_ راه برو یارو
_ نه..چکار میکنی خره؟؟؟اگه راه بره که پاهاش خونه رو نجس میکنه.
_ اوا راست میگیا بلیز.پس چکار کنیم؟
بلیز یک نگاه بمعنای اینکه من دارم فکر میکنم به ایگور کرد و گفت:
پاهاشون نباید بزمین بخوره.برا همین اسکیت میزاریم زیر پاشون.

ایگور: آفرین خیلی باهوشی.
بلیز:ما اینیم دیگه
ایگور :ولی اسکیت از کجا بیاریم؟ما که اسکیت نداریم.

بلیز دوباره از همون نگاها کرد و گفت:
چرا داریم.ولی ماله ما نیست.

ایگور (شفاف سازی:این شکلک در اینجا یعنی من نفهمیدم)
بلیز:اسکیت داریم.ولی ماله ما نیست.یادته که ولدمورت دیروز چی بتو داد که بزاری تو ویترین دستشویی؟

_ آره.کهنشو
بلیز: اون کهنه سالازار بود.یک چیز دیگه هم داد.
ایگور:آهااا اسکیتهای سالازار.

بلیز:همینه.

ایگور:چی چی همینه؟

بلیز آستکبارانه نگاهی به ایگور میکنه و فریاد کشان میگه:
خره یعنی ما اسکیتهای سالازارو استفاده میکنیم تا اینو ببریم.

ایگور که تازه فهمیده بود گفت:
افتاد.وای اینا که دوتان.اون یکی چی میشه؟

بلیز دوباره از اون نگاه های دانشمندی کرد(اینم خز شد)
و گفت:
اون یکی رو میزاریم رو کول این یکی.

ایگور:اوکی حالا برو بیارش
_ من بیارمش؟؟؟؟ما هردو میریم میاریمش.من یک نقشه دارم.
------------
شب بود. تمامی چراغ های خانه خاموش بودند.جز خرخر لرد صدای دیگری شنیده نمیشد.با وجود اینکه ولدمورت خوابیده بود،هنوز هم دو نفر با ترس و وحشت در راه رو های خانه در حال پرسه زدن بودند.پرسه زدن در جستجوی شئی.

ایگور:هویی بلیز کجایی؟اینجا خیلی تاریکه.
دونگ(صدای برخورد چیزی به دیوار)
بلیز:تو نمیتونی مثل آدم راه بر.....دونگ(به خط بالا رجوع شود)
ایگور:خب خیلی تاریکه.دیدی خودت هم نتونستی درست راه بری؟

بلیز:خب ایگور حالا این دستشویی کدوم دره؟

ایگور:من چمیدونم.این نقشه تو بود نه من.
_ ولی تو اسکیت رو بردی تو دستشویی
_ولی من نمیدونم
_ حالا چکار کنیم؟؟
------___________________---
آیا در را پیدا میکنند؟آیا اسکیت را میگیرند؟آیا لرد میفهمه؟آیا...

همه جا در سکوت ترسناکی فرو رفته بود.بادی نمیوزید و هیچ برگی تکان نمیخورد.هیچ پرنده ای در آسمان پرواز نمیکرد.همه چیز در سکوت به ابهت مرد تازه وارد نگاه میکرد و تنها صدایی که شنیده میشد صدای سخرانی بلیز برای مشنگ های نگون بخت بود.

...میدم پدرتون رو در بیارن.این قصر مال منه.کلی براش زحمت کشیدم تا شبیه قصر شد.چیه ایگور چرا داری اون طرف بال بال میزنی؟بشین سر جات!به هر حال داشتم میگفتم که من همه کاره...

صدای خش دار و بی روح فرد تازه وارد جمله بلیز را تمام کرد:...اینجا هستم؟

رنگ بلیز ابتدا به صورت سفید مایل به کفن! در آمد و بعد با قورت دادن مقداری از آب گلویش به سمت صدا برگشت.لرد ولدمورت درست پشت سرش با این حالت ایستاده بود و به او نگاه میکرد.

