هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۲۱:۱۵ یکشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۴
#94

فیلیوس فلیت ویکold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۰۹ یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۲۳:۰۵ یکشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۸
از پیش اربابم
گروه:
کاربران عضو
پیام: 317
آفلاین
نیو سوژه


صبح یک روز آفتابی قشنگ، تمامی مرگخواران مشغول انجام دادن کارهای خود بودند، سربه سر همدیگر میگذاشتند، معجون درست میکردند، برای اربابشان خودشیرینی میکردند، دعوا میکردند و... که ناگهان صدای بلندی توجه همه آنها را جلب کرد.
-ارباب رفتن حیاط، گفتن کسی مزاحمشان نشود، همه مرگخواران بیاید کنار در کارتون دارم. اگه کسی نیاد با قمه طرفه. همه بیاد، همین که گفتم.

مرگخواران با اخم به سمت در رفتند، حوصلشان از این همه کار های تکراری سر رفته بود. شاید رودولف فکری داشت.

-چیه رودولف؟!
-زود باش، کار دارم
-همه ساکت.

همه مرگخواران ساکت شدند، امروز رودولف عجیب شده بود.

-میخوام بگم ارباب از این همه یکنواختی خسته شده پس...
-از کجا میدونی؟

ملت مرگخوار شروع به پچ پچ کردند. رودولف سعی کرد به پچ پچ ها توجهی نکند و حرفش را ادامه دهد.
-چون منم خسته شدم. خوب داشتم میگفتم پس...
-خوب تو خسته شدی از کجا میدونی ارباب هم خسته شده؟
-چون من میگم، نپرید وسط حرفام :vay:

همه مرگخواران بار دیگر شروع به پچ پچ کردند تا این که رودولف با عصبانیت گفت:
-هیچ کس حرف نمیزنه تا من حرفام تموم نشده. داشتم میگفتم... پس بهتره یه کاری انجام بدیم تا یکمی از این یک نواختی در بیان.
-خب
-خب کسی ایده ای نداره؟!

روونا هوش ریونی اش را به کار انداخت و به سرعت گفت:
-بهتره بریم بیرون

ملت به هوش روونا دست زدند و با خوشحال به سمت اتاق هایشان رفتد. تا این که روونا با تعجب گفت:
-کجا میرید؟
-میریم لباسامونو عوض کنیم دیگه.
-من گفتم بریم بیرون ولی نگفتم که کجا.

مرگخواران به فکر فرو رفتد با خود گفتند" بیرون بیرونه دیگه!" روونا زیر لب گفت"کاش اینا هم کمی هوش ریونی داشتن"
مرگخواران دور هم جمع شدند و مشغول مشورت کردن شدند.
-بریم مشنگ کشی.
-بریم نمایشگاه معجون
-
-نه بهتره اربابو ببریم پارک. البته سوپرایزشون کنیم.
-
-سوپرایزش کنیم. نمیدونید یعنی چی؟!

روونا با دیدن قیافه مرگخواران جواب خود را گرفت. با افسوس به تک تک مرگخواران نگاه کرد. سپس مشغول توضیح دادن معنی سوپراز شد. تمامی مرگخواران با تعجب به روونا نگاه میکردند. گاهی سرشان را به معنی فهمیدن تکان میدادند ولی در واقع چیز خاصی از حرف های روونا نفهمیدند. روونا ادامه داد:
-خب سوپرایز یعنی این، فهمیدین دیگه نه؟
-خب چجوری باید اربابو سوپراز کنیم؟!


ویرایش شده توسط پروفسور فلیت ویک در تاریخ ۱۳۹۴/۳/۲۴ ۲۱:۳۶:۰۰

Only Raven


پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۲۰:۵۸ یکشنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۴
#93

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۹:۱۴:۰۸
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6952
آفلاین
(پست پایانی)

-البته که می تونین .ما برای خدمت به شما اینجا هستیم. حالا چی میل دارین؟

محفلی ها نگاهی به منو انداختند و نگاه دیگری به سه ناتی که داشتند. دامبلدور سعی می کرد لبخند پدرانه اش را حفظ کند...ولی لبخند پدری که حتی نمی توانست شکم فرزندانش را سیر کند به درد نمی خورد.
-خب...فرزند تاریکی...تو برای ما یک بطری آب معدنی و دوازده لیوان یکبار مصرف بیار.مواد معدنیش زیاد باشه.

