ویکتور کرام

ناظر انجمن کوییدیچ

لرد ولدمورت !

سوژه جديد
فرهنگستان ريدل

- به دليل درخواست هاي مكرر روفوس براي داشتن دو معاون كه بتونن بهتر كارهاي فرهنگستان رو انجام بدن و از اونجايي كه روفوس حق نداره خودش معاون هاي خودش رو انتخاب كنه ، ارباب من رو به عنوان نماينده ي خودش به اينجا فرستاده تا شيوه ي انتخاب معاون ها رو براي شما شرح بدم .

مرگخواران دور تا دور ميز مرصعي شكل نشسته و به راس ميز كه نارسيسا نشسته بود ، خيره شده بودند .

- ولي قبل از اينكه شيوه ي انتخاب معاون ها رو شرح بدم بايد بدونم كه كيا ميخوان كانديد بشن ... چه كسي ميخواد كانديد شه ؟

آنتونين ، ايوان ، مونتي و‌ رودولف افرادي بودند كه آمادگي خود را براي دريافت پست معاونت فرهنگستان اعلام كردند .

پس از مشخص شدن كانديد ها ، نارسيسا شروع كرد به توضيح دادن چگونگي انتخاب معاون ها ...

- ارباب به من دستور داده تا بهتون بگم كه اگه ميخوايد معاون فرهنگستان بشيد ، بايد هر كدوم از شما به صورت جداگانه يك برنامه ي بزرگ و باشكوه رو توي سالن همايشهاي فرهنگستان ريدل برگزار كنيد و بايد حداقل ششصد نفر رو به سالن بكشونيد !

بلاتريكس در تكميل حرف هاي خواهرش گفت : در حقيقت ارباب ميخواد كه با يك تير دو نشون بزنه ؛ چون با اينكار هم ميتونه براي فرهنگستان معاون انتخاب كنه و هم ميتونه افراد زيادي رو جذب ارتش سياه بكنه .

آنتونين با ترس و لرز از سر جايش بلند شد و پس از اينكه به سختي اب گلويش را قورت داد ، گفت : منظورت چه نوع برنامه ايه ؟

- منظور از برنامه ميتونه شب شعر سياه ، تئاتر سياه ، كنسرت سياه و خيلي چيزاي ديگه باشه ... فقط فراموش نكنيد كه برنامه هر چهار نفرتون بايد با شكوه باشه در غير اينصورت شما شانس معاونت فرهنگستان ريدل رو از دست ميديد !

درود !

يا لرد !

به نظرم اگه "خانه" از عبارت " فرهنگستان خانه ريدل " حذف بشه ،‌ خيلي بهتر ميتونه باشه و بشه " فرهنگستان ريدل " !

با تشكر ! يا لرد !

سوژه جديد !


- درود هلگا بر شما ! درود هلگا بر شما دلاوران و نام آوران ! برخيزيد كه بدبخت شديم !

- آي درك .. چت شده امروز ؟ باز كي قراره حمله كنه به هافل ؟

درك دستي به ريش هايش كشيد و با صدايي بلند و رسا گفت : اي دلاوران ، دشمن تصميم گرفته كه جنگ سرد با ما مقابله كند .

براي لحظاتي سكوت در ميان هافلي ها حكمفرما شد و هيچكس سخني بر زبان نياورد .

اما كه از تحت تاثير قرار گرفتن هافلي عصباني شده بود ، رو كرد به درك و گفت : اصن معلوم هست چي ميگي ؟ از بس نشستي پاي اخبار ، مخت تاب برداشته ! جنگ سرد ديگه چيه !

درك كه سعي ميكرد آرامش خود را حفظ كند ، با آرامش گفت : شما خبر نداريد كه چه اتفاقي قرار است بيفتد . درون شوراي اداري هاگوارتز تصميم گرفته اند كه هافلپاف را از ميان گروه هاي چهارگانه حذف بكنند !

ملت هافل : مگه ميشه ؟ پس چه بلايي سر ما مياد ؟

- در اينصورت شما بايد به راونكلاو بريد و اين يعني ننگ فرزندان من .

هافلپافي ها باورشان نميشد . گروهي كه سالها قدمت داشت و جادوگران برجسته اي را تحويل جامعه ي جادوگري داده بود ، در حال نابود شدن بود . از همه مهم تر اين بود كه آنان هيچ علاقه اي به راونكلاو نداشتند و نميخواستند تا در آنجا ادامه تحصيل بدهند .

- ولي دامبلدور نميزاره ... درسته ؟ اون اجازه نميده كه هافلپاف از بين بره !