بلیز:نه ارباب،خواهش میکنم منو ببخشین.من فقط داشتم برای این چندتا مشنگ که دستگیر کردیم سخنرانی میکردم که تا وقتی شما میاین بترسونمشون.باور....آییییی....اووووووییی...آخخخخخخخخ!

هنگامی که لرد به طور مبسوط بلیز را با کرشیو شکنجه داد به سمت سه مشنگ زندانی رفت.رنگ صورت آنها هم چیزی در مایه های همان کفن بود.یکی که بیشتر از بقیه جرات داشت با صدای لرزان گفت:اگه شما ما رو ول نکرد،ما به اداره کار گزارش داد که شما با کارگرهاتون بد رفتاری کرد!

اول از همه صدای خنده لرد برای چند دقیقه به گوش رسید.و وقتی که خنده لرد تمام شد از مشنگی که این حرف را زده بود چیزی جز چند تکه استخوان خرد شده باقی نمانده بود!

ملت مرگخوار:

لرد به طور مخوفی به دو زندانی باقی مانده نگاه کرد و گفت:این دوتا ابله رو بیارین حیاط پشتی.میخوام یه کم تفریح کنیم.فقط وای به حالتون اگه یکیشون خانه اصیل گونت ها رو حتی لمس کنه.نمیخوام خانه اصیل اجدادم نجس بشه.اگه کوتاهی کنین بلایی به سرتون میارم که آرزوی اواداکداورا کنین!

بلیز و ایگور که مانند باقی مرگخواران حساب کار دستشان امده بود (مخصوصاً بلیز!) با طلسم دو مشنگ را که هم اکنون در حال غش و ضعف به سر میبردند به حیاط پشتی بردند تا بعد از مدتی تفریح به زندگی مفلوکشان پایان دهند!

شب سرد و بی روح با بیرون آمدن خورشید و تابیدن نورش به جنگل جانی دوباره و به درختان و موجودات داخل آن طراوت خاصی داده بود حتی صدای پرندگان کم کم داشت در جنگل طنین انداز میشد و هوا هم با نسیم آرامی داشت زیبایی جنگل را دوچندان میکرد در همین موقع صدای پچ پچ چند نفر که در جنگل در حال حرکت بودند شنیده شد...

- میگم این طرف باید رفت!!
- نه بابا خره این طرف هست
- مشنگا این طرفی باید رفت تا به اونجا که میخواهیم برسیم

در همین بحث پیدا کردن راه درست بودند که نا گهان سه چهار تا نور رنگا رنگ به طرفشان آمد و هر سه نقش بر زمین شدن

گرومپ ... شترق ...
ای ننه ... آخ ...

آن سه نفر با برخورد نورها به زمین افتادند و بعد از مدت کوتاهی چند نفر با در دست داشتن چوبهای جادوی خود نزدیک آنها که در حال ناله کردن بودند شدن و شروع به خندیدن کردن

- هاهاها... فکر کردین میتونین قصر ارباب ما رو پیدا کردین ... مشنگا زده ها ... بدبخت شدین

نیم ساعت بعد

همان سه نفر طلسم شده حالا با دست و پای بسته روی زانو تقریباً روبه روی قصری بسیار بزرگ و زیبایی که از بسیار جهات خوفناک بود و دهان هر تازه واردی را باز میکرد نشسته بودند و در این فکر که این قصر به ین بزرگی چطور در دل جنگل سربرآورده است
چند نفر در حال تعمیرات ظاهری قصر بودندتا زیبای آن را دوچندان و البته محکمتر کنند و همچنین تعدادی در حال تمیز کردن دیوارهای قصر بودند ...

- اااا اینه اون قصر ... چقدر خوشگل هست ها...
- راست میگه ها ...آخ ...اوخ...

در همین موقع چند کارگر ( منظور همون مرگخوار میباشد که در حال تمیز کردن داخل قصر هستند ) با چند کیسه پر از آشغال که چیزهایی آبی رنگی ازش میزد بیرون آوردند و گذاشتند بیرون ... ویژژژژژژژژژژژ


- مردتیکه کچل فکر کرده کی هست ، به من چه که اینجا چندین سال هست که بوی گند میده
- بیا بابا الان میشنوند اون وقت باز میبرند پیش اون ... اون ....اون


اون کارگر در حال همین صحبت بود که در میانه راه صدایی شنید که درجا خشکش زد!!