آگوستوس با صدای بلندی که همه مشتری ها بشنوند جواب داد:
-یک بطری برای دوازده نفر؟ نه آقا! نمی شه!...بسیار غیر بهداشتیه. ممکنه مشتریای ما منزجر بشن. از اینجا برین. ورود شما رو به اینجا ممنوع اعلام می کنیم. تا وقتی که گواهی معتبری از گرینگوتز برای ما بیارین. مبنی بر این که قادر به نمردن از گرسنگی هستین. حالا از اینجا برین.

محفلی های گرسنه و پریشان از رستوران خارج شدند. دامبلدور همچنان به سختی لبخند می زد.
-غصه نخورید فرزندان روشنایی. به خونمون می ریم و مالی برامون سوپ پیاز خوشمزه ای درست می کنه. مهم نیست که حتی پیاز هم نداریم. در عوض همدیگه رو داریم.

-نمی تونین!

دامبلدور به طرف صدا برگشت. سیوروس اسنیپ جدی و مصمم در مقابلش ایستاده بود. طبق عادت همیشگی و به امید این که این بار جوابی دریافت کند آغوشش را باز کرد.
-سیوروس...لطفا!...ولی چرا نمی تونیم؟

سیوروس بیدی نبود که با این بادها بلرزد.
-اسم مقر شما چیه؟...نخیر! خانه شماره دوازده گریمولد آدرسشه...اونجا عمارت بلک هاست! معنی بلک چیه؟...بله! سیاه! و شما چی هستید؟ یه مشت سفید! متاسفانه وزارتخونه معتقده ورود شما به اون خونه به شدت ممنوعه.


محفلی های سرگردان و آواره کارتنی در کنار خیابان پهن کرده و روی آن نشستند!


خانه ریدل:


-سیوروس؟ ماموریت چطور پیش رفت؟

اسنیپ تعظیمی کرد.
-با موفقیت سرورم. از همه جا بیرونشون کردیم. خیالتون راحت باشه.

-پس ما چرا هنوز همه جا می بینیمشون؟

اسنیپ دلیلش را می دانست...ولی توضیح دادن بعضی چیزها به لرد کار ساده ای نبود.
-خب...ارباب...از همه جا بیرونشون کردیم. حالا موندن تو خیابون. جایی برای رفتن ندارن. به همین دلیل شما هر جا تشریف می برین مجبورین از مقابلشون رد بشین. تعدادشونم اونقدر زیاده که تو همه خیابونا پخش شدن. تازه پدیده جدیدی به نام "متکدیان جادویی" رو هم ایجاد کردن که برای وزارتخونه دردسر درست کرده.

لرد سیاه قدم زنان به کنار پنجره رفت. در محوطه خانه ریدل چند کودک موقرمز دیده می شدند که سرگرم بالا رفتن از درخت های باارزش ریدل ها و چیدن میوه های کمیاب آنها بودند!


پایان




پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۱۵:۲۷ پنجشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۴
#92

سیوروس اسنیپ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۷:۵۴ یکشنبه ۲ شهریور ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۱۴:۲۸ پنجشنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۵
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 499
آفلاین
آگوستوس که در آشپزخانه درحال بستن پیشبند بود با مشاهده بال بال زدن شاهینش از لای درب که دست بر قضا پشت پیشخوان قرار داشت سرکی به بیرون کشید و از لا به لای میز و صندلی های کهنه و مشتریان همیشگی لشکری از مو قرمزها را دید که به درون پاتیل سرازیر شدند.
-یا ریش نداشته مرلین!اینا چرا تموم نمیشن؟

مرلین جهت اعتراض وارد کادر شد تا کتاب رکورد گینس را نشان آگوستوس داده و به او بفهماند از 2000 سال قبل از پیدایش انسان های نئاندرتال ریشی بلندتر از ریش او وجود نداشته است.اما با لگدی که کارگردان نثارش کرد ناله و نفرین کنان از کادر خارج شد.
در همان لحظه نیز بالاخره لشگر گرسنه ویزلی ها به اتمام رسید و در انتهای صف چهره درب و داغان دامبلدور با لبخند پرنوری که فضای نیمه تاریک رستوران را روشن می کرد آشکار و هویدا شد.

