هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۱۹:۴۷ شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۶
#24

آملیا فیتلوورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۴۵ چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۹:۲۱ شنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۱
از پشت بوم محفل!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 503
آفلاین
و... بوم!

در طی یک حرکت انتحاری، لینی و رز مدیر شدند و تا آخر عمر، زوپس به دست زندگی کردند! پس از چندسال و اندی، ریتا جایگزین شد. مدت کوتاهی پس از سپری شدن مدیریت ریتا، نامه ای دیگر از زندان بان به او رسید.

- آقای بگمن، تورو جون سیبیلت، پاشو یه توک پا بیا اینجا، چندساله من هی میگم الان آقای بگمن میان، الان میان... یا خواهشا یه ناظر دیگه برا آزکابان انتخاب کنید تا این بز رو بدن بریم پی کارمون، هفت ساله علاف این تاپیک شدیم!

ریتا با خواندن نامه، با آرامش تمام، شروع به نوشتن نامۀ دوستانه ای کرد:
- ببین، یه بار دیگه بگی آغای بگمن، دونصفت میکنم! لینی و رز زحمت کتی رو کشیدن، بعد از ترور وزیر هم، من زحمت ولیعهد نقاب رو کشیدم! لطفا جغد نفرستید، وگرنه با قلم پرم میام سراغتون!
امضا:
مدیریت سایت!

خب... چندان هم دوستانه نبود...

زندان آزکابان، پس از ارسال نامه

- ترور؟! وینکی؟! ولیعهد؟! تو این هفت سال، چقد همه چی عوض شده!
-

زندانبان، خودش را جمع و جور کرد و گفت:
- درسته، بریم سر اصل مطلب... تبریک میگم آقای دامبلدور، زندان آزکابان، دوتا ناظر جدید داره! حالا میتونید برید پیش اونا و درخواستتونو مطرح کنید!
- come2:
- چیه؟!
- شما هفت سال معطلمون کردین! بزهام الان هفت کفن پوسوندن، ایناهم بچه هاشونن دارن راه پدرانشونو ادامه میدن و با عصبانیت بهتون نگاه میکنن! مرلین میدونه چندتا نبرد گلرت - آلبوس رو از دست دادم! همۀ اینا تقصیر شماست، حالا هم باید باهامون بیاین!

زندانبان، ناچار آهی کشید و دنبال آبرفورث به راه افتاد؛ غافل از اینکه با کوچکترین اعتراضی، مانند جینی و آرتور، توسط نقاب به زندان می افتد!



پاسخ به: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۲۳:۳۷ جمعه ۱۴ شهریور ۱۳۹۳
#23

دیوید کراوکرold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۴۶ یکشنبه ۸ تیر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۲۰:۱۶ پنجشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۸
از تو عبور میکنم . . .
گروه:
کاربران عضو
پیام: 26
آفلاین
- عجب آدم زبون نفهمیه ها. مردیکه ی محترم بز( آب دهانش را از ترس بزهای آبر به سختی قورت داد) میگم مدیر اینجا اخراج شده، چرا حالیت نمیشه عزیزم . الف-خ-ر-الف-جیم ، اخــراج ، معنیش رو میفهمی یا بگم دیوانه سازها بیان بهت بفهمونن. حالا لطفا تشریفتون رو ببرید بیرون

آبر دستی به ریش بزی اش کشید ، ابروهای درهم رفته اش را بالاپایین کرد تا بز وجودش جدی تر و متفکرانه تر به نظر برسد.
- ببین عزیزم ، ببین جانم ، قربون اون سیبیل های خوشگلت . من میفهمم تو چی میگی ، ولی اینا چی؟ اینا که زبون ما رو نمی فهمن. به قیافه هاشون نگاه کن ، یه سری بز هستن که دارن عین بز نگات میکنن.
- عین بز عصبانی
-همون ، عین بز عصبانی . به نظر من بهترین راه اینه که هرجور شده رییس زندان رو بیاری اینجا، وگرنه اینا میدونن-ُ اون سیبیلای قشنگت
- پدر جان ، به تنبان مرلین قسم، به زیرشلواری راه راه اسلیترین قسم، به آفتابه ی مسی گریفندور سوگند، حتی این خراب شده در حال حاضر یه ناظر هم نداره، چه برسه به رییس. اگه باور نمیکنی یه نگاه به صفحه ی انجمن ها بنداز.
-

منشی بیچاره بعد از مواجه شدن دوباره اش با چهری ریلکس آبر و عصبانی بزها ناچار شد به تنها راهی که به نظرش میرسید عمل کند. بنابراین پاترونوسی برای مدیر جدید ایفای نقش فرستاد تا بلکه او منشی مذکور را از شر آبر راحت نماید .