درك لبخند تلخي زد و رو به پيوز و ريتا كرد و گفت : دست او نيست ! لوسيوس مالفوي رييس شوراست و اون اين كار را ميخواهد انجام بدهد .

لورا كه از عصبانيت نزديك بود منفجر شود ، رو به درك كرد و گفت : مگه ميشه ؟ هرگز اجازه چنين كاريو نميديم . نابودي هافلپاف يعني نابودي ما !

- درود بر تو دختركم كه چنين روحيه ي مبارزه طلبي در خود داري ولي آيا براي اين كار فكري كرده اي ؟

هافلپافي ها خداخدا ميكردند تا پاسخ لورا مثبت باشد !

ارباب ، اگه ممكنه اينو واسه من نقد كنيد لطفا

خاطرات

خيابان ليتل راك

مردمي كه در خيابان ليتل راك بودند ، با ذوق و شوق فراوان مشغول خريد اجناس جديد بودند ؛ دختري كه در يكي از مغازه ها مشفول انتخاب يك ‍‍‍ژاكت نو بود و پسر بچه اي كه يك ستاره ي طلايي بزرگ براي درخت كاج اش خريده بود ...
همه و همه به بهانه سال نو به ليتل راك آمده بودند تا وسايل موردنيازشان را براي سال جديد تهيه كنند .

هركس مشغول انجام كاري بود به همين دليل هيچكس متوجه حضور دو مرد بلندقد كه در گوشه ي خيابان مشغول صحبت با يكديگر بودند ، نشد .

- از همين الان كه رفتي تو خونه ، بايد دختره رو تحت نظر بگيري . نگران كارت هم نباش ،‌از فردا ميري سر كارت ...

- ممنون هيروارد !

- آه ... نزديك بود فراموش كنم . توي خونه ي دختره چندتا گسترش دهنده ي صدا گذاشتم كه بتوني بفهمي چي ميگن . اين گوشي رو بايد بذاري تو گوشت تا بفهمي چي ميگن ! حالا زود باش برو و يادت هم باشه كه چشماي زيادي تو رو ميبينن ‍!

پس از آنكه از هيروارد جدا شد ،‌طبق آدرسي كه به او داده بودند ، به سمت خانه هايي ر�ت كه در انتهاي خيابان قرار داشتند . اولين خانه از سمت راست يعني خانه شصت و ششم ، ‌همان آشيانه اي بود كه براي او در نظر گرفته بودند تا بتواند به آساني كارش را انجام دهد .

نگاهي به درب چوبي خانه كه بسيار فرسوده و قديمي بود ،‌ انداخت و دسته ي در را چرخاند و وارد خانه شد . تمام تصوراتي كه در ذهن او در هنگام ديدن درب فرسوده ي خانه به وجود آمده بود ،‌ از بين رفت . خانه اي كه براي او در نظر گرفته بودند ، بسيار زيبا و مجلل بود ولي اين تنها دليل براي انتخاب اين خانه نبود بلكه مهم ترين عاملي كه سبب شده بود تا اين مكان را مناسب بدانند ،‌ نزديك بودن به خانه ونسا بود .

ونسا همان هدف و سوژه اي بود كه هيچ اطلاعي راجع به آن نداشت و فقط ميدانست كه سوژه ي مورد نظر ،‌صاحب مغازه ي اسباب فروشي ونسا است .

آيا او با اين اطلاعات كم قادر است تا ماموريت را به نحو احسن انجام دهد �ا خير ... اين همان سوالي بود كه در ذهن خودش هم نقش بسته بود . بايد صبر ميكرد و منتظر ميشد ...


بعد از ظهر روز بعد ...
مغازه اسباب بازي فروش�

- ممنون هيروارد ،‌فكر نميكردم به اين زودي بتوني واسم يه دستيار پيدا كني !

- من كه كاري نكردم ! در ضمن از اين به بعد هر كاري داشتي ميتوني روي كمك اون هم حساب باز كني . خب ديگه ،‌من خيلي كار دارم ... تو رو هم با همكار جديدت تنها ميزارم . فعلا !

و هيروارد از مغازه خارج شد . پس از آن ونسا رو كرد به دستيار جديدش و گفت : بيا تا جاهاي مختلف مغازه رو نشونت بدم ...

نه روز بعد ...
ساعت هشت شب
خانه شصت و ششم

چشمانش را بسته بود و مدام از خودش ميپرسيد كه چرا ... چرا اربابش از او خواسته است تا دختري همجون ونسا را زير نظر داشته باشد ...
در همين فكر و خيال بود كه ناگهان متوجه شد يك نفر در حال در زدن است . چوبدستي اش را برداشت � به سمت در رفت و هنگامي كه در را باز كرد با ونسا رو به رو شد ...

