سلام پرفسور خالی. من
تکلیف آوردم. دفعه پیش هم آبله هیپوگیریفی اجازه نداد بنویسم. ببخشید.
۲- هوا گرم و طاقت فرسا بود و خورشید نورش را به دنیا می پاشید. بین با عصبانیت در جنگل ممنوع قدم می زدو به فردی ناسزا می گفت.
- متقلب! خیانتکار! دروغگو! بزدل! ترسو...
بین با حرص جلوتر می رفت و تمام چیزهایی که جلو پایش بودند، به اطراف پرت می کرد.
- من رو می فرسته تو جنگل ممنوع؟می دونم باهاش چی کار کنم!... حسابش رو می رسم! ولی قبلش باید کمی استراحت کنم.
بین این را گفت و به درختی تکیه کرد. می دانست که راه زیادی در پیش دارد. بنابراین خیلی به استراحت احتیاج داشت.
فلش بک
چند روز پیش!- جک خوب حسابش رو رسیدی، آفرین به تو!
- ما اینیم دیگه.
- خیلی خوبه که خودت می دونی یه انسان بدجنس زورگویی!
- به به! ببین کی اینجاست. چه طوری بین؟
- خوب بودن یا نبودنم واسه تو مهمه؟
- نه، اصلا مهم نیست. وقتی خود تو مهم نیستی چرا خوب بودنت باید مهم باشه؟
جمعیت حاضر شروع کردن به خندیدن!
- می بینم که بازم زورگیری کردی! چه طور می تونی از سال اولی ها وسایل بدزدی؟
- من دزد نیستم!... من فقط از بچه ها عوارض می گیرم. همین!
- ای جک دروغگو! از سال اولی های بیچاره واسه چی عوارض می گیری؟
- زندگی خرج داره بین کوچولو!
- من کوچولو نیستم جک!
-چرا، هستی!
- نیستم!
- هستی! خوبم هستی!
- فکر می کنی خودت خیلی بزرگی؟
- دقیقا همین فکر رو می کنم.
- پس بیا دوئل کنیم جک گنده!
فردی از متیع های جک فریاد زد: اگه یکبار دیگه از این بی ادبی ها بکنی، من می دونم با تو!
- ولی به نظرم حرف خوبی زد. من با بین دوئل می کنم ولی شرط داره!
- چه شرطی داره؟
- شرط اینکه هر کسی که باخت بدون چوبدستی بره وسط جنگل ممنوع و گوی آبی رنگی رو بیاره و اگه قبل از طلوع آفتاب برنگرده، باید به خدمت فرد دیگه ای در بیاد.
- قبوله! من قبول می کنم!
- خوبه! ولی حواست باشه که یه وقت تو جنگل گم نشی.
- یکی باید به خودت هشدار بده.
- فردا همین ساعت داخل محوطه منتظرتم!
- منم همینطور.
دو پسر لبخندی سرشار از نفرت به یکدیگر زدند و از هم دور شدند.
فلش بک
حال
بین از جایش برخاست، نشستن هیچ کمکی به او (برای یافتن گوی) نمی کرد. به هر حال او بنابر تقلبی صورت گرفته در مسابقه باخته بود.
- همه دیدن که تقلب کرد ولی چون ازش می ترسیدن صداشون در نیومد. اون تقلب کرد تا من رو به این جنگل ممنوع بیاره. پس باید سعی کنم که نذارم برنده بشه.
بین به قطب نما خیره شد و آرام گفت: اون چیز تو شماله پس باید مستقیم برم. بعد با عجله دوید تا زود تر به هدفش برسد.
- پیداش می کنم! من می تونم پیداش کنم!
بین دسته ای از گیاهان را کنار زد و از لابه لای شاخ و برگ درختان گذشت.
- قبل از غروب پیداش می کنم و به جک ثابت می کنم از اون بهترم... اون چیه دیگه؟
بین به گوی آبی رنگی که برق می زد خیره شد. باورش نمی شد که پیدایش کرده.
- آره پیداش کردم! پیداش کردم!
او با شادی فریاد زد و به سمت گوی دوید. که به طور ناگهانی پایش به چیزی گیر کرد و با سر روی زمین فرود آمد. چراغ قوه و قطب نمایش هم کمی آن طرف تر روی زمین افتادند.
- آخ... پام چقدر درد گرفت... اما مهم نیست! باورم نمی شه که پیداش کردم. اونم به این زودی!
بین از جا بلند شد و لباسش را تکاند بعد به سمت گوی رفت و آن را از روی کنده درخت برداشت.
- به دستت آوردم گوی! حالا می تونم برگردم.
بین چراغ قوه و قطب نما را داخل کیفش گذاشت. سپس به راه افتاد.
چندین ساعت بعدخورشید کم کمک داشت غروب می کرد.تماشای این غروب زیبا برای همه لذت بخش بود غیر از بین. بین سرگردان داخل جنگل می گشت تا راه بازگشت را پیدا کند ولی گویی بخت با او یار نبود.
- الان ساعت هاست که تو جنگل ممنوع دارم می گردم. پس راه بازگشت به قلعه کجاست؟... اوه داره شب میشه باید چراغ قوه ام رو هم در بیارم.
