هزارتو - معما - چمن - جرقه - ابوالهول - جام - ویکتور - طلسم - رمزتاز - هری

یکروز هری روی چمن ها هزارتومن پیدا کرد و رفت که از ویکتور یک ابوالهولِ معماساز بخرد و در قفس بیندازد که برایش معما بخواند و تخم کند. همینطور که داشت می رفت چوبدستیش جرقه زد و یک طلسم به هری زد که او را تبدیل به رمزتاز کرد و به اوگاندا فرستاد و تنها چیزی که از او به جاماند همان هزارتومن بود.

روي جمن ها دراز كشيده بودم و به ابرها زل زده بودم.به نظرم يكيش شبيه ابوالهول بود. هري رو صدازدم و بهش اونو نشون دادم.هري جوب جادوشو دراورد و تو هوا تكونش داد و طلسمي روزمزمه كرد. يكي از ابرها اومد و ماسوارش شديم و رفتيم بالا. يهو وارد يه هزارتوي تاريك شديم . بعد يه مدت صداي جرقه وحشتناكي اومد وطلسم ابر مارو نابود كرد.ما سقوط كرديم.من بين اسمون و زمين ويكتور رو با جامي در دست ديدم كه قهقهه ميزد.
يهو از خواب بريدم!

هزارتو - معما - چمن - جرقه - ابوالهول - جام - ویکتور - طلسم - رمزتاز – هری

نمیدونم چه معمایی شده وقتی میخواستم چمن ها را کوتاه کنم دلم هری ریخت پائین شده بودم مثل ادم هایی که ابوالهول دیدن همش فکر میکردم ویکتور با یه جام شراب پشت سرم ایستاده ، دلم میخواست طلسم این قهر رو بشکنم ، فقط منتظر یه جرقه بودم.
تو همین فکرها بودم بودم که دیدم دوستم اومده میگه برای کارتت رمزتازه بگیر !



این هم از یه نوع دیگه

هزارتو - معما - چمن - جرقه - ابوالهول - جام - ویکتور - طلسم - رمزتاز – هری

هری با عجله در هزارتو پیش میرفت.ردا و موهایش به خاطر گذشتن از موانع، پر از خرد های چوب و چمن شده بود.تنها فکری که در سر داشت رسیدن به جام بود و بس.
به یک دو راهی رسید.سمت چپ را برای رفتن انتخاب کرد و داشت در مسیر جدید پیش میرفت که از سمت مخالف صدایی شنید.با عجله مسیرش را تغییر داد و ویکتور کرام را دید که جلوی ابوالهول بزرگی ایستاده بود و برای حل معمای آن تلاش میکرد.هری میدانست که بی شک،جام در مسیر پشت سر ابوالهول قرار دارد.پس بدون درنگ چوبدستیش را به سمت کرام نشانه رفت و طلسمی را زیر لب زمزمه کرد.
جرقه ی سبز رنگی از چوبدستی اش خارج شد وجسد بی جان کرام،جلوی پایش به زمین افتاد.

بفرمایید:

هزارتو - معما - چمن - جرقه - ابوالهول - جام - ویکتور - طلسم - رمزتاز - هری

کلماتتون ته کشیده یا تایدداتون اگه کلمهاتون ته نکشیده چندتا کلمه بدید ما بنویسیم لذت ببریم تاییدم نمی خوایم که بگید تاییدامون ته کشیده.

پیرمرد کنار پنجره ی کافه نشسته بود و به بیرون نگاه می کرد. پیش رویش معجونی حاوی سم قرار داشت؛ می دانست که لحظات آخر زندگی اش را می گذراند.
همه چیز را در تکه کاغذی نوشته بود تا اولین کسی که جسدش را پیدا کرد بتواند راز را ادامه دهد؛ می دانست کسی که ردیابی اش کرده همین دور و بر هاست و ورود او همان لحظه مرگ پیرمرد است.
مدتی گذشت و در کافه باز شد. مردی که چهره اش را مخفی کرده بود وارد کافه شد. پیرمرد جرعه ای معجون نوشید و سرش روی میز افتاد.
پیشخدمت جوان کافه کنار او آمد و پرسید: آقا حالتان خوب است؟
پیرمرد خیلی آرام به کاغذ درون بالا پوشش اشاره کرد و برای همیشه چشمانش را بست.

تایید شد!
قشنگ نوشته بودید.

پنجره - تکه کاغذ - معجون - پیرمرد - کافه - راز - چهره - مشاجره - مخفی - ردیاب

پشت پنجره ایستاده بود و با نگرانی به خیابان های خلوت اطراف نگاه میکرد. پیرمرد گوژپشتی را دید که با قدم هایی لرزان از انتهای خیابان شرقی به کافه نزدیک می شود. نفسش در سینه حبس شده بود. او میبایست خودش باشد! چند لحظه به این صحنه خیره ماند تا اینکه در کافه با صدای قیژ قیژ بلندی باز شد.
چهره پیرمرد زیر کلاه ردایش مخفی شده بود. لحن سرد صدایش لرزه ای بر اندام او انداخت.
_ کجاست؟!
من من کنان پاسخ پیرمرد را داد.
_ م...من... ب...به ج...جای اون... ت...ت...تحویلش می...میگیرم!
پیرمرد از زیر کلاهش نگاهی به سرتاپای او انداخت و تکه کاغذی را از جیبش بیرون آورد و به سمت او گرفت. پسرک نفس عمیقی کشید و با شک کاغذ را گرفت و در مشتش فشرد.
پیرمرد با بیخیالی شانه هایش را بالا انداخت و به سمت در برگشت.
_ دقیقا عین همونی که نوشته شده عمل کن! این معجون میتونه هرکسی رو به خواب ابدی فرو ببره! ازش درست استفاده کن!


تایید شد!

پیرمردی که از پنجره اویزان شده بود و به طور مخفی روی ملت تفی که در تکه ای کاغذ پیچیده بود را می انداخت، بوسیله ی تف یاب ردیابی شد و زنش با او به طور مخفی مشاجره ی سختی کرد و رازش را ان شب در کافه برملا کرد.

اگه هدفتون از زدن این پست اینه که دوباره به ایفا برگردید شما نیاز به تایید در بازی با کلمات ندارید کافیه در تاپیک معرفی شخصیت پست بزنید.