- سلام !
سعي كرد تا با آرامش با او سخن بگويد ...
- سلام ونسا . بيا تو ...
- ممنون ولي يه چيزي رو خواستم بهت بگم كه هرچي با خودم كلنجار رفتم ، نتونستم توي مغازه بهت بگم !

لحظه ي مهمي بود . او چه چيزي ميخواست بگويد كه براي مطرح كردنش ،‌اينقدر با خود كنجار رفته بود ...

- راستشو بخواي امشب یكي از دوستاي سابقم که توی هاگوارتز باهاش اشنا شده بودم ، منو به مهموني دعوت کرده . خودت كه ميدوني من يه دختر تنهام و نميخوام امشب تنها به اون مهموني برم . حاضري با من بياي ؟

- ولي من ... بسيار خب ... من ميام !

ديگر سنگيني علامت شوم را برروي دست چپش همانند سابق حس نميكرد ... علامتي كه باعث شده بود حس دوست داشتن در وجودش از بين برود .

صبح روز بعد ...

قدري چشمانش را ماليد تا خواب از آنها بيرون برود . او با صداي شكسته شدن شيشه پنجره از خواب بيدار �ده بود و با ديدن نامه اي كه برروي ميز قرار داشت ، متوجه شد كه پيامي از سوي لردتاريكي دريافت كرده است . نامه را از روي ميز برداشت و محتواي درون نامه را به دقت مطالعه كرد ...

آغاز مرحله دوم ماموريت

منتظر پيوستن باتيلدا بگشات به دخترش ونسا باش . بلافاصله بعد از رويت باتيلدا ،‌اونو دستگير كن ! يادت باشه چشماي زيادي تورو ميبينند !

با خواندن نامه يك لحظه سرش گيج رفت و بلافاصله شروع كرد به بررسي و مرور جزئيات ...

پس ونسا ، دختر باتيلدا بگشات ناپديد شده بود . لرد تاريكي كه برنامه هاي زيادي را براي جام آتش طراحي كرده بود ،‌ براي عملي كردن آن نياز به يكي از اعضاي وزارتخانه داشت و چه كسي بهتر از باتيلدا ... ولي وزارتخانه كه از ماه ها قبل اورا مخفي كرده بود !

پس چطور ميتوانستند به او دست پيدا كنند ؟ از طريق ونسا ! در حقيقت ونسا تنها راه دستيابي لرد سيا� به بگشات بود ...

اين نامه همچون پتكي بود كه برسرش اصابت كرده بود . اكنون وظيفه او اين بود كه خانه ي مقابل اش را تحت نظر بگيرد و بلافاصله پس از رويت باتيلدا ، اورا دستگير كند ولي ...

ده ساعت بعد ...

حدود يك ساعتي ميشد كه چشم از خانه ي ونسا برنمي داشت . منتظر بود تا هرموقع باتيلدا را رويت كرد ،‌ نقشه خود را عملي سازد . ساعت ها كنجار رفتن ،‌باعث شده بود تا او خود را متقاعد كند .
پس از گذشت لحظاتي ،‌ شخصي را با پالتويي بلند مشاهده كرد كه به سمت خانه ونسا ميرود . بي شك او خود باتيلدا بود كه بعد از ماه ها به ديدن دختر جوانش ميرفت .
از اين رو او هم معطل نكرد و بلافاصله از خانه بيرون آمد و به سمت آن شخص كه يقين داشت باتيلدا است ،‌هجوم برد و او را به سمتي كشاند و دهانش را گرفت .

- معطل نكن و از اينجا برو !‌ لرد تاريكي به من دستور داده تا تورو دستگير كنم . پس و�ت رو هدر نده و فرار كن . نگران ونسا هم نباش . اون رو هم نجات ميدم فقط زود از اينجا برو !

- ولي تو ... تو جو�ت رو با اينكار به خطر ميندازي !
- مهم نيست ! فقط زود باش برو ...

و بلافاصله از او جدا شد تا به سمت خانه ونسا برود . او به خوبي ميدانست كه زمان انجام ماوريت به گوش لرد تاريكي رسيده است و بايد هرچه سريعتر كار خود را يكسره كند ،‌. از اين رو گام هايش را سريعتر برداشت و پس از آن كه به خانه ي ونسا رسيد ، بدون معطلي شروع كرد به در زدن ...

