هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل

حق موروثی یا حق الهی؟ مسئله این است!



بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!




سرخط خبرها


در حال دیدن این عنوان:   2 کاربر مهمان





پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۱۹:۰۷ یکشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۲

اسلیترین، مرگخواران

مرلین کبیر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱:۴۸ دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲
آخرین ورود:
امروز ۲۱:۲۰:۵۱
از دین و ایمون خبری نیست
گروه:
کاربران عضو
ایفای نقش
اسلیترین
مرگخوار
پیام: 719
آفلاین
لینی یه نگاهی به اطراف میندازه و بعد از مطمئن شدن از اینکه مرلین بین جمعشون نیست، به شدت به هوش ریونی خودش فشار میاره و زیر لب با خودش تکرار میکنه:
- فشـــــــــــار... فشـــــــــــــــار... انفجار نوترونی! اورکا!

لینی بعد از کنترل کردن خودش و با تلاش فراوان برای مخفی کردن ذوق و شوقی که داشت، میپره جلوی گروه و میگه:
- مگه شما نگفتی که جادوگرایی رو که بقیه رو تعقیب میکنن رو میگیرین و نابود میکنین؟

- نگفتیم؛ فرمودیم!

- اینجا بین ما ساحره ها، جادوگر می بینی؟

- نخیر!

- و شما که همتون جادوگرین داشتین ما رو تعقیب میکردین؟

- آره؛ باید شما رو دستگیر میکردیم خب!

- بچه ها خودشون اعتراف کردن، جادوگرایی که ما رو تعقیب میکردن، بگیرینشون!

-

خانه ی ریدل ها:

لرد ولدمورت نگاهی به مرگخوار هایی که به شدت سعی داشتند با بالا نگه داشتن چوبدستی هایشان و ارسال انواع طلسم های روشنایی و گرمایی، از وقوع عصر یخبندان در خانه ی ریدل جلوگیری کنند، انداخت و با تاسف سرش را تکان داد و گفت:
- تا ده ثانیه بعد از تموم شدن حرف من، هرگونه تلاش برای روشن کردن رو متوقف میکنید و میرید پی اسرار مو؛ ما بعد از مدت ها اراده کرده ایم که مو داشته باشیم. همتون باید در اقصی نقاط شهر لندن و در آرایشگاه های مختلف پخش بشین و در ضمن جاسوسی، اسرار مو دار شدن رو برای ما بیارید...

- ولی ارباب ما چطوری میتونیم این کار رو بکنیم؟

- پرپریوس گلبرگیوس رز! حرف من تموم شده بود که وسطش پریدی؟

رز اشک هایی رو که تو چشماش جمع شده بود رو پاک کرد و به نشانه ی مخالفت سری تکان داد و دوباره مشغول گریه کردن شد.
- می فرمودیم؛ هر کسی در این ماموریت موفق بشه و بتونه این راز رو بیاره، به مقام دست راست ارباب ارتقا پیدا میکنه و هر کسی نتونه، بهتره خودش خودشو بکشه تا به دست ما پاره پاره نشده!

کوچه ی دیاگون:

بلاتریکس که شوق از بین بردن دامبلدور وخدمت به عشق ابدی ـش ذره ذره ی وجودشو پر کرده بود، در حالیکه ریش مرلین را به زور پشت سر خود میکشید، از دیوار حیاط خلوت پاتیل درزدار وارد کوچه ی دیاگون شد.
- یکم دیگه مونده پیامبر اولوالعزم ِ خانه ی ریدل، کمکتون میکنم بازم؛ شما با ارتباط وایرلستون میتونین جاشو پیدا کنین. مگه نه؟

و بعد از کمی بالا آوردن به دلیل قیافه ی مظلومانه ای که گرفته بود، ریش مرلین را رها کرد و آماده ی پیدا کردن ریجابز شد.




پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۸:۳۱ یکشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۲

بانز


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۶:۵۴ شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۱۷:۳۸ دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸
از زیر سایه ارباب
گروه:
کاربران عضو
پیام: 539
آفلاین
درست در لحظه ای که آواداکداورا داشت با لودو برخورد میکرد لودو جاخالی میده و طلسم با سیفون مرلینگاه برخورد و اونو نابود میکنه.
لودو:دیدی چیکار کردی؟آخه اینا پول از کجا بیارن سیفون تعمیر کنن حالا؟
مورفین در حالیکه به این موضوع فکر میکنه که چطور لودو درباره طلسم بازسازی چیزی نمیدونه انگشتشو به طرف اون میگیره و به شکل تهدید آمیزی تکون میده:تو یه مگش خائنی.حقته بنداژمت همین تو و این شیفون خراب رو روت بکشم.حیف که حال و حوشله شو ندارم.
لودو: و تو یه قهرمان وفاداری؟که اومده بود نقشه ارباب رو به این موجودات سفید رنگ بفروشه؟

مورفین که ظاهرا هیچ تمایلی نداره که به این قسمت ماجرا بپردازه میگه:اینا رو ول کن!الان شطوری دو تایی با هم اژ اینژا بریم بیرون؟آبرو حیشیت من در خطره.تاژه...نخشه هم که دود شد رف هوا.

درست در همین لحظه یکی پشت سر هم با مشت به در میکوبه و صدای جیمز به گوش میرسه:داری اون تو چیکار میکنی مفنگی؟مرلینگاه ما رو تبدیل به لانه فساد و دود و دم خودت کردی؟بیا بیرون.اینجا کسی حق نداره بیشتر از 5 دقیقه تو مرلینگاه بمونه.بیا بیرون ببینیم چیزی که میخواستی به ما بدی و گفتی خیلی با ارزشه چی بوده!