بین نگاهی به کیف سیاه رنگش انداخت و دستش را داخل آن فرو کرد، داخل کیف جز یک چراغ قوه دو قطعه سنگ (که لای دستمالی سفید پیچیده شده بودند)، یک قطب نما و یک گوی آبی رنگ چیز دیگری وجود نداشت. بین از بین همه این ها چراغ قوه و قطب نما را در آورد.
آسمان تاریک شد و خورشید کاملا غروب کرد.
- فکر کنم وقتشه چراغ قوه رو روشن کنم... چرا کار نمی کنه؟.... این چرا قاطی کرده؟... حتی... حتی قطب نما هم کار نمی کنه!
بین با ناراحتی پشت چراغ قوه را باز کرد.
- این غیر ممکنه! من یادم میاد که داخل چراغ قوه باطری انداختم!... نکنه... نکنه... جک! اگه دستم به تو برسه.
بین به یاد صبح افتاد، جک به بهانه ی گشتن به دنبال چوبدستی کیف بین را زیر و رو کرده بود.
- ای خائن! بازم تقلب کردی!... حالا چه طور باید برگردم قلعه؟
آرام قطب نمایش را که شکسته بود بالا برد. اما اتفاق خاصی برای قطب نما نیفتاد! بین با خشم محتویات کیفش را روی زمین خالی کرد! با این کار یک شهاب سنگ از دستمال بیرون آمد.
- چرا... چرا!... چرا باتری اضافه همراه خودم نیاوردم. ببین این تکه شهاب سنگ ها رو آوردم ولی باطری نیاوردم. وای بر من.
بین گوشه ای نشست. هوا تاریک بود و جایی را نمی دید و خود نیز نمی دانست چه خطراتی در کمینش هستند ولی در کمال تعجب دید که یکی از شهاب سنگ ها دارد روی زمین حرکت می کند.
- یا مرلین! این... این چرا این شکلی شده!؟
فلش بک.
پنج روز پیش کتابخانه- سلام چارلی! چی کار می کنی؟
- لطفا ساکت باش بین، دارم کتاب می خونم.
- چه کتابی می خونی؟
- راجع فضا و شهاب سنگ ها می خونم. این کتاب مطالب خوب و مفیدی داره.
- پس حتما خیلی جالبه، نه؟
- بله همینطوره! مثلا تا حالا من چند تا کاربرد از یک شهاب سنگ خوندم که خیلی به درد بخوره.
- مثل چی؟
- مثلا کا می تونیم از شهاب سنگ ها برای روشن کردن لامپ استفاده کنیم.
- تا وقتی لوموس هست چه نیازی به این داریم!؟
- خب شاید یه جا لازم بشه دیگه. تازه شهاب سنگ جادویی رو اگه یک جای صاف قرار بدی مثل براده آهن به سمت بزرگترین تکه می ره. تازه شهاب سنگ جادوی . اگه با یک شهاب سنگ دیگه برخورد کنه، می تونه جرقه تولید کنه! شهاب سنگ می تونه آب رو در خودش ذخیره کنه و تو می تونی مواقعی که به آب نیاز داشتی اون رو بشکنی و آب داخلش رو بنوشی! این نوع شها...
- میشه دیگه توضیح ندی!؟
- البته! ولی فکر می کردم مشتاق یادگیری باشی.
- هستم ولی نه در مورد شهاب سنگ ها. آخه تا وقتی ما چوبدستی داریم دیگه کی نیازی به شهاب سنگ داره.
- می دونم که این کتاب رو دوست نداری ولی می خوام به تو چیزی بدم که شاید جز خودم و خودت نداشته باشیم!
- چی می خوای بدی؟
- شهاب سنگ! بین من خودم از این شهاب سنگ دارم و دوست دارم این دو تا رو هم به تو میدم. من شهاب ها رو لای دستمال گذاشتم تا جذب نشن ولی اگه تو خواستی می تونی از دستمال در بیاری.
- ممنون چارلی.
- امیدوارم بتونی خوب ازش استفاده کنی.
بین شهاب سنگ ها را داخل کیفش گذاشت و از کتابخانه خارج شد.
فلش بک. حال: جنگل ممنوع- چارلی عزیزم! امیدوارم خیر ببینی، تو نجاتم دادی!
بین با یک دست یکی از شهاب سنگ را به چراغ قوه چسبانده بود و با دست دیگر شهاب سنگ برزگتر را نگه داشته بود تا جذب شهاب سنگ چارلی که در داخل قلعه بود شود.
- من می رم قلعه اونم قبل از طلوع خورشید. مرلین شکرت!
بین جنگل را یک نفس دوید تا به بیرون آن رسید. او واقعا از اینکه راجع شهاب سنگ بد گفته ناراحت بود ولی حالا دیگر می دانست که شهاب ها چه کاربردهای خوبی دارند. بین لبخندزنان وارد قلعه شد و به سمت خوابگاه جک رفت تا به او ثابت کند که زودتر بازگشته.
مزه خونه به همینه... همیشه می دونی درش به روت بازه... می تونی سر تو بندازی پایین و بیای تو و لازم نباشه توضیح بدی به کسی که چیکاره ای اونجا... چون جوابش معلومه... خونت اونجاست... حتی اگه فقط گهگداری بهش سر بزنی!
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
