هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل




پاسخ به: چیژ کشان کریم آباد
پیام زده شده در: ۲۱:۲۶ یکشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۸
#11
رابسورولاف VS بچه های محله ریونکلاو
پست اول


بلاتریکس گرمش بود. هوای اتاق به شدت سنگینی می‌کرد و لرد تک پنجره اتاق را بسته بودند. از هوای بارانی خوششان نمی آمد. ایشان را یاد شب منحوسی می انداخت، شبی که طلسم عشق مادری باعث شد تا 11 سال دور از جامعه جادویی و در قالب جسم حقیری به سر ببرند.
بلاتریکس نگاهی گذرا به بیرون انداخت، باران نمی آمد ولی ابر های سیاه سرتاسر آسمان را پوشانده و تنها منبع نور چراغ های درون خیابان بودند.

- حواست اینجاست بلاتریکس؟
- بله سرورم!

ولی دروغ میگفت و می‌دانست که اگر دروغ بگوید لرد متوجه خواهد شد. ولی برای اصلاح حرفش دیر بود.

- بلاتریکس، یکبار دیگه به من دروغ بگو تا خودم شکنجه ات کنم.

چند دقیقه قبل وارد اتاق لرد شده بود. جناب لرد طبق معمول پشت میزشان نشسته بودند و نجینی در پایین پای او چنبره زده و به خواب فرو رفته بود. علت احضار مشخص بود، تیم کوییدیچ چند بازی را پشت سر هم برده و لرد اجازه داده بودند تا مرگخواران مغضوب را دوباره در خانه ریدل اسکان دهند.

- ببخشید سرورم.
- دوباره میگم بلاتریکس، تو و تیمت حق ندارید بازی آخر را ببازید، متوجهی؟
- بله ارباب.

لرد سرش را کمی تکان داد، سپس نگاهی به در که پشت سر بلاتریکس بود انداخت و این یعنی اجازه برای خروج صادر شده است!
بلاتریکس تعظیم کوتاهی کرد و با قدم های بلند از اتاق بیرون رفت تا بلکه کمی هوای تازه بخورد، ولی دریغ که هوای خانه ریدل انگار تبعیت کرده بود از هوای داخل اتاق لرد. همانطور که مرگخواران از اربابشان تبعیت می‌کردند. به سمت نشیمن خانه رفت تا خبر های جدید را به گوش هم تیمی های خود برساند.

***


- پس از اینجا رفتن شدیم؟
- آره دخترم، بعد از آخرین مسابقه به خونه رفتن خواهیم شد.
- خونه...

بچه کلمه ی "خونه" را تکرار کرد. آنچنان معنایی برایش نداشت، هیچوقت خانه را ندیده بود. حتی در اینجا، هیچوقت حق نداشت لرد را ملاقات کند، استقبال گرمی از او نشده بود و همیشه از آن آدم گنده های نقاب دار می‌ترسید.
ولی به روی خودش نمی آورد و سعی می‌کرد که خودش رو شبیه آنها کند. ولی حالا که قرار بود به خانه برگردد قضیه فرق می‌کرد...

- اون اینجاست؟

کنت الاف با شدت درب اتاق را باز کرد و برای بیان کردن حرفش تقریباً داد کشید. دستش هنوز به دستگیره در بود و نفس نفس میزد.

- کی اینجا شدن کنه الاف؟
- آتش زنه!

الاف بدون اینکه منتظر جواب بماند بیرون رفت. از اتاق نه صدای گربه ای شنید و نه آثاری از گربه محبوبش دید. رابستن و بچه هم به دنبال الاف راه افتادند تا متوجه شوند قضیه از چه قرار است.
کنت الاف به شدت هول شده بود. در بین راه پایین رفتن از پله ها تنه ای به رکسان زد.

- هی! چته؟

خانه را روی سرش گذاشته بود.

- گربست دیگه، هرجا رفته باشه برمیگرده.

هوریس نیشخندی را ضمیمه حرف اش کرد.

- نه! هر جا بخواد بره یجوری به من میفهمونه، هیچوقت یهو غیبش نمیزنه.