داخل کوچه بن بست:

بقیه مرگخوارا که موقع تعقیب مورفین گمش کرده بودن به یه در آهنی زنگ زده میرسن.
آیلین:یعنی رفت این تو؟جای دیگه ای نیست که.حتما همینجاس.بجه ها حمله!

رز در حالیکه بالا و پایین میپره در آهنی رو باز میکنه و همگی وارد میشن.از یه راهروی تاریک و نم گرفته عبور میکنن و به تالار بزرگی میرسن.ولی به محض رسیدن توسط عده ای محاصره میشن.
-به به...مهمونای خوش آب و رنگ.منتظرتون بودیم.

آیلین درحالیکه سعی میکنه به خودش مسلط باشه میپرسه:شما کی هستین؟چرا منتظر ما بودین؟
غریبه جواب میده:از سر خیابون شما رو تحت نظر گرفته بودیم.متاسفانه باید بگم نمیتونم بهتون اجازه بدم از اینجا خارج بشین.بذارین خودمونو معرفی کنیم.ما اعضای سازمان مبارزه با جادوگرایی که در تعقیب یکی دیگه هستن هستیم.
رز:سازمان مبارزه با چی چی؟شماها واقعا برای همچین چیزی سازمان تشکیل دادین؟
غریبه:بله.یعنی ما با هر نوع تعقیب مخالفیم.هر کی یکیو تعقیب کنه میگیریم و نابودش میکنیم.طلسمهای حفاظتی ما میگن که شماها به مدت 5 دقیقه داشتین جادوگری به نام مورفین گانت رو دنبال میکردین و حالا باید معدوم بشین.آماده هستین؟


چهره و هویتم مال شما...از زیر سایه ی ارباب تکان نخواهم خورد!


پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۱۶:۱۹ جمعه ۱۱ بهمن ۱۳۹۲

لودو بگمنold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۰۲ دوشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۱۹:۵۷ جمعه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
از در عقب، صندلی جلو!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 1316
آفلاین
مورفین دوان دوان وارد کوچه ای شد که چند متر آنطرف تر قرار داشت!

- وا! این چرا همچین کرد؟

- شاید اینجارو بلده! اسم خیابون چیزی یادش انداخته ... بریم دنبالش

جماعت ساحره ها رداهایشان را بالا گرفتند تا زیر پاشنه های چند متریشان گیر نکند و با صدای تیلیک تیلیک به سمت کوچه ی مذکور دویدند ... کوچه ی بن بستی که سه متر بیشتر طول نداشت و تنها شامل یک در فلزی زنگار گرفته و تار عنکبوت بسته در انتهایش میشد ... و البته خبری از مورفین نبود!

- یعنی ممکنه این تو باشه؟


___________________


با صدای پاقّی مورفین بین خانه های شماره یازده و سیزده گریمولد ظاهر شد. نگاهی به خانه های بلند مقابلش انداخت و سپس دست در جیب گسترش یافته ی ردایش فرو برد و به جست و جو مشغول شد ... تعداد زیادی بسته حاوی پودر سفید رنگ، یک عدد نی مخصوص چوپانی، آفتابه ای قرمز رنگ و سه-چهارتا کلاه وزارت را به اطراف پرتاب کرد و بالاخره یک عدد سیگار یافت و با باز کردن آن و خالی کردن محتویاتش در جیبش از آن به عنوان کاغذ استفاده نمود و رویش با دستخطی ظریف و مایل نوشت: "گریمولد، خانه شماره دوازده"

مورفین کاغذ را مقابل دیدگانش گرفت و تکانی داد که مگس روی آن به پرواز درآید و به این ترتیب از سد اقدامات امنیتی پیچیده ی محفل عبور کرد و خانه شماره 12 را مقابل خویش یافت و وارد شد ...

- پشت درو ننداختی ننه با خوب و بدم ساختی ننه

- چقد جیغ میزنی بچه! گفتم یه وقت خواستگار اومد پشت در معطل نشه دیگه عع چه آقای باشخصیت و خوش هیکلی drool:

جیمز پرید و پشت هیکل درشت و لرزان هلگا که خرامان خرامان به چارچوب در و مورفین واقع در آن نزدیک میشد سنگر گرفت.

- نترشید! من برای مژاکره با آلبوش اومدم

- ننجون دروغ میگه خودم تو جادوگر تی وی دیدم، همه ی موتادا دروغ گوئن! اومده بخورتمون

- آروم باش جیمز! ببین چه آقای مودب و با شخصیتین که اول میخوان با بزرگترا صحبت کنن اما خوب ما کاملا مستقلیم و نیازی به اجازه ی دامبلدور نیست.

دامبلدور که متوجه سروصدا شده بود جلسه ی توجیهی محفلی های تازه وارد یا نوزادان روشنایی با موضوع "کمیت و کیفیت چیست؟" را ترک کرد و وارد صحنه شد.

- آروم باشید فرزندان روشنایی! من همواره به گفت و گوی تمدن ها و مذاکره معتقد بودم، بذارید ببینیم این فرزند راه گم کرده ی روشنایی چی میگه و چی میخواد.

