هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۲۲:۵۸ دوشنبه ۶ آذر ۱۳۹۶

آلبوس دامبلدورold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۸:۴۷ جمعه ۹ فروردین ۱۳۸۷
آخرین ورود:
۵:۰۶ پنجشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۲
از محفل ققنوس
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 615 | خلاصه ها: 1
آفلاین
هرمیون و هری به اتاق بعدی رفتن، بازم خالی بود. همینجوری تمام اتاق ها رو بررسی میکردن و بلاتریکس همش یه اتاق ازشون عقب تر بود تا بالاخره اتاق ها تموم شد.
-لیلی اینجام نیست که ... چند بار گفتم اینجا نیست ؟ میدونستم نیست، گفتم خونه شماست ، گوش نکردی.
-برای باااااار هزارم ، خونه ما رو گشتی یه بار دیگه ، نبود اونجا.
-شاید بعد از اینکه ما رفتیم ، اومد اونجا .

هرمیون نزدیک بود چوب دستیش رو تو چشم هری فرو کنه که بلاتریکس صحنه رو دید و اجازه نداد. خودش سریعا جلو اومد و چوب دستیش رو تو حلق هری فرو کرد. هری نفس نمیتونست بکشه و تو پشت صحنه به در و دیوار میخورد تا چوب دستی رو از حلقش بیرون بیاره. بلاتریکس موهای هرمیون رو کشید و گفت :
-به من کروشیو میزنی حالا ؟

هرمیون خنده شیطانی کرد و به چوب دستیش اشاره ای کرد. بعد به چوب دستی بلا اشاره کرد که تو حلق هری فرو رفته. بلاتریکس که تازه فهمیده بود بدون دفاع هست لحنش رو آروم تر کرد و گفت :
-ایول خیلی حال کردم کروشیو زدی بهم.
-پس چرا شکلکت اینجوریه ؟

بلاتریکس داشت منفجر میشد ولی اینکه توسط یه ماگل زده دوباره شکنجه بشه بیشتر عذابش میداد. شاید اگر ولدمورت میفهمید که توسط هرمیون شکنجه شده دیگه شکنجش نکنه. بدنش لرزید و سعی کرد بر خلاف همیشه آروم و مهربون باشه.
-به قلعه لسترنج ها خوش اومدین عزیزانم ... کاری میتونیم واستون بکنم ؟

هرمیون اوضاع رو توضیح داد. لیلی گم شده و اینکه فک میکنن که رودولف بلندش کرده باشه. بلاتریکس همینجوری عصبانی تر میشد.
-رودولف به من گفت میره سر کوچه دو تا آدامس شیک بخره ... مرتیکه خاک به سر رفته سراغ یه ساحره دیگه ؟

حالا سه نفر دنبال لیلی و رودولف بودن.




پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۱۹:۱۹ چهارشنبه ۱ آذر ۱۳۹۶

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
امروز ۱۸:۱۰:۲۴
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
- چی می‌بینی هرمیون؟

هرمیون در آستانه‌ی در وایساده بود و هری در تلاش بود تا از پشت سر هرمیون سرک بکشه و حتی شده گوشه‌ای از اتاقو ببینه. اما به لطف موهای پرپشت هرمیون، هری هربار با شکست مواجه می‌شه.

- چرا نمی‌ری تو؟ خبریه اونجا؟

هرمیون در حالی که همچنان محکم سرجاش وایساده بود جواب می‌ده:
- هیچی! در واقع اینجا... هیچی نیست!

هری که از این‌پا و اون‌پا کردن خسته شده بود، دست به سینه وایمیسه.
- می‌شه اجازه بدی منم اون هیچی رو ببینم؟

هرمیون "اوپس" گویان درو تا انتها باز می‌کنه و به داخل اتاق خالی قدم می‌ذاره. و بالاخره هری به آرزوش می‌رسه و می‌تونه اتاقو ببینه!
- عه... اینجا که هیچی نیست.
- گفتم که. بیا بریم بقیه جاهای خونه رو چک کنیم.