دفتر مدیریت سایت جادوگران


در وسط اتاق ، مردی شکم گنده با کلاه سیلندری که بر سر داشت پاهایش را روی هم بر روی میزکاری اتاق انداخته بود و با خیال راحت مشغول تماشای آلبوم عکس هایش بود . به تغییر شکل و قیافه اش در گذر زمان میاندیشید که چگونه از مردی لاغر با ریش هایی بلند به مردی فربه با سیبیلی همایونی تبدیل شده بود .
در همین اندیشه ها بود که پاترونوسی به شکل اردک ماهی وارد اتاق گشت و به صدا در آمد :
- آقای بگمن ، به حضور فوری شما در زندان آزکابان نیازمندیم.


بهشت هایی که تمام شده اند دیگر برنمیگردند.
اگر برگردند، بوی خاکستر جهنم را میدهند.


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۱۵:۴۳ دوشنبه ۹ فروردین ۱۳۸۹
#22

زاخاریاس اسمیتold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۸ شنبه ۱۴ دی ۱۳۸۷
آخرین ورود:
۱۳:۴۵ سه شنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۰
از آواتارم خوشم میاد !!!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 350
آفلاین
سوژو

-مـــــــــــــــــــــــــــــــع!!!!

ملت زندانی عینهو بز به گله گوسفندایی که دور آبر حلقه زده بودن و داشتن با هم مشورت میکردن خیره شده بودن.بز ها بعد از چند ثانیه پچ پچ با آبر فریاد ممع (یا حسین!!) سر دادن و سرتاسر اتاق انتظار پراکنده شدن.از اونطرف منشی سیبیل چخماخی زندان یکی یکی داشت ملت رو صدا می زد.

-بعدی...آقای آبرفورث دامبلدور

آبر با تریپ هیجانی رفت جلو

-اممممممم....
-فرمایش؟

-چیزه فکر میکنم یکی از بز های ما به نام تقی قلدر جدیداً اینجا زندانی شده....وقت ملاقات گرفتیم قبلاً

منشی نیم نگاهی به گله گوسفندا که از شدت بی حوصلگی صاف تو چشاش زل زده بودن انداخت و گفت:«ایهیم....بئس ببینم....گفتین اسمش تقی قلدره؟»

آبرفورث با نگرانی سر تکون داد.

منشی سیبیلشو یه کم تاب داد و گفت:«موتسفانه ایشون تشریف ندارن باید با مدیر زندان تماس بیگیرین که از شانس بد شوما همین چند وقت پیش اخراج شودن »

با شنیدن این حرف بین گوسفندا همهمه ای افتاد و چندی بعد همه با عصبانیت به منشی زل زدن.منشی هم که از ترس جاشو خیس کرده بود، به آبر که حیرت زده به گوسفنداش خیره شده بود گفت:«زود باش اینا رو ببر بیرون »

آبر با حالتی از خود راضی جفتکی انداخت و عینهو مرغ دست و پا زد و با حالتی متکبرانه گفت:«یا مدیر اینجا رو میاری یا اینجا رو به آتیش میکشیم (و به گله عصبانی گوسفنداش اشاره کرد)»



...


«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
دوستان هر جور دوست داشتین سوژه رو ادامه بدین.با سپاس


[b][color=000066]Catch me in my Mer


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۰:۴۸ پنجشنبه ۱۲ شهریور ۱۳۸۸
#21

رز ویزلیold2


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۲۳ یکشنبه ۸ شهریور ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۱:۴۶ شنبه ۱ اسفند ۱۳۸۸
از میان کابوس ها
گروه:
کاربران عضو
پیام: 34
آفلاین
خانه ی ریدل

لردسیاه بعد از ده دقیقه مشورت با نجینی در اتاقش به سالنی که مرگخوارانش درش به انتظار نشسته بودن برگشت و گفت: طی مشورت با مشاورین به این نتیجه رسیدیم که باید....

مونتگومری : ارباب خواهش می کنم رحم کنید من تقصیری نداشتم....

- کروشیو مونتی ! وسط حرف ارباب نپر ! همون طور که داشتم می گفتم به این نتیجه رسیدیم که من به همراه مورفین ، ایوان ، پرسی و مونتگومری بریم و مواد رو بیاریم . و اونایی که این جا می مونن باید سر مهمونامون رو گرم کنن تا ما برگردیم و مونتی رو بهشون بدیم تا برن ! اگرم دیدیم پرویی می کنن ...خب البته مورد خشم لرد سیاه قرار می گیرن.