- درشته ... اما من الان شرایط مژاکره رو ندارم باید شری به مرلینگاه بژنم

مورفین خمار بدون این که فرصت پاسخ گفتن به محفلی ها بدهد با سرعتی فراتر از حد انتظار خودش را به مرلینگاه رساند. دوباره دست در جیبش کرد و اولین کاغذی که به دستش رسید را برداشت و محتویات محموله ای که دم در خالی کرده بود را داخلش ریخت و لول کرد و با ورد "فندکیوس" روشنش کرد.

مورف شروع به خودسازی کرده بود که متوجه مگسی با ویلچر روی سیگارش شد!

- چه توهمات ریژبینانه ای میده این جنشای جدید

مگس به دقت مشغول بررسی طرح های روی نقشه ای بود که مورفین داشت دود میکرد!

لحظه ای بعد مگس که از رستوران تا اینجا او را تعقیب کرده بود تبدیل به لودو شد و چوبدستی کشید ...

- آواداکداورا! خائن دایی فروش مفنگی


ویرایش شده توسط لودو بگمن در تاریخ ۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۲۰:۲۲:۵۲
ویرایش شده توسط لودو بگمن در تاریخ ۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۲۰:۵۷:۱۵

هیچی به هیچی!
تصویر کوچک شده


پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۱۴:۵۹ جمعه ۱۱ بهمن ۱۳۹۲

اسلیترین، مرگخواران

مرلین کبیر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱:۴۸ دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲
آخرین ورود:
امروز ۲۱:۲۰:۵۱
از دین و ایمون خبری نیست
گروه:
کاربران عضو
ایفای نقش
اسلیترین
مرگخوار
پیام: 719
آفلاین
ذهن فلور به سرعت اتفاقات افتاده شده رو پردازش کرد و با یک دستش دست مورفین رو گرفت و با دست دیگه ش آیلین رو چسبید. در یک چشم به هم زدن تمام ساحرگان سازمان به انضمام مورفین در مرکز شهر لندن بودند.
- خب بچه ها، موفقیتتون رو بهتون تبریک میگم، ماموریت ما به عنوان ساحرگان سیاه انجمن حمایت از ساحرگان، از الان شروع میشه!

- و جادوگران!

-

- به ما بد نگاه میکنی؟ از نظر فیزیولوژیکی ما و ایشون جزو ساحرگان حساب نمیشیم! یادت رفته؟

- اوه بله بله! دوستان، با افتخار مرلین کبیر رو به شما معرفی میکنم. ایشون افتخار همراهی رو به ما دادن...

- آیلین، مثل اینکه چند هفته ای میشه مرلین با ماست؛ پرچم هم بالاست! نمیخوای بگی چیکار باید بکنیم؟

آیلین نگاهی به آپولین انداخت و در حالیکه سعی میکرد ظاهرشو حفظ کنه، گفت:
- درسته آپولین، ما باید دو هدف رو در راستای همدیگه جلو ببریم، اولیش پیدا کردن ریجابز برای ارباب و دومی هم برگردوندن مورفین به وزارت، حالا...

- بژارین من برم یه لحژه کار دارم و میام.

- کجا میخواین برین وزیر؟

- وژیر دیگه کیه؟ من فقط مورفین هشتم. بذارین برم یه لحژه کار دارم و بیام!

- بگین ما هم بیاییم باهاتون. راستی بچه ها، کی اون کاغذی که نقشه روش رسم شده بود رو برداشت؟

مورفین با شنیدن اسم نقشه، در حالیکه سعی میکرد از جلوی دید ساحرگان و مرلین جیم شود، تکه کاغذ را بیشتر در جیبش فرو برد و فکر کرد:
- من باید هر شه ژودتر اینو آب کنم، مشکل خودشونه، میخواشتن بهم مواد میدادن که من اینو کف نمیرفتم؛ حتما محفل پول خوبی بالاش میده. ( اعتیاد در پوست و گوشت و استخوان و بالطبع، تصورات مورفین رخنه کرده است! )

- بشه ها، ما کژاییم؟

آیلین اشاره ای به اسم خیابانی که در آن قرار داشتند کرد و گفت:
- 221Bخیابان بیکر! .




پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۸:۵۹ جمعه ۱۱ بهمن ۱۳۹۲

آیلین پرنس


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۳:۳۲ شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۱
آخرین ورود:
۱۱:۳۵ پنجشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۶
گروه:
کاربران عضو
پیام: 633
آفلاین
آیلین که به زور و با کروشیو زدن به دیگران خودش را وارد سوژه کرده بود با خودشیرینی هرچه تمامتر بلاتریکس را کنار زد که می کوشید شخصا پای موز لرد را بسته بندی کند.
- سرورم... از شکلات گلاسه من میل نمی کنین؟
لرد با بی میلی نگاهی به لیوان شکیل و محتویات اشتهابرانگیز درون آن انداخت.
- میل نداریم آیلین... با این همه چون اصرار می کنی ایوان به نمایندگی از ما می تونه ازش بخوره...
ایوان که تنها منتظر فرصتی برای تصاحب گلاسه آیلین بود خودش را روی میز پرتاب کرد و در حینی که به سمت شکلات گلاسه مظلوم سر می خورد فکش را تا انتها گشود و لیوان را به همراه محتویاتش یکجا بلعید.
آیلین:
اما لرد که این منظره فجیع را ندیده بود با عصبانیت رو به سایر مرگخواران که با عجله می کوشیدند هرچه که دم دستشان می رسید را با خود ببرند گفت:
- تمومش کنین! مثل محفلیا رفتار نکنین! لینی اون نمکدونو از لای پرهای بالت در بیار... ایوان اگه چیزی لای دنده هات ببینم مجازات سختی در انتظارته... مرلین موهای بلاتریکس انبار اختصاصی اربابه. یادم باشه وقتی برگشتیم مقر بگم یه آیه در این مورد برامون نازل کنی... جد! اون که خوردنی نیست.
لرد با نگرانی نگاهی به مروپ انداخت که با دقت به افراد کنجکاو حاضر در کافه زل زده بود. زیرلب طوری که مادرش نشنود زمزمه کرد:
- اگر امروز فقط یکنفر به اون لیست اضافه بشه همتونو شخصا ریز ریز میکنیم و ارتش جدیدی تشکیل میدیم... حالا هم زود باشین تکون بخورین فقط اول یکیتون به مورفین کمک کنه تکون بخوره!
در همین حین که لرد می کوشید به مرگخواران نظم ترتیب بدهد آیلین که گوشش با شنیدن عبارت آخر تیز شده بود یک لحظه فکری به ذهن سیاهش خطور کرد.
چوبدستیش را به آهستگی بیرون کشید و به دور از چشم لرد کروشیویی نثار ایوان روزیه نمود که او نیز به دور از چشمان لرد تلاش می کرد جعبه ای دستمال کاغذی را به زور میان استخوان ساعد دستش جا دهد. طلسم درست میان قفسه سینه ایوان نشست و چون طبیعتا یک اسکلت توانایی تحمل فشار چنین طلسمی را نداشت در یک چشم بر هم زدن به اجزای سازنده اش تبدیل شد. لرد با دیدن بارانی از استخوان که درون کافه باریدن گرفته بود و ملتی که با ترس و ناباوری به هرسو می گریختند نعره زد:
- کدوم تسترالی این کارو کرد؟ از همین الان خودشو شام نجینی بدونه!
با این همه فریاد او در میان فریاد های وحشت زده " فرار کنین!"، "زامبیا حمله کردن"و... غیره به گوش کسی نرسید. آیلین در میان بلبشویی که عمدا به پا کرده بود خود را به لرد رساند.
- سرورم... از حضورتون می خواستم خواهشی کنم. آیا ممکنه این حقیر با گروه انتخابی خودش برای جستجو عازم بشه؟
لرد که از سر و صدای موجود در کافه به شدت کلافه و خشمگین می نمود سری به نشانه مثبت تکان داد. آیلین تعظیم بلند بالایی کرد و از لرد فاصله گرفت. در حالیکه موذیانه پوزخند می زد خود را به فلور رساند.
- با دخترا کمک کنین مورفینو بلند کنیم با خودمون ببریم برای جستجوی همین ریجابز... موقعیت خوبیه بتونیم قانعش کنیم برگرده به وزارت!


ویرایش شده توسط آیلین پرنس در تاریخ ۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۱۵:۱۰:۵۸


پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۳:۰۱ جمعه ۱۱ بهمن ۱۳۹۲

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
۲۱:۱۳:۲۵ پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6961
آفلاین
سوژه جدید:

-هیییسسسسس!
-دخترها فریاد نمیزنن ارباب؟
-اون دیگه چیه؟
-فیلمه ارباب...ندیدین؟
-ما وقت فیلم دیدن داریم بی وجود؟همش درحال طراحی نقشه برای پیشرفت و موفقیت شما حیف نونا هستیم.اصلا به ما چه دخترها چیکار میکنن؟حالا هم صداتونو بیارین پایین.توجه همه رو دارین جلب میکنین.

مرلین نگاه خردمندانه ای به لرد انداخت.
-به گمانم آنچه توجه دیگران را برانگیخته چهره نامانوس شما باشد!البته این نظر شخصی ما نیست.آیه ای هم نداریم که گفته باشه چهره حتما باید مانوس باشد!

لرد سیاه جرعه ای از قهوه ایوان روزیه را نوشید و تکه ای از کیک شکلاتی مروپی گانت را به دهان گذاشت.در حالیکه دهانش را با دستمال گردن لودو بگمن پاک میکرد شروع به صحبت کرد.
-همونطور که گفتم اراده ما در این راستا قرار گرفته که شماها به یه دردی بخورین.

آنتونین که درگوشه ای سرگرم طراحی چهره فرضی از یک دیوانه ساز بود زیر لب پرسید:چطوری؟

لرد سیاه قاشق بستنی لینی وارنر را در دهانش گذاشت و پس از چند ثانیه جواب داد.
-باید دامبلدور رو نابود کنین!

مرگخواران دسته جمعی با تعجب جمله آخر لرد را تکرار کردند.
-دامبلدور رو؟نابود کنیم؟

لرد با عصبانیت مشت گره خورده اش را روی میز کوبید.
بهتون گفتم ساکت باشین!اگه قبض گاز و برق رو به موقع میپرداختین الان مجبورنبودیم جلسه مون رو اینجا تشکیل بدیم.یکی زیر چشمی بررسی کنه ببینه مشکوک نشدن که؟!

رز ویزلی که دنبال بهانه ای برای حرکت میگشت این مسئولیت را به عهده گرفت.
-ارباب الان دوازده نفر در رستوران حضور دارن که هر کدوم یه جفت چشم دیگه قرض کردن و به ما زل زدن.

لرد سیاه در حالیکه چشم از چیز کیک آلبالویی پادما برنمیداشت گفت:
-بهتره هر چه سریع تر جلسه رو تموم کنیم.یه راه فوق العاده برای نابودی دامبلدور پیدا کردم...شما باید برین و "ریجابز" رو پیدا کنین.

