او را از موضوع خاصی پرت کند.
ـ نه نه..منظورم اون نیست.به گردنم نگاه کن!چیزی کم نیست؟مثلا...یه جونور دراز و مخوف و سبز رنگ و لزج!

رز تازه متوجه غیبت نجینی شد!



محفل ققنوس:

ـ یعنی چی فاوکس مریضه؟ققنوس که مریض نمیشه.

رون ویزلی که مقابل دامبلدور ایستاده بود با حالتی گیج و منگ سرش را خاراند.
ـ نمیدونم پروفسور.احساس میکنم شکلش عوض شده.تازه 5 دقیقه پیش باید خاکستر میشد.ولی ما هر چی صبر کردیم نشد.حتی سعی کردیم خودمون با فندک مشنگی بابام خاکسترش کنیم.ولی بشدت مقاومت کرد.اصلا یه جوری شده.دراز شده.سبز شده.پراش ریخته.اگه ببینین دلتون براش کباب میشه.

چند دقیقه بعد دامبلدورکنار قفس فاوکس ایستاده بود.
ـ آه...این که ققنوس نیست!من الان موندم از این تعجب کنم که این فاوکس نیست، یا از اینکه تو فرق بین مار و پرنده رو نمیدونی!این...نجینیه!پناه بر ابروهای مرلین.چه اشتباهی.پس فاوکس هم باید پیش تام باشه...اوه...فاوکس عزیزم.تام که بلد نیست از یه ققنوس چطوری نگهداری کنه.سریع باید باهاشون تماس بگیریم.باید این جونور دراز بی قواره رو بدیم بهشون و فاوکس عزیزمونو پس بگیریم.


شیون آوارگان:


ـ ارباب دستور عقب نشینی صادر نمیکنین؟بچه ها خسته هستن.

لرد سیاه قفس نجینی را بطرف ایوان روزیه پرتاب کرد.قفس درست روی سر ایوان فرود آمد و سرو صورت ایوان غرق در خاکستر شد.
ـ عقب نشینی کدومه نادان!این فقط یه آتش بس موقتیه.

درست در همین لحظه چهره استخوانی و خاکستر پوش ایوان داخل قفس، آتش گرفت وجوجه ققنوسی طلایی رنگ، داخل حفره بینی ایوان متولد شد.
لرد سیاه با دیدن جوجه ققنوس لبخندی زد.
ـ فکر میکنم فهمیدم نجینی کجاست!با اون شکست خورده ها تماس بگیرین.بگین خروسشون پیش ماست.وای به حالشون اگه یه فلس از نجینی کم بشه.

لرد با اکراه قفس را از روی کله ایوان بلند کرد و نگاهی به داخلش انداخت. جوجه ققنوس ژولیده و کرک و پر ریخته ای در میان خاکسترهای باقی مانده نشسته بود و با بی اعتمادی به او نگاه میکرد.
لرد که احساس میکرد کله ایوان محل خوبی برای نگهداری از قفس است دوباره آن را روی سر ایوان کوبید و بعد گفت:رز ویزلی، سریعا کاغذ و قلم بیار.

رز به وسیله جادو یک قلم پر طاووس، چند لوله کاغذ پوستی، یک صندلی و یک میز تحریر متعلق به دوره ملکه ویکتوریا ظاهر کرد و در حالی که لبخند میزد گفت:بفرمایید ارباب همه چیز حاضره! :pretty:
لرد: جمع کن اون چشماتو! اگه این همه خلاقیت رو موقع جنگ به کار برده بودین اینقدر کشته نمیدادیم بی خاصیت ها! کروشیو!

پس از اینکه لرد دست از شکنجه کشید رز به سختی خودش را سر پا کرد و قلم را در داخل جوهر فرو برد و منتظر شد تا لرد متن پیغام را برایش بخواند. لرد صدایش را صاف کرد و گفت: خب میتونی شروع کنی. اهم اهم،

از بزرگ ترین، با شکوه ترین، و قدرتمند ترین جادوگر سیاه تمام دوران ها، ارباب لرد ولدمورت کبیر
به بی مقدار ترین، ضایع ترین و ضعیف ترین فشفشه برفک زده، دامبلدور مفلوک!

همون طور که احتمالا تا الان متوجه شدی، جوجه کباب بدون استخونت پیش ماست. و البته، نجینی عزیزم هم در دستان کثیف توست. برای همین با زبون خوش یا نجینی محبوب من رو پس میدی و جوجه خروست رو با خودت میبری، یا مجبورم میکنه از راه های دیگه ای وارد بشم!

