هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   2 کاربر مهمان





پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۲۳:۳۷ دوشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۷

ریتا


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۳۸ جمعه ۴ تیر ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۸:۲۷ دوشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۹
از سوسک سیاه به عنکبوت!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 205
آفلاین
ارباب‌جان...
میشه پست این مرگخوار uncultured خودتون رو نقد کنین؟
باتشکرات فراوان. :)


تصویر کوچک شده

Only Raven


پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۲۲:۴۸ چهارشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۹۷

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
آماندا!


آماندا؟
سوالی نداشتی؟
واقعا؟
اشتباه نکن...هیچ شکایتی در این مورد نداریم! شما سوالی نداشته باش...


بررسی پست شماره 349 مرگخواران دریایی، آماندا:


نقل قول:
گفتگوی رز و تاتسویا با پریدن دختری به سمت رز و در آغوش گرفتن او قطع شد.
ورود یهویی، بامقدمه، بی مقدمه به سوژه اشکالی نداره...در صورتی که آسیبی به سوژه نزنه.
شما مدتی نبودی...الان اومدی...و تو سوژه هم همین اتفاق افتاده. این قشنگ و دوست داشتنی بود. ایراد کوچیک این قسمت می تونه این باشه که آماندا تو این مدت کمی فراموش شده. الان بدون معرفی تو قسمت مهمی از سوژه قرار گرفته و ممکنه این باعث بشه کسایی که آماندا رو نمی شناسن یا فراموشش کردن، ندونن دقیقا چی دربارش بنویسن. چطوری بنویسن.


نقل قول:
اون فرد، رز سر جاش گذاشت. رز با دیدن موها و ریش های ژولیده، سر و صورت کثیف و لباسای پاره به این فکر افتاد که اصلا دختر نمیشناسه پس گفت:
جمله بندیات ایراد داره. هم از نظر زیبا نویسی و هم از نظر درست نویسی:
فرد تازه وارد، رز رو سر جاش گذاشت. رز با دیدن موها و ریش ژولیده، سر و صورت کثیف و لباسای پاره تازه وارد، به این فکر افتاد که اصلا دختر رو نمیشناسه. پس گفت:

"فرد" انتخاب قشنگی برای معرفی شخص ناشناس نیست. همین کلمه ناشناس یا تازه وارد یا غریبه یا دختر یا ساحره بهتر هستن.


نقل قول:
فرد با دیدن چهره متعجب رز، دستش به سمت ریشش برد و اون هارو مثل ریش مصنوعی کند ولی بازم رز چیزی یادش نیومد. تاتسویا گفت:
چه بلایی سر "را" های شما اومده؟ یا باید بنویسی دستش رو...یا دستشو...اینو به شکل دستش نمی شه نوشت.
توصیفش هم درست نیست. گفتی مثل ریش مصنوعی کند...این یعنی ریشش مصنوعی نبوده؛ در حالی که بود.
ریش یک عضوه. برای همین هیچوقت نمی گیم "ریش ها" و برای اشاره بهش هم نمی گیم "اون ها" رو کند. می تونیم بگیم موهای ریشش رو کند، یا کل ریش رو یک جا کند.


نقل قول:
آماندا ذوق کرد و گفت:
- شناختی؟
- چطوری سر از اینجا در آوردی؟
- داستانش طولانیه، حالا شندیم که تاتسو_چان...
به نظر من برای شناختنش بهتر بود دلیل میاوردی. مثلا یه سوال مسخره می کرد و رز اینجوری می شناختش. یا یه چیزی می گفت که باعث می شد هم رز و هم تعدادی از خواننده ها آماندا رو بشناسن.


نقل قول:
حرف آماندا با صدای بلند و وحشتناکِ رعد و برق قطع شد. آماندا، رز و تاتسویا به آسمون نگاه کردن و دیدن کشتی کاپیتاک هوک داره به سمت طوفان میره. همه ی خدمه کشتی داشتن سعی میکردن کشتی نجات بدن برای همین مدام به اینور و اونور میدویدن.
تاتسویا با دیدن اوضاع خراب کشتی گفت:
- نظرم عوض شد، باید همین الان بریم!