الاف جلوی درب انباری بود که بلاتریکس او را متوقف کرد.

- جناب لرد احضارت کردن الاف.

دردسر! اولین کلمه ای که در ذهن الاف آمد. حتما سر و صدا ها به گوش لرد رسیده بودند. نمی‌توانست جستجو را متوقف کند و از طرفی هم اطاعت نکردن امر لرد عواقب خوبی نداشت. صاف ایستاد و کتش را مرتب کرد و به سمت اتاق راه افتاد. هر قدم ضربان قلبش بود و هر ضربان ثانیه ای را تصویر می‌کرد که او برای یافتن آتش زنه تلف می‌کرد.
بقیه مرگخواران او را تا اتاق مشایعت کردند. الاف در زد و بعد از شنیدن"بیا داخل" درب اتاق را باز کرد و به داخل اتاق رفت. مرگخواران هر لحظه منتظر شنیدن صدای کروشیو و در پی آن فریاد های الاف بودند اما اتفاق دیگری افتاد. بعد از دقایقی کوتاه درب اتاق باز شد و الاف به سرعت از جلوی مرگخواران کنجکاو گذشت.

- امکان نداره.

الاف پله ها را یکی دو تا طی کرد. بنظرش امروز خانه ریدل تاریک‌تر از هر زمان دیگری بود. پله ها زیر پاهای نگرانش جیغ می‌کشیدن. در خانه را باز کرد و به حیاط رفت.

- چ... چطور... چطور ممکنه؟

الاف روی چمن های خشک خانه ریدل زانو زد. در درون هوای تاریک حدس زدن آنچه روی زمین بود سخت بنظر می‌رسید. تا آنکه الاف دستانش را زیر لاشه گربه اش برد و آن را بالا آورد. رو به مرگخواران کرد، صحنه ای دردناک حتی برای مرگخواران سنگدل و ظالم. الاف خیره شده بود به گربه ای که سالها در هنگام تنهایی و انزوای الاف یار و همدم او بوده است. گربه ای سرزنده که حالا فقط جسدی سوخته و گوشتی عریان از او باقی مانده بود. موهای آتش زنه به طور کامل سوخته بود و گوشتش از شدت حرارت به رنگ صورتی درآمده بود.

- کنت؟

ابیگل با تردید او را صدا زد.
- اون رفته، برای همیشه... .

الاف گربه را بر روی دستانش حمل کرد و آن را به داخل خانه آورد. مرگخواران کنجکاو بودند که چه اتفاقی افتاده است.

- باید خاکش کنیم کنت.

الاف جسد گربه را رو میز گذاشت.

- نه تا وقتی که انتقامش گرفته نشده.

سکوت بر جمع مرگخواران حاکم شد. هوای تیره بیرون، راه نفوذش را به درون روح و روان آنها پیدا کرده بود.

- چه اتفاقی افتاده کنت؟

بالاخره در طی چند دقیقه گذشته الاف سرش را بالا آورد و به چشمان فرد سوال کننده نگاه کرد. خشکی دهانش راه کلمات را بسته بودند ولی با تلاشی همراه با فرو خوردن بغض بر آنها فائق آمد:

- جناب لرد گفتند... گفتند که نامه ای به داخل اتاقشون افتاده بود... که تصویر آتش زنه توی حیاط رو نشون می‌داد... لرد گفتن که اسم مرلین زیر برگه نوشته شده بوده.

نگاهی به افراد تیمش کرد. برای بقیه این معنایی نداشت. مرلین هزاران سال قبل مُرده بود و خیلی ها سعی داشتند با انتخاب نام او به عنوان لقب، شهرتی برای خود دست و پا کنند. ولی تیم رابسورولاف می‌دانست که این یک دعوتنامه رسمی برای آغاز یک مبارزه است. مبارزه ای نابرابر!
بلاتریکس که فقط به فرمان لرد اهمیت میداد، یادش افتاد که آتش زنه دروازه بان تیمش بوده. پس حالا تیم دروازه بان ندارد!