پ.ن:وای به حالت اگه حتی یه فلس از نجینی کم بشه.اون وقت کاری میکنم که اول خودت و تمام افرادت فلس در بیارین، بعد میدم دونه دونه فلس هاتون رو بکنن. به اضافه اجزای بدنتون!

رز نوشتن را به پایان برد، نگاهی به متن پیغام کرد و بعد در حالی که نامه را به دست لرد میداد گفت:ارباب جسارت نباشه ها، نه که فکر کنین دور از جونتون دارم از فن نامه نویسیتون ایراد میگیرم. فقط میگم که به نظرتون نامه مشکلی نداره؟ یعنی اینطوری که شما اون مردک رو له کردین تو نامه، که البته حقش هم هست، ممکنه قبول کنه این کار رو بکنه؟ :worry:

رزرو

محفل ققنوس:

دامبلدور با بغضی تو گلو میپرسه: پس چی شد این کاغذ پوستی و قلم پر؟

محفلیا که دور تا دور دامبلدور حلقه زدن، با شنیدن این حرف نگاهی گذرا به هم میندازن و میپرسن: باید بیاریم؟

دامبلدور با تاسف میگه: فرزندان روشنایی من روز به روز از دقت و هوششون کاسته میشه. برین بیارین دیگه!

تمام محفلیا در یک چشم به هم زدن ناپدید میشن و دقایقی بعد هرکدوم با یه کاغذ پوستی و قلم پر جلوی دامبلدور ظاهر میشن.

دامبلدور آهی میکشه و میگه: چرا همه تون آوردین؟ یکیتون کافی بود که. نمیدونین بودجه کم داریم؟

چهره ی تمام محفلیا به تغییر میکنه و دامبلدور برای اینکه دل اونارو نشکونه میگه: خیله خب حالا! ناراحت نشین. بنویسین!

از طرف آلبوس دامبلدور
به تام ریدل از نوع پسر

تام؟ گویا در حین جنگ اشتباهی صورت گرفته، درست نمیگم؟ اون مار غول پیکر تو با ققنوس عزیز من جا به جا شده. احتمالا تا الان باید ققنوسم از نو به دنیا اومده باشه و تو شاهد تولد شیرین و جذابش بوده باشی. خوشت اومد تام؟ چه حسی داشتی وقتی تولد یکی از پاک ترین موجودات جادویی رو دیدی؟ تام، از نو متولد نشدی؟

تام، لطف کن ققنوس مارو تحویل بده و مارتو پس بگیر. فرزندان روشنایی من بیشتر از این نمیتونن دوری فوکسو تحمل کنن. تام، یاد زمانی بیفت که اومدم و تورو از اون یتیم خونه نجات دادم. تام من تورو جادوگر کردم و البته همیشه به خاطر این موضوع خودمو سرزش کردم. تام؟ تا بیشتر از این گذشته تو به رخت نکشیدم بده فوکسو! تام؟

با سکوت دامبلدور، صدای کشیده شدن قلم پرها به پایان رسید و تمام محفلیا نامه رو تا کردن و تو پاکت نامه گذاشتن و به دامبلدور زل زدن.

دامبلدور عینکشو صاف میکنه و میگه: نامه رو بفرستین بره.

صدای پر و بال زدن کلی جغد به گوش میرسه و یه عالمه نامه به مقصد شیون آوارگان به پرواز در میاد.

شیون آوارگان:

رز همچنان منتظر وایساده تا ببینه لرد چه جوابی بهش میده.

لرد با عصبانیت به رز نگاه کرد.

- یعنی میگی چیکارکنم؟ ملایم بنویسم؟ قربون صدقه ش برم؟بگم شاه طاووسشون اینجاس؟

رز به تته پته افتاد.

- نه... میگم که...لااقل تحقیرش نکنین خب.

لرد همون طور که دندوناشو روی هم فشار میداد چوبدستی شو از وسط نوک فوکس برداشت.

- حیوون نفهم. چوبدستیمو خش انداخته. رز می بینم که تو هم دیگه زیادی ایده پروری میکنی!

بلا که ناگهان معلوم نبود از کجا ظاهر شده بود با چهره ی برافروخته و حق به جانب گفت:

-رز؟ چشمم روشن! با چه رویی با ارباب مخالفت میکنی؟

لینی محض خودشیرینی هم شده گفت:

-ما بچه بودیم پامونو دراز نمیکردیم جلو ارباب! نگامونو از چونه شون بالا تر نمی آوردیم چه برسه الان مثل تو زل بزنیم به سر مبارک!

