در حالی که وحشت سراسر وجودش را در برگرفته بود ، در تاریکی شب در پیچش درختان جنگل پیش می‌رفت .

ذهنش دقایقی قبل را مرور می‌کرد ، دقایقی که باعث حرکت و ترسش شده بود ، زمانی که لرد او را فراخوانده بود .

علامت شوم همچون نفرینی مرگبار در چشمان ِ خیره اش خودنمایی می‌کرد ... او باری دیگر فراخوانده شده بود ، برای ماموریتی جدید ...


- اسنیپ و چوب جادویش در خدمت شماست لرد !

کلمات جدید:


اسنیپ - چوب جادو - جنگل - تاریک - شب - وحشت - نفرین - علامت شوم - مرگ.


1) از ده کلمه ای که تعیین شده حداقل 7 تا باید در داستان به کار بره!

2) کلماتی که تعیین شدن رو لطفا در نوشته تون رنگی کنید.میتونید هم نکنید اما این به ما کمک می کنه که راحت تر پستتون رو بخونیم..

3)میتونید از یه کلمه به شکلهای مختلفش استفاده کنید.مثلا: حرکت: (حرکتی - حرکت کردم - پر حرکت) یا دلم می خواست: (دلت می خواست- دلش خواسته بود)


4) ینجا یه تاپیک آزاد برای همه ست.

6) لطفا از نوشتن پست غیر اخلاقی یا دارای توهین پرهیز کنید.

عزیز. ترس. عنکبوت. چوب. سبز.هوا. لحظه. پا. بیدار. وحشت

همان طور که جسد دخترک را در دست گرفته بود ناله ای سر داد:آه عزیزم!
عنکبوت با هیبتی بزرگ به طرف او جست بر می داشت.در حالی که اشک از چشمانش جاری می شد چوبدستی را در هواتکان داد و نعره زد:
انتقامشو ازت می گیرم.
عنکبوت فریادی کشید و خود را به طرف او پرتاب کرد.
او وحشت نکرد.چون دیگر ترس و وحشت برایش معنایی نداشت. ترس واقعی او این بود:مارگارت را از دست بدهد و حالا او را از دست داده بود.
عنکبوت او را به دور دست پرتاب کرد.دوست داشت زودتر بمیرد.بدنش بر اثر برخورد با زمین درد می کرد اما این درد چه معنایی داشت؟
لحظه ای فکر کرد که مرده اما با تقلا از جا بلند شد و وردی را زیر لب زمزمه کرد...
نور سبزی از جوبدستی اش بیرون آمد و سپس عنکبوت برای همیشه به خواب رفت.
او بر روی زمین دراز کشید و چشمانش را بست و از خدا خواست که دیگر بیدار نشود.

به نام خدا
باسلام !

عنکبوت ها او را احاطه کرده بودند، عنکبوت هایی به زنگ سبز تیره که از نظر او منفوترین موجودات روی زمین بودند ... چوب دستیش را از بین برده بود، چون دیگر نیازی به آن احساس نمی کرد، او ابرقدرت بود ... قدرتمندترین موجود روی زمین ... زمانی یک مرگخوار بود، اما دیرزمانی از آن می گذشت... از شب هایی که از نوچه های ارباب تاریکی، انتقام می گرفت. شب هایی که وحشت را به درون دشمنانش به یکباره فرو می ریخت و به همان سرعت آن را می بلعید ... تنها زمان حرکت او در هوای تاریک بود ... حتی زمانی که عزیزترین بانوی زندگیش را کشته بود و از آن زمان، دیگر امیدی به انسانیت نداشت ، به همین دلیل بود که در این لحظه از عنکبوت ها نمی ترسید ... ترس برای او بی معنا بود ... به سمت جلو حرکت کرد، اجازه داد موجود درونش شکل گیرد و با پاهایش آن عنکبوت های عظیم الجثه را له می کرد ... پاکی درونش دیگر هرگز بیدار نمی گشت ... دراکو اکنون یک اژدها بود، اژدهایی به ظلمت شب های بی پایان ...



با تشکر

عزیز. ترس. عنکبوت. چوب. سبز.هوا. لحظه. پا. بیدار. وحشت

چوبش را از ردای سیاهش بیرون کشید. هوای سرد و مه الود بر وحشت و ترسش می افزود. به آرامی بر روی چمنهای سبز ، که در تازیانه بارن خیس شده بودند پا گذاشت و به عنکبوت های عظیمی که روبرویش ایستاده بودند نگاه کرد...رون هیچ وقت از عنکبوت ها خوشش نمیامد ولی حال مجبور بود با آنها روبرو شود.