مورگانا: ارباب نمی شه منم بیام ؟

- نه اون وقت کی این پله هار و پشت سر اونا تمیز کنه؟ فعلا باید بریم.کروشیو مورفین ! اون منقل رو بذار کنار الان موقعش نیست.

و بعد هر چهار نفر غیب شدن . بلا: خب الان قبل از این که اونا برسن یه برنامه ای بریزیم.

رودولف : باز این جو گیر شد .

-کروشیو رودولف ! تو و برودریک و می ری شوفاژ خونه دما رو طوری درست می کنی که وقتی این سرما زدا ها اومدن ،هممون در دم مریض نشیم.مورگانا تو هم که وظیفت معلومه . رز و گابریل ،شما ها هم می رین به آنی مونی تو آشپز خونه کمک می کنین. موقعی که اومدن می بندیدشون به توپ خوردن. بارتی تو هم لگو هات رو بیار شاید تونستی سرگرمشون کنی.منم یه دور تو خونه می گردونمشون همه جا رو نشونشون می دم.بقیه هم برین جارو بردارین یه دستی به سر روی این جا بکشین.مثلا مهمون داریم !()

همون موقع کنار آبشار نیاگرا !

لرد و مرگخوار ها:

لرد:آخه مونتی تو چطوری پشت اون آبشار مواد رو قایم کردی؟ اصلا کجاش قایم کردی؟ به طور کلی دره ی مارِ این جا کجاست؟

مونتگومری: من خودمم نمی دونم چرا فکر کردم این دریاچه ی زیرش شبیه دره ی ماراس چون یه دسته مار از جمله نجینی اون جا بودن...صبر کنین ..حالا فهمیدم. ارباب شما و مرگخوارای دیگه نبودیدن تو قایق، با لباس ماری ....

- کروشیو ! لرد سیاه همچنین لباسی رو نپوشیده بود . مرگخوار ها برای جشن تولد نجینی اون لباس رو پوشیده بودن نجینی احساس تنهایی نکنه.اهم اهم به طور کلی بگذریم .مواد رو کجای آبشار به این بزرگی قایم کردی؟

-

- کروشیو مونتی ! یعنی اینم یادت نمیاد!

مورفین زیر لب زمزمه کرد: ولی من بوشو حس می کنم .

و به غاری که در کنار ابشار بود اشاره کرد و بلند گفت: تو غار باد هاس.

لرد سیاه گفت: از اون جایی که این کار مهمه ارباب باهاتون میاد . چرا کسی چتر نیاورده ! شنلم طوری خیس شد که ازش آب می چکه. پرسی برو یه دونه از اون شنل های مشنگی بگیر بیار که پلاستیکیه.چرا این جا وسط تابستون بارون می باره !

ایوان: این بارون نیست ارباب .فشار آب و حجمی که برخورد می کنه با آب در یاچه زیاده و حاصلش همینی هست که شما بهش می گید بارون .

لرد: ارباب خودش می دونست فقط می خواست ببینه کی دیگه می دونه .

....


The heart that was wounded by L♥VE..will be healed by L♥VE itself


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۱۶:۵۹ سه شنبه ۲ تیر ۱۳۸۸
#20

آبرفورث دامبلدور


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۳۰ شنبه ۱۰ تیر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۱۹:۲۶ یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۹
گروه:
کاربران عضو
پیام: 805
آفلاین
هو121


- بدو جونیور،محکم بکنش تو سوراخ دماغ اون آقائه که سرش مو نداره
جغد اکستری که شباهت بسیاری به بز داشت هو هویی شبیه به مع مع کرد و از پنجره اتاق ریاست زندان بیرون رفت.
ریتا : آبر!چی نوشتی؟
- نوشتم یا مونتی رو میاری،یا تبدیلت میکنم به مونتی
ریتا نگاه نافذی به آبر کرد و باعث شد تا مرد چوپان به سرعت جمله اش را اصلاح کند.
آبر : چی؟نه بابا،خواهش میکنم!گفتم یا مونتی رو میفرستین یا ما میایم خودمون تحویلش میگیریم ازتون



کیلومتر ها آنطرف تر،وسط راه خونه ریدل



شت شت شت شق پق تق پیش تیش تق پق شق توق تیق تیک شیق شوت(افکت صدای بال جغد)



30دقیقه بعد،خانه ریدل


جغد خاکستری رنگ،با سرعت از پنجره وارد شد و به سمت دماغ لرد،حمله برد.