سپس رز برداشت و به سمت یکی از قایق های نجات دوید.
این داستان دو تکه اس. یه قسمتش مربوط به لینیه که داره دنبال رز می گرده و یه قسمتش اینجاست. قسمت رز به جای مشخصی رسیده بود. به نظر می تونست همون جا رها بشه و قسمت لینی ادامه داده بشه. بهتره هر دو قسمت شلوغ و با هیجان پیش نرن. وقتی یه قسمت آروم شد، بریم سراغ بعدی تا به یه جای امنی برسه.
مثلا الان به نظر من نفر بعدی نباید برگرده سراغ لینی. چون این قسمتش الان آروم نیست...نمی شه ولش کرد.


ورود آماندا مفید بود؟...به نظر من نبود. ولی مضر هم نبود. در ادامه می تونه مفید باشه. به این شرط که شخصیت خودش رو پیدا کنه. نقشش رو تو داستان به عهده بگیره. حالا که واردش کردی به نظر من نباید ولش کنی. این که یه شخصیت تقریبا ناآشنا رو وارد داستان کنیم و ادامه رو کلا بسپریم به بقیه، زیاد به نفع سوژه نیست، چون همین شخصیت ها می تونن باعث بشن سوژه ادامه پیدا نکنه. دلیلش هم اینه که دیگران بطور دقیق نمی دونن چی درباره اینا بنویسن. شخصیتشون چطوریه.


نقل قول:
تاتسویا با دیدن اوضاع خراب کشتی گفت:
- نظرم عوض شد، باید همین الان بریم!

سپس رز برداشت و به سمت یکی از قایق های نجات دوید.
به نظر من پست شما جای معرفی آماندا بود، نه افتادن اتفاق های هیجان انگیز و تند کردن ریتم سوژه. بهتر بود کشتی و کاپیتان رو به حال خودش می ذاشتی و بیشتر به آماندا می پرداختی که کار ادامه دهنده ها هم آسون تر بشه.


طنزت قبلا بهتر بود. اینجا طنز خاصی نداشت...ولی اگه بیشتر بنویسی، حس طنزنویسیت هم بر می گرده.

سوژه درست پیش رفته...ولی به بهترین حالتش پیش نرفته. به نظر من دو حالت بهتر از این وجود داشت. 1-درباره قسمت مربوط به لینی نوشته بشه. 2- بدون پیش بردن سوژه فقط آماندا رو وارد، و بیشتر معرفی می کردی.

جمله بندیات کمی ایراد پیدا کرده قبلا اینجوری نبود. در نتیجه اینم درست می شه. نگران نباش.


تازه برگشتی...بازم بنویس. رفته رفته بهتر می شی.


بغض هم نکن...شاد باش. همیشه از دیدنت خوشحال می شیم.




پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۶:۳۲ چهارشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۹۷

آماندا


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۰۰ یکشنبه ۵ دی ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۵:۵۵ چهارشنبه ۱۵ دی ۱۴۰۰
از همه جا
گروه:
کاربران عضو
پیام: 225
آفلاین
سلام ارباب جون
حتی اگه دیگه ارباب جونم نباشید بازم ارباب جونم هستید
به یاد نقد های گذشتتون، اینو نقد میکنید لطفا؟



پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۶:۵۲ سه شنبه ۲۱ فروردین ۱۳۹۷

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
طلبکارا اومدن در خانه ریدل رو به صدا در آوردن!
ما اصلا شما رو نمی شناسیم. تام هم نیستیم. هیچوقت نبودیم. اربابیم و بسی بزرگ!
هر حسابی دارین با حسابدار ما نجینی تسویه بفرمایین!


بررسی پست شماره 496 کافه تفریحات سیاه، کاکتوس بورک:


نقل قول:
با بیرون رفتن لینی از اتاق لرد، در کمال تعجب فرد دیگری داخل اتاق نشد.
این ایده خوبی برای این قسمت از داستانه. داستان ایجاب می کنه که خواننده هم مثل لرد، انتظار داشته باشه مرگخوارا برن و بیان و وقتی نویسنده خلاف این اصل رفتار می کنه یه غافلگیری جذب کننده ای ایجاد می شه.


