هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۱۲:۴۰ جمعه ۲۶ آذر ۱۳۸۹

آنتونین دالاهوف


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۰:۳۴ دوشنبه ۳ مهر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۲۲:۱۱ شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹
از کره آبی
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 2608
آفلاین
همه مرگخواران جلوی لرد تعظیم کردند:
_ ای جانـــــــــمان ارباب

البته همه به جز آنتونین. روفوس که متوجه آنتونین شده بود بطرف او رفت و در حالی که چپ و راست در گوشش میزد، میگفت:

_ پدرسوخته دوباره میخوای استعفا بدی؟ پدر سوخته دوباره فیلت هوای هندوستان کرده؟ پدر سوخته دوباره رو حرف لرد حرف میزنی؟ پـــــدر پــــــــدر پــــــــــــدرمو در آوردی ... پدر پدر پدر سوخته

لرد ولدمورت: بسه! وایسا ببینم! روفوس پدرسوخته ادای منو در میاری؟ رعد و برق از خودت در میکنی؟

روفوس: اوه ارباب ببخشید. داشتم اوج میگرفتم یدفعه جو گرفتم.

لرد: بخشیدیم! دفعه آخرت باشه. حالا این آنتونین دوباره چش شده؟

نارسیسا: ارباب جسارتا فکر کنم تو شوک دیدن روح مافلدائه!

لرد: هوووم ... پس مهم نیست، بزرگ میشه خوب میشه. لینی، تو همراه خودت بیارش. من فعلا باید خرابکاری های شما بی عرضه هارو جبران کنم. باید سریعتر یه لشکر زامبی از مرده های سردخونه درست کنیم کار دارم باید برم! دوباره این آلبوس دامبلدور زنده شده باید باش بجنگیم! من نفهمیدم جادوگر بد داستان منم که هورکراکس دارم یا این دامبلدور که هر دفعه میکشمش دوباره زنده میشه، فک کنم این از منم بیشتر هورکراکس درست کرده!



Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۱۵:۱۴ پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹

ویکتور کرام old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۴۳ سه شنبه ۹ آذر ۱۳۸۹
آخرین ورود:
۲۲:۱۰ پنجشنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۵
از من بدبخت تر تو دنیا،تویی!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 374
آفلاین
مافلدا همانند روح ها نمایان شد و به آرامی قدمی به جلو برداشت.مرگخواران همچنان با تعجب به او خیره شده بودند اما آنتونین مشتاقانه با سرعت تمام به سمت او رفت.

-مافلدای من! تو زنده ای ?!

مافلدا به آرامی خودش را عقب کشید و با صدای سردی که همانند مرده ها داشت، گفت :

-نه ! من مردم ! آنتونین !

اینبار لینی با تعجب از او پرسید :

-چطور شد که کشته شدی ?!

مافلدا هیچ حرف دیگری نزد و خیلی آرام آنجارا ترک کرد.دیگر هیچ اثری از او نبود.حتی جسدش به صورت عجیبی غیب شده بود.

برای مدتی سکوت همه جارا فرا گرفته بود.مرگخواران سرجای خود ایستاده بودند و هیچ حرفی نمی زدند.از همه کارهای عجیبی سر میزد.


آنتونین وجودش پر از خشونت و نفرت همراه با غم بود.هر لحظه ممکن بود بزند زیر گریه اما وجود پلیدی که داشت این اجازه را به او نمی داد.

اما ناگهان مدتی بعد لرد سیاه همانند روحی جلوی مرگخواران حاضر شد و سکوت را شکست و با خنده ای پلیدی گفت :
-وقتشه که به گند کاری هایی که کردین سامونی بدم...


ویرایش شده توسط ویکتور کرام در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۲۵ ۲۰:۳۷:۲۲
ویرایش شده توسط ویکتور کرام در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۲۵ ۲۲:۵۲:۱۲
ویرایش شده توسط ویکتور کرام در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۲۶ ۱۱:۴۰:۴۰
ویرایش شده توسط ویکتور کرام در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۲۶ ۱۱:۴۹:۰۵

»»» ارزشـی گولاخ «««


Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۲:۲۳ پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹

نارسیسا مالفویold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۳:۰۷ چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۸۷
آخرین ورود:
۲۰:۱۷ جمعه ۲۳ فروردین ۱۳۹۲
گروه:
کاربران عضو
پیام: 177
آفلاین
پنج مرگخوار به زور خودشان را کنار مافلدا جا داده بودند. آنتونین همه را به گوشه ای هل داده و اجازه ی تماس پیدا کردن با مافلدا را نمی داد.