بلا چوبدستی شو تکون داد و رز تبدیل به یه گلابی شد که چشم و ابرو و دست و پا داشت. با یه حرکت ظریف دیگه لباش هم ناپدید شد و چشماش هم به نوک چوب گلابی منتقل شد. صدای جیغ خفه ی رز توی محیط گلابی پیچید و به صورت حباب روی پوست گلابی ظاهر شد که با ترکیدن حباب ها با انرژی بسیار کمتر وارد فضا شد. لرد که از این کار بلا تعجب کرده بود گفت:

- بلا؟ میوه درست میکنی واسه من؟ خجالت نمیکشی؟ تو مگه نمیدونی ارباب از میوه متنفره؟حیف که باعث شد صدای این جیرجیرک قطع بشه. وگرنه... بفرست اون نامه رو!


در همون لحظه ای که حرف زدن لرد تموم شد و بلا نامه رو با جغد رها کرد و همین که جغد از راه شومینه بیرون رفت، یه دفعه توده ی خاکستری رنگ عظیمی از شومینه بیرون زد و 23 سانتیمتر پایین تر از سقف آروم گرفت.

ناگهان صدایی از سمت گلابی به گوش رسید که:

- اوه! این ابر استراتوسه!مامانم بچه که بودم برام راجع بهشون توضیح داده بود! الان رعد و برق میزنه و همه مون می میریم

به محض اینکه ترکیدن حباب ها روی سطح گلابی تموم شد، رز شروع به قل خوردن کرد و چون جلوشو نمیدید یه راست به پای لرد برخورد کرد و متوقف شد. لرد با انزجار گلابی رو به چشم میوه ( و نه رز) نگاه کرد و با پا به سمت دیوار هلش داد.

- بلا، یکی از این جغد ها رو بیار پایین ببینیم چیه.

محفل ققنوس

محفلی ها و دامبلدور با فیگور افراد فلک زده روی زمین چهار زانو نشسته بودند و منتظر جواب نامه بودند.

محفلیا:

رون در نهایت سکوت را شکست و رو به دامبلدور کرد و گفت: چی شد پس؟
دامبلدور جواب داد:نمی دونم، ولی الآناست که جواب برسه.
رون که از منتظر ماندن خسته شده بود گفت: خب...لااقل یه کاری کنید حوصله مون سر نره خو...نویل، پاشو یه کم اوشکول بازی در بیارم بخندیم شاد شیم.
نویل:

-سیسیسسسسیسسسـ...
-این دیگه چی بود؟
دامبلدور با نگاهی سفیه اندر عاقل به اطراف نگاهی انداخت و چشمان بادامی اش روی نجینی ثابت ماند.
-سسسسـ(=ای بابا)، سیسـ(=میگم) سسیسیییسسسیسسیسیسسـ...(=؟)

دامبلدور رو به رون کرد و گفت: پاشو برو هری رو بیار ببینم چی میگه این زبون بسته.
رون پاسخ داد: ای بابا...الآن چند وقته آن نشده، منِ تازه وارد از کجا پیداش کنم؟
مجدداً نجینی نوا در داد: سیسیـ(=اوشکول جان)، سیسـ(=میگم) سسیسیسییسسسیسیسیـ...(=؟)
دامبلدور(+بقیه):

سپس رون به امید این که تحت تأثیر نوشته های رولینگ به او که تازه واردی بیش نبود اهمیت بدهد، تازه در صورتی که هری را پیدا می کرد، از جا برخاست و رفت تا پیدایش کند.

شیون آوارگان(چند لحظه قبل تر)

بلا یکی از جغد ها را برداشت، نامه ی همراهش را باز کرد و شروع به خواندن کرد.

از طرف دست های پشت پرده(زیر شاخه ی ساقی ها) به مورفین گانت، وزیر سحر و جادو

خواستم یادآوری کنم جنسی که هفته ی قبل واست فرستادم هنوز پولش به دستم نرسیده. اگه پولو نفرستی میرم همه جا جار میزنم وزیر مملکت چه جنس ارزونی میکشه آبروت بره ها. از ما گفتن...

فرت


ارباب با عصبانیت گفت: من موندم کدوم ...ی این جغدو فرستاده این جا. اگه بگیرمش حتماً میندازمش تو اتاق تسترالا.
بلا گفت: ارباب یادآوری کنم تو تایپیک اتاق تسترال ها همه تسترالا کشته شدن.
ارباب: :vay:

سپس بلا که می ترسید بدنش با کروشیو های ارباب نوازش شود، نامه ی اصلی را پیدا کرد و شروع به خواندن کرد.