نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
نسخه موبایل
سلام ای آراگوگ نا حشره(!) بعد از مدتی مدید رول زدم! نقد آوردم! زحمتشو میکشی؟
همه مشغول سنجیدن جوانب ماجرا بودند اما هکتور که کلا آدم نسنجیده ای بود، قبل از هر کسی اظهار نظر کرد.
-من وقتی معجونم میچسبه به پاتیلم از حشره کش واسه جدا کردنش استفاده میکنم. امتحانش کنین.
-هی! اینجوری نگاه نکنید راست میگه! اون حشره نیست این واضحه... این کم سوادی ها آزار دهندست. مایه شرمه!اگر یه کم وقتتونو توی خلوت تنهایی بگذرونین شاهد این موارد تاسف آمیز نخواهیم شد.
این سخنرانی تاثر برانگیز را دلفی به نمایش گذاشته بود. اما انگار فقط خودش چنین فکری راجب این سخنرانی میکرد.
لیسا گفت:
-باشه بسه دیگه!امتحانش مجانیه... من که میگم عنکبوته میمیره! اگه نمیره قهر میکنم.
لینی با ناباوری گفت:
-شماها میخواین منو بکشین؟ به همین سادگی؟ جواب اربابو چی میدین؟ میگین پیکسی آبی ناز باهوشو بی نظیر و فوق العادتونو کشتیم؟
سپس نگاه تحقیر آمیزی به آراگوگ انداخت و ادامه داد:
-اونم به خاطر این!
من عجله دارم بسته آموزشی خودکشی که سفارش دادم الان میرسه...
هکتور اسپری کوچکی را از جیب ردایش بیرون آورد که طرح رویش عکسی از ریتا بود و یک ضربدر قرمز بزرگ آن را پوشانده بود.
-هی! اینجوری نگاه نکنید راست میگه! اون حشره نیست این واضحه... این کم سوادی ها آزار دهندست. مایه شرمه!
چه سری! چه شاخکی! عجب دست و پاهایی! تارت بشم آراگوگم می‌شی؟
خلاصه: مرگخواران به دستور لرد نگهداری از سالمندانِ خانه‌ی سالمندان را برعهده گرفته‌اند.
- پسرم؟
کراب دوست داشت به او یادآوری کند که پسرش نیست اما طولانی‌تر شدن مکالمه باعث میشد به این تمایل غلبه کرده و از این کار صرف نظر کند.
- من اخیرا حافظم ضعیف شده ... هرچی فکر میکنم یادم نمیاد؛ اول دسشویی داریم بعد می‌ریم دسشویی یا اول می‌ریم دسشویی بعد دسشویی داریم؟
کراب با فکر دستشویی بردن پیرمرد نیز به تهوع می‌افتاد! زیر لب «ایشــــ»ـی گفت و سعی کرد به اعصابش مسلّط باشد.
- کاری نداره که پدر جان! خودتون برین! کارتونو بکنید و بعدم خودتونو بشورین. خوب بشورینا!
کراب بعد از گفتن این جمله به شک افتاد ... چند دقیقه احساس چندش شستن پیرمرد بهتر بود یا چندش دائمی از این بابت که نکند پیرمرد گربه شور کرده و کثیفی را به اتاقی که اکنون با او شریک بود انتقال دهد؟ پیرمرد اما در جریان شک او قرار نداشت و آهسته و پیوسته، هر چند دقیقه یک گام به سمت دستشویی برمی‌داشت.
خانم فیگ این را گفت و دفتر خاطراتش را با صدای «زارت» بست.
- آوچ! یواش تر ببند بابا چه خبرته!
لینی که اگر دیر جنبیده بود لای دفتر له میشد با عصبانیت این را گفت و مشغول بررسی بال‌هایش شد.
کراب کودن تر از آن بود که در طول زندگیش با سوالات فلسفی از این دست سر و کله زده باشد. این سوال عمیق ترین سوالی بود که تا این لحظه با آن مواجه شده بود و او را شدیدا در فکر فرو برد. به طوری که تا سالیان سال پس از پایان این سوژه نیز مدام زیر لب با خود حرف می‌زد و هیچ واکنشی به محیط اطراف نداشت و تنها در پاسخ به هر حرفی این سوال را تکرار میکرد.
چیزی نگذشت که خوشنودی مورفین به پایان رسید.
- دایی مورفین ... قربونت برم ... این دیکس کمر منو خیلی اذیت میکنه! یه لیوان از اون چاییات به ما می‌دی؟
- دایی جان! تصدقت بشم! اتفاقا منم چند ساله خواب راحت ندارم از درد پا.
- دایی ول کن اینارو ... از مش کریم شنیدم طبع چاییات سرده! می‌دونی من چند وقته از اجابت مزاج عاجزم؟
جمع کثیری از پیرمردها دور مورفین حلقه زده بودند و می‌خواستند پرستار آن‌ها نیز بشود. مورفین فکر این‌جایش را نکرده بود! او فقط میخواست پیر مرد تحت تکفّلش را سرگرم خاراندن کند تا سر خودش خلوت شود و به کارش برسد. حالا با این همه متقاضی، نه سرش خلوت بود و نه کاری برای خودش باقی می‌ماند!
کوتاهه به جون تک تک آپشن ویبره هام!
اتاق کناری فیگ!
رز ویزلی میخواست یکی از آن جیغ‌هایش را به اجرا بگذارد و خودش را از زیر مالکیت این پیرزن پا لب گور کنار کشد، اما نمی‌توانست. او هم مثل بقیه‌ی مرگخوار ها مجبور به تحمل این موجودات غیر قابل تحمل بود.