نارسیسا: الان باید چیکار کنیم؟

آنتونین:به مافلدا نزدیک نشید!

روفوس با دست به سر آنتونین کوبید که در چشم لینی فرو رفت و با حرص گفت:

-ای رئیسه بوقی منظور سیسی اینه که الان به ارباب چه جوابی بدیم؟!

-خب, اینکه سوال کردن نداره! ما هیچکاری نمیتونیم بکنیم. فقط لازمه که شانس بیاریم و این موجود دم انفجاری خزنده همشون رو تار و مار کنه و به آلاسکا فرار کنیم.

این دفعه روفوس به نشانه ی اعتراض شصت پایش را در دهان روونا فرو برد و با صدای نسبتا" بلندی شروع به صحبت کرد:
-یا مرلین این چه هچلی بود که توش افتادیم؟ آخه این چه وضعشه؟ این چه زندگیه؟ میه موقع بچگیه ارباب کلاس خوشنویسی نبود؟ مگه کنکور آسون تر نبود؟ مگه حقوقا بیشتر نبود؟ مگه...

اینبار روونا با صدای بلند حرف روفوس را قطع کرد. و به اطراف اشاره کرد که به علت تاریکی تابوت کسی متوجه نشد و فقط موهایش در دهن روفوس فرو رفت.

-چته؟

-مگه نمیبینین دیگه صدایی نمیاد؟ یعنی چی شده؟

دو مین بعد


مرگخواران از تابوت بیرون آمده بودند و با بهت به جسدهای رورویشان خیره شده بودند هیچ اثری از موجودات تاجدار نبود و همگی دوباره به جسد تبدیل شده بودند. موجود دم انفجاری نیز در گوشه ای بیهوش شده بود.

روفوس عرقش را پاک کرد و سکوت را شکست:

-اوه! انگار معجون قوی نبوده! شانس آوردیم!

-اما من اینطور فکر نمیکنم!

همه به سمت آنتونین برگشتند و متقابلا" به جایی که او خیره شده بود نگاه کردند. مافلدا از تابوت برخاسته بود و...



Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۲۳:۳۰ سه شنبه ۲۳ آذر ۱۳۸۹

آنتونین دالاهوف


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۰:۳۴ دوشنبه ۳ مهر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۲۲:۱۱ شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹
از کره آبی
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 2608
آفلاین
[spoiler=خلاصه]لینی، روفوس، نارسیسا، روونا و آنتونین پنج مرگخواری بودند که وارد بیمارستان سنت مانگو شدند و به خیال خودشان رییس بیمارستان(برونکا) را کشتند و کنترل سنت مانگو را در اختیار گرفتند. آن ها تصمیم گرفتند از مرده های سردخانه سنت مانگو، یک لشکر زامبی برای اربابشان لرد ولدمورت درست کنند. اما گویا برونکا بطرز معجزه آسایی! زنده شده و الان به دنبال آنهاست ... [/spoiler]

پنج مرگخوار داخل "بخش درمان و حفاظت از موجودات جادویی" بودند. از آنطرف برونکا و ده نفر از نگهبانان سنت مانگو پشت در آن بخش بودند و سعی میکردند در را بشکنند و داخل شوند ...

روفوس: _ بچه ها، چه کنیم؟
لینی: هووم ... باهاشون بجنگیم!
نارسیسا: اونها دوبرابر ما هستن!
روونا: هیـــــس! یه صدایی میاد!

مرگخواران برگشتند و پشت سرشان را دیدند و البته در جا خشکشان زد.

یک موجود دم انفجاری جهنده که چهارمتر قد داشت و بنظر می آمد حداقل یک تُن وزن داشته باشد ایستاده بود و به آن ها زل زده بود!