عزیز. ترس. عنکبوت. چوب. سبز.هوا. لحظه. پا. بیدار. وحشت
- نه... نه... نه...
- لی لی لی لی بیدار شو.
- نه... ها جیمز توای- هری هری کو؟
- خوابه. چه خوابی دیدی؟
- ولدومورت...اومده بود سراغش.قبل از اینکه من بتونم پامو تکون بدم از چوبدستیش یه پرتو سبز رنگ خارج شد و درست خورد وسط سینه ی هری.یه لحظه انگار دیگه هوا به ریه هام نمیرسید. بعدم جسد هری رو انداخت جلوی یه عنکبوت وحشتناک.
- نترس عزیزم هری خوبه.
هنوز این جمله به طور کامل از دهن جیمزپاتر بیرون نیامده بود که لرد ولدومورت با حرکت ساده ی چوب دستی اش در خانه را باز کرد...



فعلا برای وارد شدن به ایفای نقش، نیازی به بازی با کلمات و کارگاه نمایشنامه نویسی نیست! همینجوری برو معرفی شخصیت! پستت خوب بود البته

متاسفانه من پست صفحه ی اولو خوندم. اگه لازمه بگین تا با کلمات جدید بنویسم. ولی لطفا همینو قبول کنین.
ارادتمند . تدی اسنیپ



فعلا برای ورود به ایفای نقش بازی با کلمات و کارگاه لازم نیست. میتونی مستقیم بری معرفی شخصیت! البته اگه لازم بود تایید کنم، پستت تایید می شد!

خواب- روشن- باران- خسته- چوب دستی – مرغ – نوشیدنی کره ای – طلسم – شنل نامرئی – ولدمورت
(هاگوارتز – سالن عمومی گریفیندور)
باران با سر و صدا به پنجره می خورد. نور بی رمق شومینه قسمتی از صورت هری را روشن کرده بود. شنل نامرئی کنار پایه ی صندلی افتاده بود. هری به کاغذ پوستی اش خیره شده بود. ولی آنرا نمی دید. مرغ اندیشه اش کیلومترها دورتر از آنجا در کنار ولدمورت پرواز می کرد. رون در صندلی کناری فرو رفته بود. همین طور که چرت می زد نوشیدنی کره ای اش آرام روی سینه اش می ریخت.
هرمیون که کمی موهایش به هم ریخته بود به هری تشر زد: حواست کجاست مقاله تو بنویس. با این وضع درس خوندنت جلوی ولدمورت سر دو ثانیه کله پا می شی.
هری غرید: واقعا ممنونم. خیلی روحیه گرفتم.
هرمیون پشت چشمی نازک کرد و نگاهش به رون افتاد. لیوان را از لای انگشتان بی حالش بیرون آورد و روی میز گذاشت. کتابهای او را جمع کرد و توی کیفش چپاند. با دست به شانه اش زد و گفت: پاشوبرو سر جات بخواب.
رون غرغری کرد. بیدار شد و تلوتلو خوران به طرف پله ها رفت.هرمیون چوب دستی اش را بیرون کشید و یک طلسم هدایت کننده روی او اجرا کرد.
_ با این مستقیم می ری طرف تختت. و رو به هری گفت: بنویس دیگه.
هری گفت: نمی تونم. منم می رم بخوابم.
هرمیون براق شد.: تو که هنوز مقاله تو کامل نکردی.
_ مگه رون کرده بود. اون حتی یک کلمه هم ننوشته. از لحظه ای که از تمرین کوییدیچ برگشته همش چرت زده.
هرمیون زمزمه کرد: تکالیف اون کامله.
هری با عصبانیت گفت : تو براش نوشتی؟
هرمیون سرخ شد و خودش رو به مقاله اش سرگرم کرد. آروم گفت: آخه خیلی خسته بود.
ولی ناگهان از جاپرید : وای یادم رفت ....
و به طرف پله ها دوید. اما قبل از اینکه به اونها برسه صدای گرومپ بلندی به گوش رسید .
هری وحشت زده گفت: چی شد؟ هرمیون در حالی که از پله ها بالا می دوید گفت : یادم رفت درو براش باز کنم.

عزیز - ترس - عنکبوت - چوب - سبز - هوا - لحظه - پا - بیدار – وحشت

گرگ و ميش صبح و هوا سرد بود. قسمتي از آسمان به رنگ سبزآبي درآمده و حسي از ترس و وحشت را در رگها بيدار ميكرد.

پاي چوبي مرد مي لنگيد. چوب جادويش را تكان داد و چند لحظه بعد، چشم عزيزش را به يك عنكبوت كوچك تبديل كرد

نترس، عزیزم! وحشت نکن! این عنکبوت که پا ندارد! فقط چوب سبز را به من بده و بخواب! اگر یک لحظهٔ دیگر بیدار باشی، تو را از تنفس در این هوای پاک محروم خواهم کرد!