بووووووووم(جغد با تمام وجود،در بینی لرد سیاه فرو رفت.
- آآآآآآآای،ایـــــــــــوان!
ایوان روزیه به سرعت از پاهای جغد گرفت و کشان کشان او را از دماغ لرد خارج کرد.جغد هم بال بالی زد و به سرعت صحنه جرم را ترک گفت.
ارباب،ارباب،اینا مونتگومریو میخوان،ببینین یه نامه رسیده.اما آخه چه جوری؟با چی اومده؟
بلاتریکس با سردرگمی این جمله را بیان کرد اما با دیدن بینی خون آلود لرد گفت : اوه مـ...ای لرد،این؟الان؟اوه اوه بله فهمیدم


- و اگه مونتی رو تحویل ندیم؟
- گفتن که دیوانه سازهارو میفرستیم
لرد : هووووووم،باید جلسه تشکیل بدیم،مشاورین رو خبر کنین


seems it never ends... the magic of the wizards :)


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۲۳:۰۹ دوشنبه ۱ تیر ۱۳۸۸
#19

ریتا اسکیتر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۵۶ چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۲۳:۳۱ پنجشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۰
از تو اتاقم!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 568
آفلاین
همه جا قشنگ و آروم بود، گنجشک ها به زیبایی میخوندند و خورشید گرمای ملایمش رو نثار طبیعت میکرد، صدای آبشار و رودخونه تو فضای بین درختا میپیچید و از این جور فضا سازی ها الا آخر

خش خشی از بین درختان شنیده شد و دختر جوونی، در حالی که شبیه فیونا آواز میخوند و میپرید بیرون اومد، در حالی که سوت میزد و جلو میرفت به همه جا با رد گم کنی نگاه میکرد، بعد از چند لحظه که انگار مطمئن شد کسی اون اطراف نیست، صدای آوازش قطع شد، بعد انگشتاش رو لای زبون گذاشت و سوت بلندی کشید.

ناگهان از بین درختا جمعیت کثیری خارج شدن و شروع به دویدن به سمت آبشار کردن، آخر از همه مرد رنگ پریده و طاسی که قیافه ی خوفناکی داشت، با ابهت از بین درختان خارج شد و خطاب به دختر گفت:

- مورگانا برو پیششون و حواست باشه که همه جارو خوب بگردین! ارباب میخواد که اون مواد حتما پیدا بشن!

زندان آزکابان

آبر با عصبانیت وارد دفتر ریاست زندان شد و به سمت کمد بایگانی رفت، بعد با دقت به کشوها خیره شد و کشوِ سومی رو بیرون کشید و شروع کرد به ورق زدن پرونده هایی که اونجا بایگانی شده بود، چون دستش با پرونده های عقبی نمیرسید، کشو رو از جاش بیرون کشید و روی میز گذاشت

- ریتــــــا... بدو بیا کمک، باید سریع پیداش کنیم!

بعد از چند لحظه ریتا با عجله وارد اتاق شد، بعد به سمت آبر رفت و گفت:

- تو سریع یادداشتت رو بنویس تا منم دیوانه سازا رو راهی کنم
- خب مگه نمیبینی دارم میگردم؟ پیداش نکردم دیه هنوز، ععههه... اینجا نیست. زود باش برو کشو دومی رو دربیار بیارش اینجا، زودا!

ریتا به آبر چشم غره رفت و خواست چیزی بگه اما با دیدن قیافه ی خشمگینش، منصرف شد و مثل دخترای حرف گوش کن و مودب به سمت کمد بایگانی رفت

- عهه، ببخشینا آبر، قصد ناراحت کردنتو ندارما، اما این کشو فلزیه، یه ذره سنگینه خب زورم نمیرسه!

آبر نگاهی بی توجه به ریتا انداخت، بعد با عجله به سمتش رفت تا کشو رو از دستش بگیره

- بیا بزارش اینجا، آهاو... پیداش کردم!

بعد پرونده مونتگمری رو از بیرون کشید و دنبال آدرس خونه ریدل گشت، بعد از اینکه آدرس رو پیدا کرد، قلم و کاغذی از کشو میزش بیرون آورد و نوشت:

از ریاست زندان به جناب لرد سیاه

هم اکنون خواستار تحویل مونتگمری به زندان هستیم و در صورتی که تا ساعتی دیگر پیغامی از شما دریافت نشود، اینجانب مجبور خواهم بود که دیوانه سازهای زندان را به سوی شما روانه کنم تا حال آن مردک قاچاقچی و خود شما را بکنم تو قوطی!
این را نیز اضافه کنم که خیلی خوشحال نباشید چون برای شما و همه مرگخوارانتان هم دادگاه تشکیل خواهد شد.

امضا: آبرفورث دامبلدور


... بگذرم گر از سر پیمان
میکشد این غم دگر بارم
می نشینم شاید او آید
عاقبت روزی به دیدارم...


