صبح یکی از روزهای تابستانی وقتی که آلبوس پاتر ردای خود را می پوشید که به سرسرای بزرگ برود تا با بقیه بچه ها آماده ی رفتن به خونه برای تعطیلات کریسمس باشد و هر چه زودتر می خواست که پیش پدر و مادرش برود واز آنها بخواهد که برای او یک جاروی پرنده دیگر بگیرند چون دیگر تحمل تمسخر بچه ها را نداشت که می گفتند بازیکن جستجوگر تیم گریفندور از یک جاروی آذرخش استفاده میکند و همینطور یک ماه پیش بود که پرفسور مکگوناگل به او گفت که به دفترش برود وهمینطور که در حالی که کنار شومینه خاموش دفترش نشسته بود به او گوش زد کرده بود که باید یه فکری به حال جاروی خودش بکند چون آگر همینطور پیش برود باید تیم گریفندور را در ته جدول دید.

خلاصه پس از ۳ روز خانواده ۵ نفری پاتر همراه با رون و هرمیون در کوچه دیاگون در حال حرکت به سمت جارو فروشی بودن که ناگهان متوجه شدن که مغازه جارو فروشی بیش از حد معمول شلوغ است لیلی سریع به سمت مغازه رفت و پس از چند ثانیه برگشت و همینطور که از شور و شعف قرمز می شد با صدای بلند داد میزد مامان بابا حدس بزنید کی اونجاست ویکتور کرام همین کلمه کافی بود که آه از نهاد رون در بیاد ولی هرمیون و جینی با سرعت بیشتر می رفتن تا کرام را ببینند و در بین راه هری آهسته در دل می خندید هنگامی که به داخل مغازه رسیدند آول از همه هرمیون جینی و هری به او رسیدند کرام همینکه آنها به او رسیدند دستش را دراز کرد تا از آنها کاغذ بگیرد که برایشان امضا کند ولی همینکه چشمش به هری افتاد آهی کشید و با صمیمیت با آنها دست داد وقتی با هرمیون دست میداد نگاهش به حلق ای که دردست او بود افتاد و با ناباوری پرسید تو ازدواج کردی و رون که همین الان از پشت هرمیون بیرو اومده بود و چپ چپ به کرام نگاه می کرد با صدایی بلند گفت بله .....

هنگام برگشت تو ماشین رون در صندلی عقب نشسته بود و زیر لب فحش میداد و آلبوس هی از پدر مادرش می خواست که امشب برای جاروی جدیدش یه جشن کوچیک بگیرن