آنتونین: مــــــــــــادرجان! این حتما دچار جهش ژنتیکی شده بوده و آورده بودنش اینجا درمانش کنند.
روفوس: خب علیرغم میل باطنیم بخاطر اینکه الان اینجا در بین برونکا و نگهبانان و این غول بی شاخ و دم تبدیل به قضیه ساندویچ نشویم همگی مجبوریم بپریم تو تابوت!
آنتونین: هرگز! این تابوت مافلدای منه. بعنوان رییس بیمارستان اجازه اینکارو نمیدم!
لینی: بینیم بابا!

چهار مرگخوار به داخل تابوت شیرجه زدند و آنتونین را هم به زور داخل تابوت کردند و در تابوت را بستند. در همین هنگام برونکا و افرادش در بخش را شکستند و به خیال خودشان شروع به شلیک طلسمهایشان بسمت مرگخواران کردند اما مرگخواران داخل تابوت بودند و طلسم ها به غول دم انفجاری برخورد کرد!

غول که حسابی عصبانی شده بود بسمت برونکا و نگهبانان حمله کرد!



بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۱۹:۴۸ سه شنبه ۲۳ آذر ۱۳۸۹

آلبوس دامبلدورold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۳۶ دوشنبه ۲۴ مهر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۱۶:۱۲ پنجشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۴
از جايي به نام هيچ جا
گروه:
کاربران عضو
پیام: 788
آفلاین
در سردخانه بیمارستان

درب شیشه ای سردخانه با صدای قیژژ مانندی گشوده شد و پنج مرگخوار در حالی که از سر و رویشان در اوج سرمای سردخانه، عرق می چکید به داخل گام برداشتند و به سمت مرکز سردخانه، جایی که چندین تخت قرار گرفته بود، حرکت کردند. یخچال های مختلف همگی با دو – سه و گاهی چهار جنازه هم پُر شده بودند و در قسمت هایی دست ها و پاهایشان نیز از لابه لای در یخچال ها بیرون زده بود. در مرکز سردخانه، جایی که پنج مرگخوار در آنجا ایستاده بودند، هفت تخت قرار گرفته بود و کنار هر تخت یک جراح مشغول شکافتن و پاره کردن بدن جنازه های روی تخت مقابلشان بودند.

پنج مرگخوار همچنان مبهوت جنازه های روی تخت بودند و دقیقا نمی دانستند که از کجا فرایند زامبی سازی را شروع کنند. رونا و لینی در میان کاغذ پاره های درون جیب شان به دنبال کاغذی بودند که لرد سیاه دستور العمل این فرایند را در آن شرح داده بود. در این میان دالاهوف به جنازه ی زنی در کنارش خیره شده بود که روی تخت آهنی به خوابی عمیق فرو رفته بود. چهره به شدت آشنا نشان می داد. تنها کله اش نمایان بود و باقی بدنش را کاوری سبز رنگ پوشانده بود که در نقطه شکم توسط جراح برای کالبد شکافی پاره شده بود. انگار همان بود که همیشه در مقابل چشمانش می دید.

جراح در حالیکه با اشاره چوبدستی، بیل را درون شکم جسد فرو می کرد گفت:

« آآآآه خدای من ! دیوید ! دیوید؟! کجایی پسر؟ علت مرگ این یکی رو بیا بنویس. بنویس قورت دادن تخم اژدها. واقعا امت گشنه ای شدیم ما جادوگرا ! »

دالاهوف سریعا معشوقه قدیمی اش را شناخت. مافلدا بود. اشک پلید شیطانی اش با ترکیبی از رنگ مشکی و قرمز از گوشه ی چشم بیرون جهید. می رفت که جنازه ی مافلدا را در آغوش بگیرید که دستان چروک مرد جراح مانع شد:

« آ آ ! فرهنگ داشته باشید آقای رئیس جدید ! انكحت موكلتى نفسى فى المدة المعلومة على الصداق المعلوم . خیلی خب. خوشبخت باشید ! حالا بهش دست بزن ! »

دالاهوف اشک ریزان می رفت تا مرحومه مافلدا را در آغوش گیرد که این بار سیسی مالفوی او را عقب کشید و به سمت سه مرگخوار دیگر برد که در گوشه ای از سردخانه دیگ جوشانی را به راه انداخته بودند. لینی با دقت مثل دست نوشته های لرد سیاه عمل می کرد و آخرین مرحله را با ریختن چند قطره محلول سفید رنگ درون دیگ انجام داد.
لینی: « تمومه. فقط آخرشو ارباب بد خط نوشته بود. مطمئن نیستم تعداد قطره های محلول خشانت رو به اندازه کافی اضافه کردم یا نه. »