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۰:۲۱ چهارشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۸۸
#18

آبرفورث دامبلدور


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۳۰ شنبه ۱۰ تیر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۱۹:۲۶ یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۹
گروه:
کاربران عضو
پیام: 805
آفلاین
هو121



10دقیقه بعد،واحد کالبد شکافی زندان آزکابان


ریتا و آبرفورث در حالی که دو دستمال خفن جلوی بینی شان گرفته بودند،مبهوتانه به جسد خیره شدند.
- دکتر،این یارو کیه؟
- نییدونم والا،مشکوکیوس!
ریتا با ترس گفت : نکـ...نکنه یکی از نگهباناست؟آبر بوقی،تو به من نگفتی اینجا آدمارو میکشن


آبر : جونیور،اینجا خوب معلومه ما خیلیارو میکشیم،جرمشونه باو،اما این یارو...
درست در همین لحظه بود که فریاد دکتر به هوا رفت.
- این مشنگه،کارت شناسایی تو جیبش هست.
آبر و ریتا :
- اسمش جان اسمیت هسـ...
- تو ام به همونی که من فکر میکنم فکر میکنی؟


ریتا دستی به چانه اش کشید و گفت : نه تو به چی فکر میکنی؟
- که لرد اومده و این رو گذاشته جای مونتگومری واقعی!
ریتا : نه بابا،من الان تو فکر این بودم که مشنگا کارت شنماسایی دارن و چقدر چیز خوبیه این موضوع
آبرفورث نگاه خشمگینانه ای به او کرد و فریاد زد : نگهبان،هرچه زودتر همه دیوانه ساز هارو خبر کن،میریم دنبال زندانی فراری...




در همین لحظه،خانه ریدل ها



لرد بیل مونتگومری را وحشیانه در هوا تکان میداد و فریاد میزد.
- خوب ارباب،من جایی از اونجا پیدا نکردم خوب،چه میدونستم که...
- هاااااااااااااااااااااااااااااااااااااا(افکت فریاد لرد)
- که مواد اگر خیس بشن خراب میشن
مورگانا : مای لرد،میتونیم بیاریم رو آتیش خشکشون کنیم خوب!
مورفین : آره دایی ژون،میتونیم که کامی هم بگیریم اژش!
لرد که گویی از نظر مورگانا خرسند شده بود،اندکی آرام شد و گفت : خوبه،حرکت میکنیم به سمت پشت آبشار،باید تا قبل از پس فردا،مواد رو آماده کنیم،و گرنه خونه رو توقیف میکنن...


seems it never ends... the magic of the wizards :)


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۲۳:۰۹ سه شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۸۸
#17

ریتا اسکیتر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۵۶ چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۲۳:۳۱ پنجشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۰
از تو اتاقم!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 568
آفلاین
زندان آزکابان

ريتا با بي حوصلگي وارد دفتر زندان شد و بعد با چند پرونده اي که در دست داشت، پاهاي آبر رو که داشت چرت ميزد از روي ميز کنار زد و خودش نشست روي ميز، بعد در حالي که با چندتا پرونده تو دستش خودش رو باد ميزد گفت:

- آبر پاشو برو بگو چندتا ديوانه ساز برن اون يارو مونتگمري رو چالش کنن!

آبر با لحن خواب آلودي پرسيد: اع؟ مگه مرد؟
- آدم زنده رو چال میکنن؟
- خیلی خب! چرا دعوا داری؟

ریتا که انگار فقط منتظر همین جمله بود گفت: از دست تو دیگه، صبح تا شب لمیدی اینجا و من بدبخت پدرم درومده! همه نگهبانا هم مرخص کردی رفتن مجبور شدم با دیوانه سازا بریم جلوی در آزکابانو تمیز کنیم. هرچی فکر درد و مرض و بیچارگی و آوارگی و کوفت و زهرمار که از اول عمرم تجربه کرده بودم همه با هم اومد تو ذهنم! یه تکونی به خودت نمیدی، همش خرو پف. مگه من نوکر شمام، اصلا خسته شدم! مگه چقدر اینجا به من حقوق میدن! میرم مردشور میشم بهتره.

آبر: خیلی خب بابا! خب من رئیس ارشدم دیگه
ریتا:
آبر: خب درسته، دعوا که نداریم! چیکار میکردم خب بودجه نداشتیم حقوق نگهبانارو بدیم! غصه نداره که بیا تو حالا بشین چرت بزن من میرم با ممد و تقی (اسم دوتا از دیوانه سازها) چالش میکنم... نه البته فعلا چرت نزن. بشین یه نامه بنویس به لرد بهشون خبر بده که مونتگمری مرد... منم میرم... چال میکنیم، میرم...