-ریجابز؟ایشون کی هستن؟
-جادوگر سیاهن؟به هر حال سیاه تر از شما که نمیتونن باشن.
-سیر نشدی هنوز سوهان عسلی مامان؟
-این ریجابز کجا هست؟نمیشه بگیم خودش بیاد خدمتتون؟
-ارباب, اون چیز کیک من بود!

لرد سیاه از روی صندلی بلند شد.کلاه شنلش را روی صورتش کشید.
-ریجابز...مخفف ریش تراش جادویی بزرگه.یه چیزی مثل یادگاران مرگ...این ریش تراش خواص جادویی داره.اگه کسی ریشش رو باهاش اصلاح کنه دیگه هرگز ریش در نمیاره.و میدونین که ریش جزو اندام های تنفسی دامبلدوره...بنابراین...اون نابود میشه!و تنها چیزی که ما میدونیم اینه که ریجابز همینجا توی لندنه.البته نقشه ای هم داریم.خودمون کاملا از نقشه سر در آوردیم.ولی برای شما توضیح نمیدیم که با کشفش به قابلیت هاتون بیفزایین...برین به کمک این نقشه بسیار واضح و روشن, بگردین و پیداش کنین و بیارین خدمت ارباب.فقط بی سرو صدا این کارو انجام بدین.اگه توجه مشنگ ها جلب بشه توجه محفل هم جلب میشه...و خب...ما نمیخواییم جلب بشه!یکی به گارسون بگه این پای موز رو برای ما بسته بندی کنه ببریم!




پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۲۱:۳۷ جمعه ۲۹ آذر ۱۳۹۲

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۲۲:۰۶:۱۳ سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 5468
آفلاین
مرگخوارا مدام با حرکت سرشون فرمایش اربابشون مبنی بر مهم بودن یافتن سر نهفته تو اون جعبه رو تایید میکردن. کاملا هم جدی تایید میکردن، یعنی شوخی نداشتن. اما هیچ کدومشون ایده ای در جهت پیشبرد این ماجرا ارائه نمیدادن. لرد با عصبانیت چهره ی تک تک مرگخوارارو از نظر میگذرونه.

- نشنیدین ارباب چی فرمودن؟ به جا این سر تکون دادنا خب پاشین برین کشفش کنین دیگه!

با فریاد لرد، مرگخوارا به خودشون میان و برای اینکه با کروشیوهای متعددی که لرد به سمتشون میفرسته برخوردی نداشته باشن، در عرض سه سوت مکان رو خالی از هرگونه مرگخواری میکنن و لرد و نجینی با هزاران صندلی نامرتب و اینور اونور پرتاب شده ی مرگخوارا تنها میمونن.

لرد با متانت از جاش بلند میشه و تکون ملایمی به چوبدستیش میده و کلهم صندلیا مرتب سرجاشون قرار میگیرن. بعدش برای اطمینان از اینکه جعبه از چنگشون خلاص نمیشه، از نجینی میخواد که اونو ببلعه و اندرونی ازش مواظبت کنه.

اونور تر - نزد مرگخوارا:

مرگخوارا میز گرد دیگه ای تشکیل دادن و در حال هم فکری برای حل این مشکل هستن.

- شنیدین که اون دو نفر چی داشتن به هم میگفتن؟ نسل ها از اون جعبه محافظت شده تا بدست نیروی شر نیفته و الان نمیخوان که اون جعبه بدست لرد بیفته. پس مسلما چیز مهمی توشه.

لودو پوزخندی میزنه و میگه: واسم جالبه که بدونم چرا این جعبه باید دست اون دوتا مردک دیوونه باشه! یعنی این نیروهای پاکی و سفیدی خودشونم به دامبلدور اعتماد نداشتن که مسئولیت نگهداریشو به عهده اون نذاشتن؟

اما بعد لبخند روی لباش خشک میشه.

- اصن نکنه سرکاریم و اون جعبه و همه حرفاشون الکیه؟ حضور نداشتن دامبلدور تو این ماجرا عجیبه.

با این حرف لودو، همهمه ای بین مرگخوارا بوجود میاد و همه واقعا در عجب فرو میرن. واقعا چرا دامبلدور نه؟ اصلا امکان داشت که اون از وجود چنین جعبه ای خبر نداشته باشه؟ یا اینکه همه ش نقشه بود؟

- چطوره که مطمئن بشیم؟ یکیو مخفیانه بفرستیم مقر محفل ببینه چیزی از این قضیه میدونن یا نه!

لینی مخالفت میکنه و میگه: اما اگه خبر نداشته باشن و با این کارمون اونارو آگاه کنیم چی؟

و با دیدن نگاهای عجیب مرگخوارا ادامه میده: چیه خب؟ باید محتاطانه عمل کنیم. تازه اگه واقعا برامون نقشه کشیده باشن که اوضاع بدترم میشه.

دوباره سکوت سنگینی بین مرگخوارا بوجود میاد و همه شون سخت غرق تفکر میشن. راه حل چیه؟

- بهتره که فعلا چندتامون بریم به اون دو تا خل و چل برسیم. شاید با شکنجه به حرف بیان. مخوف ترین مرگخوارا، دنبالم بیاین.

بلا اینو میگه و با برقی شیطانی تو چشماش میزگردو همراه چند تا از مرگخوارا به مقصد دژ مرگ ترک میکنه، اما در آخرین لحظه اضافه میکنه:

- بقیه هم یه فکری به حال دامبلدور و جعبه بکنین!