- الاف، یه دروازه بان می‌خوایم. کسی داوطلبه؟

جمیع مرگخواران سر هایشان را پایین انداخته بودند. هیچکس نمی‌خواست در تیمی باشد که بلاتریکس در آن امر و نهی می‌کند.

- پس مجبوریم یه فراخوان بدیم و تست برگزار کنیم. الاف؟
- اوهوم.

الاف حواسش جای دیگری بود.

***


- خیله خب. کریس چمبرز به هر کدومتون ده تا شوت میزنه. هر کس گل کمتری خورد دروازه میشه. مفهومه؟

تازه واردین بخت برگشته سرهایشان را به نشانه موافقت تکان دادند.
هوا همچنان ابری بود. بلاتریکس با خودش فکر کرد که اگر هوا هنگام مسابقه هم به همین صورت باشد احتمالاً به مشکل بر می‌خورند. هر چند مشکلات بزرگتری داشت که باید به آن ها رسیدگی می‌کرد. انتخاب دروازه بان اولین آنها بود. بعد باید روحیه الاف را درست می‌کرد و در انتها بیماری خودش را درمان. هوا هر لحظه برایش سنگین تر می‌شد. فرقی هم نداشت که کجا بود، اتاق یا فضای باز. کم کم نفس کشیدن به یک دغدغه جدی تبدیل می‌شد. باید کاری می‌کرد. در عین حال سعی می‌کرد تا نام مرلین را فراموش کند.

در طرفی دیگری رابستن لسترنج و سوروس اسنیپ روی جاروهایشان و کنار یکدیگر در هوا معلق بودند.

- چرا بلاتریکس خوشو به نفهمی میزنه؟ مرلین به طور واضح برامون پیام فرستاده. انجام این بازی به صلاحمون نیست.
- میدونم سوروس، کار دیگر نمیتوان کردن شد.

رابستن نگاهی به گروه داوطلبان انداخت. همگی افراد تازه وارد تالار اسلیترین بودند. و پشت دروازه ها الاف نشسته بود و با چشمانی بی روح به آنها خیره شده بود.

بعد از چند دقیقه کریس به همراه دو نفر بر روی زمین فرود آمد.

- هر دوتاشون هشتا شوت رو گرفتن بلا!

بلاتریکس نگاهی به آن دو نفر انداخت. هر دو دختر بودند با قامتی متوسطی و بدنی ورزیده و آماده. یکی از آنها کلاغی به سیاهی هوای آن روز بر روی شونه هایش داشت.

- علاوه بر مهارتتون، باید لیاقتتون رو هم ثابت کنید...

جمله بلاتریکس تمام نشده بود که آن دختری که کلاغ همراهش داشت، چوبدستی اش را بیرون کشید و با سرعت طلسم شکنجه را بر روی دیگری انجام داد. دختر نگون بخت روی زمین افتاده بود و جیغ می‌کشید.

بعد از مدتها بلاتریکس احساس سبکی کرد. شاید خودش طلسم را اجرا نکرده بود اما دیدنش هم لذت خاص خود را داشت.

- اینجا چه خبره؟

بلاتریکس با جمله الاف به خودش آمد. دختر نیز طلسم را قطع کرد.

- دروازه بان جدیده. اسمت؟
- پاتریشیا وینتربورن

الاف اشاره ای به کلاغ روی شونه های پاتریشیا کرد.

- اسمش آلواست جناب کاپیتان. اون همراه من میمونه.
- کلاغی به سیاهی آتش زنه. قبوله.

الاف دستش را دراز کرد و با دروازه بان جدید تیمش دست داد.



پاسخ به: اطلاعیه های وزارت سحر و جادو !
پیام زده شده در: ۱۰:۲۶ شنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۸
#12
هالیپاف
تمدید!


با توجه به فوت ناگهانی لردولدمورت و شوک به جامعه جادوگری و همچنین همپوشانی با هفته آخر لیگ کوییدیچ تابستانی، مسابقه هالیپاف یک روز دیگر تمدید می‌شود.
بنابراین شرکت کنندگان می‌توانند تا ساعت 23:59:59 روز شنبه 30 شهریور اقدام به ارسال یا ویرایش پست خود کنند.