آگوستوس با عجله خودش را به جماعت گرسنه محفل رساند که سرگرم بررسی مکانی مناسب جهت نشستن بودند. هرچند بعید به نظر می رسید حتی اگر کل مشتریان از رستوران خارج شده و تمام میز و صندلی ها در اختیار اعضای محفل قرار می گرفت مکانی برای نشستن همه آنها فراهم میشد!

دامبلدور با مشاهده آگوستوس که با سرعت به آنها نزدیک میشد نگاه پرسشگری به او انداخت.
- هوم...پس تام کجاست؟

آگوستوس مکارانه دست هایش را به هم مالید.
- ایشون خودشون رو بازنشسته کردن و فعلا بنده متصدی امور اینجام.

دامبلدور دستی به ریشش کشید.
- درسته...خب ممکنه بگین ما کجا می تونیم بشینیم؟

آگو نگاهی به جمعیت گرسنه محفل انداخت که نگاه های مشتاقانه اشان را به گوشه و کنار رستوران می دوختند.حتی چند عدد از ویزلی های کوچک به میزی نزدیک شده و حریصانه به تسترال کباب شده ای که یکی از مشتریان مشغول خوردنش بود خیره شده بودند.آگو صدایش را صاف کرد.
- بشینین؟متاسفانه با این تعداد اصلا امکانش وجود نداره.

آه و ناله محفلیون لبخند موذیانه ای را بر لب آگوستوس نشاند.دامبلدور با ناراحتی نگاهی به اعضای محفل انداخت.
- حالا نمیشه این یه بارو اجازه بدین ما اینجا بشینیم.کلا توقعی هم نداریم.رو زمین هم حاضریم بشینیم.
- نه آقا اصلا امکانش نیست.روی زمین؟می خواین مارو با وزارت بهداشت دربندازین؟

دامبلدور که هوا را پس میدید.عقب نشینی کرد.
- نه به هیچ وجه دوست عزیز...اصلا باشه مزاحم نمیشیم ولی سفارش غذا که میتونیم بدیم؟

آگوستوس سرش را خاراند.باید برای دست به سر کردن این جماعت هرچه سریعتر نقشه ی دیگری می کشید.


ویرایش شده توسط سیوروس اسنیپ در تاریخ ۱۳۹۴/۱/۲۰ ۲۲:۴۳:۱۳


پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۱۰:۵۸ پنجشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۴
#91

مرگخواران

رودولف لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۴۷ شنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۰:۲۴ یکشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۰
از مودم مرگ من در زندگیست... چون رهم زین زندگی پایندگیست!
گروه:
ایفای نقش
کاربران عضو
مرگخوار
پیام: 1272
آفلاین
پاتیل درزدار

آگوستوس راک وود درحالی که به دستور لرد به پاتیل درزدار رفته بود تا اونجا رو به هر شکلی که شده از لوث وجود سفیدی پاک کنه،وارد رستوران شد و یک راست سراغ مسئول بار تام بی دندون رفت...
_اهم!
_اِاِاِاِاِ...کمکی از دستم برمیاد آقا؟!
_من آشپزم...دنبال کار میگردم...میخواستم ببینم اینجا میتونم مشغول بشم؟!
_هووووم...راستش نیازی به آشپز نداریم...ولی تو بگو چه امتیاز هایی داری که میخوایی اینجا مشغول به کار بشی؟!
_راستش...خب...چیزه...من بهترین اشپز دنیام...غذاهایی که با گوشت تسترال درست میکنم هیچکس دیگه نمیتونه درست کنه...کلی غذای اختراعی دارم که یکی از یکی خوشمزه تره...با یال ابولهول سوپ درست میکنم جوری که دندون های نداشته ات رو باهاش بخوری...هیچ پولی هم نمیخوام...زمین رو میشورم...از اینجا هم نگهبانی میکنم...سفارش ها رو هم میگیرم و هم تحویل میدم...اصلا تو میتونی بری خونه استراحت کنی و اینجا رو به من بسپاری...منم هر روز درآمد اینجا رو میارم بهت میدم...خودمم هیچ پولی نمیگرم و ازش برنمیدارم...نظرت چیه؟!