نقل قول:
با بیرون رفتن لینی از اتاق لرد، در کمال تعجب فرد دیگری داخل اتاق نشد. حتی از شیشه روی در هم که بیرون پیدا بود، نمی توانست حرکت هیچ کسی را ببیند. از اینکه دیگر هیچ کدام از مرگخوارانش نمی خواستند وارد اتاقش شوند و به او چیز پیشنهاد دهند، عصبانی شد.
همونطور که گفتم این ایده خیلی خوب بود. ولی روی قسمت لردش می شد تاکید بیشتری کرد. طوری که انگار لرد می خواد وانمود کنه براش مهم نیست...ولی کم کم وقتی می بینه واقعا کسی قرار نیست وارد بشه، بهش بر می خوره.


نقل قول:
البته وضعیت روحی او نیز در این قضیه بی تقصیر نبود.
فکر می کنم "بی تاثیر" کلمه مناسب تری برای این جمله باشه.


نقل قول:
- اَی بابا... ینی بین این همه مرگخوار، یکیشون نیست که بیاد و احتیاجات ما رو رفع کنه؟
این حالت عادی حرف زدن لرد نیست...ولی حالت معتادش چرا...می تونه باشه.


نقل قول:
لرد ولدمورت بعد از گفتن این حرف، سعی کرد بچرخد و به سمت زنگ مخصوص احضار شفابخش برود تا شاید مقداری توجه و شاید حتی چیز بدست بیاورد. ولی هر قدر تلاش کرد، نتوانست دست هایش را تکان دهد. گویی خماری ناشی از نبودن چیز به آرامی بر او مستولی شده بود.
اینم سوژه خیلی خوبیه. حتی سوژه یکی از ماموریت های آخر مرگخوارا بود. چون جای کار داره. شخصیتی مثل لرد، کمی محدوده. حتی برای دیگران هم محدودیت ایجاد می کنه چون نمی تونن هر جوری دوست دارن حرف بزنن و رفتار کنن. یکی از راه های آزاد کردن بقیه همینه که گاهی کمی از توانایی های این شخصیت گرفته بشه.
تکراری بودن سوژه ها، اگه جای کار داشته باشن، خیلی مهم نیست. چون هر دفعه می تونن مسیر جدیدی رو طی کنن.


نقل قول:
رئیس مرگخواران بعد از اینکه سعی کرد تا خود را کمی حرکت بدهد و رو در رو با اعضای بدنش قرار بگیرد، خطاب به آنها گفت:
- برای بار آخر بهتون دستور میدیم که حرکت بکنین! شما اینجا هستید تا نیاز های ما، لرد ولدمورت بزرگ رو برآورده بکنید وگرنه استفاده دیگه ای ندارین! کاری نکنین که بلایی که سر موها و دماغمون آوردیم رو سر بقیه اعضای بدنمون هم بیاریم.
خیلی خوب بود. حرکت لرد حرکت ساده ای بود، ولی تو این موقعیت بی منطقی جالبی داشت. دیالوگش هم خیلی خوب بود.


نقل قول:
- برای ارباب چیکار بکنیم؟ کسی چیز دیگه ای نداره که ببریم براشون؟
- من معجون چیز دارم، بیارم؟
این کار یه مدت زیاد انجام می شد؛ که تا یه چیزی می گفتن، شخصیت هکتورو میاوردن وسط که دقیقا جمله "معجون همون چیز رو بیارم؟" رو تکرار می کرد. این خیلی تکرار شد...تا این که مزه شو از دست داد. الان بیشتر تو موقعیت های خاص از این جمله استفاده می شه. موقعیت ها یا کلمات متفاوت. "معجون چیز" کمی عادیه. ساده اس. ولی دو تا حرکت خوب انجام دادین. یکی اینه که از شکلک ویبره تو دیالوگ اول استفاده نکردین. این کار اون "ساده و معمولی" بودنش رو بیشتر می کرد. دومین حرکت خوب اینه که دیالوگ بعدی به اون سادگی نیست:
نقل قول:
- تو کلا معجوناتو بیخیال نمیشی، نه؟
- مگه جای تو رو تنگ کردم؟ عههه! معجون جا گشاد کن بدم؟
و به دلیل ساده نبودن دیالوگ، شکلک ویبره تاثیر بدی رو این قسمت نذاشته. اینطور به نظر رسیده که هکتور تا اون لحظه داشته خودشو کنترل می کرده که ویبره نزنه و یهو از کنترل خارج شده...که خیلی هم خوبه.


سوژه رو خوب پیش بردین.
شخصیت هاتون خوب و قوی هستن.