دالاهوف و سیسی جراحان و پرستاران و شفا دهندگان حاضر در سردخانه را از پشت با رگبار افسون های سبز و متوالی نقش بر زمین می کردند. روفوس در حالی که سعی می کرد حرف لینی و مطمئن نبودنش را ماست مالی کند گفت:

« خوبه دیگه. کافیه. خب لینی. بگو با این یه دیگ از این مایعات سبز لجنی باید چیکار کنیم؟ »

لینی: « لطف می کنید تن همه جنازه ها رو آغشته به همین مایع سبز لجنی می کنید ! »

مرگخواران:



یک ساعت بعد

بیمارستان از هرگونه پرستار، بیمار، جراح و شفا دهنده خالی شده بود و پرنده پر نمی زد. پنج مرگخوار در تالار اصلی بیمارستان، مقابل پیشخوان پذیرش مگس می پراندند و منتظر فرایند زامبی شدن اجساد بودند و چشم به درب کنار مرکز پرستاری دوخته بودند تا زامبی های درون سردخانه از آن خارج شوند. دالاهوف تابوتی چوبی را در کنار خود نگه داشته بود و همچنان اشک می ریخت.

سیسی: «دیر نکردن؟! طول کشید ! »

رونا به سمت درب کنار مرکز پرستاری اشاره کرد که سایه هایی به آن نزدیک می شدند. در مقابل بهت مرگخواران، سیل جمعیت عریان بر خلاف تن لشی زامبی ها، با تنی کاملا فعال و سر حال و چوبدستی بدست درب را گشودند و به مرگخواران خیره شدند. از پشت هر کدام شان دو بال سفید خودنمایی می کرد و در زیر کمرهایشان با ابرهای سفید و کوچکی پوشانده شده بود و هر کدام تاجی طلایی بر سر داشتند و اشعه های نور از صورت هایشان می بارید ! سر دسته شان که برونکا (رئیس بیمارستان) بود جلو پرید و نعره زد:

« بنام سپیدی. بنام محفل ققنوس و بنام سنت مانگو. همه. فریاد بزنید. اکسپلیارمووووس ! »

رگبار اخگرها به سمت پنج مرگخواری شلیک می شد که در حال فرار از تالار بیمارستان بودند و لشگر فرشته های آسمانی آنها را دنبال می کردند.

روفوس: « لینی ! چیکار کردی ؟! »

لینی در حالی که در سه جهت به سه افسون اکسپلیارموس جا خالی میداد با حالتی معصومانه گفت:

« تقصیر اربابه ! ارباب بد خط نوشته بود ! »

سیسی: « همه از این ور ! »
و پنج مرگخوار و یک عدد تابوت همراه دالاهوف وارد بخش دیگری از بیمارستان شدند که گویا از یاد همه رفته بود. درب بخش را با چندین افسون قفل کردند. صدای اصابت افسون ها و فریاد از بیرون به گوششان می رسید. پنج نفری به تابلوی بخش که به دیوار مقابل شان در انتهای سالن نصب شده بود خیره شدند: "بخش درمان و حفاظت از موجودات جادویی"

بوووم ! بوووم ! ترررق...تروووق(صدای خرد شدن تدریجی درب بخش ! )


ویرایش شده توسط آلبوس دامـبـلدور در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۲۳ ۲۰:۴۸:۳۸

"Severus...please..."
تصویر کوچک شده


Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۱۹:۰۶ سه شنبه ۲۳ آذر ۱۳۸۹

رز ویزلی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۲۴ پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۳۸۹
آخرین ورود:
۲۱:۱۰:۱۱ پنجشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۲
گروه:
ایفای نقش
کاربران عضو
پیام: 1473
آفلاین
یک پرستار با عجله وراد دفتر ریاست شد و در حالی که صورتش از دویدن و ترس سرخ شده بود گفت:
- قربان! آقای دالاهوف! سرد خونه پر شده و جسد ها پشت در انباشته!چیکار کنیم؟

دالاهوف:
- حالا یه فکری به حالش میکنم برو بیرون!

بعد از بیرون رفتن پرستار

- وای چیکار کنم..چیکار کنم...حالا لو میریم و ارباب منو میکشه!فهمیدم با یه قاشق یه طونل زیر شهر حفر میکنم و از راه فاضلاب فرار میکنم!


