هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۰:۵۷ چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶

ریتا


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۳۸ جمعه ۴ تیر ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۸:۲۷ دوشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۹
از سوسک سیاه به عنکبوت!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 205
آفلاین
-اون یکی! اونی که.. حشره اس؟

پیرمرد نگاهی به تصویر انداخت. یاد کردن از روزگار گذشته دردناک بود، اما مجبور بود جواب پسر را بدهد. چشمانش را لحظه ای بست تا از آشفتگی ذهنش کمی بکاهد.
_آره پسر جون، حشره اس. پیکسیه، یکی از وفادارترین مرگخوارای لرد سیاه. روی شونه های ارباب مینشست همیشه. اولاش عضو الف دال بود، مطمئن نبود سیاهه یا سفید، نمیدونست میخواد سیاه باشه یا سفید. اما بعدش... بعدش ذهنش یکرنگ شد؛ سیاهِ سیاه. اونوقت بود که شد خدمت گزار ارباب. میفهمی پسر جون؟

پسر مطمئن نبود پیرمرد از چه حرف می زند، ارباب کیست یا الف دال یعنی چه، اما مبهوت حرف های پیرمرد شده بود.
به سختی سری تکان داد و زیر لب گفت:
-می...فهمم... فکر کنم می فهمم.

-وفادارترین ها همیشه اینجوری ساخته میشن، ذهنشون یک رنگ میشه. وقتی یک رنگ شد، با اربابشون یکی میشن. هرچی که ارباب گفت با دل و جون گوش میکنن. اما بعضی هاشون هم به خاطر چیزای دیگه ای مرگخوار شدن، مثلا اون یکی رو می بینی؟


تصویر کوچک شده

Only Raven


پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۱۶:۴۹ یکشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۶

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
پیرمرد به پسر بچه نگاه کرد.

در چهره اش به دنبال دلیل سوال می گشت..کنجکاوی؟...علاقه؟...نفرت؟... بجز نگاه مشتاقی که چشمان پسرک را پر کرده بود چیزی نیافت.
-پرسیدی چطوری می شه مرگخوار شد...منظورت از نظر فیزیکیه؟

پسر اصلا متوجه سوال نشد. ولی سرش را به نشانه تایید تکان داد. پیرمرد به فکر فرو رفت. لب هایش را بر هم فشرد و در حالی که به دیوار روبه رویش خیره شده بود شروع به صحبت کرد.
-سخت نیست...درد داره. ولی کم! درد فیزیکی رو می شه تحمل کرد پسر. مهم روحه! ذهنه! مرگخوار شدنِ ایناست که سخته. در واقع سیاه یا سپید شدن ذهن، هر دو سخته. باید با خودت بجنگی! باید به خودت غلبه کنی و به یه باور برسی...باید ذهنت یک رنگ بشه. مطمئن بشی! در حدی که حاضر باشی برای همین رنگی که ذهنت رو پر کرده بمیری... و گاهی حتی بکشی! می فهمی چی می گم؟

پسرک هیچ چیز نفهمید بود!
-بله بله...البته که می فهمم. منو دست کم گرفتی...ذهنت باید عوض بشه و اینا. یعنی ذهن همه اینا عوض شده بود؟

پیرمرد به تصویر مرگخواران خیره شد.
-بعضیاشون آره...ولی بعضیا هم اهداف دیگه ای داشتن. ذهن انسان خیلی پیچیده اس. مثلا خودت...الان تو ذهنت چی می گذره؟

پسر برای لحظه ای آرزو کرد که کوچکترین اثری از پیچیدگی در ذهنش یافت می شد. اصلا نمی خواست پیرمرد را ناامید کند، مبادا که از تعریف کردن برای او منصرف شود! ولی واقعیت این بود که چزی جز این فکر که مادرش چه شامی برای او تدارک دیده در ذهنش نبود!

پیرمرد لبخندی زد.
-اشتباه نکن...پیچیدگی های ذهن رو به همین سادگی نمی تونی پیدا کنی. دسترسی بهشون سخته. تو الان داری سطحش رو می بینی و حس می کنی. فکر های دیگه درست زیر همون لایه های سطحی قرار داره.

-می شه تعریف کنین اینا چطوری مرگخوار شدن؟

-آره پسر جون...یکی رو انتخاب کن تا برات تعریف کنم!




پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۱۷:۳۶ پنجشنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۶

آستوریا گرینگرس


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۰:۲۴ چهارشنبه ۲ فروردین ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۹:۳۴ سه شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۶
از زير سايه ى ارباب
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 240
آفلاین
پيرمرد، دست او را گرفت و كنار خود، روى پله اى نشاند.
-خب، ببين...توضيحش يكم سخته، بيا يه قرارى بذاريم؛ تو به من بگو اينجا چيكار ميكنى و منم راجب مرگخوارها بهت توضيح ميدم. خوبه ؟

پسرك چندان از اين قرارها خوشش نميامد، دوست نداشت در قبال چيزى كه ميگيرد، چيزي بدهد.
اما حس كنجكاوي اينبار بر او غلبه كرد.
-خب...چند روز پيش، يكي اومد خونمون و گفت كه من...كه من...

نفس عميقي كشيد تا جلوى لرزش صدايش را بگيرد.

-گفت كه تو جادوگرى و نامه هاگوارتز رو بهت داد، درسته ؟

پسرك با شك و ترديد به او نگاه كرد.
-تو...تو از كجا ميدونى ؟
-خب، اين روال معموله!
-روال معمول؟ يعنى واسه همه همينكار رو ميكنن ؟

لحنش حاكى از نارضايتيش بود.

-بله، براي همه مشنگ زاده ها. خب، ادامه بده.
-همين ديگه، اومد و توضيح داد چجورى بايد بيام اينجا و رفت. امروزم پدر و مادرم بهم پول دادن كه بيام خريد كنم، خب...اونا زياد راضى نبودن و گفتن كه باهام نميان، پس خودم اومدم و...خب، همين.
-ميشه پولت رو ببينم ؟

پسرك با ترديد، اسكناسش را نشان او داد.
پيرمرد لبخند نصفه اى زد.
-با اين پول نميتونى خريد كني، بايد بري بانك و پول جادويي بگير، بيا من كمكت ميكنم.
-من به كمك تو احتياجى ندارم، كافيه جاش رو نشونم بدى، خودم تنهايي ميتونم برم. حالا هم به قولت عمل كن و بگو چرا اينا مرگخوار شدن.

پيرمرد از لحن تند پسرك جا خورد.
-خب، هرطور كه راحتى. راستش...چندين سال پيش...يه جادوگر خيلى قوى و خيلى خطرناك پيداش شد. جادوگرى كه خيلى سياه بود و هيچكس...خب، يعنى تقريبا هيچكس نميتونست جلوش دووم بياره.
دوران خيلى سختى بود. پر از سياهي، پر از مرگ.
هيچكس نميدونست فردا چي در انتظارشه...

با ياد آورى خاطراتش، دستانش به لرزه افتاده بود و سعى در پنهان كردنشان داشت، ولى پسرك چنان محو صحبت هايش شده بود كه هيچ توجهي به دستان او نداشت.
-تو اون دوران، عده اى از ترس كشته شدن، عده اى براي خودنمايي و بعضيا هم اجباراً به سمتش رفتن...ولى تعداد كسايي كه واقعا، از روى علاقه بهش ملحق شدن، انگشت شماره.

نفسى تازه كرد و ادامه داد:
-حالا هم شايعاتى مبنى به برگشتنش سر زبون ها افتاده و به خاطر همين، مرگخوار ها دوباره پيداشون شده.

چشمان پسرك برق زد.

ذهنش پر از سؤال بود، اينكه آن جادوگر، كه بود و به كجا رفته بود كه حالا بازگشته بود.

ولى سؤال مهمترى در سرش بود.
-چجوري...چجورى ميشه مرگخوار شد ؟



پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۲۳:۰۲ یکشنبه ۱ اسفند ۱۳۹۵

ریونکلاو، وزارت سحر و جادو، مرگخواران

لاديسلاو زاموژسلی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۲:۵۵ دوشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۳
آخرین ورود:
امروز ۱۳:۱۳:۵۴
از یترومایسین
گروه:
کاربران عضو
ناظر انجمن
ریونکلاو
ایفای نقش
مترجم
مرگخوار
پیام: 541
آفلاین
سوژه جدید:

آفتاب سرد زمستانی با خستگی خودش را بالا کشیده و تلاش می کرد تا اندک عابرانی که در کوچه دیاگون از سویی به سوی دیگر می رفتند را گرم کند. آفتابی که همه از آن استقبال نمی کردند.