در با صدای تقی بسته میشه و جمعیت مرگخوارا به یک سوم کاهش پیدا میکنه.

- خب طوری در مورد این موضوع با دامبلدور حرف میزنیم که مشکوک نشه. هوووم؟

مرگخوارا نگاهای مشکوکی به معنای "یعنی میشه؟" بین هم رد و بدل میکنن ...




پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۳:۴۷ جمعه ۲۲ آذر ۱۳۹۲

لودو بگمنold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۰۲ دوشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۱۹:۵۷ جمعه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
از در عقب، صندلی جلو!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 1316
آفلاین
لرد جوابی نشنید، رو به مرد شنل پوش شماره 2 کرد و با چهره ای در هم و عضبناک به چشم هایش خیره شد و گفت: من عادت ندارم چیزی رو دو بار بگم! بگو ببینم این چیه؟ ها؟ چیه این لعنتی؟

چیزی نمانده بود مرد شنل پوش ردایش را خیس و زرد کند یا حتا به رنگ های تیره تری درآورد اما خوشبختانه چوبدستی های مرگخواران مانع این حادثه شد ... مرد با رویی به مراتب سفید تر از گچ گفت: بـــِـ .. بــِـ .. بـــــِـــ بـــه لک روتختی تخت دونفره ی اتاق خواب مرلین من نمیدونم :worry: جعبه مال اینه آاَاَاَهـــ

مرد شنل پوش خلاص شد! لرد خشمگین که خون به چهره اش میدوید رو به مرد شنل پوش شماره 1 کرد و گفت: من عادت ندارم چیزی رو دو بار بگم! تو بگو ببینم این چیه؟ ها؟ چیه این لعنتی؟

مرد شنل پوش که از دوستش ریلکس تر بود گفت: به لک زیرشلواری دوران نوجوانی مرلین من نمیدونم! من فقط خواستم یکم لاف بزنم تا مامورای شما دستگیرم کنن که یکم معروف و خفنز بشم ... اصن فکرشم نمیکردم که خودتون شخصا ازم بازجویی کنید وای پسر باورم نمیشه! امروز بهترین روز زندگی منه drool:

- کروشیو! :vay:

- جـــــیــــــــــغ پسر اینجارو دیدی؟! اسمشونبر شخصا منو شکنجه کرد

- فکر کردی میتونی با تظاهر به دیوونگی لرد سیاهو فریب بدی؟ هان؟ فکر کردی میتونی؟ پیش قاضی و ملق بازی؟! وقتی تو دژ مرگ حبس شدی به کرده و نکردت مقر میای، فهمیدی؟ مقر میای!

- هولی شت! من دژ مرگ رو هم از نزدیک میبینم؟ من و این همه خوشبختی محاله


دقایقی بعد مرگخواران رخصت ورود به اتاق اربابشان را پیدا کردند و پس از بیرون کشیدن چوبدستی هایشان دو اسیر را به دژ مرگ منتقل کرده و در گوشه ای ولشان کردند و سریعا برای شرکت در جلسه اضطراری که لرد تشکیل داده بود صحنه را ترک کردند ...

- وات ده فاگ؟!

- بوقی این چه دیالوگیه که میگی؟ هوس بلاک کردی؟

- چی میگی تو! میگم وات ده فاگ! عجب مهیه اینجا! چش چشو نمیبینه

- راس میگی ... چه حیف شد من همیشه دوست داشتم وسائل شکنجه دژ مرگ رو از نزدیک ببینم


سالن اجلاس مرگخواران (32+1)

لرد سیاه در صدر مجلس نشسته بود بدون توجه به فش فش نجینی که جنبه ی ناز و ادا و جلب توجه داشت به جعبه ی صورتی رنگِ درون دستانش خیره شده بود و از زوایای مختلف آن را برانداز میکرد. بقیه مرگخوارها نیز از جای جای میز سرک میکشیدند و به دستان اربابشان خیره شده بودند تا بلکه چیزی از آن شیء مرموز بفهمند.

- حتا اگه اون دو تا دیوونه اعتراف نکنن ... میفهمید؟ حتا اگه هیچ اعترافی نکنن؛ من باید از راز این جعبه سر در بیارم ... بـــایــد سر در بیارم


ویرایش شده توسط لودو بگمن در تاریخ ۱۳۹۲/۹/۲۲ ۴:۰۲:۵۵

هیچی به هیچی!
تصویر کوچک شده


پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۱۲:۴۸ چهارشنبه ۸ آبان ۱۳۹۲

هوریس اسلاگهورن


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۴۵ چهارشنبه ۱ آبان ۱۳۹۲
آخرین ورود:
۲۲:۰۲ جمعه ۱ آذر ۱۳۹۲
گروه:
کاربران عضو
پیام: 8
آفلاین
سوژه جدید
----

خورشید انوار طلایی خود را بر گستره ی زمین پخش کرده بود، باد مطبوعی میوزید و درجه هوا 25 درجه سانتیگراد بود، دو مرد شنل پوش در زیر سایه ی درختی کهنسال ایستاده بودند.

شنل پوش اول: اینجا خوب نیست، باید سفر کنیم ...
شنل پوش دوم: هر جور تو بگی دوست من ...

چند هفته بعد

قرص ماه کامل بود، مهتاب اراضی را با نور نقره ای رنگ خود روشن کرده بود، باد نمیوزید، دو مرد شنل پوش در کنار دریاچه ای نیلگون ایستاده بودند.