-آخه باقاشق؟تک خور؟مگه ما با هم نبودیم؟

-روفوس!تو میگی چیکار کنیم؟

-وقتشه که کنترل بیمارستان رو به زامبی ها بدیم...



ارباب جان، جان جانان اند اصلا!






Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۱۴:۱۴ سه شنبه ۲۳ آذر ۱۳۸۹

آنتونین دالاهوف


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۰:۳۴ دوشنبه ۳ مهر ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۲۲:۱۱ شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹
از کره آبی
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 2608
آفلاین
روفوس دست پرستار را گرفت و گفت:
_رئیس بیمارستان یعنی دکتر دالاهوف سرش شلوغه، من خودم رسیدگی میکنم عزیزم! بیا بریم.

پرستار: ببخشید، شما؟
نارسیسا: ایشون دکتر اسکریم جیور هستن. منم همراهتون میام.
پرستار: ببخشید شما؟
لینی: ایشون دکتر مالفوی هستن! منم دکتر وارنر هستم. حالا زود همراه ما بیا و اینقد سوال نپرس.

روفوس و لینی و نارسیسا همگی، پرستار را که کاملا گیج شده بود همراه خود بردند.

ایکی ثانیه بعد

آنتونین: بچه ها برگشتید؟ نتیجه چی شد؟ مریض که زنده نموند!
لینی: نه خیالت راحت باشه، مرد یعنی کشتیمش.
آنتونین: خوبه! میدونید که هر چی مرده بیشتر باشه و سردخانه پر تر بشه بهتره؟
نارسیسا: آره! اینجوری ما میتونیم همیشه به سردخانه سنت مانگو بریم و مرده هایی که اونجا هستند را تبدیل به زامبی کنیم و یه ارتش همیشگی برای ارباب درست کنیم که هیچ وقت از بین نمیره. چون همیشه در سنت مانگو مرده پیدا میشه. اگرم نشه خودمون میکشیمشون!

روونا: جــــــــــان


ویرایش شده توسط آنتونین دالاهوف در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۲۳ ۱۴:۱۷:۱۲


Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۲۳:۳۹ جمعه ۱۹ آذر ۱۳۸۹

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
۲۱:۱۳:۲۵ پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6961
آفلاین
روفوس با دیدن ماموران به چهار مرگخوار پشت سرش اشاره کرد.
-بچه ها بیایین تو..هوا پسه!

پنج مرگخوار در مقابل چشمان متحیر ماموران سابق وزارتخانه وارد اتاق شدند.یکی از ماموران نگاه دقیقی به مرگخواران انداخت.
-تو...تو...آنتونین دالاهوف نیستی؟!!!

آنتونین نگاه پرسش آمیزی به روفوس انداخت.
-من آنتونینم؟

روفوس چهره متفکری به خود گرفت.
-هووووم...فکر میکنم باشی!

آنتونین ذوق زده رو به مامور کرد.
-بله بله...هستم.من آنتونین دالاهوف، ایشون روفوس اسکریم جیور،اوشون لینی وارنر،اون یکی شون نارسیسا....

برونکا درحالیکه پشت میزش سنگر گرفته بود با صدایی لرزان پرسید:
-آ...آخه...ش...شما مگه م...مرگخوار نیستین؟

آنتونین لبخند دوستانه ای زد.
-مرگخوار؟اوه...نه!ارباب به سلامت باد!ما هرگز طرف جادوی سیاه نرفتیم.آواداکدوارا...

ماموران وزارتخانه به سرعت عکس العمل نشان دادند.درحالیکه جسم بی جان برونکا جلوی پای آنتونین سقوط میکرد هر سه مامور با دستپاچگی در جیبهای گل و گشاد ردایشان به دنبال چوب دستی میگشتند.مشخص بود که در آن لحظه انتظار هیچ حمله ای را نداشتند.قبل از اینکه موفق به انجام کاری شوند با طلسمهای مرگخواران نقش زمین شدند...