- لعنت!

آفتاب چشمان پیرمرد را گرم کرده و فحش مزد گرفته بود.

- ببینم تو دیگه کی هستی؟

پسربچه بی تفاوت به پیرمرد به پلاک برنزی زهوار در رفته ای خیره شده بود که روی آن نوشته بودند "کوچه ناکترن".

- هوووی! با توام!

پسرک چند باری پلک زد و سپس به پیره مرد خیره شد، چشمانش چیزی که پشت پیرمرد قرار داشت را برای دیدن ترجیح می دادند.
- می شه بری کنار؟
- چی؟... اوّل جواب منو...دِ! نچ!

پیرمرد سپس با حالت مسخره ای دست هایش را باز کرد تا مانع از دیدن تابلوی پشت سرش و یا دست کم مقداری از آن شود. امّا پسرک تسلیم نشد، جلو تر آمد و به پوستر هایی که بر آنان چهره افرادی نقش بسته بود خیره شد.
- اینا کی ان؟
- هیشکی!

پیرمرد داد زد! پسرک از جا پرید، اما بی توجه به کند و کاوش ادامه داد.
- مر... مرگ خر؟

نگاهی پرسشگر به چهره پیره مرد انداخت، بالاتر از ریش های انبوه و نامرتبش، در میان صورت تکیده و خسته اش، چشمانش برق زدند! دستانش را پایین آورد و به کمر تکیه داد:
- مرگ خر نه! مرگ خوار!

سپس با غرور سرش را بالا گرفت. در طرف دیگر پسرک یک ابرویش را بالا برد و خطاب به پیرمرد گفت:
- آدم بد بودن؟
- چـ... چی؟

پیرمرد دوباره حواسش جمع شد. سپس به سرعت دست ها وسرش را تکان داد:
- نه نه نه! خب... آره! ببین توضیحش سخته، فکر نکنم بتونی سر در بیاری... ببین بچه جون، بد، خوبه! مرگخوارا بد بودن و این یعنی که خوب بودن! گرفتی؟
- آره.
- واقعا؟
- آره... یعنی از اولش بد نبودن، ولی یه روزی بد شدن!

پیرمرد دهان باز کرده، در راستای انکار کردن برآمد، اما به نحوی حق با آن پسربچه بود. پس سرش را به نشانه تایید تکان داد.
در طرف دیگر پسرک لبخند زده، به یکی از تصاویر اشاره کرد.
- خب حالا تعریف کن ببینم، چی شد که این یکی خواست بد باشه؟

به راستی آنان چه روزی تصمیم بر سیاه بودن گرفتند؟


***

ترجیحا سوژه رو به صورت جدی ادامه دهید.


ویرایش شده توسط لاديسلاو زاموژسلی در تاریخ ۱۳۹۵/۱۲/۱ ۲۳:۱۰:۱۲

تصویر کوچک شده


پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۲:۲۱ یکشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۵

مرگخواران

رودولف لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۴۷ شنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۰:۲۴ یکشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۰
از مودم مرگ من در زندگیست... چون رهم زین زندگی پایندگیست!
گروه:
ایفای نقش
کاربران عضو
مرگخوار
پیام: 1272
آفلاین
پست پایانی سوژه

پرنس از جای خود برخواست تا دستور لرد که خارج کردن اطلاعات از دامبلدور بود را اجرا کنید...
_خب دامبلدور...
_کی؟
_دامبلدور؟خب حالا هر چی...بلند شو با من بیا!

پرنس دامبلدور را بلند کرد و بعد از اینکه چشمکی به مرگخوارها زد با دامبلدور وارد اتاق شد!

بیست دقیقه بعد!

بلاخره پرنس از اتاق خارج شد و درحالی که به صورت غیر عادی راه میرفت،به دیگر مرگخواران ملحق شد...لرد نگاهی به سرتاپای پرنس انداخت و سپس پرسید:
_این چه وضعشه؟
_مگه چه وضعشه؟
_لباسات چرا اینجورین؟دکمهات چرا جا به جاس؟چرا اینطوری راه میری...بشین ببینم!
_دیگه نمیتونم بشینم!
_یعنی چی؟
_خب رفتم که از ضمیر ناخوداگاش اطلاعات بکشم...به خاطر همین یه جوری فضا سازی کردم که فکر کنه توی جلسات خصوصی مدیرت با دانش اموزای هاگ توی اتاق مدیریت هست...تا یه قسمتی به یاد اورد...اما قسمت زیاد به درد بخوری نبود!
_عخه...ارباب...پرنس چقدر از خود گذشته اس؟چقد فیمسه؟چقدر سلبرتیه؟چقد مهمه؟به خاطر شما حاضر شده با دامبل بره تو یه اتاق و زجر بکشه!
_نه اتفاقا خوب بود،من که عادت دارم!