پس از آنكه ونسا در را باز كرد ، بدون معطلي او را هل داد و به داخل خانه كشاند .

- فقط ازت ميخوام ساكت باشي و به حرفام گوش كني . وقت زيادي ندارم چون ممكنه اونا سر برسن .
- اونا كين ؟ هيچ معلوم هست داري چي ميگي ؟ تو حالت خوبه ؟

نفس عميقي كشيد و چشمان خيس اش را بست و شروع كرد به حرف زدن ...

- من يه مرگخوارم و توي اين مدت وظيفه داشتم تا تورو تحت نظر بگيرم تا به محض پيوستن باتيلدا به تو ، اون رو دستگير كنم . در حقيقت تو ...

ولي بغضي كه در گلوي� نشسته بود به او اجازه ي سخن گفتن را نميداد .

- تو ... تو چيكار كردي ؟ يعني تو ...
- ميدونم ! ميدونم ... حالا ميخوام جبران كنم . بايد هرچي زودتر غيب شي . لرد تاريكي همه جا جاسوس داره ... پس وقتو نسوزون و همین الان برو !

- ولي تو چي ؟ تو با اين كارت جون خودتو داري به خطر ميندازي ... تو هم بايد بياي !

لبخند تلخي بر لبان مرگخوار پشيمان نقش بسته بود !

- منم ميام ... وقتو هدر نده و برو ... فقط قبل از اينكه بري ميخوام يه چيزو بدوني ! اينكه هرچي كه بهت گفتم دروغ بود ولي تنها چيزي رو كه بهت راست گفتم ، احساس خودم نسبت به تو بود !

و با لبخند تلخ تري از سوي ونسا رو به رو شد !


8 دقيقه بعد ...

خانه ي شصت و ششم

تمام وسايلش را برداشته و آماده شده بود تا زندگي اي در خفا را آغاز كند زيرا او به خوبي ميدانست كه با چنين خيانتي كه به لرد تاريكي كرده است ، هرگز در رفاه نخواهد بود . براي آخرين بار نگاهي به آشيانه ي شوم انداخت و به سمت دستگيره در رفت ولي ...

- چشماي زيادي تورو ميبينند ! مثل اينكه به آخر نامه ها دقت نميكردي !

اين همان صداي خشك و بي روحي بود كه هركس به جز مرگخواران آن را ميشنيد ، چهار ستون بدنش به لرزه در مي آمد !

رويش را برگرداند و با ارباب سابقش روبه رو شد ...

- تو مرگخوار خوبي بودي ... اميد زيادي بهت داشتم واسه همين بود كه تورو واسه اين ماموريت انتخاب كردم ولي تو ...

- ولي من يه دخترو به لردولدمورت ، بزرگترين جادوگر قرن ترجيح دادم . من چيزي رو پيدا كردم كه تو هميشه از داشتن اون محروم بودي و اون نه چوبدستي بود و جان پيچ بلكه اون عشق بود !

ولدمورت دهان بي لبش را كج كرد و با صدایي بي روح ، باقی سخنان اش را به زبان اورد ...

- �لي كسايي كه به من خيانت كردن ، اصلا عاقبت خوشي نداشتند . به زودي باتيلدا و دخترش رو دستگير ميكنم و من �ه هدفم ميرسم ولي كسي كه اين وسط ضرر ميكنه تويي .

- مهم نیست. مهم اینه که باتيلدا و دخترش الان زنده ان و دارن نفس ميكشن . من منتظرم ! معطل نكن ...

و سپس به چوبدستي ارباب سابق اش خيره شد كه تا لحظاتي ديگر ، اورا خواهد كشت ولي فكرش جايي ديگر بود ... او داشت به ونسا بگشات فكر ميكرد !

- آوادا كداورا !

ولدمورت كسي را كه سال ها براي او زحمت كشيده بود را با طلسم خود از بين برد . جسم بي جان ريگولوس بلك بر روي زمين افتاده بود .

مرگخواران و اربابشان که از بودن در بهشت و استفاده از امکانات آنجا به وجد آمده بودند ، با دیدن غذاها بدون معطلی شروع کردند به خوردن ...

در آن جمع همه خوشحال و سرحال به نظر میرسیدند زیرا بودن در آن مکان و با آن شرایط آرمانی آرزوی هر انسانی بود ولی در آن جمع تنها یک نفر بود که گویی از بودن در آن شرایط لذت نمیبرد و او مورفین گانت بود ...


