نقل قول:
مگه تو هاگوارتز نبودند؟
خوب اونجا که نمیشه غیب شد
و این که وقتی تنها امیدتون میمیره شما دیگه شک هم بکنید چه سودی داره؟

شما ميگيد كه چرا دامبلدور تلاشي براي زنده بودنش نكرد (مثلا چرا نامريي نشد)و هري هم اصلا شكي نكرد!
درسته؟
اولا ميدونيم كه نامريي شدن از پس هر كسي بر نمي آد مگر جادوگران بزرگ و نيرومند،پس نشون ميده كه انجام اين عمل(نامريي شدن)قدرت زيادي نياز داره پس دامبلدور با اون ضعف جسمانيي كه داشته نميتونسته انجامش بده.و حتما هري انجام ندادن عكس العمل از دامبلدور رو به پاي ضعف جسميش تو اون لحظه گذاشته! اين از اين!

ديگه اينكه ديديم كه چند بار هري فكر مي كرده كه دامبلدور رو توي آيينه ديده و حتي چند بار هم رون به هري گفت كه نكنه دامبلدور زنده است و اون سپر مدافع رو اون فرستاده؟

به نظرت اينا چه معني اي ميدن؟
اينا نشون ميدن كه هم هري و رون هر ٢ گاهي به مرگش شك كردن ولي اونها كاراي مهم تري داشتن و همينطور فكراي مهمتر براي همين زياد پيگير اين قصيه نشدند!!

ـوی کتاب هفتم اگه بگیم که اوایل توی این توهم بود که دامبل رو توی آیینه می بینه یا روی دیوار . منظور من همون لحظه ای بود که دامبل مرد.

وقتی دامبلدور مرد هری سر در گم شد واز پریشانی فکریش دیگه به تنها چیزی که شک نکر مرگ دامبلدور بود

در کتاب هفتم اون همه مدت فرصت فکر کردن داشت!

آدم وقتی یکی از نزدیکاش می میره که دیگه به مرگش شک نمی کنه! احتمالا هری در اون لحظه فقط در فکر مراسم ترحیم بوده و از شدت شوک به مرگ دامبل شک نکرده.

اینکه دامبلدور ممکن بود زنده بمونه کاملا نظر منحوسی هست!زیرا به قول دوستمون گيديون پريوت اگه دامبلدور با طلسم آواداکداورا نمیمرد دیگه با افتادن از برج شمالی میمرد!

به نظرم دامبلدور میتونست داستان رو از اول به هری بگه!همونطور که ماجرای هورکراکس ها رو بهش گفت و در ادامه ی راه نابودی ولدمورت خیلی آگاهانه تر عمل میکرد!دامبلدور یا جادوگر های بزرگ دیگه نمیتونن بدون چوب جادو طلسمی رو انجام بدن؟حتما باید چوب جادو داشته باشن؟مثلا غیب و ظاهر شدن نیاز به چوب جادو نداره!حالا شاید طلسم قفل کردن هم بدون چوب جادو حداقل برای دامبلدور ممکن بود!من این حرف رو میزنم چون در همون لحظه ای که مالفوی گفت اکسپلیارموس هری بلافاصله قفل شد!و دامبلدور هر چقدر هم سریع باشه نمیتونه هری رو در این مدت کوتاه قفل کنه!ولی باید قبول کرد که نویسنده این کار رو نمیکرد داستان خیلی بی مزه تر میشد!به خاطر همین دامبلدور به مالفوی خیلی حرف های چرت و پرت میگه!میگه تو به من ملحق شو!من مادرت رو پنهان میکنم و ...
هری باید میدونست که دامبلدور بدون چوب جادو حداقل میتونه نامرئی بشه!هر چقدر هم حالش بد باشه!

سلام!

تنها چیزی که میشه گفت اینه که هری به عنوان تنها شاهد اون جا بود و همه چیزو از اول تا آخر دید و هری با چشمای خودش مرگ دامبلدورو دید.وقتی اسنیپ به طرف دامبلدور چوبدستیشو میاره و میگه آوداکداورا دیگه جای شکی باقی نمیمونه و مهم تر از همه به نظر من یکی از زیبا ترین صحنه ها صحنه ای بود که رولینگ از قول دامبلدور می نویسه:

_ سیوروس...خواهش می کنم!

منم اگه بودم با صدای نرم دامبلدور که اینو گفت همه تنم می لرزید و دیگه جای فکری باقی نمی موند!

اما مهم تر از همه اینه که شما بپرسی:
آیا هری به فکر این نیفتاد که ممکنه دامبلدور زنده باشه؟
چون این بیشتر جای بحث داره!
موفق باشی

دامبلدور با استفاده از سرعت زیادش سریع هری رو قفل میکنه تا نمیره اونم با چوبدستی و بعد مالفوی خلع سلاحش می کنه. اگر هم نمرده بود سقوط از برج شمالی می کشتش. دیگه هری باید به چی شک می کرد؟

دامبلدور بارها سعی داشت این موضوع رو که اسنیپ بعد از مرگ لیلی واقعا متنبه شده و به طرف سفیدا برگشته به هری بفهمونه و تاکیدهای مکرری هم همیشه در برابر انتقادهای دیگران نسبت به اسنیپ داشت که من بهش اعتماد کامل دارم تا جائی که مک گونگال در آخر کتاب 6 گفت(نقل به مضمون):"هر موقع راجع به اسنیپ با دامبلدور صحبت میکردم روی اسنیپ تعصب داشت و هیچ اتهام خیانت و انتقادی رو در مورد اون روا نمیدونست"

مانع اصلی:نفرت متقابل اسنیپ و هری نسبت به هم بود که نمیذاشت هری باور کنه اسنیپ آدم خوبی شده،حتی دامبلدور در موقعی که با دراکو در حضور هری خشک شده در بالای برج هاگوارتز صحبت میکرد و دراکو بهش گفت که اسنیپ دوس داشته افتخار کشتن دامبلدورو برای خشنودی ولدمورت نصیب خودش کنه دامبلدور قبول نکرد و بازم تاکید کرد که اسنیپو قبول داره و بازم میخواست این موضوعو به هری بفهمونه.

اما دلیل اینکه اسنیپ بعد از مرگ دامبلدور چیزی در این باره به هری نگفت اینه که اولا اصلا وقت نکرد و مجبور شد برای ظاهر سازی بهمراه مرگخوارا از هاگوارتز متواری و خارج بشه و ثانیا هر چقدر هم میگفت مگه هری با اون تعصب کورش درباره اسنیپ حرفشو باور میکرد؟!کما اینکه کشتن دامبلدور هم مزید بر علت شده بود و هری امکان نداشت به هیچ صراطی مستقیم بشه که اسنیپ بدستور خود دامبلدور و در جهت اهدافشون اونو کشته!

در نتیجه "پرفسور"اسنیپ دورادور تا جائی که میتونست به عنوان ستون پنجمی در بین ولدمورت و مرگخوارا هری را کمک میکرد و سرانجام جونشو هم در راه هدفش داد!

و همین شد که هری یکی از اسمهای پسرشو سوروس انتخاب کرد تا بقول خودش یاد شجاع ترین آدمی که تو عمرش دیده رو گرامی بداره.