آبر که داشت ادامه حرفاشو زیر لب میگفت از در خارج شد. ریتا با چشم غره خیلی خفنی پشت میز نشست و درحالی که با حواس پرتی تو کشوها رو دنبال قلم پر تند نویسش میگشت، زیر لب شروع کرد به غرغر کردن:

- یه مرخصی نداریم، زندونی شدم تو قلعه به این گندگی، همش هم باید خاطره های بدبختی و آوارگی و بیچارگی بیاد تو ذهنم! اصلا از کجا معلوم یه روز همین دیوانه سازها منو با یکی دیگه اشتباه نگرفتن و منو نبوسیدن؟! همه جوونیم داره اینجا حروم میشه! مگه من چقدر عمر میکنم. هی کار، کار، کار.هی این کار رو بکن، اون کار رو بکن، بشور، بساب، بپز! نه چیز... ببر، بیار، زندانی تحویل بگیر، زندانی تحویل بده، بمیر، بدم...

....

آبر در حالی که با دست پشت موهاشو صاف میکرد و سوت میزد، به سمت سلول مونتگمری میرفت. هرزگاهی از داخل بعضی سلول ها صدای گریه یا خنده های عصبی میومد. سلول مونتگمری تاریک بود و هیچ صدایی از بین نرده ها شنیده نمیشد. آبر از تو جیبش شاه کلید رو بیرون آورد و شروع به ور رفتن با قفل شد، بعد از چند دقیقه سر و کله زدن با در بلاخره تونست که قفل رو باز کنه و با احتیاط وارد سلول شد

- واخ واخ، چه بوی گندی میاد اینجا! چند وقته این بدبخت مرده؟! اینکه کپک زده! کو بزار ببینمت بیچاره...

آبر چوبدستیشو روشن کرد و آن را نزدیک صورت مرد گرفت، بعد در حالی که بسیار تعجب کرده بود با صدای آرومی گفت:

- دهه! این کیه دیگه؟ تو که مونتگمری نیستی جونیور... اینجا که سلول مونتگمری پس خودش کو؟! کو بزار ببینم... ریتــــــــــــــــا

ریتا:


... بگذرم گر از سر پیمان
میکشد این غم دگر بارم
می نشینم شاید او آید
عاقبت روزی به دیدارم...


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۲:۵۶ پنجشنبه ۷ خرداد ۱۳۸۸
#16

بتی  بریسویت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲:۲۹ پنجشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۴:۳۴ سه شنبه ۱۰ شهریور ۱۳۸۸
از بین سؤالام
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 63
آفلاین
دقایقی بعد ...

چهار فرد دارای شنل سیاه که آن ها را تبدیل به بخشی از تاریکی شب کرده بود، در مقابل در آزکابان قرار گرفته بودند. یکی از آن ها با نگهبانان هولناک آزکابان ،دیوانساز ها،گفت و گویی کرد و آن ها هم اجازه ی ورود بهشان دادند و دروازه ی بزرگ آزکابان را به روی شنل پوشان سیاه گشودند.

در حالی که ترس وجود آن چهارنفر را پر کرده بود و هوای سرد اطرافشان آن ها را به یاد مرگ و سردی بدن مردگان، بعد از مرگ می انداخت ،یکی از آن ها ترس ها و صحنه های ناخوشایند زندگیش را، از ذهنش کنار زد و خود و دیگران را به ادامه دادن راه مجبور ساخت.

در یکی از سالن های تاریک ،در حالی که تنها منبع روشنایی اتاق چوبدستیه یکی از شنل پوشان بود.آن ها در کنار میزی نیمه پوسیده نشستند. سکوت همه جا را فرا گرفته بود تا این که چهره ای سفید مطلق به مردی ،به جمع آن ها پیوست و نالید:هنوز امیدی به زنده موندن من هست؟

بتی در جواب گفت: لرد سیاه هرگز مرگخواراشو تنها نمی گذاره.

_اومدید منو ببری؟

پیتر در حالی که مثل بید می لرزید گفت : نه الان .زود باش بگو اون موا....

بتی به میان حرف او پرید و گفت :پروژه رو کجا رها کردید؟در کدوم مرحله بودید؟

مونتگرمی:مورفین این دختره چی می گه؟

مورفین:باب کژا موا....

بتی دوباره به میان حرف مورفین پرید و گفت:یادته تو پروژه ی آخریه باید چیزی رو برای ارباب می آوردی؟آیا اونا سالمند ، کجان؟

_خب از اول بگین دنبال موا...