- مورفین پس چرا هیچ چیزی نمیخوری ؟ اصلا این چند وقتی که اومدیم اینجا زیاد سرحال به نظر نمیای !

- دشت به دلم نژارید ! اشن اژ وختی که اومدیم اینژا من حتی یه پک شیگار هم نکشیدم . اونوخت شما انتژار دارید من رو فرم باژم؟

رودولف پوزخندی زد و از جایش بلند شد و گفت : نگران نباش ! الان میرم واست از یه جایی یکم مواد میارم ! هرویین دوست داری ؟

صورت مورفین همچون غنچه ای شکفته شد و دندان های سیاه و کرم خورده اش در آن لحظه پدیدار شدند ...

- اگه تونشتی ماریژوانا و کراک واشم بیار. هرویین هم بد نیشت ولی این دوتا بیژتر میچشبه !


بیست دقیقه بعد ...

لردولدمورت و مرگخوارانش همگی غذاهایشان را تناول کرده بودند و منتظر رودولف بودند تا برگردد و همگی با هم در بهشت دوری بزنند و جاهای دیدنی آنجا را ببینند ولی رودولف قدری تاخیر کرده بود .

پس از گذشت لحظاتی رودولف در حالی که بسیار مضطرب و آشفته به نظر میرسید ، نزد لرد آمد ... البته بدون مواد !

- چرا اینقدر آشفته ای؟ اتفاقی افتاده ؟

رودولف به سختی آب گلویش را قورت داد و گفت : سرورم ، متاسفم که این خبر رو بهتون میرسونم ولی باید بگم که وقتی برای تهیه مواد مورفین به بیرون کافه رفتم ، متوجه شدم که دوتا مامور حراست بهشت دارن با هم پچ پچ میکنن ...

- خب این به ما چه ربطی داره ؟ چطور جرئت میکنی که وقت گرانبهای منو با این حرفای خاله زنک بازی میگیری؟


رودولف که چهره اش مظلوم تر از هر زمانی دیگر شده بود ، با استرس گفت : ولی سرورم من که یواشکی به حرفای اونا گوش کردم ، متوجه یه چیزایی شدم. متاسفانه حراست بهشت و جهنم متوجه شده اند که دو گروه جابجایی وارد بهشت و جهنم شدند . در نتیجه اونا از همین الان دارن دنبال ما میگردن تا ما رو پیدا کنند و بفرستمون جهنم ! هر جور شده باید فرار کنیم .

ترس و دلهره وجود تک تک مرگخواران را فرا گرفت .

سرسرای خانه ریدل

اکنون بیست دقیقه ای میشد که مرگخواران به همراه اربابشان در سرسرای بزرگ خانه ریدل منتظر بودند تا پای و مالفوی نتایج آزمایش های خود را به آنها گزارش دهند . آنها به راحتی توانسته بودند تا آلبوس دامبلدور را اسیر خود کنند ولی قطعا از بین بردن او که هدف اصلی آنها بود ، به این سادگی و بی دردسری نبود .

پس از گذشت لحظاتی ، آن دو که قدری آثار کلافگی در چهره شان دیده میشد ، خدمت اربابشان رسیدند و پس از تعظیم کوتاهی ، آگوستوس پای شروع کرد به سخن گفتن ...

- سرورم ، با توجه به آزمایشاتی که ما در مورد ژنتیک دامبلدور انجام دادیم ، متاسفانه به هیچ راهی برای از بین بردن اون نرسیدیم و این فوق العاده موضوع عجیبیه !


پس از اتمام سخنان پای ، ترس و دلهره وجود مرگخواران را فرا گرفت ولی هیچ کس در آن جمع بیشتر از لردولدمورت شگف زده نشده بود و نترسیده بود.

دامبلدور از تمام اسرار او آگاه بود و هیچ بعید نبود که از هورکراس های او هم بی خبر باشد . عاملی که ترس او را تشدید میکرد وجود هوریس اسلاگهورن در هاگوارتز بود ؛ کسی که اطلاعات زیادی در مورد هورکراس داشت و میتوانست بسیاری از آنها را به دامبلدور انتقال دهد .


ترس لردولدمورت از این بود که مبادا آلبوس دامبلدور هم مثل خودش روحش را به هفت قسمت تقسیم کرده باشد و برای خود هورکراس ساخته باشد ! آیا این امکان وجود داشت که دامبلدور هم هورکراس ساخته باشد ؟

لرد ولدمورت از اینکه کسی مثل و مانند او باشد ، نفرت داشت !

آنتونین دالاهوف


سوژه و تاپیک زمان برگردونش عالیه ... مثل خودش