طلوع "خورشید" "بهترین" هدیه را به هری در روز "سال نو " داد.
هنگامی که چشمانش را باز کرد گرمای لذت بخش خورشید را در تک تک سلول هایش حس کرد. برف های شب گذشته که شدت ریزشش هر جانداری را می ترساند کم کم اب می شد،و "اتاق" از مهربانی شعله های خورشید سرشار از لذت می شد.
و چه چیز بهتر از اینکه "دستمزد" سال ها تحمل سختی در دنیای جادوگری گرمای نور خورشید بود، هری به درخت کریسمس پر زرق و برق در وسط خانه نگاه کرد در پایین ان هدیه های زیادی وجود داشت :از جمله کتابی از طرف پسرش که هری ارزوی خواندن ان را داشت و "نویسنده" ی "پیرش" را بخوبی میشناخت،بعد از این همه سال این اولین سال نویی بود که او با خیال اسوده و بدون نگرانی به سمت بوقلمون پخته شده ی روی میز میرفت و بی صبرانه منتظر بیدار شدن بقیه اعضای خانواده بود.

من که وقتی دامبلدور مرد کلی ناراحت شدم من میگم بجاش یا هورس اسلاگهورن میمرد یا مثلا اون پرفسور درس پیشگویی