هرمیون برمی‌گرده تا از اتاق خارج شه، اما هری با چشمانی گریون مانع حرکتش می‌شه.
- فهمیدم! من راز این اتاقو کشف کردم. ر.ا.ل! لیلی اوانز رویاها.

هرمیون که گیج شده بود، سعی می‌کنه هریو از خودش جدا کنه.
- متوجهی که حروفو دقیقا برعکس چیدی؟
- واسه رد گم کنیه. برای اینکه کسی نفهمه. بلاتریکس نفهمه. اما من پسر برگزیده‌م و همیشه می‌فهمم.
- دست بردار هری! اصن شاید مخفف رویاهای ایده‌آل لسترنج باشه.

در همین حین که هرمیون در حال سر و کله زدن با خیالات واهی پسر برگزیده بود، صدای جیغ و داد بلاتریکس که از این اتاق به اون اتاق به دنبالشون بود، به هوا بلند می‌شه!


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۷:۰۰ شنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۶

آملیا فیتلوورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۴۵ چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۹:۲۱ شنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۱
از پشت بوم محفل!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 503
آفلاین
- اکسپلیارموس!
- کروشیو!

اشتباه فکر نکنید؛ دومی هرمیون بود که به بلاتریکس طلسم زد! و وقتی بلاتریکس از جلوی در کنار رفت، هردو داخل دویدند.

- چیکار کردی؟ مگه محفلیا هم کروشیو میزنن آخه، ها؟!
- ام... خب اون داشت موهامو میکشید! شنیدم به موهام گفت سیم ظرفشویی حتی!
- خب تو هم میتونستی موهاشو بکشی! دوبرابر تو مو داشت که!
- تو هیچوقت از دعواهای زنونه چیزی سر در نمیاری!

هری با پوکرفیسی، به دری که حالا در مقابلشان بود نگاه کرد که روی آن، ر.ا.ل حک شده بود. صدای هرمیون شنیده شد.
- ر.ا.ل کیه یعنی؟
- برادر سیریوس!

هرمیون کمی به هری نگاه کرد. سپس به دیوار خیره شد و سرش را دو، سه دفعه محکم به دیوار کوبید. سپس دید که هری همچنان منظور کارش را نمیفهمد.
- آخه برادر سیریوس توی خونه لسترنج ها چیکار میکنه؟ اصلا مگه فامیلیش با "ل" شروع میشه؟!
- هنوزم بخاطر کروشیویی که زدی، نمیبخشمت!
-

سپس آنها در اتاق را به آرامی باز کردند.


ویرایش شده توسط آملیا فیتلوورت در تاریخ ۱۳۹۶/۸/۲۷ ۱۳:۵۵:۴۲


پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۳:۱۲ شنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۶

اسلیترین، مرگخواران

نجینی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۸:۱۸ دوشنبه ۸ آبان ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۲۰:۲۳:۱۰ دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲
گروه:
کاربران عضو
ایفای نقش
مرگخوار
اسلیترین
پیام: 264
آفلاین
هری اکنون شاهد یک صحنه‌ی تاریخی بود. رویاروییِ دو مو فرفری!

- چطور جرات کردی بیای اینجا؟
- پرسیدم لیلی اینجاست؟
- نخیر فقط همینو نپرسیدی. اسم رودولف رو هم آوردی! چطور جرات میکنی اینجا می‌ایستی و اسم‌ش رو میآری؟! میخوای با موهات اغفالش کنی؟!

هرمیون که نگران لیلی بود وقت را تلف نکرد و سعی کرد به زور وارد خانه‌ی بلک شود. بلاتریکس ولی موهای هرمیون را گرفت و او را به دیوار کوبید. هری مانند نخود همچنان آنجا ایستاده بود.


"...And you, my friend, must stay close"


for you
"ما از رگِ دُم بهت نزديکتريم."


پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۲۲:۲۳ یکشنبه ۲۱ آبان ۱۳۹۶

آلبوس دامبلدورold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۸:۴۷ جمعه ۹ فروردین ۱۳۸۷
آخرین ورود:
۵:۰۶ پنجشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۲
از محفل ققنوس
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 615 | خلاصه ها: 1
آفلاین
خلاصه :
هری پاتر دنبال لیلی اوانز میگرده و اول بیابون سر میزنه و وقتی اونجا پیداش نمیکنه ، میره خونه ویزلی ها و اونجا هرمیون رو میبینه و ازش خبر لیلی اوانز رو میگیره. هرمیون خبری ازش نداره ولی میدونه پیش کی باید برن برای پیدا کردنش.
بعد از بررسی آرایشگاه ساحره ها و سوال از جینی، هنوزم سرنخی پیدا نمیکنن.

--
-تو هم به همین که من فکر میکنم داری فکر میکنی؟

هرمیون این رو به هری گفت. به نظرش میرسید که این دفعه دیگه قطعا بدونه لیلی اوانز کجاست. خیلی واضح به نظر میرسید، چرا تا حالا به ذهنش نرسیده بود؟ شاید رون و ویزلی ها بیشتر از اونکه انتظار داشت روش تاثیر گذاشته بودن. به این مسائل میتونست بعدا رسیدگی کنه، فعلا باید لیلی اوانز رو نجات میداد. هری با هیجان گفت:
-آررررررررره ... جفتمون یه فکر رو داریم میکنیم دقیقا. فک کنم لیلی خونه شما باشه.
-اونجارو که یه بار گشتی!
-هااا راس میگیا یادم نبود، فک کردم تو یکی از اون خوابای معروفم ، خونه شما رو گشتم.
-خیلی هم واقعی بود.

هرمیون که وقت توضیح نداشت دست هری رو گرفت و سریعا به مقصدشون آپارات کردن. اگر حدسش درست بود، لیلی به کمک فوری نیاز داشت.


مقصدشون :

هرمیون و هری جلوی قصر بزرگ ظاهر شدن. هری که هنوز نمیدونست کجا هستن ، اطرافش رو نگاه کرد تا شاید بتونه سرنخی پیدا کنه ولی چیزی جز کلمه بلک (Black) رو سردر ورودی قصر ندید. با تعجب از هرمیون پرسید:
-اینجا کجاست؟ خونه سیاه اومدیم ؟ خونه سیاه چیه ؟ به نظر دوستانه و عشقولانه نمیرسه. پروفسور دامبلدور به من گفت بدون اجازه مامانم جاهای سیاه نرم.

هرمیون بازم وقت توضیح نداشت. . اگر لیلی واقعا اینجا بود حتی ثانیه ای هم نمیتونست برای نجات دادنش تلف کنه. دکمه آیفون قصر رو فشار داد و ساحره ای با ردای مشکی ولی پاره جلوشون ظاهر شد.
-بله ؟

هرمیون به قیافه وحشت زده هری توجهی نکرد و با عجله گفت:
-رودولف اینجاست ؟ لیلی اینجاست ؟ رودولف و لیلی باهمن ؟

بلاتریکس قیافه ای عصبانی تر از همیشه گرفت. هری و هرمیون جلوی قصر خانواده بلک-لسترنج ایستاده و منتظر جواب بودن.




پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۲۳:۲۶ شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۶

آملیا فیتلوورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۴۵ چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۹:۲۱ شنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۱
از پشت بوم محفل!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 503
آفلاین
- این دخترا هم عجب زوری دارن!

در همین حین، گوشی اش زنگ خورد... و زنگش، از آن زنگ ها بود که اعلام خطر میکرد؛ همسر عزیزتر از جانش، تلفن زده بود! هری مثل انیمیشن ها، گوشی را این دست و آن دست کرد و سر انجام، با دو انگشتش آن را نگه داشت.
- هرمیون، خواهشا جوابش بده! نمیدونم باز چه گندی بالا آوردم!

هرمیون نیشخندی زده و دکمه سبز رنگ گوشی را فشرد.
- الـــــــــــو؟
- شما؟!