چند ثانیه بعد در اتاق رئیس باز شد و چند پرستار وحشتزده وارد اتاق شدند.
-چی شده؟این سروصداها برای چی بود؟ما فکر کردیم نور طلسم...یا ریش مرلین...این جسدا اینجا چیکار میکنن؟جناب رئیس چرا اونجا افتادن؟حالشون خوبه؟

آنتونین با خونسردی جواب داد:
-جسد؟کدوم جسد؟من جسدی نمیبینم...تو میبینی روفوس؟

روفوس با اشاره سر تکذیب کرد...آنتونین ادامه داد:
-و در جواب سوالتون باید بگم بله!من حالم کاملا خوبه.

پرستار نا خودآگاه چند قدم عقبتر رفت.
-شما؟

آنتونین نشان ریاست را با خشونت از ردای برونکا کند و به کمک نارسیسا به ردای خودش وصل کرد.
-بله!من...رئیس جدید بیمارستان.نشان ریاستم رو نمیبینی؟حالا این چهار تا مگس رو _اشاره به اجساد_که به تایید من و همکارانم به مرگ کاملا طبیعی مردن به سردخونه منتقل کنین.بعد برگرد اینجا ببینم امروز چه کارایی باید انجام بدیم.

پرستار به سرعت اطاعت کرد.میدانست چاره دیگری ندارد.نه وزارتی وجود داشت که از آنها دفاع کند و نه وزیری و نه محفل ققنوس یا هیچ پرنده دیگری...اجساد در یک چشم به هم زدن غیب شدند.پرستار با طومار بلندی که در دست داشت به آنتونین نزدیک شد.
-امممم....همین چند دقیقه پیش یه بیمار اورژانسی آوردن.فکر میکنم بهتر باشه خودتون معاینش کنین.




Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۲۱:۲۶ جمعه ۱۹ آذر ۱۳۸۹

روفوس اسکریم جیور


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۲:۰۶ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۲۳:۱۵ دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۸
از دواج يك امرحسنه است !
گروه:
کاربران عضو
پیام: 689
آفلاین
پنج نفری که به تازگی از بخش بازرسی بیمارستان عبور کرده بودند ، با سرعت به سمت سالن اصلی بیمارستان رفتند . آنان به خوبی میدانستند که برای انجام کار خود ، باید رییس بیمارستان را از بین ببرند زیرا او جادوگری قدرتمند و ماهر بود و هرگز اجازه نمیداد تا پنج مرگخوار ، کار خود را به آسانی انجام دهند .

- برونکا رو از کجا گیر بیاریم ؟ امیدوارم تونسته باشید درک کنید که وقت نداریم .

آنتونین که قصد داشت از پرستاری که مشغول پانسمان کردن زخم یک ساحره ی زخمی بود ، محل کار رییسش را بپرسد ، بلافاصله توقف کرد و به سمت او رفت .

- سلام خانم ! ممکنه که محل کار آقای برونکا رو به ما نشون بدید ؟

زن بلافاصله صورتش را به سمت آنتونین گرفت ... آنتونین در چهره ی زن ، آثری از جوانی نمیدید . او صورتی چروکیده و پژمرده داشت و قدری هم خون که متلعق به فرد بیمار بود ، از پایین ابروی چپش میچکید .

- چیکارش داری ؟ شما کی هستید ؟

مرگخواران هرگز انتظار چنین صدایی را نداشتند ! صدای آن زن به کلفتی صدای مردها بود . آنتونی هم که به اندازه ی چهار نفر دیگر شگفت زده شده بود ، با دستپاچگی و ترس گفت : ما شفابخش های جدیدیم . میخواستیم با آقای برونکا ملاقاتی داشته باشیم .

- دفتر ایشون طبقه ی سومه ... آخرین اتاق توی راهروی سمت چپ !

مرگخواران که حتی فراموش کردند از پرستار تشکر کنند ، بلافاصله به راه افتادند .

لحظاتی بعد ...


- همینه ... فقط آروم برید داخل ...

روفوس به آرامی در را باز کرد و نیم نگاهی به داخل اتاق انداخت ولی با آن چیزی که انتظار داشت ، مواجه نشد .
درون اتاق ، تنها رییس بیمارستان حضور نداشت بلکه در کنار او چند تن از ماموران سابق وزارت خانه هم نشسته بودند .
برونکا که متوجه باز شدن در شده بود ، گفت : بفرمایید داخل !

اکنون روفوس مجبور بود وارد اتاق برونکا ، رییس بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو شود !


