بنظر من ماگل ها چند دسته ان:
دسته اول : کسایی که اصلا و ابدا از جادو سر در نمیارن و نمیدونن چیه و نمیدونن ساحره ها و جادوگر ها دارن تو دنیاشون زندگی می کنن و به عبارتی فکر میکنن خرافاته (چون هیچ برخوردی باهاش نداشتن تا حالا و واقعا هیچی نمیدونن)
دسته دوم : افرادی که می دونن جادو واقعا وجود داره ولی خودشونو می زنن به اون راه و می خوان یه جورایی به خودشون تلقین کنن که چنین چیزایی وجود نداره چون از این جور چیزا خوششون نمیاد (مثلا دورسلی ها چون یه جادوگر تو خونواده داشتن و همش اونو تحویل می گرفتن بنابراین از روی اندکی حسادت از جادو متنفر شدن)
دسته سوم : ماگل هایی هستن که با جادوگرا برخورد هایی داشتن و حتی باهاشون دوست بودن یا وصلت کردن و جادوگری براشون مبحث جالبیه و دوست دارن ازش سر در بیارن (کسایی مثل جیکوب کوالسکی یا ماگل هایی که با جادوگر یا ساحره ای ازدواج کردن)
دسته چهارم : افراد غیرجادوگری که یه جادوگر یا ساحره دور و بر خودشون داشتن و یه چیزایی از کلیت جادو فهمیدن ولی زیادم علاقه ای بهش نشون نمیدن مثل مادر و پدر هرمیون (نمیدونم شاید اشتباه برداشت کرده باشم ولی من فکر میکنم اقا و خانم گرنجر نسبت به این قضیه تا حدودی بی تفاوت بودن)
دسته پنجم : این دسته شبیه دسته دومه فقط با این تفاوت که این ماگل ها نمیان جادو رو رد کنن. می دونن وجود داره و قبول هم می کنن ولی به خاطر یک سری دلایل از جادو می ترسن یا متنفر شدن (مثلا مشنگایی که توسط یه جادوگر اسیب دیدن یا اذیتش کردن و فکر میکنه همه جادوگرها و ساحره ها مثل این پلیدن)
دسته ششم : اخرین دسته اون ادمایی ان که جادو رو افسانه ای می دونن و به طرز فاجعه باری از اون در در داستان هاشون استفاده می کنن. اونا تصور می کنن که پری یه زن چاق و مهربونه که یه چوب دستی داره که سرش به شکل ستاره اس و لباسای رنگارنگ و زرقی برقی می پوشه و به شاهزاده خانم کمک میکنه! یا مثلا اونا ساحره ها رو به شکل پیرزن های خیلی زشت با دماغ گنده و عقابی و پوستی بر از جوش ها و زگیل های گنده نشون میدن که همیشه بدجنسن! جای تاسف داره واقعا :/ ریشای مرلین ریخت از دست این مشنگا
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!
)