لرد و مرگخواران نگاهی به هم کردند...سپس سریعا لرد چوب دستیش را کشید و به سمت پرنس نشانه گرفت!
_اواداکاورا!

پس از برخورد طلسم به پرنس،جسد بی جان اون بر روی زمین افتاد...لرد در حالی که نوک چوب دستیش را فوت میکرد،رو به دیگر مرگخواران کرد و گفت:
_خی ما نمیتونیم چنین لکه ننگی رو توی خانه ریدل تحمل کنیم...زودتر ببرید و جسدش رو اتیش بزنید...دامبلدور هم یکی ببره تحویل محفل بده...جدا از اینکه ممکنه یاران ما از دستش امنیت نداشته باشه،به کار ما نمیاد...یکی ببره به محفل پسش بده بگه خرابه!

پایان!




پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۷:۱۷ چهارشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۴

رون ویزلی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۵۸ پنجشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۱۱:۱۱ دوشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۱
از
گروه:
کاربران عضو
پیام: 742
آفلاین
خلاصه:

لرد سیاه از پرنس می خواد که برای اثبات وفاداریش به محفل بره و براشون جاسوسی کنه. پرنس به محفل می ره و درخواست عضویت می ده. دامبلدور از پرنس میخواد که برای اثبات وفاداریش به خانه ریدل بره و جاسوسی کنه! پرنس به خانه ریدل بر می گرده و دنبال اخباریه که بتونه به دامبلدور بده. برای جمع کردن خبر، اتاق لرد رو انتخاب کرده! بعد از مدتی پرنس به منظور رساندن خبر های مهم ساختگی به سوی دامبلدور می رود و زمانی که وارد اتاق او می شود متوجه می شود که او حافظه ی خود را از دست داده و حتی لرد ولدمورت را هم نمیشناسد. بنابراین او را به قرارگاه مرگخواران می برند تا اربابش بتواند از او اطلاعات جمع کند.
****


لرد به دامبلدور که لبخند پدرانه اش موجب جمع شدن نیم من از ریش های چند صد متری اش در پت لبش شده بود، خیره شد. تا به حال دامبلدور را آنگونه ندیدیه بود. به فکر فرو رفت اما چون فکری او را فرا نگرفت چشمانش را بست و دوباره باز کرد تا مطمئن شود که در هوشیاری کامل است.
-خب الان اینو برای چی اوردین اینجا؟
-که ازش اطلاعات بگیریم دیگه ارباب.
-
-چیزی شده ارباب؟ آخه باز دود کردین.
-احمق بیشعور نفهم آخه تو چقدر ابلهی ؟ خب نفهم وقتی چیزی یادش نمیاد چطوری ازش اطلاعات بگیریم؟

لرد که دماغی نداشت که بترسد مبادا شکسته شود، با خیال راحت آنرا به دیوار می کوباند و خشم خود را آرام میکرد. از انطرف، پرنس که تا به آن زمان در زیر رگبار فحش های اربابش نرفته بود، با چهره ی جنگ زده ها به اربابش نگاه کرد و گفت:
-خب...ارباب ما می تونیم همونطوری که ریتااسکیتر بعد از مرگ دامبلدور ازش اطلاعات جمع میکنه ما هم ازش اطلاعات بگیریم.
-

مرگخواران:

بعد از چند دقیقه تفکر طولانی مدت، لرد فرمت ریلکسیشن به خود گرفت و با ژشت مو قشنگ اما بدون مو های آقا قشنگ() گفت:
-خودمان می دانستیم اما میخواستیم ببینیم مغز پوک شما ها به نتیجه ای دست پیدا می کند یا خیر.

مرگخواران:

-برین دیگه باز واستادین بر و بر مارا نگاه می کنید که جا دارد که الان همتون رو صدتا آوادا مجازات کنیم تا انقدر به فکر های اساسی و پایه دار ما فکر نکنید و بی چون و چرا انجامش بدین.