تصویر کوچک شده



پاسخ به: کی, کِی, کجا، با کی، چیکار؟؟؟
پیام زده شده در: ۹:۴۸ سه شنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۸
#13
با کی؟

مامور ایست بازرسی!



پاسخ به: انفرادی
پیام زده شده در: ۲۱:۳۰ دوشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۸
#14
و کریس مُرد!

- نه آقا، چه خبرتونه.

تام جاگسن - زندانبان جدید آزکابان - خودشو از گروه مرگخوارا جدا کرد تا راحت تر دیده بشه. رو به نویسنده پست کرد و گفت:

- چتونه هی زارت و زارت کریس رو می‌کُشین؟

کنت الاف، سرش رو به مانیتور نزدیک کرد تا بتونه راحت تر تام رو ببینه. از پشت مانیتور فریاد کشید:

- خب اون رفته دیگه، باید یجوری از سوژه حذف بشه.
- آره ولی کو شخصیت پردازی؟ کو داستان سرایی؟ یهویی که نمیشه!
- باشه، برگرد سر جات تا ادامه بدیم.

الاف به پشتی صندلی تکیه داد و انگشتاش رو روی دکمه های کیبورد گذاشت.
-----------------
مرگخوارا نمیتونستن که مسیر خونه ریدل تا آزکابان رو قدم بزنن. قبل از اینکه به اونجا برسن قطعاً مورد ماچ و بوسه دمنتور ها قرار می‌گرفتن. از طرفی آپارات هم نمی‌شد کرد. بلاتریکس نگاهی به بقیه انداخت و گفت:

- باید از پودر پرواز استفاده کنیم. میریم توی شومینه دروئلا و از اونجا خودمون رو به اتاق اعتراف آزکابان می‌رسونیم.

جمیع مرگخواران احسنتی گفتن و سری به نشانه تایید ایده بلاتریکس تکون دادن.

- خیله خب، کریس برو از دفترت توی وزراتخونه پودر پرواز بیار.
-

کریس نگاهی به بقیه انداخت.

- من برم واقعاً؟
- آره دیگه. پودر ها توی دفتر کارت هستن.

گابریل کریس رو هل داد تا بلکه بیوفته توی سرپایینی و استارت بزنه و حرکت کنه به سمت دفترش.

- باشه هل نده آپارات می‌کنم.
- برو تا کروشیو نزدم.

کریس از ترس کروشیو هم که شده زودتر و با صدای پاق آپارات کرد.

- حالا...
بلاتریکس مشتی پودر پرواز از جیب ردایش درآورد.
- ... راه میوفتیم به سمت آزکابان!


ویرایش شده توسط کنت الاف در تاریخ ۱۳۹۸/۶/۲۵ ۲۱:۴۰:۰۰


پاسخ به: انبار وزارت سحر و جادو
پیام زده شده در: ۲۰:۳۳ دوشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۸
#15
خلاصه تا قبل از این پست: ( نوشته شده توسط گابریل دلاکور)

رابستن و بچه توی اتاق کریس قایم شدن و ادای روح آرسینوس رو درمیارن. کریس و گابریل هم که ازش می‌ترسن قبول می‌کنن به حرفاش گوش بدن و خواسته‌هاش رو برآورده کنن. آخرین درخواست رابستن ساندویچ مامان مروپ بوده که گابریل پیشنهاد می‌ده توش معجونای هکتور بریزن و روح رو دوباره بکشن... ولی هکتور افسردگی گرفته و معجون نمی‌فروشه. گابریل و کریس هم تصمیم می‌گیرن که از نجینی کمک بگیرن که توی راه کریس می‌میره و گابریل هم‌ تنهایی میره.
-------------

گابریل به جلوی در اتاق اختصاصی پرنسس رسید. نگاهی به عقب انداخت و جنازه در حال پوسیدن کریس رو از نظر گذروند. حالا کمی گیج شده بود. از طرفی روح آرسینوس می‌خواست که از وزیر باج بگیره تا اونو نخوره. و از طرفی هم وزیر مرده بود. پس...