- اون چی ها؟

آن صدا ماله بلیز بود که به این شکل داشت میپرسید؟

- ها هیچی ارباب ... هیچی به جون ننه بزرگم هیچی ...

بعد چند دقیقه شکنجه کردن کارگران بلیز حالا داشت به طرف سه نفر دستگیر شده میرفت ...

- یو هاهاها... پدرتون رو درمیارم ... میخواستین بیایین به قصر من ... کله پاتون میکنم... نه سیخ سیختون میکنم...

یکی از مرگخوارها گفت :

این بلیز چی میگه !!!؟

دیگری که موهای بلند سیاه رنگی داشت گفت :
- هیچی بابا باز جوگیر شده که ارباب نیست ...

- فکر میکردین میتونید اینجا رو پیدا کنید ...حالا اول پدرتون در میارم بعد کله پاتون میکنم... این ولدی هیچی نمیدونه من خودم اینجا رو اداره میکنم ، اصلاًصاحب این قصر منم ...

بلیز همچنان در حال سخنرانی بود و هی از خود تمجید میکرد که از عقب یک نفر با ردای سیاه رنگی بهش نزدیک میشد...

بقیه مرگخواها موقع دیدن آن فرد با ترس و لرز و البته با اشاره به بلیز میگفتن که بیخیال بشه اما نه همچنان ادامه داشت...

آن شخص با ردایی که به زمین با حالت ترسناکی کشیده میشد داشت به آنها کم کم نزدیک میشد حتی با نزدیک شدن او صداهایی که از جنگل برمیامد خاموش شد و باد سردی شروع به وزیدن کرد...

لرد ولدمورت بار دیگر به خانه آب و اجدادیش بازگشته و به آن رونق بخشیده.

خانه گونت ها تبدیل به قصری شکوهمند و اشرافی در دل جنگل شده است و در حال حاضر مرگخواران زیادی در این محل در رفت و آمد هستند. لرد ولدمورت تصمیم گرفته این خانه را پر از غنایم و وسایلی با تاریخچه جادویی قدیمی و قدرتمند کند.

مگه نشنیدید؟ اون لنگ کفش سالازار رو باید بدزدید و اینجا بیارید .. اون لنگ کفش مربوط به بخش وسایل شخصیه سالازاره و بیش از دو هزار سال قدمت داره!

تقریبا تمام وسایل اصیل و باستانی در این خانه یافت میشوند چرا که ولدمورت معتقد است تاریخچه جادویی و کهن اصیل زادگان باید همواره زنده باشد تا این بی خبران گذشته شکوهمندشان را به یاد بیاورند تا بلکه در اصلاح جامعه جادوگری و پاکسازی دو رگه ها بکوشند.

ولدمورت به شدت از خانه گونت ها محافظت میکند و از مرگخوارانش میخواهد که دائم به وضع خانه برسند و مرتب نگهبانی بدهند تا مبادا از سوی مهاجمین حمله ای صورت بگیرد یا دستبردی انجام شود.

- بلیز میخوام وقتی برگشتم همه جا رو برق انداخته باشی ضمنا امشب تعداد نگهبابانان باید دو برابر شه ...
- چشم ارباب!

لرد ولدمورت هیچ اشتباهیو نمیپذیرد!

کی دست مجسمه سالازار رو شکوند؟ کروشیو!

هم اکنون خانه گونت ها با سیاست لردولدمورت اداره میشود و همه روزه با انواع نیرنگ ها و مبارزات غنایم بیشتری بدست آمده و به وسایل داخل قصر افزوده میشود. خانه گونت ها تحت محافظت شدید میباشد چرا که خانه گونت ها مورد توجه بسیاری از جادوگران واقع شده است و همه روزه بر تعداد این افراد علاقمند به دانستن واقعیت افزوده میشود اما کسانی هستند که از این وضع ناراضی اند!