تصویر کوچک شده


پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۱۶:۵۵ دوشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۳

بانز


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۶:۵۴ شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۱۷:۳۸ دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸
از زیر سایه ارباب
گروه:
کاربران عضو
پیام: 539
آفلاین
دامبلدور:چرا عصبانی میشی فرزند نور؟ازت پرسیدم جانداره؟
پرنس گرزشو کنار میذاره و میگه:جاندار که بله. خیلیم جانداره. کلی جان داره.هرکدومو پیچیده تو یه چیزی کنار گذاشته.ولی واقعا یادت نمیاد؟لرد سیاه. لرد ولدمورت.تام ریدل!
کلمه آخرو زمزمه میکنه.چون گوش های لرد سیاه میتونه همه جا باشه.دامبلدورکرم مرطوب کننده رو به صورتش میزنه و میگه:یادم نمیاد فرزندم.سنی ازم گذشته.گاهی دچار اختلال حواس میشم.احساس میکنم پوستم درخشش خودشو از دست داده.
پرنس نگاهی به صورت دامبلدور میندازه و تایید میکنه. ولی تو اون لحظه فکرای شیطانی تری تو سرش چرخ میزنن.

خانه ریدل:

صدای جیغ و داد پرنس کل خونه رو پر کرده.
پرنس:اربااااااب! اومدم. این دفعه با دست پر اومدم.به من افتخار میکنین.به من لقب دست راستتونو میدین. منو رو سرتون میذارین. دست نوازش به سرم میکشین.

شترق!

عصای مرلین با دهن پرنس برخورد میکنه.مرلین با خونسردی عصاشو میکشه عقب و اعلام میکنه:ماموریت اجرا شد ارباب.طبق دستورتون خفش کردم!
لرد سیاه سرش رو با رضایت تکون میده. ولی یهو چشمش به پرنس و فرد همراهش میفته!
لرد:دامبلدور؟ پرنس؟ تو دامبلدورو آوردی؟!
پرنس که چهار دندون جلوشو از دست داده و بسیار خنده دار به نظر میرسه جواب میده:بله ارباب...حواشش شر جاش نیشت.شما رو نمیشناشه!همش لبخند پدرانه میژنه!


ویرایش شده توسط بانز در تاریخ ۱۳۹۳/۱۱/۲۷ ۱۷:۱۵:۴۲

چهره و هویتم مال شما...از زیر سایه ی ارباب تکان نخواهم خورد!


پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۲۰:۵۸ یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۳

مرگخواران

وینکی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۲۳ شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۱۹:۵۰:۵۳ پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲
از مسلسلستان!
گروه:
کاربران عضو
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 548
آفلاین
-پیرمرد من برگشتم!

دامبلدور به شانه ای آهنی که در کنار ظرفشویی بود اشاره کرد و گفت:
-فرزند روشنایی به جان ما ـی پیرمرد اون شونه رو بده ریشامونو جمع کنیم. چن وقته تو چش و چالمون رفته.

پرنس همانطور که به سمت شانه ی آهنیِ کنار ظرفشویی میرفت، گفت:
-خبر دارم برات بابابزرگ. خبرای توپ. ارب... دارک لر... لرد ولدمورت کبیر شخیصا تصمیم گرفته...
-صبر کن.
-
دامبلدور دستی به ریشش کشید و چشمانش به حالت نیمه بسته رفت. پس از چندین بار ریست فکتوری خودکار و فعل و انفعالات قامبلیشسمی و کامبپیشسمی در مغزش بالاخره گفت:
-لرد ولدمورت کبیر کیه؟
- نمیشناسیش؟
-
-
-هوووم... همون پشمکه نیست؟
-پشمک که خودتی بابابزرگ.
-پس همون موجودیه که یه ریش بهش وصله!
-اسمشو نبر اصن ریش نداره!

دامبلدور دستش را مثل ای کی یو سان برد بالای کله ی پرمویش و هی سرش را خاراند. هی خاراند. هی خاراند و هی خاراند. صرف نظر از اینکه بعدها گزارشاتی مبنی بر قتل عام گله های چندهزار نفری «شپش» به گوش ملت رسید، اتفاق خاص دیگری نیفتاد.