تام بی دندون که مقابل این فرصت اغوا کننده قرار گرفته بود،آب دهنش رو قورت داد و گفت:
_خب...اِم...باشه...تو استخدامی...فقط واسه چی همچین کاری رو میخوای بکنی؟!
_به خاطره...به خاطره...به خاطره...چیز...آها...به خاطر خدمت به جامعه جادوگری!
_خب...باشه...پس من میرم خونه استراحت کنم...اینجا رو به تو میسپارم...شب هم دخل امروزمون رو بیار دم در خونه ام!
_باشه!

همین که تام پاش رو از رستوران بیرون گذاشت،راک وود پشت دخل پرید و در حالی که خنده شیطانی به لب داشت منتظر مشتری های رستوران شد...
بدون شک سفیدها که در فقر بودند نمیتونستند به رستوران های آنچنانی و گران قیمت برن...حتی بودجه رستوران های عادی هم نداشتند...تنها گزینه اونها همین رستوران های کثیف و کوچیک بود!

در همین حین بود که ناگهان دامبلدور و فرزندانش(!) که بعد از تکون دادن به کل هیکلشون و گشتن تمام جیبهاشون و زیر و رو کردن مقر محفل،تونسته بودن سه نانت و 10 شاهی پیدا کنن خوشحال و خندان وارد رستوران شدن...


ویرایش شده توسط رودولف لسترنج در تاریخ ۱۳۹۴/۱/۲۰ ۱۱:۳۵:۴۳



پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۰:۰۳ پنجشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۴
#90

اسلیترین، مرگخواران

مرلین کبیر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱:۴۸ دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲
آخرین ورود:
امروز ۱۲:۲۸:۲۵
از دین و ایمون خبری نیست
گروه:
کاربران عضو
ایفای نقش
اسلیترین
مرگخوار
پیام: 704
آفلاین
- اسمتون پدر جان؟
- دامبلدور هستم. آلبوس پرسیوال ولفریک برایان دامبلدور!
- اوه! خوش اومدین آقای دامبلدور، خوب هستید؟ بفرمایین بشینین. آقایون جن ها! یه چایی بیارین.
- مرسی پسرم.

وینکی به محض شنیدن حضور دامبلدور در گرینگوتز، بالای میز رفت و به جستجوی او پرداخت. خوشبختانه به دلیل وضعیت کاملا تو چشم و ضایع دامبلدور، او را زود پیدا کرد و از میز پایین رفت و به سمت جن باجه پرداخت وام رفت.
- یه لحظه آمد پایین!
- با منی؟
- بله با شما بود! یک لحظه آمد پایین.

پایین آمدن جن خانگی همان و خوردن ماهیتابه ی مخفی در زیر ردای وینکی بر سر جن خانگی مذکور همان! البته وینکی معمولا از مسلسل استفاده میکرد ولی به دلیل اینکه صدای زیادی ایجاد می کرد، این بار از ماهیتابه استفاده کرد. البته تصمیم گرفت بعدا جسم بی هوش این جن بدبخت را با خودش به بیرون از گرینگوتز ببرد و یک خشاب مسلسل روی او خالی کند. ولی فعلا آلبوس مهم تر بود! خود آلبوس که نه، دک کردن او و ضایع کردنش مهم بود!
- خب! شما چه مقدار وام خواست؟
- اون یکی جن چی شد؟ شما کی هستین؟
- من مسئول جدید بود و به حساب شما رسید!
- آهان! خب من به محفلی های عزیز تر از جانم گفتم که امروز ناهار می برمشون بیرون، بعد چون دلار یکمی بالا پایین شده، وضعیت محفل چندان تعریفی نداره، جونم واست بگه که این روزا کلا زیاد وضعیت خوب نیست، دیگه وضعیت مثل ...
- با ما درد و دل نکرد! رفت سفره دل رو جای دیگه پهن کرد! فقط به ما گفت که وام چقدر خواست!
- پونصد گالیون بدی ممنون میشم فرزندم.