هرمیون فهمید که صدایش را زیادی کشدار و چاپلوسانه کرده است و فرصت زیادی ندارد تا جینی را متقاعد کند که زیر سر هری بلند نشده و نیازی به کارهایی که برای عاقل، پشیمانی به بار آرد، نیست.
- ام... من هرمیونم دیگه!
- عه؟ تو گفتی و منم باور کردم! گوشی شوهر من پیشت چیکار میکنه؟!

ظاهرا هری هم از اوضاع باخبر بود؛ چون بلافاصله، شروع کرد به لرزیدن.
- گند زدی، هرمیون! بدش به من!

و به محض اینکه گوشی را در دست گرفت...
- هری! کدوم گوری رفتی؟! جیمز زده چوبدستی آلبوس رو شکونده! اگه همین الان نیای اینجا، من میدونم و تو!

هری تصمیم گرفت حقیقت را بگوید. درهر صورت، او همسر مهربان و بخشنده و رازدارش بود...
- ام... اومدیم دنبال قدیمی ترین عضو محفل!
- قدیمی ترین؟

سکوتی پشت تلفن حاکم شد. و سکوت... و باز سکوت... هری با فاز دپ به جایی خیره شده بود. بالاخره پرسید:
- مگه میشناسیش؟!
- ناسلامتی من مورخم!
- مورخ؟! مگه روزنامه نگار پیام امروز نبودی؟!
- اون مال داستانای رولینگه! توی سایت مورخم!

هری، گوشی را نزد هرمیون به امانت گذاشت و تام و جری طور، در طول تاپیک حرکات آکروباتی رفت و جست و خیز کرد و فریاد مرگ بر آمریکا شادی و سرداد و دوباره سرجایش برگشت و گوشی را پس گرفت.
- خب... کجاست؟!
- کی؟
- قدیمی ترین عضو محفل دیگه!
- من از کجا بدونم؟!

هری نابود شد. هری تکه تکه شد. هری شکست.

- پـــــــاتــــــر!

و با شنیدن صدای لرد، دوباره سرپا شد! دوباره گوشی را بدست گرفت و گفت:
- پس چی رو گفتی میدونی؟!
- گفتم میشناسم چون مورخم، نگفتم که جغرافیدانم که!

هری، نگاهی پوکرفیس به هرمیون انداخت.

- انگار باید خودمون ادامه بدیم سوژه رو!

و باز به همراه هرماینی، روانه پست بعد شدند.



پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۲۳:۳۲ جمعه ۲۸ مهر ۱۳۹۶

آرنولد پفک پیگمیold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۴۲ شنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۵:۵۹:۴۹ جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲
از هررررررررررچی که منفوره، خوشم میاد!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 95
آفلاین
- هوی چه خبرته؟ یه‌کم یواش‌تر! دستمو کَندی!
- یواش‌تر از این نمیشه. باید هرچه زودتر خودمونو برسونیم.

هری می‌دونست که چرا هرمیون دستش رو محکم گرفته و بدو بدو دنبال خودش می‌کشید. امّا نمی‌دونست که مقصد کجا بود.
قیافه‌ی هرمیون خیلی مشکوک میزد. چند وقتی بود که رفتاراش هم مشکوک میزد‌ن.
چند روز پیش، لباس‌های دامبلدور رو پوشیده و با اخلاقیات دامبلدورانه، کلّ اعضای محفل رو سرِ کار گذاشته بود.
حتی چندین مرگخوارِ پلاستیکی رو توی اتاق خون سلاخی کرده و دامبلدور هم به عنوان پاداش، یه گالیونِ گوشه‌ندار بهش داده بود.
دیروز هم مدام درباره‌ی احداث شعبه‌ی دوم اتاق خون حرف میزد و می‌گفت که گسترده‌تر از شعبه‌ی اولشه و محدود به سلاخی مرگخوارا نمیشه.
هری به خودش لرزید!
نکنه همین شعبه‌ی دوم اتاق خون، مقصد فعلی‌شون بود؟
- امم... هرمیون... به نظرم بهتره از این آقاهه بپرسم که سارا اوانز کجاست.