شنل پوش اول: اینجا خوب نیست، باید سفر کنیم ...
شنل پوش دوم: دوست من ما دقیقا دنبال چی هستیم؟!!

چند هفته بعد

باران شدیدی میوزید، باد درختان را از جا میکند، گردبادی تشکیل شده بود و عده ای را در خود میگرداند و آنها نیز فریاد میزدند، در این میان کودکان فقیر صف کشیده بودند و نوبتی سوار گردباد میشدند، چرخ و فلکی مجانی، خلاصه کلام که هوا به شدت بد بود و کمی بیشتر اگر ادامه پیدا میکرد سیل جاری میشد.

مرد شنل پوش اول: این دقیقا همون چیزیه که میخواستم.
مرد شنل پوش دوم: واقعا، اینجا ؟! چرا؟!!
مرد شنل پوش اول: من خودم چند تا پست خوندم، توی همش بارون شدیدی میبارید ... بله
مرد شنل پوش دوم: اجازه بدهید خشتک بدرم استاد ... از این سیاست شما و همرنگ جماعت بودن شما.

در میان هیاهوی باد، تابلوی بزرگی خود نمایی میکرد، روی آن با حروف نقره ای، عبارت پاتیل درز دار حک شده بود.

شنل پوش اول: بهتره بریم این تو و نقشه بکشیم.
شنل پوش دوم: هر چی شما بگید استاد فرزانه ...

داخل کافه

دو مرد رو بروی هم پشت میزی نشسته بودند و نوشیدنی کره ای باز میکردند، البته نوشیدنی کره ای به معنای واقعی و نه در ترجمه های ویدا اسلامیه، شنل پوش اول دست در جیب ردای خود فرو برد و جعبه ای صورتی رنگ را بیرون آورد. با احیتاط در جعبه را باز کرد.

- این چیزیه که اسمشو نبر حاضره جونش رو براش بده ...
- اما این چیه؟!
- چیزی که سالها پدران من به خوبی ازش محافظت کردند و از گزند نیروهای شر در امان نگهش داشتند و اکنون وظیفه حراست از اون به من رسیده و من هرگز نخواهم گذاشت به دست نیروهای شر بیفته، تا لحظه ی مرگ پاسدارش خواهم بود.فقط یه احمق میتونه کاری کنه که این به دست اسمشو نبر بیفته، من پدرانم رو نا امید نمیکنم.

چند دقیقه بعد

لرد ولد مورت جعبه صورتی رنگ را در دستانش گرفته بود و برانداز میکرد، رو به دو مرد شنل پوش کرد و در حالی که در تک تک حفره های بدنشان ، مرگخواران با وفایش، چوبدستیهاشان را فرو کرده بودند، پرسید: خب این دقیقا چیه؟! و قراره چی کار کنه؟!



پاسخ به: پاتیل درزدار
پیام زده شده در: ۱۹:۴۴ یکشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۲

ریگولس بلک


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۲۵ یکشنبه ۵ تیر ۱۳۸۴
آخرین ورود:
۱۳:۲۵ پنجشنبه ۴ مهر ۱۳۹۲
از ما که گذشت، فقط درگذشتمان مانده!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 414
آفلاین
(پست پایانی)

الادورا ریش سالازاری مینروا رو کشید و از روی زمین یا به عبارتی از روی مالی ویزلی بلندش کرد. مینروا تکونی به خودش داد و گرد و خاک آپارات و اینا رو تو صورت مالی خالی کرد. مالی که همچنان گیج بود همینجوری سرش ویری ویری میرفت . آیلین دستشو گرفت و با کمک فلور مالی رو بردن آشپزخونه بهش آب قند بدن. الادورا دست به کمرش زد و رو به جن های خونگی کرد. بدون اینکه چیزی بگه جن های خونگی سراسیمه و تند و شتاب زده و غیره دویدن و تو پاتیل درزدار پخش شدن تا همه چی رو مرتب کنن.


همین لحظه ، مرکز 110 وزارت سحر و جادو؛دیلیلینگ دیلیلینگ دیلیلینگ

_الو؟! مرکز فوریت های جادویی وزارت سحر و جادو؛ موشکل جادویی تون چیه؟
_اهم اهم! اینژانب مورفین گانت، وژیر مردمی و مکتبی وزارت آزا... گوشی رو بده به ارنی بیدم!

ارنی مک میلان دست به سینه به پشت گوشی تلفن رسید و گفت:
_بله وزیر! چیزی شده!؟
مورفین که به روشنی گیج شده بود جواب داد: چیز؟ چیز چی شده؟ یه چیزی چیزی شده؟ چه چیزی شده؟!
ارنی : امرتون رو بفرمایید وزیر!
_آها بمیری که حواس واشه آدم نیذاری... بشه های یگان ویژه رو بردار بپر پاتیل درزدار ... منم الان میام.