ویرایش شده توسط روفوس اسكريم جیور در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۱۹ ۲۱:۲۸:۳۸
ویرایش شده توسط روفوس اسكريم جیور در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۱۹ ۲۱:۳۸:۱۶

خدا ایشالا به ما خدمت بده به شما توفیق کنیم ...


Re: بیمارستان سوانح جادویی سنت مانگو
پیام زده شده در: ۱۷:۵۲ جمعه ۱۹ آذر ۱۳۸۹

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
دیروز ۲۲:۰۶:۱۳
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 5471
آفلاین
سوژه جدید


- پرستار مینگون به بخش سوختگی های اژدها ... پرستار مینگون به بخش ...

در بیمارستان اتوماتکیوار به کنار رفت و چهره ی پنج شخص نمایان شد. بدون توجه به محیط اطراف، سه نفرشان بدون هیچ گونه جلب توجهی از جمع پنج نفره خارج شدند و در میان مردم ناپدید شدند.

دو نفر باقیمانده با قدم هایی محکم و استوار یکراست به سمت پیشخوان آمدند. فرد جلوتر گلویش را صاف کرد و با این کار پرستار پشت پیشخوان متوجه او شد و پرسید: میتونم کاری براتون بکنم؟

آنتونین اشاره ای به خودش و نارسیسا کرد و گفت: ما از شفابخشان ناحیه ی شرقی کشور هستیم و برای کمک به شما اینجا اومدیم.

پرستار که انگار شاد شده بود با لبخندی گفت: اوه بله. مدرک شناساییتون لطفا.

دو کارت بر روی میز افتاده شد و پرستار نگاهی به آن ها انداخت.

نارسیسا که نمی خواست پرستار کلمه ی مرگخوار را ببیند بلافاصله گفت: میدونین که دارین با تلف کردن وقت به دلیل دیدن مدرک شناسایی باعث به خطر افتادن جون چند مریض میشین؟

پرستار نگاهش را از روی کارت برداشت و گفت: ببخشید؟

نارسیسا اشاره ای به کارت ها کرد و پرستار که متوجه منظور نارسیسا شده بود ، کارت ها را به او پس داد و گفت: میدونین که این جزء قوانینه. مدرک تحصیلیتون؟ ... آخ.

پرستار دیگری که تازه به آنجا آمده بود ، سقلمبه ای نثار پرستار دیگر کرد و زیر لبی به او گفت: مگه نمی بینی کمبود دکتر و پرستار داریم؟ دیگه این کارا چیه؟

- خب باید بفهمیم دکترن یا نه.

پرستار دوم چشم غره ای به پرستار اول رفت و رو به آنتونین و نارسیسا پرسید: هدفتون از اومدن به اینجا چیه؟

آنتونین با حالت شیطانی پاسخ داد: چه دلیلی میتونه داشته باشه به جز نابودی لکه های ننگی که بر این ... ow!

با دیدن چهره های دو پرستار نیشخندی زد و تصحیح کرد: نابودی لکه های ننگی که این ساحرگان و جادوگران رو احاطه کرده اند.

پرستار دوم گفت: میدونین که تعداد بیماران زیاد شده و ما کمبود نیرو داریم پس پر کردن فرم رو میندازیم به امشب بعد از اتمام کارتون.

نارسیسا دستانش را پشتش گرفت و به نشانه ی موفقیت آن ها را تکان داد. با این کار سه مرگخوار دیگر از میان جمع بیرون آمدند و به آن دو پیوستند.

روفوس سریع گفت: معرفی میکنم شفابخشان اسکریم جیور ، وارنر و ریونکلاو دارای مدرک تحصیلی از دانشگاه مرلیسفورد ٍ ... اوه بله بله.

و ساکت شد. شش نفر دیگر نگاهشان را از روفوس برداشتند و پرستار اول گفت: نگفتین بیشتر از دونفرین. خوش اومدین.

و با اشاره به بیماری که تازه آمده بود ادامه داد: از حالا کارتونو شروع کنین.

برقی در چشمان پنج مرگخوار درخشید.

- در ضمن یادتون نره امشب قبل از رفتن پیش من بیاین و فرما رو پر کنین.


ویرایش شده توسط لینی وارنر در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۱۹ ۱۷:۵۷:۴۶








شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۳-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.