با چنگ و دندون خودش رو آزاد کرد و بی‌توجه به نگاه متعجب هرمیون، رفت سمت آقایی که بی‌حرکت ایستاده و رنگ پوستش خیلی سفید بود.
- ببخشید آقا. می‌دونین سارا اوانز کجاست؟

آقای خیلی سفید پوست، همچنان بی‌حرکت ایستاده بود. هرمیون نگاهی به آقاهه انداخت و بعد، طوری که آقاهه نشنوه، دم گوش هری گفت:
- چت شده تو؟ کلّه‌ت جایی خورده؟ من بهتر می‌دونم سارا اوانز کجاست یا این یاروی بین راهی؟!

هری که سعی می‌کرد از هرمیون و حملات سلاخانه‌ی احتمالیش فاصله بگیره، ناگهان فریاد زد:
- ببین! ببین! می‌دونه سارا اوانز کجاست! دستشو ببین! اون داره راهنمایی‌مون می‌کنه!

انگشتِ اشاره‌ی آقای بی‌حرکتِ خیلی سفید پوست، به دَرِ کناری اشاره می‌کرد. هری، هرمیونِ مات و متحیر رو تنها گذاشت و رفت سمت در.
هرمیون متوجه تابلوی بالای در شد که روش نوشته شده بود: "آرایشگاه زنانه".
امّا دیر شده بود.
هری وارد شده بود...

- جیـــــــــــــــــــــــــــــــــــغ!

آرایشگاه منفجر شد و هری به بیرون پرتاب و پیکر غول‌آسای زن آرایشگر از بین دود و آتیشِ انفجار، ظاهر شد.
- این مانکنِ تسترال غلط کرده که بهت گفته پاتو بذاری اینجا! سارا اوانز هم توی جهنمه! برو همونجا!

و در رو محکم بست.


Rock 'n' Roll 'n' Rule 'n' Role!


پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۱۷:۳۹ سه شنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۶

هرمیون گرنجرold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۶:۱۴ سه شنبه ۸ آذر ۱۳۸۴
آخرین ورود:
۲:۱۱ جمعه ۲۸ مهر ۱۳۹۶
از اتاق خون محفل
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 239
آفلاین
فکر نمیکرد که خونه ویزلی ها اینقد ساکت باشه. کم کم و با احتیاط به خونه نزدیک شد و چوب دستیش رو بالا آورد که اگر نیاز بود سریع بتونه ازش استفاده کنه. آروم آروم قدم بر میداشت و منتظر شنیدن سر و صدا و حرفای توی خونه شد. معمولا خونه هرمیون و رون خیلی پر سر و صدا و شلوغ بود و این سکوت غیر منتظره خیلی عجیب به نظر میرسید. سعی کرد که مثبت فکر کنه؛ممکن بود که کسی خونه نباشه ولی مغزش اجازه نمیداد و فکر های مثبتش رو با تصورات حمله مرگخواران جایگزین میکرد. اگر هرمیون و رون رو گرفته باشن چی میشد ؟ چجوری نجاتشون میداد ؟ باید الف دال رو دوباره راه مینداخت ؟
تلاش کرد فکر بعدیش رو از مغزش دور نگه داره و مدام تکرار میکرد که رون و هرمیون زنده هستن و نیازی نیست به فکر آینده بچه هاشون باشه.
بالاخره به در خونه رسید. در بسته بود و این خودش یه نشونه خوبی به نظر میرسید. اگر اتفاقی افتاده بود که مرگخوارا مثلا در خونه رو نمیبیستن پست سرشون. شاید مرگخوارا رون و هرمیون رو به اسارت گرفتن و الان دارن بچه هاشون رو به راه مرگخواری هدایت میکنن.
به کمک چوب جادوش در رو باز کرد و یه دفعه پرید تو خونه.
-آهاا گرفتمتون ، سریع بگید رون و هرمیون کجان.

هرمیون که در حال مطالعه کتاباش بود یه دفعه از جاش پرید و نزدیک ترین چیزی که برای دفاع خودش میتونست استفاده کنه رو برداشت.
-کیه چی شده ؟ کی هستی ؟ زودتر اعلام نکنی کی هستی با این لیوان یه بار مصرف همتون رو خلع سلاح میکنم.