بتی باز هم مداخله کرد:لازم بود شفاف نباشیم.( و با نگاهش به دو دیوانه ساز پشت سر او به مونتگومری منظورش را فهماند .)

_ حالا فهمیدم! آره سالمن تو یک جایی نزدیک دره ی ماران.

_چرا دره ی مارا؟جایه بهتری نبود؟

_خب در اون لحظه به یاد تصویر نجینی و اولین باری که اونو اون جا دیده بودم افتادم و وقتی آپارات کردم درست در کنار همون آبشاری که پشتش قایم شده بودم و داشتم...

_ وقت این نیست که در مورد لحظات عاشق شدنت برامون بگی الان باید کارمون رو در این جا تموم کنیم.دقیقا بگو کجاست.

_نمی دونم شب بود تاریک بود نفهمیدم کجا گذاشتمش ولی اگر ببرینم اون جا می تونم بگم کجاست.

بتی رو به دیوانه ساز ها کرد و گفت:همون طور که گفتم ما فرستادگان لرد سیاهیم .الان ازتون خواهش می کنم ،به ما پنج دقیقه وقت بدید که با دوستمون تنها باشیم.

دیوانه ساز ها در ابتدا تکانی نخوردند ولی بعد از چند لحظه هیکل های معلقشان در هوا، از در اتاق خارج شد.بتی خیلی سریع دو ظرف حاوی معجون مرکب پیچیده رو از درون کیفش در آورد . چند تار مو ازس مونتگومری کند و به محتوای ظرف اول اضافه کرد بعد به طرف فرد شنل پوش چهارم رفت. کلاه بر روی سر وی را برداشت و صورت مردی رنگ پریده ناشناس نمایان شد.

بتی چند تار مو از سر او هم کند و به درون ظرف دوم ریخت و بعد محتوای ظرف اول را به دست مرد داد تا بنوشد و او هم بدون هیچ اعتراضی نوشیدو بعد از چند لحظه به شکل مونتگومری در آمد. بتی ظرف دوم را ،درون دهان مونتگومری در حالی که قصد پرسیدن سؤالی را داشت ریخت و او هم لحظه ای بعد به شکل مرد ناشناس در آمد.


بتی شنل سیاه مرد را از او ،که قبلا درش آورده بود،گرفت و مونتگومری داد و در همان لحظه که وی شنل را پوشید دو دیوانه ساز وارد شدند و بدون هیچ هشداری مرد ناشناس را که به مونتگومری تغییر شکل داده بود را با خود بردند.بتی در حالی که لبخندی می زد گفت:کار ما تموم شد. قبل از این که اتفاقی بیافته زود باشید بریم.

فلش بک

_سالن انتظار .

بتی از درون تاریکی از پشت صندلیه لرد گفت:مای لرد می تونم ایدمو بگم؟

_می شنوم.

_من مقداری معجون مرکب پیچیده در درون اتاقم دارم . می تونم با استفاده از اون ها جای مونتگرمری رو با فرد دیگه ای عوض کنم.

بلا:خانم نابغه قراره خودت برای این کار داوطلب بشی؟

_نه وقتی اون همه ی مشنگ بیرون هستن که می تونم هر کدومش رو با یک طلسم فرمان اسیر کنم.

لرد سیاه:از اون جایی که فهمیدم چقدر ایوان ابه آزکابان وارده ،بتی و مورفین برای این کارمی رن که البته پیتر هم اونا رو همراهی می کنه که اگر گیر افتادید به حالت موش در بیاد و فرار کنه و بتونه خبر ها رو بده.

بتی : مای لرد برای اولین ماموریتم ممنونم.

پایان فلش بک

بیرون دروازه ی اصلی آزکابان مونتگومری پرسید:اون کی بود؟

بتی در حالی که به ساعتش نگاه می کرد گفت:یک گدای خیابونی که از قبل از این که اثر معجون مرکب پیچیده از بین بره دقیقا در همین لحظه به جای تو در سلولت مرد.

_چرا مرد؟سلوله من چی داشتش؟

_آه مای لرد از دست شما چی می کشه.به خاطر وارد شدن به سلول تو نمرد که به خاطر سم مخصوصی که از قبل من بهش داده بودم که تاثیرش کمی بعد اثر می کنه ،مرد.

و بعد از آپارات کردن به خانه ی ریدل بتی گفت:سؤال دیگه ای که نداری؟

مونتگومری پرسید: تو کی هستی؟

بتی :مرگخوار جدیدی که بهت می گه خودت رو برای قرار گرفتن و جواب دادن به سؤالات مای لرد آماده کنی.