-همونیه که تو جیب جا میشه؟
-نه!
-خوردنیه؟
-
-جانداره؟
-


ویرایش شده توسط وینکی در تاریخ ۱۳۹۳/۱۱/۲۶ ۲۱:۲۰:۱۵


Take Winky down to the Mosalsal City, where the grass is mosalsal and the mosalsals are MOSALSAL


پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۱۹:۰۴ یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۳

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
چون سوژه اشکالاتی داشت خلاصه می کنم.

خلاصه تا آخر این پست:

لرد سیاه از پرنس می خواد که برای اثبات وفاداریش به محفل بره و براشون جاسوسی کنه. پرنس به محفل می ره و درخواست عضویت می ده. دامبلدور از پرنس میخواد که برای اثبات وفاداریش به خانه ریدل بره و جاسوسی کنه! پرنس به خانه ریدل بر می گرده و دنبال اخباریه که بتونه به دامبلدور بده. برای جمع کردن خبر، اتاق لرد رو انتخاب کرده!

نکته: پرنس طرفدار سیاه هاست.جریان درخواست جاسوسی دامبلدور رو برای لرد سیاه تعریف کرده.

_____________________

-ارباب من برگشتم!

لرد سیاه به نجینی اشاره کرد.
-آرامش ما رو به هم زدی...نجینی...شام!

نجینی به آرامی بطرف پرنس خزید...پرنس که زندگی خودش را در خطر می دید در حالیکه چند قدم به عقب بر می داشت شروع به توضیح دادن کرد.
-ارباب صبر کنین! خبرهای خیلی مهمی براتون آوردم. در ملاقات قبلی فرصت نشد بگم.

با اشاره دست لرد سیاه نجینی متوقف شد. ولی همچنان به پرنس خیره شده بود و زبان دراز دو شاخه اش را در میاورد. پرنس به سرعت افکارش را جمع و جور کرد.
-ارباب! دامبلدور قصد داره به کتابی دست پیدا کنه و همه اسلیترینیا رو نابود کنه.

لرد سیاه نگاهی پر از تردید به سر تا پای پرنس انداخت.
-چرا دقیقا؟ زده به سرش؟
-نمی دونیم ارباب...ولی از ما خواست اون کتاب رو براش ببریم.
-پس چرا الان اینجایی؟
-خب ارباب خودش هم فهمید کارش مسخره اس! در پست رودولف منصرف شد!
-خب...اگه این جریان تموم شده، الان برای چی ذهن ما رو درگیر کردی؟ خبر مهمت چیه؟

رنگ پرنس پرید...خبر مهم او همین بود! ولی فراموش کرده بود که دامبلدور از جریان کتاب منصرف شده است.
-خب...ارباب...من باید خبر جمع کنم! با خودم فکر کردم برای جمع کردن خبر کجا بهتر از محضر شما...اون مسواک شماست؟ مسواکتون صورتیه؟




پاسخ به: کوچه ناکترن!!
پیام زده شده در: ۱۶:۰۳ یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۳

اورین بلکold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۰۰ جمعه ۱۸ مهر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۲۲:۳۱ پنجشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۴
از ارزشی ها متنفرم
گروه:
کاربران عضو
پیام: 32
آفلاین
پرنس از اتاق ارباب خارج میشه و شروع می کنه با خودش حرف زدن:
-آخه خبر از کجام بیارم ببرم واسه محفلی ها....سالازار خودت کمکم کن.
در همین حال
ناگهان
پـــــــــــخ[افکت برخورد پرنس با یه کسی]
پرنس به خودش اومد و اورین بلک رو دید که افتاده زمین.
-بچه [صفحه پیوندها] مگه کوری.
-شرمنده به مرلین اعصابم ریخته به هم. باید واسه محفلیا جاسوسی کنم ولی نمی دونم بهشون چی بگم
-اول به ارباب قضیه کتاب رو بگو بعد دنبال خبر واسه محفل باش
پرنس در حالی که داشت از ترس سکته می کرد گفت: یا سالازار شما از کجا می دونی؟؟؟؟؟؟
اورین در حالی که داشت آب و روغن قاطی می کرد گفت: [صفحه پیوندها] اون خونه مال من بوده با یه طلسم قدیمی بعضی وقتا می فهمم درباره چی حرف می زنن ولی خیلی زود از ذهنم پاک میشه این دفعه نمی دونم چطوری یادم نرفته.
-اوکی پس من برم به ارباب خبر بدم.

و دوان دوان از صحنه خارج شد....


دوباره اومدم جلو چوبدستی به دست/سه سوته میکشمت پس از من بترس







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.