طنزتون خوبه. ولی کمی محتاطانه نوشته شده. احتیاج به مقداری جسارت بیشتر داره. مواظب شخصیت ها باشین...ولی این مانع شجاعانه نوشتنتون نشه.

شکلک ها خوبن.
جمله ها به اندازه کافی واضح و روشن و درست هستن.


ولی هیچکدوم از اینا این حقیقت رو عوض نمی کنه که شما بسیار زشت هستین و اسمتون کاکتوسه و از عالم و آدم طلبکارین.


موفق هم نباشید! همه اقداماتتون به شکست بیانجامه!




پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۶:۲۸ دوشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۷

کاراکتاکوس بورک


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۳۰ چهارشنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۳:۱۳ یکشنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷
از هر طرف که فکرشو بکنی!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 10
آفلاین
سلام تام؛ چطوری؟ خیلی وقته ازت خبری نیست، رفتی که دیگه برنگردی؟
راستی... سهم ما چی شد از اون چیزایی که پیدا کردی؟ قرارمون که یادت نرفته؟
اشکال نداره، خودم بلدم چطور طلب هام رو صاف کنم، فعلا اگه دستت خالیه، یه نگاهی به این بنداز لطفا تا ببینیم بعدا چی پیش میاد و بقیه طلبتو می خوای چطوری صاف کنی!

دستت طلا!



پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۴:۱۸ شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۷

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
تاتسویا


اوس به خودتون!
شکلک اوس هم پیدا کرده!


بررسی پست شماره 348 مرگخواران دریایی، تاتسویا موتویاما:


نقل قول:
نزدیک به یکسال می شد که رز ویزلی، درد غربت و دوری از خانه را می چشید؛ با وجود این در تمامِ این مدت، در هیچ جا به اندازه ی کشتی دزدانِ دریایی به او خوش نگذشته بود.
تا جایی که ممکنه باید سعی کنیم یکپارچگی سوژه رو حفظ کنیم. ولی این سوژه خودش دو تیکه اس.
تو سوژه های دو تیکه، اگه کمی از این جا بنویسیم و کمی از اونجا، بعد از مدتی قضیه پیچیده می شه. بهتره یکی رو بنویسیم و چندین پست ادامه بدیم تا این که سوژه هاش خرج بشن یا به نقطه امنی برسه. بعد ولش کنیم و بریم سراغ تکه دوم.
الان این جا به نظر من با توجه به پایان پست قبلی، بهتر بود قسمت مربوط به لینی ادامه داده می شد.


نقل قول:
عرشه ی کشتی کاپیتان هوک
کاپیتان هوک معروفه...ولی بازم ممکنه کسی نشناسدش. کلا بهتره شخصیت های خارج از داستان رو وارد رول ها نکنیم، مگه این که واقعا لازم یا مفید باشه که بتونیم به خاطرش این اصل رو فدا کنیم.
این جا کاپیتان، نقش خاصی توی داستان نداره. خواننده اینو حس می کنه. برای همین حتی اگه هوک رو نشناسه هم احساس نمی کنه که چیزی رو از دست داده یا نفهمیده. برای همین در این داستان خاص استفاده از اسم هوک بهتر از یه عبارت کلی مثل "کاپیتان" بود. ولی اگه نقش کاپیتان کمی بیشتر از چیزی می شد که اینجا هست، بهتر بود از همون کاپیتان خالی استفاده کنیم.


نقل قول:
در آن آب و هوای دلپذیر و معتدل، رنگ و رویش باز شده و حسابی دلبر شده بود. البته درست نیست که بگوییم دلش برای خانه ی ریدل تنگ نشده بود اما ماهی گیر خیلی بهتر از مشنگ های دیگر با او رفتار کرده بود. رز بیشتر از هر چیزی دلش می خواست دوباره در کنار لرد ولدمورت، لینی، هکتور و دیگران زندگی کند ولی در حال حاضر تصمیم داشت از هوای مناسب بهره مند شود و حمام آفتاب بگیرد.
توضیحات شما ساده و کافی هستن. حتی وسطا نویسنده هم نظر خودشو می گه، ولی این کار رو به شکلی انجام می ده که خواننده خیلی راحت قبولش می کنه. وقتی پست طنزه، به نظر من بهتره این توضیحات رو کمی از سادگی در بیاریم. همینجوری هم مشکلی نداره. ولی اگه کمی از اون طرف و این طرف بکشیمش(!) می تونه بهتر بشه. یه کمی اغراق. یا در باره وضعیت فعلی رز و یا یاد آوری خاطرات گذشتش. مثلا اول بگه دلش برای خانه ریدل ها تنگ شده. بعد یاد بلاهایی که لینی و هکتور و بقیه سرش میاوردن بیفته و به این نتیجه برسه که فعلا حمام آفتاب بهتر از هر کار دیگه ایه.