- لازم نیست تا سم پرنسس رو بگیرم!

گابریل با آنچنان جیغی حرفش رو بیان کرد که از اتاق بغلی صدای "زهر تسترال، همش پرید!" ی شنیده شد.
گابریل بی توجه به اتاق بغلی از همون مسیری که اومد برگشت( و از روی جنازه کریس پرید و دوباره زبون درازی کرد) تا بره و خبر های جدید رو به گوش روح آرسینوس برسونه.

اتاق وزیر

- بابا، از گشنگی مُردن شدم.
- صبر داشته باش دختر. ساندویچ مروپ پز لیاقت این انتظار را داشتن میشه!

رابستن و بچه، از محل اختفاشون بیرون اومده بودن تا کش و قوسی به بدن هاشون بدن. در همین وقت، صدای هوش مصنوعی قفل اتاق شنیده شد.

- رمز عبور؟
- رمز عبور چی چیه؟ وزیر مُرده! الان من وزیرم!

هوش مصنوعی ساخته ی دست فنریر بود. پس آنچنان هوشی نداشت.

- رمز عبور؟

گابریل که تا این لحظه داشت از خوشحالی بالا و پایین می‌پرید، با سوال دوباره قفل لب و لوچه اش آویزون شد.

- بچسب تا بچسبم.

راب و بچه در درون اتاق با شنیدن خبر مرگ وزیر، نگاهی به هم انداختن.

-
-



پاسخ به: عاشقانه های وزارت
پیام زده شده در: ۱۹:۵۹ دوشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۸
#16
سارا روی مبل مجلل عمارت مالفوی نشسته بود. البته برای او عمارت تام عزیزش بود.

- واه! چقدر طول میده یه دستشویی رو، بجنب دیگه.

حوصله سارا سر رفته بود. خیلی سر رفته بود. اینقدر سر رفته بود که تصمیم گرفت بلند بشه و یه کاری بکنه. نگاهی به اطرافش کرد. یک پیانو رو به رویش قرار داشت که چون بلد نبود بزنه، اصلاً سمتش نرفت. در واقع تا حالا یک قطعه از پیانو هم نشنیده بود و همینطوری جهت دلربایی از تام ازش خواسته بود تا براش بزنه.

- رسم مزخرف.

دوباره دستی روی صورتش و محل دو سیلی تام کشید و گردشش را از سر گرفت. در واقع حوصله اش را از سر گرفت تا خیلی نرود!

- وای! از اینا!

سارا دوان دوان به سمت وسیله " از اینا" رفت. "از اینا" در واقع یک گرامافون طلا کاری شده بود. البته فقط پایه های میزی که روش قرار داشت طلا کاری شده بود. خود میز از جنس چوب مرغوبی بود که به تازگی واکس چوب خورده بود و می‌درخشید. بدنه گرامافون از پلاتینی بود که برقش چشم هر بیننده ای رو کور می‌کرد.

- حتما این یکی رو برمی‌دارم.

سارا نفس کشید، نفس عمیقی کشید. می‌خواست با تمام وجودش هوای اطراف فلز پلاتین اصل رو تنفس کنه. برای اولین بار، ولی نه قطعاً برای آخرین بار.
سارا صدای سیفون دستشویی اتاق بغلی رو شنید و خودش رو جمع و جور کرد.

- بالاخره!

احساس کرد که خیلی خالی خالی به انتظار تام نشسته. پس با خودش فکری کرد.

- این که دستشوییش ده دقیقه طول کشید. خود دست شستن اش قطعا دو دقیقه وقت رو می‌بره.

سریع به سمت در پشتی راه افتاد و وقتی در رو باز کرد با منظره زیبای باغ مالفوی ها رو به رو شد. باغی وسیع که اصلاً بهش نمی‌خورد که از در پشتی خونه راه داشته باشه.