وینکی چند لحظه به زیر پیشخوان رفت تا بر روی کاغذی شرایط وام گرفتن را بنویسد و تحویل دامبلدور بدهد. بعد از اینکه شرایط وام گرفتن را روی کاغذی نوشت، بالا آمد و آن را به دست دامبلدور داد.
- شرایط وام اینا بود، اگر توانست مدارک را جور کرد، ما به شما وام با سود 100 % داد.

دامبلدور در وهله اول با شنیدن درصد وام یک سکته قلبی ناقص زد، اما چاره ای نداشت، باید این وام را می گرفت! یک محفلی خوب یک محفلی مرده ست نباید زیر قولش بزنه. پیرمرد نمیدانست سکته قلبی و مغزی اصلی در راه و داخل کاغذ بود. آلبوس کاغذ رو باز کرد و باز خوندن هر یک از مدارک لازم، چشمانش گشاد تر می شد.
- گواهی سلامت عقلی و مغزی. گواهی سلامت کلیه. عکس 6 در 4 از کبد، پانکراس و تارهای عصبی نخاع. به ازای هر صد گالیون وام، 3 ضامن زنده، سالم و کار کُن تحویل داده شود. عکس قدی از نیم رخ، سه رخ و تمام رخ متقاضی وام و تمام ضامن ها به صورت قاب شده. سی تی اسکن از مغز، نخاع و قوزک پای متقاضی.

دامبلدور قبل از اینکه چشمانش از شدت گشادشدگی و تعجب از حدقه بیرون بیاید، دست از خواندن شرایط وام کشید و گفت:
- نمیشه حالا یکمی بهمون تخفیف بدین؟ خو واسه انجام دادن اینا تو این وضعیت گرونی و تحریم، دو هزار گالیون پول لازمه!
- نه نشد! مدارک وام باید همگی تحویل داد و بعد ما باید بررسی کرد که شما صلاحیت دریافت وام داشت یا نه. بعد باید دو سال منتظر بود تا نوبت شما برای وام رسید!
- آخه من به این ویزلیا قول دادم که ببرمشون تسترال سرخ شده با قارچ!
- این مشکل بانک نبود، مشکل شما بود! به ما ربطی نداشت.

دامبلدور نگاهی به افق انداخت و با دریای از غم و غصه و سرشکستگی به سمت بیرون بانک رفت، وینکی رفتن دامبلدور را تماشا کرد و وقتی مطمئن شد که دامبلدور از بانک خارج شده است، از صندلی پایین امد و جن خانگی متصدی وام را با خود برداشت تا خشاب مسلسلش را روی او خالی کند!

بیرون گرینگوتز:

- فرزندانم! مثل اینکه به دلیل سوء استفاده های مالی، وام نمیدن به ملت! جیب هاتون رو بگردین و پول هاتون رو بدین به من، خودمون میتونیم روی پای خودمون وایسیم. فکر کنم پاتیل درزدار باهامون راه بیاد و بهمون غذا بده!




پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۲۳:۱۰ چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴
#89

ایرما پینس


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۱۹ سه شنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۱۳:۲۸ چهارشنبه ۹ تیر ۱۴۰۰
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 184
آفلاین
فرد دیگر،بسیار پیر و فرتوت بود!فرد دیگر،ریش درازی داشت!فرد دیگر،در ریش خود زیست بوم سیاری مشتمل بر انواع شپش سانان داشت!فرد دیگر،بسیار سفید بود!
فرد دیگر،آلبوس دامبلدور نام داشت!

