من و سلینا_ پست دوم...
-اوه شت، من چیکار کردم؟!
فلورانسو در حالی که آروم آروم به سمت گربه ای که تا چند دقیقه پیش دشمن خونیش بود قدم برمیداره، البته اون هنوزم دشمن خونیشه اما به شکل یه گربه!
گربه رو بلند میکنه و تو چشاش خیره میشه
-این چه کاریه فنریره ملوس؟
اینو در حالی که فنریر گربه هه، سعی میکنه چنگول بندازه بهش میگه.
-هی ادامه ی دوئل چی میشه پس؟
فلورانسو موقعی که داره پیشیو انگولک میکنه به سمت جیمز پاتر برمیگرده و چشم غره ای نثارش میکنه.
-تو نمیتونی درک کنی چه حس و حال خوبی دارم پس خفه!
جیمز عصبی میشه و چوب دستیشو به سمت فلور میگیره و...
-دیامیوسالگو!
فلورانسو میبینه ک هنوز دستاش سر جاشه و پاهاش... حتی باهاش سرجاشه برای همین میدان دیدشو وسیع تر میکنه و یه توله سگ رو کنار پاهای الکس و رز ویزلی میبینه و سلینام عین اون موقع هاست که یه طلسمیو اجرا میکنه... اما نه اون چیکار کرده؟
یهو یادش میوفته ک جیمز نیست و خب مطمئنا اون توله سگ از آسمون نیوفتاده پایین و حالت سلینام بیخودی نیست در نتیجه سلینا چوب دستیشو به حالت اول برگردونه و زده جیمزو توله سگ کرده و فلورانسو اونقدری ازش شناخت داره ک بفهمه اون نمیدونه ضد طلسم اون طلسمی که اجرا کرده چیه. اما ترجیح میده فکر کنه عجایب امکان پذیرن.
-سلینای عزیزم بهم بگو که میدونی ضد طلسم چیه.
-آره میدونم...سر زبونمه، آها خودشه! دیامیوسالگو.
-لعنتی، اون خود طلسمه!
فلورانسو سرشو با تاسف تکون میده و توجهش به پیشی تو دستش جلب میشه که داره پوکر نگاش میکنه.
-هوی برا من شاخ بازی در نیارا! اونقدری انگیزه دارم ک تا آخر عمر گربه نگاهت دارم. خیلیم نازی حداقل از اون موجود گنده ی پشم ریزون بهتری.
و فنریر در حالی ک پشماش سیخ شدن سکوت پیشه میکنه.
در همون حین شاهد هستیم که سلینا داره افکارشو رو هم میریزه و هر چی به ذهنش میرسه تکرار میکنه و الکس و رز متفکر به جیمز نگاه میکنن و جیمز داره پوکر
خودش و بقیه رو از نظر میگذرونه.
-فلور نظرت چیه جیمزو به حالت اول برگردونی؟
-به نظر فکر خوبی میاد رز.
-نخیرم هیچکی هیچ کاری نمیکنه الان خودم یاد میاد!
فلورانسو نگاهشو به سمت سلینا سوق میده.
-سلینای عزیزم.
-جونم فلورای دلبند و مهربانم؟
-ببند!
-
فلورا در نهایت سوق نگاهش الکس و رز رو میگیره.
-من هرکاری صلاح بدونم انجام میدم، اما شماها نبودید که میگفتید از ما دو تا هیچی بر نمیاد؟
الکس، رز و حتی جیمز در حالی که به چیز خوردن افتادن با تاسف به یک دیگر نگاه می کنند.
-خیلی خب باشه...ایوانیوآ!
-مرسی فلور یکی طلبت.
-میو میو میو
-حتی فکرشم نکن که از این سرگرمی دست بکشم و دوباره بکنمت یه گرگینه ی مضحک!
-فلورای مهربانِ بزرگوارم ساعت ۳ کلاس داریم.
-لعنت! کدوم خری کلاسشو میندازه ساعت ۳؟! اونم دقیقا امروز؟!
-پروفسور سارین.
-مرسی از اشارت الکس.
-بیاین درباره ی پروفسورا مودب حرف بزنی.
-ستسوتراسو! زیادی حرف میزد.
فلورانسو رز رو به یه مرغ تبدیل کرده بود چون جفت پا پریده بود رو اعصابش با پاستوریزه بازیاش و حال نداشت جوابشو بده، و همچنین نشون داد که برنده ی این دوئل کیست.
-فلورا ساعت ۲:۳۰!
-باشه باشه باشه... فراسیا!
رز ویزلی به حالت قبلی خودش برمیگرده و با خشم به فلورانسو زل میزنه.
-فنریر رو هم به حالت اول برگردون، بدو بریم دیگه!
-اینکارو با من نکن سل، من نمیتونم از این حجم از خوشبختی دست بکشم ذاتا.
-لطفا!
-باشه...هوففف، آدیونگاس!
فلورانسو گربه رو ول میکنه و طلسمو اجرا میکنه.
فنریر با نگاهی سرشار از تکبر بهش خیره میشه و چشم غره میره.
-اونجوری چشاتو واسه من ندرونا همین چن لحظه پیش فقط کاربردت میو میو کردن بود.
-تو هیچوقت دلت نمیومد منو بیشتر تو اون وضعیت و شکل اون موجود فجیح نگه داری.
-اتفاقا الان پتانسیلشو دارم که جوری گربت کنم که حالت از خودت به هم بخوره ذاتا!
-دوئل تموم شد نه؟ کی برنده شد؟
الکس ویزلی این سوالو میپرسه و فلور براق میشه تو صورتش و بقیه پوکر نگاهش میکنن.
- خب، یه نظر بهتر دارم. بریم سر کلاس ؟
از اونجایی که حرف درستی زد و ساعت ۲:۳۵ بود فلورا از الکس میگذره و بیخیال فنریر میشه در نتیجه همه نیت به متفرق شدن میکنن.
-یکی طلبت!
-از جنگی که میدونی نتیجشو حرف نزن فنریر.
-چرا نزنم؟ میخوام زودتر انجام شه!
-ینی اینقدر عاشق شکستی؟
فنریر دهانش را باز میکند تا حرف بزند اما ناگهان هیچ اثری از هیچکی باقی نمی ماند.
-مای پشمز ایز فالینگ داون پس کجان؟
و سپس یادش میوفته که کلاس دارند و حتما سریع به آنجا رفته اند. بعد قضیه ی پیشی شدن را به یه ورش میگیرد و لبخندی هاکی از خوشحالی دیدار دقایقی پیش میزد و برای کار نیمه تمامش به جنگل ممنوعه پا می گذاره.