لونا .
با اینکه خودش هم میدونست دربارش چه چیزهایی میگن و چقدر مسخرش می کنن ولی هیچوقت با کسی بد نبود .
ریگولوس هم با اینکه اصلا تو فیلم و داستان نبود به اون صورت ولی خیلی جرات میخواد که یکی که یه مدتی واسه ولدمورت کار میکرده یهو برگرده ضدش کار کنه ...
واقعا به جز اون کدوم مرگ خوار دیگه ای بود که جرات برگشتن داشت ؟

دارک لرد + آلبوس + اسنیپ

فقط هگرید مخصوصا به خاطر اون حرفی که در سال چهارم به هری زد ‏:‏ ‏‏( ان چه می خواست پیش بیاید پیش می امد و وقتی پیش می امد باید با ان روبرو می شد

سوروس اسنيپ چون بیشتر وقت ها شخصیت بدی داشت ولی اخر فیلم شخصیت خوبی گرفت . من که دلم براش سوخت.

به نظر من هری پاتر و آلبوس دامبلدور چون از مرگ نترسیدند.

واسه ی من یکی که سیریوس واقعا اثرگذار بود..
ورودش خیلی زود نبود و بودنشم خیلی طول نکشید. ولی اینقدر توی این بودنش تاثیرگذار بود که اگه کلا وارد کتاب نمی شد به جرات می گم یه جای کار می لنگید.
سیریوس با بودنش هر چند کم اراده رو یاد می ده.. نکته ی مثبتی که خیلی از نکات دیگه رو زیر سلطه می گیره!

بدون شك سوروس اسنيپ. به خاطر تحمل اون همه درد و رنج در طول زندگيش. اون هم مثل همه ي انسان ها زندگيش پر از اشتباهات كوچك و بزرگ بود اما در نهايت تصميم گرفت بهترين چيزي باشه كه مي تونه. به نظر من بعد از اين كه اين انتخاب بزرگ رو كرد كه به دامبلدور ملحق بشه ديگه هيچوقت براي خودش زندگي نكرد و حتي از فدا كردن جون خودش در راه هدفش ترسي نداشت. و تنها تلاش كرد همون چيزي باشه كه مردم نياز دارن باشه (براش مهم نبود كه مردم چه فكري دربارش مي كنن، كاري رو انجام داد كه فكر مي كرد درسته و وظيفه اي كه بر عهدش گذاشته شده بود) و اين نهايت از خود گذشتگيش بود. اون چيزي فراتر از يك قهرمان بود ...

به نظرمن سه نفر
اول آلبوس دامبلدور چون که واقعا دانا و عالم بود

دوم سیریوس به خاطر اینکه در حقش خیلی ظلم شد

سوم سوروس چون شخصیتی مرموز و در عین حال به دلیل اینکه همیشه مراقب هری بود قابل احترام داشت

همه شخصيتها دركنار هم معناي واقعي خودشون رو داشتن، درنتيجه من به همه شخصيتها احترام قائلم و فرقي نداره نقش اصلي باشن يا فرعي و جزئي.
درود

آلبوس دامبلدور : از اینکه از بیشتر چیزها آگاه بود و اینکه حرف امروزش برای فردای هری یک نقشه بود خوشم میومد و کیف میکردم کلا نابغه بود درس مثه من البته من کمی از او بیشتر