شخصی با سن و سال آلبوس دامبلدور باید سر و وضع بسیار مرتبی داشته باشد.بایدبر عصای چوب آبنوس تکیه کند.باید صورتی چاق و سرخ داشته باشد.باید جیب هایش مملو از گالیون باشد و همه به احترامش از جا بلند شوند.
اما در واقعیت به دلیل کمبود امکانات مالی و وضعیت اقتصادی زیر خط فقر محفل،سر وضع دامبلدور شبیه به گدایان خیابانی بود،ردای پاره و و کلاه شکافته و شلوار وصله دار دامبلدور و سفیدی بیش از حد صورت به دلیل مصرف بسیار زیاد سوپ پیاز در وعده های غذایی نشان میداد که این فرد نمیتواند صاحب حساب در بانک باشد.

پیرمرد به آرامی وارد بانک شد به جای عصا به کمک تکه چوبی که از درخت سر چهارراهکنده بود راه میرفت چشمان کم سویش را از ورای عینک بی دسته ای که با کش به صورتش بسته بود میان باجه ها چرخاند و لنگ لنگان به سمت باجه ای که صف کوتاه تری داشت رفت!

پس از قرار گرفتن در انتهای صف خطاب به جوان رعنایی که در جلوی او بود گفت:هعی جوون!قدر جوونیتو بدون!یه روز مثل من پیر میشی!علیل و ذلیل میشی!بچه هات یه پاتیل معجون دستت نمیدن!مجبوری خودت کاراتو انجام بدی!البته هر چقدر که بچه هام بدن،غریبه ها مهربونن!بله!غریبه بیشتر به درد آدم میخوردن!توی اتوبوس به من میگن پدر جان بفرما بشین!تیو صف روغن حلزوننوبتشونو به من میدن توی سنت مانگو.....

جوان رعنا که بسیار بی ادب بود و در حرف بزرگتر میپرید،در حرف دامبلدور پرید و گفت:پدر جان اتفاقا شما جوون قدیمی،شیر و ماست و کره و روغن خوب خوردی!همین الانم قوت و توانایی شما به اندازه سه تا مثل منه!

دامبلدور با شنیدن این حرف از رو رفت!جوانان این دوره و زمانه بسیار پررو بودند!
پس کلاهش را به جای خودش درصف گذاشت و رفت و روی صندلی نشست و به عصا تکیه داد و شروع به نالیدن از دنیا کرد!

یک ساعت بعد!


صاحب کلاه کیه؟!
چرت دامبلدور پاره شد!گویا نوبت به کلاهش رسیده بود!

این کلاه بی صاحبه؟!
دامبلدور عصایش (همان تکه چوب درخت سر چهارراه)را بالا برد.
-مال منه آقای جن،الان میام!
دامبلدور با فس فس بسیار خود را به باجه رساند!

-امرتون؟
-اهم،وام میخوام!


Underfed Vulture


قبل از صحبت کردن فکر کنید.
قبل از فکر کردن مطالعه کنید.





پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۲۱:۳۸ چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴
#88

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۹:۱۴:۰۸
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6952
آفلاین
-این الان کجا رفت؟
-به دستور شما و زیر سایه شما رفت حساب کاراگاه های سفید رو برسه.

لرد سیاه تازه به فکر فرو رفت...چند دقیقه فکر کرد.
-و بعد چی بشه؟

کراب نمی دانست بعد قرار بود چه بشود ولی مجبور بود جواب لرد را بدهد.
-خب...جاشون کاراگاه های سیاه می ذاریم! قشنگ تر هم هستن.
-سیاها با جادوی سیاه مبارزه کنن؟ ما اجازه نمی دیم سیاها کاراگاه بشن!
-خب می گیم با جادوی سفید مبارزه کنن. ولی جادوی سفید نداریم اصلا! سفیدا که جادو بلد نیستن. همه کاراشونو مشنگی انجام می دن. بعد ادعا می کنن علاقه وافر و شدیدی به مشنگ ها دارن.