هری که خیالش راحت شده بود ، چوب دستیش رو تو جیبش گذاشت و به هرمیون نزدیک تر شد. هرمیون خیلی وقت بود هری رو ندیده بود با خوشحالی به سمتش رفت و به آغوشش کشید. همچنان که دست روی بازو هاش داشت عقب تر اومد و نگاه کلی بهش انداخت.
-نزدیک بود با لیوانه چوب دستیت رو بگیرما ، بعد من صاحبش میشدم لرد باید منو میکشت. مامان منم که ماگله نمیتونست با کمک عشقش ازم محافظت کنه و بعدشم جان پیچی تو بدن من نبود ولدمورت اون رو از بین ببره و من دامبلدور رو ببینم و باهاش حرف بزنم و دوباره برگردم.
-مرسی که واقعا جریان داستان نویسی رولینگ رو عوض نکردی. من واسه مساله مهمتری اومدم اینجا ، سارا اوانز گم شده و باید پیداش کنم. این طرفا نیومده ؟ ندیدیش ؟ طلسمی تو کتابای تاریخ هاگوارتز نخوندی که سارا اوانز پیدا کنه ؟
هرمیون سرش رو تکون داد و بعد از دیدن چهره نگران و ناامید هری ، دوباره بازوهاش رو گرفت و گفت:
-ولی فک میکنم که میدونم کی میتونه کمکمون کنه پیداش کنیم.




پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۱۶:۱۸ دوشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۶

آرنولد پفک پیگمیold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۴۲ شنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۵:۵۹:۴۹ جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲
از هررررررررررچی که منفوره، خوشم میاد!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 95
آفلاین
- سارا اوانز؟ کدوم گوری هستی سارا اوانز؟ اگه اینجایی، خودتو نشون بده!

یه هفته گذشته و هری همه‌جا رو دنبال سارا اوانز گشته، امّا به نتیجه‌ای نرسیده بود. خیلی خسته شده بود. دیگه نایی براش نمونده بود. به بیابون رسیده بود و زیر آفتاب سوزان، داشت تبدیل به هری سوخاری میشد.
قمقمه‌ش آب نداشت. غذایی هم توی بساط نداشت. در نتیجه، کفشش رو در آورد و عینهو ساندویچ، یه لقمه ازش گاز گرفت، جوید و بلعید. بعد، بند کفشش رو باز کرد و مثل ماکارونی، هورت کشید.
حوصله‌ی هیچی رو نداشت. حتی حوصله نداشت "اوانز" رو به زبون بیاره.
پس به اسم کوچیکش بسنده کرد.
- سارااااا؟ کدوم گوری هستی سارااااا؟ اگه اینجایی، خودتو نشون بده!

شاید این اطراف، سارا اوانزی وجود نداشت. ولی در مورد سارای خالی، قضیه کاملاً فرق می‌کرد.

- جون سارااااا؟

هری صدا رو شنید. امّا تصویری گیرش نیومد. ولی ناگهان دستی بد قواره، مچ پاش رو گرفت. هری جیغی کشید و به کناری شیرجه زد. دختری که نصفش انسانی و نصفش خرچنگی بود، از زیر شن و ماسه به بیرون خزید.

- تو... تو دیگه کی هستی؟
- من سارا خرچنگی‌ام.
- چی از جونم می‌خوای، دختره‌ی هیولا؟!
- من از جونت چی می‌خوام؟ خودت صدام کردیا. انکار نکن. تو منو می‌خوای.
- کی تو رو خواست باو! دارم دنبال یه سارای دیگه می‌گردم!

- منو میگی؟

لا‌به‌لای دریا، دختری که نصفش انسانی و نصفش ماهی بود، داشت موج‌سواری می‌کرد. هری از پشت صخره بیرون اومد و پرسید:
- تو... تو دیگه کی هستی؟
- من سارای پری دریایی‌ام.
- لابد تو هم فک کردی اینجا اومدم تا بهت پیشنهاد ازدواج بدم؟!
- چرا که نه؟ فکرشو بکن... پری و هری! می‌بینی چقد به همدیگه میایم؟
- کور خوندی! دارم دنبال یه سارای دیگه می‌گردم!