- گیاهی ناهار چی داریم؟ لینی با سس مخصوص داریم؟
محتویات غذا را نه " گیاهی " می‌دانست و نه کس دیگری. ولی مطمئنا هیچ جوره لینی نبود.
- یعنی خراب نیستی! بازم جای آواداش باقیه. لینی‌ت رو بخور.
ارباب؟ آراگوگ؟ الان چی شد؟ مخاطب من کیه الان؟ من که نفهمیدم.
راستش یه زمانی که من گفتم با طنز نویسی مشکل دارم، گفتن که تو طنز نویسی نباید تنبل شد و باید بنویسم که بهتر شم توش.
راستش من نوشتم، بیشتر رو طنز تمرکز کردم تو این مدت؛ اما خب. خودم اصلا تغییری حس نمیکنم، یعنی طنزنویسی برام راحت‌تر شده. ولی با این حال حس میکنم خیلی وقته دارم درجا میزنم و پیشرفتی نکردم.
میشه یه پیشنهادی بهم بدین که درست شم؟
- اون یکی چوب بیسباله چقدره؟
- اون ویژه‌س. یه نوار قرمز روشه دیه. یه نمور باس بیشر سر کیسه رو شل کنید.
- اون یکی چی؟
- اونم که گفتن نداره. اون حتی دوتا نوار قرمز داره رو دستش.
مرگخواران به هم نگاه کردند. انگار آلکتو میخواست به هرعذر و بهانه‌ای قیمت چوب های بیسالش رو زیاد کنه.
- دس گذاشی رو بهترین جنسم. برا خودم و برادرمم از اونا بردم. رد کنید بیاد.
- ماسکی رد میکنه میاد.
درواقع شاید اگر میشد نگاه وینکی رو دید، میشد متوجه نگاه تهدید آمیز شد؛ اما نمیشد نگاه وینکی رو دید چون تماما در کلاه وزارت فرو رفته بود و و تنها دوتا پاش دیده میشد. با این وجود، آرسینوس دست ریگولوس رو از جیبش بیرون کرد و پولی که معلوم نبود از جیب وزارت بیرون میاد یا خودش رو، تحویل آلکتو داد.
- تخفیف نمیدی برا این؟
- معجون تخفیف دهنده ندم؟
- نه! همین یه احتمالم داریم برای بیرون انداختن اون عنکبوته. لازم نکرده بیای روش معجون بپاشی، معلوم نیست چی بشه.
هکتور:
مرگخواران با شنیدن اسم تخفیف و بی توجه به این که چقدره، شروع به شل کردن سر کیسه‌هاشون کردن.
پس رفت سراغ نقشه ی دوم، او فکری کرد و بعد از چند دیقه به این نتیجه رسید که باید تو چشم مرگخوارا تار پرتاب کنه ولی واقعا اخه این کار چه چی سودی داره؟
-فهمیدم باید تو چشاشون تار پرتاب کنم بعد چوب های بیسبال رو به سمت بیرون هدایت کنم و به جای دور دستی بفرستمشون.یوهاهاها.
-این چنده؟
-گفتم گه این گرون تر از همس.
-اون چنده؟
-اون کمی گرون تر از قبلی است.
در همین حین که اونا در حالا بحث بودن یهو همه جا برای اونا تاریک شد چون اراگوگ تو چشاشون تار زده بود و نمیتونستن جایی رو ببین.
در این هنگام اونا در حال بحث بودن، اراگوگ اروم اروم اومد پایین تا چوب های بیسبال رو برداره ولی اون چطوری میخواست اونا رو برداره اخه خیلی کوچیک بود پس دوباره فکر کرد.
این این جا چیکار می کنه؟
من دوباره اومدم.
یه سوال من واقعا خیلی ابیم؟
اخه خودم رنگ ابی رو خیلی خیلی دوست دارم.
همچنان که اونا داشتن از عمارت خارج میشدن، دراکو فریاد زد:
-وایسین من میگم و میخوام که حتما جسیکا عروس خونواده ی ما شه.
-چیزی گفتی؟عروسمون یه مشنگ دوسته.
-خو باشه، اسکور ما هم مشنگ دوسته.
-ولی ما تازه از دست پالی و رز راحت شدیم.
-قصد ماهم همین بود نه حالا که به اینجا اومدیم باید کارمون رو به تهش برسونیم.
-ولی من پالی رو دوست داشتم وای گفتین رز، رز من کجایی تو؟
-دراکو این حرفا چی بود تو زدی ما تازه از دست این ماجراها خلاص شده بودیم که تو گند زدی دوباره به همه چیز نکنه دلت واسه ناخونام تنگ شده.
-همین که گفتم.
-دراکو این حرفا چی بود تو زدی ما تازه از دست این ماجراها خلاص شده بودیم که تو گند زدی دوباره به همه چیز نکنه دلت واسه ناخونام تنگ شده.
پدر دراکو بهش گفته بود که هرجور شده باید جسیکا عروسش شود به عمین دلیل او داره ایندقر پا فشاری میکنه چون او نمیتونه رو حرف پدرشه حرفی بزنه.
اونا دوباره به سمت مبلا اومدن و متوجه ی چهره ی متعجب اقای ترینگ شدن.
سکوت همه جارو احاطه کرده بود که ناگهان جسیکا با گفتن این حرف سکوت رو شکست:
-وای اسکوری نمیدونستم تو هم از وسایل مشنگی خوشت میاد بیا بریم باهم دیگه تو اتاق من پلی استیشن بازی کنیم.
-اسکوری!چی!
جسیکا هم دست اسکورپیوس رو کشید و به سرعت به سمت اتاق رفتن در صورتس که همه داشتن با تعجب به همدیگه نگاه میکردن و دوباره سکوت همه جای عمارت رو احاطه کرد.