لرد سیاه به چهره رنگ آمیزی شده کراب خیره شد.
-بهش بگو حکم رو باطل کنه کراب! مملکت نمی شه بی کاراگاه بمونه. زندگی ما هیجانش رو از دست می ده. به بقیه بگو بی سرو صدا به کارشون ادامه بدن.


مدتی بعد....بانک گرینگوتز:

وینکی در حالی که کاملا مسلح بود، در جایی که اصولا باید جن مسئول گرینگوتز می ایستاد لم داده بود. تا این که جادوگر مو قرمزی به او نزدیک شد و چرتش را پاره کرد.
-من مایلم مقداری پول از حسابم بردارم.

وینکی نگاه تمسخر آمیزش را به جادوگر دوخت.
-نشد!
-چی نشد؟ من که هنوز انجام ندادم. تازه می خوام برداشت کنم.
-فعل های وینکی اینجوری بود و همین بود که بود. خواست خواست، نخواست نخواست.
-خب...چرا دقیقا؟ اصلا تو مگه تو جن خونگی نبودی؟ اینجا چیکار می کنی؟
-جن خانگی بود که بود...ادامه تحصیل داد و جن بانکدار شد! و شما نتونست پولی برداشت کرد. چون موجودی شما کم! از رنگ موهات مشخص بود که یه ارتباطی با ویزلیا داشت...شماها خجالت نکشید اینقدر فقیر بود؟ این چه وضعی بود؟ شماها ده تا صندوق گرفت...جمعا به اندازه نصف صندوق وینکی هم موجودی نداشت...برو بیرون آقا...برو تا وینکی پرتت نکرد تو صندوق که قاطی موجودیت شد.

ویزلی مورد نظر دست از پا دراز تر از گرینگوتز خارج شد...ولی همزمان با خروج او فرد دیگری وارد بانک شد.




پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۱۸:۰۷ چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴
#87

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
دیروز ۲۱:۰۸:۲۵
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5462
آفلاین
دست کپل وینست با آن لاک‌های به رنگ pearl aqua که بر روی ناخن‌هایش نقش بسته بود، برای بار دوم بالا رفت. لرد که با توجه به بلند شدن صدای قار و قور شکم وینست حدس می‌زد که این‌بار هم علت بالا رفتن دست کراب چیزی جز رسیدگی به شکمش نیست، جواب داد:
- نه کراب نه! هنوز قصد نداریم چیزی میل کنیم.

چهره‌ی مشتاق کراب در هم رفت. آب‌های آویزان شده از لبش همان‌جا خشک شد و اثری نه‌چندان دوست‌داشتنی بر صورتش برجای گذاشت. در آخرین حرکت هم دست‌ کراب با نا‌امیدی از عرش به فرش سقوط کرد. ولی هیچ‌کدام از این‌ها مانع پیچیده شدن دوباره‌ی صدای شکمش نشد.

لرد بدون توجه به کراب پیشبند سیاه‌رنگش را صاف کرد و قاشق و چنگالش را به دست گرفت.
- حالا می‌خوریم.

و بلافاصله مشتی مرگخوار مشاهده شد که به سرعت به جلو خم شده و مشغول پر کردن بشقاب‌هایشان با انواع و اقسام غذاهای رنگین شدند.

کراب گیج شده بود و در شوک واقعه‌ی رخ داده فرو رفته بود. هنوز چند ثانیه بیشتر از رد درخواستش مبنی بر خوردن غذا نگذشته بود... اما کراب گرسنه‌تر از این حرف‌ها بود که وقتش را صرف بحث در مورد چرایی ماجرا کند. بنابراین به همراه دیگر مرگخواران گرسنه به سمت غذاها شیرجه رفت.

لرد در حالی‌که مشغول بلعیدن تکه‌ای از غذایش بود، از کراب چشم برداشت و این‌بار آن را به مورگانایی دوخت که صندلی را کنار کشیده و در حال نشستن بر روی آن بود.

