خانه ی شماره 12 گریمالد- اه! خسته شدم دیگه. چقدر تنها در خانه ببینیم؟
همه ی این کارا مال وقتیه که دزد بیاد. پس به دردمون نمیخوره.
- چیه؟ چیز بهتری بلدی؟
- آره. خیلیم بلدم. چرا گرگم به هوا بازی نکنیم؟ من گرگ میشم دنبالت میکنم.
- اه اه! بازی لوس! لابد ویکتوریا بهت یاد داده.
- هوی هوی! درست صحبت کنا. نخیرم. با اون از این بازی خشنا نمیکنم!
- باشه، گرگم به هوا بازی میکنیم اگه تو بردی ادامه میدیم اگه من بردم تا آخر هفته هرکاری بگم بی چون و چرا انجام میدی. متوجه شدی؟ هرکاری.
- باشه قبول. ولی اگه من بردم همین شرط درباره ی تو صدق میکنه.
جیمز و تد به یکدیگر نگاه کردند و هردو به طور پنهانی لبخند شیطانی زدند.
خانه ریدل- فیسسس فییسس فیس
- فاسوس فیشششیش فیس
مرگخواران که پس از پنج ساعت هنوز در حالت آماده باش برای رفتن به خانه ی مرگخواران بودند، خداحافظی لرد با نجینی را نگاه می کردند.
- هوی رز! تو خوب و زیاد حرف میزنی بلدی چی بگی. یه طوری اربابو راضی کن خداحافظیشو سریعتر انجام بده.
- د، به من چه! تازه ارباب بهم گفته انرژیمو نگه دارم واسه خانم بلک! مثل اینکه محفلیا یه دزدگیر روش نصب کردن که فقط خودشون بتونن پردشو ببندن. راستی شنیدی این دزدگیرا چه باحالن؟ میگن مارکشون...
مرگخواران، پنبه هایی که از روز عضویت رز همیشه در جیب داشتند را دراوردند و در گوششان گذاشتند و مشغول صحبت با یکدیگر از طریق نوشتن شدند.
- بلا! تو نمیری به ارباب بگی؟
- نخیرم! راست میگی خودت برو. چرا بقیه رو میندازی وسط؟
- آخه ارباب تو رو دوست داره. عاشقته. میدونی چون دوستت داره رو حرفت حرف نمیزنه. خودش دیروز بهم میگفت تو فکر یه سقفه واسه ی تو و خودش!
بلا که با خواندن حرف های بلیز لحظه به لحظه چهره اش از
به
تغییر میکرد، با خواندن بخش آخر اختیارش را از دست داد :
- رز، چطور جرأت میکنی وسط صحبت ارباب جیغ بکشی؟ الان وقت ندارم. پنجاه تا کروشیو بزن به خودت.
رز که از قطع شدن حرفش کمی دلخور بود از مرگخواران دور شد و مشغول انجام طلسم کروشیو برروی خودش شد.
- ولی ارباب، رز نبود که. من بودم. راستش میخواستم بگم میشه زودتر... زودتر... زودتر با هم ازدواج کنیم؟
- آواداکداورا!
...فیسس فیشش فیششیس.
مرگخواران با دیدن این صحنات به این نتیجه رسیدند که بهترین راه حل، صبر است!
در همین هنگامجیمز بی توجه به ماه کامل، مشغول حرکت در خانه ی ریدل بود.
- هوی تدی، معلوم هست کجایی؟ تو باید دنبالم کنی ها. قایم موشک که نیست.
و سپس با صدای آرام تری ادامه داد : هوووم، بذار ببینم... نقشخانیوس!
نقشه ای مانند نقشه ی غارتگر جلوی جیمز ظاهر شد با این تفاوت که اینبار نقشه متعلق به خانه ی 12 گریمالد بود. جیمز نقشه را باز کرد و بلافاصله اسم تد ریموس لوپین را پیدا کرد.
- خب. این میگه یه قدم عقب... یه قدم راست. 180 درجه بچرخم! جیـــــــــــــــــــــغ!
جیمز با دیدن گرگی که روبرویش ایستاده بود چند قدم به عقب رفت و سپس به سرعت از آنجا دور شد.
تد لبخندی زد. جیمز کاملا فراموش کرده بود که آن روز روز کامل شدن ماه بود. به آرامی به دنبال جیمز حرکت کرد و در راه به این فکر میکرد که اولین دستوری که به جیمز میداد چه بود؟
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
»
!»
»
خب الان یعنی چیکار کنیم؟ نکنه منظورت اینه که من تو همین اندازه بمونم؟