سارای پری دریایی که شکست خورده بود، کمی با سارا خرچنگی مشورت کرد و بعد، هردو برگشتن و یک‌صدا گفتن:
- ما تصمیم گرفتیم که در امر یافتن سارای موردنظرت بهت کمک کنیم...

هری خوشحال شد. ساراها هم صداشون رو صاف کردن و ادامه دادن:
- ولی به شرط اینکه با هردومون ازدواج کنی!
- من حاضرم توی این بیابون بپوسم ولی یه لحظه‌‌ی دیگه هم چِشَم به اون هیکل کریه‌تون نخوره! تا زخمم داغ نشده، از جلو چشام دور شین!

سارا خرچنگی و سارای پری دریایی از این جواب دندون‌شکن، تُرشیدن و توی اعماق بیابون گُم و گور شدن.
هری هم تصمیم گرفت جای دیگه‌ای رو دنبال سارا اوانز بگرده.


Rock 'n' Roll 'n' Rule 'n' Role!


پاسخ به: نوزده سال بعد
پیام زده شده در: ۱۱:۵۹ پنجشنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۶

جیسون ساموئلزold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۲:۰۶ چهارشنبه ۳ شهریور ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۱۰:۳۹ جمعه ۲۲ مرداد ۱۴۰۰
از سفر برگشتم!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 234
آفلاین
هری خسته و درمونده بود. بی هدف قدم میزد به این امید که شاید ایده ای به ذهنش برسه. در همین حال متوجه اتاقی شد که روی در اون عبارت "گینس جادوگری" نقش بسته بود. در اتاق رو باز کرد و رفت تو. توی اتاق پر بود از کاغذ هایی که چیز هایی روشون نوشته شده بود. یکی از اون ها رو برداشت و خوند:
نقل قول:
مکانی برای ثبت تمام رکوردهای ایفای نقش!

- ایفای نقش؟

هری کمی فکر کرد.
- آها همون ایفای نقش یه سایت که ما توش زندگی میکنیم!

هری که تازه یادش افتاده بود در یه سایت زندگی میکنه، افرادی به اسم "کاربر ها" کل زندگی اون رو شکل میدن و الان چون نویسنده میخواد داره همه این کار ها رو انجام میده، اون کاغذ رو ول کرد و دنبال یک چیز به درد بخور گشت.
- این دیگه چیه؟

این رو هری گفت که متوجه کاغذی شد که بالای اون نوشته شده بود اصیل ترین سفید. اون رو برداشت و شروع به خوندن کرد:
نقل قول:
سارا اوانز ، قدیمی ترین عضو محفل ققنوس ، قاتل شماره یک مرگخواران و تنها کسی که قدرت مبارزه با لردهای سیاه را داشته است. وفاداری همیشگی به ارتش سفید، فعالیت مداوم و حضور پیوسته در جنگ ها او را به یکی از ارکان اصلی محفل ققنوس تبدیل کرده است. ارتش سیاه همواره از حضور سارا در جنگ ها هراس داشته و به دنبال راهی برای مقابله با او بوده است.

هری فریاد زد:
- باید سارا اوانز رو پیدا کنم!

و به سرعت اتاق را ترک کرد.


ویرایش شده توسط جیسون ساموئلز در تاریخ ۱۳۹۶/۴/۲۹ ۱۲:۰۶:۰۵

تصویر کوچک شده

= = = = = = = =
- تو فيلما وقتي يکي از کما خارج ميشه، بازيگر زن مياد و بهش گل تقديم ميکنه. اما من...از يه خواب کوتاه بيدار شدم...ديدم دنيا به فنا رفته...و به جای گل يه دسته مرده ی مغز خوار بهم تقديم کردن.

Night Of The Living Deadpool
= = = = = = = =
من یعنی مسافرت...مسافرت یعنی من!

= = = = = = = =

تصویر کوچک شده







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.