- این باغ خودش یه ورودی اعیانی می‌خواد.

سارا تصمیم گرفت از بین خیل عظیم گل های رنگارنگ، تک شاخه گل رزی را برای تام بچینه.

- همین که از دستشویی اومد بیرون اینو بهش میدم!

سارا خم شد تا گل رز رو از ساقش جدا کنه. غافل از اینکه همون لحظه لنگه کفشی به سمتش می‌اومد!



پاسخ به: کی, کِی, کجا، با کی، چیکار؟؟؟
پیام زده شده در: ۱۴:۰۴ دوشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۸
#17
کِی؟
بعد از نبرد هاگوارتز



پاسخ به: باجه تلفن وزارتخانه (ارتباط با مسئولان)
پیام زده شده در: ۱۶:۲۶ یکشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۸
#18
نقل قول:

هوريس اسلاگهورن نوشته:
سلام. سوال! فلسفه ثبت نوم چیه؟ ینی ما اگه به دور از پوشش خبری و کار رسانه ای، یه فیلم مستقلی بسازیم، بفرستیم برا جشنواره، داوری نمیشه؟ حتما باید پروانه ساخت گرفته میبودیم؟


سلام هوریس، دوباره دیر رسیدی؟

با توجه به اینکه وزرات بخشنده ای هستیم، پروانه ساختت رو خارج از نوبت صادر می‌کنیم هوریس، بلکه با ساخت این فیلم مستیت دردت رو دوا کنه.

و خب برای اینکه حق کسی هم ضایع نشه، فرصت ثبت نام یا انصراف رو تا آخر امروز تمدید می‌کنیم.



پاسخ به: هالی ویزارد
پیام زده شده در: ۲۲:۵۶ شنبه ۲۳ شهریور ۱۳۹۸
#19
تصویر کوچک شده


آغاز رسمی اولین دوره مسابقات هالیپاف با حضور 11 شرکت کننده!

از همین لحظه تا روز جمعه 29 شهریور ساعت 23:59:59 شرکت کنندگان فرصت دارند تا آثار خود را در همین مکان ارسال نمایند.

اسامی شرکت کنندگان:
ارنی پرنگ
رودولف لسترنج
رکسان ویزلی
سدریک دیگوری
آگلانتاین پافت
سرکادوگان
مروپ گانت
تام جاگسن
پنه لوپه کلیرواتر
پاتریشیا وینتربورن
هوریس اسلاگهورن

اسامی داور ها:
کنت الاف
روبیوس هاگرید
سو لی

* طی مشورتی که با داوران صورت گرفت قرار بر این شد که نمرات از 100 داده شوند.
* تاکید مجدد بر اینکه حتماً شرکت کنندگان قالب پست های سینمایی را رعایت کنند. جهت آشنایی می‌توان چند پست از همین تاپیک را مطالعه کرد. موفق باشید!
تصویر کوچک شده



ویرایش شده توسط کنت الاف در تاریخ ۱۳۹۸/۶/۲۴ ۱۷:۴۰:۲۰


پاسخ به: بيلبورد دياگون
پیام زده شده در: ۲۱:۰۴ جمعه ۲۲ شهریور ۱۳۹۸
#20
"من بازیگر فوق العاده ای میشم! حیف که وقت ندارم!"

"این فیلمنامه چرنده، من بهترش رو می‌نویسم!"


آیا شما هم هر روز جملات بالا رو به خود می‌گویید؟ آیا فکر می‌کنید که برد چیت یا آنجلینا تولی باید جلو شما بوق بزنند؟ یا فیلمنامه های جلیستوفر نولان برایتان به سادگی داستان شب کودکان پنج ساله است؟

پس شانس درب خانه شما را زده!

آخرین رویداد تابستان را در هالی ویزارد بگذرانید!

اولین دوره مسابقات هالیپاف؛ یکشنبه تا جمعه


مهلت ثبت نام فقط تا آخر روز شنبه از طریق پیام شخصی
قوانین و مقررات
شرکت برای عموم آزاد است.


تصویر کوچک شده







هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.