نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
نسخه موبایل
شنیدن چنین جوابی برای بلا چندان هم دور از انتظار نبود، اما اگر او تصمیم می گرفت با خود صادق باشد، به این نتیجه می رسید که واقعا نمیداند چه نوع سوالی را میتوان برای لرد سیاه مطرح کرد! آنهم به نحوی که هم خودش پس از طرح سوال زنده و تا حد امکان، سالم بماند و هم سوال پرسیده شده، هدف ابوالهول را تامین کند!
شاید اگر در موقعیتی، غیر از وضع فعلیشان قرار داشتند، لرد سیاه با الفاظ همایونی و دانا مابانه اش، صحنه های مفرحی را برای مرگخوارانی که دل خوشی از بلا نداشتند، خلق میکرد ! اما در حال حاضر اولویت هردوی آنها، خلاص شدن از شر این ابوالهول (نتربوق!) بود.
- ما کم داشته باشیم؟ ما هیچ چیز کم نداریم بلا ! نجینی شامت.... نجینی؟ نجیـــنی؟
حتی خود بلا از سوالش جا خورد! همچنان که لرد با چشم های گرد شده، جوری به او خیره شد که انگار مرلین نکرده از ارباب پرسیده باشد مطمئن است ارباب است یا خیر!
نقد نشده قبلا؟
- خوب پس همه موافقن؟ حالا که همه با این طرح ما موافقن مسابقات آداب زندگی مرگخوارانه را به طور رسمی اعلام می‌کنیم! طی روز‌های آینده ما از تک تک شما‌ها امتحان خواهیم گرفت...نپرسین چجوری! هرجور دلمون بخواد اینکارو می‌کنیم.
جیغ بنفشی کشید و به سمت دختر آبی پوش حمله ور شد و صحنه به گیس کشی و جیغ کشی و چنگ زدن تبدیل شد.
- آخه پیرزن تازه به دوران رسیده! کی به تو گفت بیای این وسط فضیلت در کنی؟ من همین الان تورو میکشم! آخه آبی هم شد رنگ؟
و خلاصه حرفایی که اینجا اصلا گفتنش خوبیت نداره . مرگخوار‌های مذکر که محو تماشا دعوای این دو عفریت...اهم بانوی محترم شده بودن، اصلا به فکر جدا کردنشون نبودن. برعکس این کار چند نفر از مرگخوارها این دو خروس جنگی...اهم بانو را دوره کرده بودن و هرکدوم طرفداری یکی را انجام میدن. توی یه گوشه از اتاق لودو داشت شرط بندی‌های مرگخوار‌های متعدد رو یاداشت میکرد و خودش یه دسته اسکناس دستش بود که میشمرد. از اون طرف رودولف که تمام این مدت پشت در وایساده بود، با شنیدن جیغ و داد اهم... بانوان متوجه شده بود که اتفاق خاصی در حال وقوعه،
همه نگاه ها متوجه لرد شد.چند ثانیه تا لود شدن همه مرگخوار ها طول کشید و همان چند ثانیه برای روونا کافی بود تا خود را به داخل سوژه پرتاب کند.دستی بر موهای سیاهش بکشد و آرام در کنار مابقی مرگخواران بایستد.
-داشتیم می گفتیم!از نظر ما همه شما به یک اندازه صلاحیت انتخاب شدن دارید.تقریبا هیچی!
صدای لرد مجددا در خانه پیچید:
-بنابراین ده،بیست،سی،چهل می کنیم!
همه نگاه های متعجب،به سوی لرد برگشت.اکنون نوبت بانو روونا بود،که خودی نشان دهد:
-سرورم!من تصمیم دارم یکی از ایده های شما رو بیان کنم!اشکالی که نداره؟
لرد با اخم کمرنگی به روونا نگاه کرد:
-ما شما را به سوژه دعوت کرده بودیم؟در حالی که اندازه نوه نجینی هستید؟
صدای اعتراض آمیز بلاتریکس بلند شد:
-یعنی من و تو بدون هیچ فرقی با هم رقابت کنیم؟
دودی سیاه رنگ از پشت سر اژدها شروع به منتشر شدن کرد، اژدها نعره ای بلند کشید و در حالی که به دور خود میچرخید شروع به سقوط به سمت جمعیت کرد. مرگخوارها و محفلی ها همه جیغ کشان متفرق و تا حد امکان از مسیر سقوط اژدها دور شدند به جز وینکی که همچنان با مسلسش به سمت اژدها شلیک میکرد!!
لرد ولدمورت که از همه اتفاقاتی که گذشته بود آگاه بود ناگهان بوسیله تلپاتی مخصوصش با اسنیپ ارتباط برقرار کرد:
-سیوروس...از فرصت استفاده کن، چند نفر از اون بی مصرف ها رو جمع کن تا محفلی ها حواسشون پرته گیلبرتو بگیر و برام بیار... راکوود و کراب روبروتن پشت یه تخته سنگ پناه گرفتن.
اسنیپ در حال که ردای خود را میتکاند به زمین شطرنج از هم پاشیده و اژدهایی که کنار آن نقش زمین شده بود نگاه کرد و سپس شانه اش را بالا انداخت و با خود گفت:
-حداقل دیگه لازم نیست مهره های وزیرشو از بین ببرم
این صدای نیمه چپ لودو بود که پخش بر زمین زیرپای آنها افتاده بود، اسنیپ با بدبینی پرسید:
-تو از کجا میدونی اینو اونوقت؟؟
اشک در چشم لودو حلقه زد و پاسخ داد:
-چون نیمه راستمم باهاش اون زیر گیر کرده. تو رو مرلین سریعتر برو دارم له میشم
مورگانا از انفجار خشم چند دقیقه قبلش که بلاخره با نام لرد خاتمه یافته بود، تا همین لحظه که همه در آن بودند، همچون سایه ای سکوت کرده و تنها کارش این بود که شیطان کوچکی را در آغوش بگیرد.
- اصلا چه نیازی هست که این همه آدم اینجا باشن، وقتی قراره مجوز بگیریم؟
- به زودی برای تولد دخترمان جشنی برگذار میشه. حالا کنار بایستید تا ما بتونیم انتخاب کنیم.
وچرخید تا روی کرسی مخصوصش بنشیند و مرگخواران را برای لحظاتی آزاد بگذارد، تا با فرمت به یکدیگر خیره شده و در اعماق افکارشان، مورگانا را که با آرامش کنار یک ستون از گل رز ایستاده بود، نفرین کنند.
صندلی ها با صدای زیبا و گوشخراششان، روی زمین کشیده می شدند.
از هر طرف... شنل های سیاه رنگ، در هوا پیچ میخوردند.
عده ای در دهانشان بود
میز خالی شده بود اما نه... راک وود همچنان روی میز نشسته بود.
جماعت برگخوار... ام ببخشید... مرگ خوار قدمی بر پس خویش نهادند.
پوز خندش ابتدا به ساکن حرف ماقبل مکسور همراه حروف جازمه، به خطی بر روی چهره اش تبدیل شد و سپس بوی گل رز سیاه، در هوا پیچیده شد.