- تو مگه قرار نبود بری حکمو بدی تو روزنامه‌ها چاپ کنن؟
- چرا ارباب.
- پس مرخصی.
- اما ارباب... غذا... شام... گرسنگی...
- اون موقع که با عجله و بدون خبر مارو ترک کردی و رفتی کاراگاهای وزارتخونه رو بیرون بندازی باید فکر اینجاشم می‌کردی.

مورگانا آه‌کشان از جایش بلند شد. اما حتی تا آخرین لحظه‌ای که از در خارج شد نیز چشمانش را از بشقاب غذای پرشده‌اش برنداشت.


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۱۷:۳۳ چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴
#86

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
دیروز ۲۱:۰۸:۲۵
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5462
آفلاین
تصویر کوچک شده


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: پارک جادوگران
پیام زده شده در: ۲۲:۳۱ سه شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴
#85

آرسینوس جیگرold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۵۹ دوشنبه ۱۳ شهریور ۱۳۹۱
آخرین ورود:
۲۱:۴۹ دوشنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۷
از وزارت سحر و جادو
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 1513
آفلاین
لرد به مورگانا نگاهی کرد و نعره زد:
- از دوستان معذت میخوای که رفتی؟ بزنیم همین وسط نابودت کنیم مورگانا؟

مورگانا که تمام ابهت و بوته های گل رزش در مقابل خشم لرد دوامی نداشت به سرعت تعظیم غرایی کرد و مظلومانه گفت:
- ارباب، ما یک فکر فوری به سرمان زد... میخواستیم به عنوان رئیس اداره ی کارآگاهان بریم تمام کارآگاهان غیر سیاه رو بیرون کنیم ارباب...

- به ما ارتباطی ندارد شما چه فکری به سرتان زد، ولی مطمئنیم الان که برگشته اید تمام کارآگاهان سفید را بیرون ریختید!

اسنیپ که فهمیده بود زندگی مورگانا احتمالا در دست اوست به سرعت دخالت کرد.
- چیزه... اربابا... قدرقدرتا... اینا گفتن حکم وزارتی میخوان... گفتن باید حتما براشون حکم وزارتی ببرم تا برن. :worry:

- خوب حکم ببرید براشون! مگر شما وزیر نیستید؟ یک حکم ببرید فرو کنید تو چشمشون!

- آخه ارباب... میدونید... حکم وزارتی باید حتما تو روزنامه هم چاپ بشه که همه ی ملت جادوگر و ساحره بفهمن!

- هوم... ما همین الان یک ایده ی بکر دیگر به ذهن برترمان رسید... مورگانا، یک حکم وزارتی از سیوروس بگیرید... بروید پیام امروز و آن را چاپ کنید و در ضمن آن تمام ملت غیر سیاه را هم بیرون بیندازید!

مورگانا به هیچ عنوان جرات اعتراض نداشت... میدانست که اگر اعتراضی بکند احتمالا لرد به سختی شکنجه اش میکند پس تعظیم دیگری به لرد کرد و سپس به سیوروس گفت:
- سیو، میشه لطفا یه حکم رسمی بهم بدی؟

- بله مورا، صبر کن بنویسمش فقط.

سیوروس قلم پر و کاغذ پوستی ای از ردایش بیرون کشید و شروع به نوشتن کرد.
نقل قول:

به موجب این حکم از سوی وزیر سحر، سیوروس اسنیپ کلیه ی کارآگاهانی که ارتباطی با محفل ققنوس دارند باید هرچه سریعتر از شغل خود کناره گیری کنند!
دلایلی که موجب صدور این حکم شده عبارتند از:
1. شپش داشتن اعضای محفل
2. استفاده ی زیاد از اکسپلیارموس که موجب خز شدن این طلسم شده
3. عاشق پیشه بودن



سیوروس نگاه دیگری به مورگانا کرد، سپس مهر وزارتی را بیرون کشید و
گوووپس (افکت کوبیده شدن مهر به حکم)
سپس سیوروس در کمال آرامش حکم را لوله کرد و به مورگانا داد.


ویرایش شده توسط آرسینوس جیگر در تاریخ ۱۳۹۴/۱/۱۸ ۲۲:۵۳:۴۱







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.