یه لحظه بعدتر ، خانه ی ریدل؛ تخ تخ تخ تخ

ایوان به سمت در رفت و هنوز فرصت نکرد تا در رو حتی نصفه باز کنه که در با شدت زیادی باز شد و خورد تو صورتش و به طور کل به پازل سه بعدی استخونی شونصد تیکه تبدیل شد.
_نوه ام! نوه ام! لرد سیاه ! بیا ببین چه بلایی سر ارثیه ای که برات گذاشتم آوردن؟!
سالازار، ولدی و کل جمعیت مرگخوار (بجز اونایی که تو پاتیل درزدار بودن) رو دور خودش جمع کرد و تعریف کرد که جنهای خونگی هاگ رو دزدیدن و احتمالا در پاتیل درزدار زندانی کردند!
_بهله! بهله! با چشمای خودم دیدم! سه نفر بودن! یکیشون خودشو به شکل من در آورده بود، دو تای دیگه شون شبیه مرگخوار الادورا بلک و مرگخوار دافنه شده بودن! غلط نکنم هر سه تاشون محفلی بودن و میخواستن با اینکارشون دزدی جنها رو بندازن گردن ما ! :vay:
بلاتریکس که به شدت غیرتی شده بود ، فریاد زد : غلط کردن! همشون رو تبدیل به جن خونگی میکنیم بعد میدیم الا گردنشون بزنه!
ولدمورت که با چشمهای باریکش درحال توجه به توضیحات سالازار بود با خونسردی دست بلا رو جلو کشید و روی بازوی بلا و روی علامت سیاه با چوبدست زد: " از لرد سیاه به همه ی مرگخوارها! ماموریت جدید ، پاتیل درزدار ASAP ! " بعد رو به بلاتریکس کرد و گفت: "یه جغدم به آلبوس بفرست بگو تو پاتیل میبینیمشون."


یه خیلی چند لحظه بعدتر ؛ پاتیل درزدار

مالی ناله ای کرد و تکانی خورد. فلور پرید تو بغل آیلین: داره به هوش میاد حالا چی بگیم بهش؟:worry:
آیلین: من نمیدونم.
فلور:

الادورا به آشپزخونه اومد و با خوشحالی گفت: کار تعمیر و تمیز کردن و آماده کردن پاتیل تموم شد! جن ها رو فرستادم که برن. این لنگه جوراب هم جن ها پیدا کردن توش مقداری گالیون هست.

و لنگه جوراب را به دست آیلین داد . در همین لحظه مالی بهوش اومد و به اطرافش نگاه کرد: چطور ممکنه؟! همه ی وسایل من اینجاست؟! انگار که خونه ی خودمه! باورم نمیشه که شما این کار رو کردید!
آیلین،فلور، الادورا، آماندا ، دافنه، مینروا ، لینی، پادما ، پروتی ، چو : :worry:
_ یعنی شما این کار رو... این کار رو برای من کردید؟
آیلین،فلور، الادورا، آماندا ، دافنه، مینروا ، لینی، پادما ، پروتی ، چو :
_ یعنی دیگه مجبور نیستم برگردم خونه ام؟
آیلین،فلور، الادورا، آماندا ، دافنه، مینروا ، لینی، پادما ، پروتی ، چو :
_یعنی از من میخواید که اینجا بمونم؟

جمعیت ساحره ها که به شدت تح تاثیر جو انسان دوستان و نوع دوستانه و خیرخواهانه ی ناآگاهانه ی خودشون قرار گرفته بودند، لبخندی به پهنای صورت تحویل مالی دادند. مالی تک تکشون رو در آغوش گرفت و همینجور گریه میکرد. آیلین مالی را نوازش کرد و گفت:

_ما میدونستیم که به کمک ما احتیاج پیدا میکنی... واسه همین قبل از اینکه خودت بخوای خواستیم بهت کمک کنیم... بیا این گالیون ها رو بگیر. میتونی باهاش وکیل بگیری و از شوهرت طلاق بگیری.


خیـــــار گوجـــــ... عه! چی شده؟ آها ! پاتیلیا ! چوبدشتتون رو بالا بگیرید و ژودی بیایید بیرون!

جمعیت ساحره ی داخل پاتیل با تعجب به هم نگاه کردند و به سمت در پاتیل درزدار رفتند الادورا و مینروا و دافنه سعی می کردند نگاهشون رو از بقیه بدزدند و پشت همه حرکت کنند. مالی در رو باز کرد و مورفین و مامورای وزارت رو جلو در دید.

پاق!
پوق!

در همون لحظه در دو سمت نیروهای وزارتخونه، مرگخوارها و محفلی ها ظاهر شدند و بلافاصله به سمت هم چوبدست نشونه رفتند! مورفین بلندگویش رو به دو طرف برد و فریاد زد: من تشلیمم! تشلیم!

مامورای وزارت بین دو جبهه گرفتار شده بودند و هرکس سعی میکرد به گوشه ای فرار کنه، مرگخوارها و محفلیا همدیگه رو به دزدی جن های خونگی متهم میکردن. هرلحظه ممکن بود جنگ جهانی سوم جادوگری شکل بگیره که...

ساااااکت!

مالی ویزلی با فریادش توجه همه رو به سمت خودش جلب کرد. یه سینی با تعداد زیادی لیوان در دست داشت که از غیب برا خودشون با نوشیدنی کره ای پر میشدند. لبخندی رو به جمعیت زد و گفت:

_ سازمان حمایت از حقوق ساحره ها خیلی خوشحال میشن که از شما در پاتیل درزدار پذیرایی کنند!

ملت کلهم به سمت پاتیل درزدار هجوم بردند.

(پایان سوژه)


ویرایش شده توسط ریگولس بلک در تاریخ ۱۳۹۲/۶/۱۰ ۱۹:۵۵:۵۳
ویرایش شده توسط ریگولس بلک در تاریخ ۱۳۹۲/۶/۱۰ ۲۲:۲۶:۴۱

اینم طاخچه ی افتخارات... ریا نشه البته!
تصویر کوچک شده







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۳-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.