[/center].php?post_id=312368]عکس به اطرافم با شور و اشتیاق نگاه میکردم همه جا پر بود از ساحرها و جادوگرانی با ردا های بلند و رنگین که با عجله از اینور به اونور خیابان دیاگون میرفتن تا بحال انجا را انقدر شلوغ ندیده بودم داشتم با دقت به جغدی با چشمان زرد و بدنی قهوه ایی نگاه میکردم غرق در چشمان درشتش بودم که صدای مادرم مرا پراند از چشمان ان جغد دل کندم و دوان دوان به ان سمت خیابان رفتم وارد مغازه چوبدستی فروشی اولیوندر شدیم چوب های جادوی از هر نوع و رنگی دور تا دور مغازه در قفسهایی بلند چیده شده بود به طرف پیشخوان رفتم کمی قد بلندی کردم و چهره مهربان مردی نسبتا میانسال با چشمانی به رنگ ابی و لبخندی ملیح را رو ب رویم دیدم
_خب میبینم که یکی اینجا به چوبدستی نیاز دار
با شوق و صدایی تقریبا مانند فریاد گفتم
_بله اقا من
مرد خنده ای کرد و چوبدستی اش را تکان داد جعبه های مختلف روی پیشخوان قرار گرفتند بعد از 3 امتحان بالاخره مرد گفت
_همین است درخت گردو ریسه ی قلب اژدها 32 سانتی متر انعطاف ناپذیر خب تو باید قوی باشی
باورم نمیشد من چوبدستی خودم رو دارم این عالیه
چشمانم از شادی برق میزند چوب را گرفتم مادرم گفت
_الکسیا مواظب باش چوبدستیت رو لطفا بده به من تا مدرسه نرفتی نباید ازش استفاده بکنی
و چوبدستی ام را گرفت و درون جعبه اش گذاشت
_خدا نگهدار خانوم بلک
_اوه متچکرم جناب اولیوندر
اولیوندر کلاهش را از سرش بر میدارد و یکم سرش را خم میکند
_خب لکسی خرید هات تموم شد
،سکوی نه و سه چهارم همیشه مکان رویایی برای بچه هایی مثل من روزی که داخل اون قطار بزرگ میشیم و دنیای جادویی خودمون رو می سازیم کوپه ی شماره 7 تقریبا خالی بود 7 عدد مورد علاقم بود پس چمدان سنگینمو گذاشتم کنارم و نشستم کنار پنجره چتری های مشکیم رو کنار زدم اما فایده ای نداشت انها همیشه در چشمهایم بودند به هم کوپه ایم نگاه کردم او هم داشت منو نگاه میکرد سریع خودمو جمع و جور کردم پسر چشم ابی با موهای قهوه ای بینی ای سربالا داشت که صورتش را بانمک جلوه میداد با لبخند بزرگی گفت
_ من جوزف ام
_من الکسیاام میتونی لکسی صدام کنی
با لبخندی شیطنت امیز گفت _سلام لکسی
_سلام جوزف
با خودم فکر کردم خب فکر نکنم جوزف اولین دوستم باشه تصورش برام خنده دار بود
بعد از خریدن خوراکی های مختلف و عوض کردن لباس ها با ردا های مخصوص هاگوارتز و طی کردن مکان های جادویی و وصف نشدنی بالاخره به هاگوارتز رسیدیم مدرسه ای مانند غولی بزرگ و سیاه ،سیاه مثل فامیلیم بلک ،
ما را به تالار بزرگی که برای خوردن غذا و سخنرانی بود بردند سال دومی ها با غرور به ما نگاه میکردند و بزرگترها با مهربانی، من با هم کوپه ایم به اسلیترین ملحق شدیم و من چیزی را که تا امروز ارزویش را داشتم گرفتم
اول! تو مثکه با علائم نگارشی قهری، هوم؟! 
هر جا جمله تموم شد، چه بری خط بعد و چه نری باید نقطه بذاری.
دوم! "آ" رو "آ" بنویس، نه "ا". این خیلی مهمه.
سوم! علامتِ "_" برای وقتاییه که میخوای دیالوگتو سرِ خط بگی، وسطِ خط نمیتونی _ بذاری، برای دیالوگایی که وسطِ خط مینویسی میتونی از " استفاده کنی اول و آخرِ دیالوگ. ولی پیشنهاد من اینه که همون بری سر خط و _ بذاری.
در عاخر! لحن محاوره ای یا ادبیو برا پستت انتخاب کن و تا آخر پست با همون ادامه بده، قاطی نباید بشن.
درخواست نقد بدی و اینا، ردیف میشی. تایید شد!
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