و بعد خرامان به طرف اتاق لردسیاه رفت و بعد از گرفتن اجازه ی ورود ، داخل شد و گفت:مای لرد ماموریت موفقیت آمیز انجام شد.

سپس کاغذ پوستیی را از درون کیفش در آورد و در حالی که زانو زده بود به لردش داد و گفت:مای لرد این گزارش کاریه که توسط یکی از قلمای پر تند نویس من در هنگام ماموریت نوشته شده.

لرد سیاه بعد خواندن متن گفت: کروشیو مورفین! کروشیو پیتر!خوش حالم بتی رو باهاتون فرستادم . اگر اون احتیاط نکرده بود الان شاید تو اتاق بوسه بودید و رابطه ی منو با دیوانه ساز ها هم خراب کرده بودید ! اونا در موقع جنگ هم پیمان های خوبین ،نباید به خاطر یک مسئله ی ساده روابطمون رو باهاشون خراب کنیم .حالا از این ها گذشته مونتگومری می رسیم به سراغ مونتگومری...

مونتگومری:مای لرد


این شناسه رو دوست داشتم . امیدوارم همه از این شناسه خاطره خوبی به یاد داشته باشن.

فعلا بای


Re: سالن انتظار
پیام زده شده در: ۰:۱۵ دوشنبه ۴ خرداد ۱۳۸۸
#15

آبرفورث دامبلدور


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۳۰ شنبه ۱۰ تیر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۱۹:۲۶ یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۹
گروه:
کاربران عضو
پیام: 805
آفلاین
هو121



نیو سوژه


صبح یک روز گرم تابستونی،خونه ریدل ها

لرد : هووووم،زندون افتادن این پسره،خیلی مشکل بزرگیه،تازه داشتیم به یه نون و نوایی میرسیدیم.
ایوان : مای لرد،اگه تا چند روز آینده بیرون نیاد و نتونیم جنس رو تحویل بدیم،طرف خارجی معاملمونو فسخ میکنه ها.

بلا : کروشیو ایوان بوقی،منظورت چیه از این حرف؟یعنی میگی مای لرد کلاه برداره؟ یا به پول اون آدمای فزرتی نیاز داره؟کروشیو!

پیتر زیر لب زمزمه کرد : آدم خدا داره،ویژدانا نیازمنده دیگه باب
لرد با ژست متفکرانه ای گفت : هووم،باید یه جوری آزادش کنیم،یا اینکه لا اقل بپرسیم جنسارو کجا مخفی کرده.

در همین حین رودولف اومد و گفت : جیگرتو خام خام بخورم یا بپزمش اول....(دیش دیری دیدین ریم دیری دیدین...) مای لرد،از همون اول گفتم این یارو رو نفرستین،آخه باب این به درد گورکنی میخوره فقط،کی میتونه محموله های مواد جا به جا کنه.

مورفین که تمام مدت در توهم مشغول سیر و سلوک!!! بود با قاطعیت گفت : دایی ژون،دیدی،باژ من میرفتم،حد اکشر اگه نشف موادم میزدم به بدن،نشفش پول میشد واَتون،الان چی؟هیچی دشتتو نگرفته!

لرد که کمابیش فهمیده بود مورفین،تنها گزینه مناسب برای انجام ماموریت تحویل گرفتن مواد بوده،هیچ نگفت.

مورفین : حالا دایی،بژار من برم ژندان!این یارو رو بیبینم،یا آزاد میشه،یا میگه مواد کجان دیگه!

لرد اندکی اندیشه کرد اما پیش از آنکه لب به سخن باز کند ایوان گفت : درسته ارباب،ما ام میزیم،اگه شد نجاتش میدیم،اگه نشد،جای مواد رو ازش میپرسیم.من به اون سالن معروف آزکابان واردم،سالن چی بود اسمش؟

- سالن انتظار



**************************************************
روند سوژه : لرد و مرگخوارا به دلیل نیاز مالی،مشغول خرید و فروش مواد انرژی زا و هورمونای بدنسازیو اینا شدن،مونتگومری که مامور تحویل گرفتن محموله از فروشنده بوده،دستگیر و به آزکابان فرستاده میشه اما با ترفندای گورکنی،محموله نجاتیدا میکنه ولی مشکل اینه که کسی از محل اون با خبر نیست غیر از خودش.از طرفی،مشتری خارجی لرد هم به شدت عجله داره و تهدید کرده که معامله رو فسخ میکنه.
لرد هم بعد از بررسی های بسیار،موفین و تنی چند از مرگخواران رو میفرسته تا با اون ملاقات کنن و یا نجاتش بدن،یا محل مواد رو ازش بپرسن...


seems it never ends... the magic of the wizards :)







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.