نقل قول:
- داشتم می گفتم، مرجانای دریایی تو مانیکور کردن نظیر ندارن! ستاره‌شونم کارش درسته، می تونه ساقه هاتو تتو کنه و...
- نه!

مرغِ دریایی که بر روی عرشه نشسته بود و با رز گپ می زد، با شنیدن جیغِ از ته دلِ رز و غنچه هایش، بال هایش را باز کرد و رفت.
این سوژه خوبی بود. این جور سوژه ها به نظر من قابلیت پر کردن کل پست رو دارن. البته در صورتی که هدف دیگه ای از نوشتن نداشته باشیم(که شما داشتین). تو کل پست رز و مرغ دریایی می تونستن با هم بگو مگو کنن.


نقل قول:
از گوشه ی چشم، دختری با موهای مشکی بلند دید که با کنجکاوی اورا برانداز می کرد. دختر گامی به سمتِ او‌ برداشت و رز تمامِ تلاشش را به کار بست تا یک گلِ غیر جادویی به نظر برسد.
اینجاش خیلی خوب بود. ساده، ولی هوشمندانه و جالب. ولی چیزی که عالی بود، دیالوگی بود که در ادامه نوشتین:
نقل قول:
- آامم... شما...
-
- شما همون رزِ گمشده نیستین؟
-
مدتها بود استفاده به این خوبی از شکلک ندیده بودم. دیدن این موقعیت و استفاده ازش، احتیاج به مهارت داره. که شما داشتین.


نقل قول:
- هوی، موتویاما! الکی الافی نکن! برگرد سرِ کارت!
تاتسویا خیلی آروم و با احتیاط و به جا وارد داستان شده.


نقل قول:
چشمان غنچه ها را با برگ ‌هایش می پوشاند تا چنین صحنه هایی را نبینند.
خیلی قشنگ و دوست داشتنی بود.


نقل قول:
دخترک خندید و جواب داد:
- لازم نیست به من اعتماد کنی. من اینجا کار می کنم که خرجِ زندگیم رو دربیارم. ولی با جایزه ای که از بردنِ تو به خونه ی ریدل ها گیرم می آد، دیگه نیازی به این کار ندارم.
ایده خیلی خوبی بود. شما یهو پریدی به قسمت رز...همونطور که گفتم به نظر من قسمت لینی باید ادامه پیدا می کرد. ولی یه حرکت مفید تر انجام دادی. تکلیف این قسمت رو روشن کردی. الان این قسمت به همون نقطه امن رسیده که هم می شه ولش کرد و برگشت سراغ لینی، و هم می شه ادامه داد. الان رز یه همراه داره که از دو نظر می تونه مفید باشه، اولا سوژه های بیشتری برای رز ایجاد می شه، دوما تاتسویا فرصت نشون دادن خودشو پیدا می کنه.
ایرادی که شاید بشه گرفت اینه که تاتسویا رو هنوز کسی خیلی نمی شناسه. شاید ندونن دقیقا چطوری دربارش بنویسن. ولی تا حدودی معرفی شده. لزومی هم نداره از همین اول یه شخصیت محکم و خیلی واضح داشته باشه. همینقدر که دربارش می دونیم برای نوشتن کافیه.


پست شما طولانی بود. ولی هیچ معیار مشخصی بجز محتوای پست برای سنجش طولانی یا کوتاه بودن پست وجود نداره. پست شما با توجه به محتواش طولانی نبود. چون لازم بود همینقدر نوشته بشه که داستان جا بیفته. توضیح یا قسمت اضافی نداشت.

طنز دوست داشتنی و دلنشینی داشت.

شخصیت ها خوب بودن. رز خیلی خوب بود. تاتسویا با این که فرصت زیادی برای معرفی خودش نداشت، خوب معرفی شده. این که خیلی هم سعی نکردین روش تمرکز کنین، انتخاب درستی بود.


سوژه خیلی خوب پیش رفته و این قسمت داستان، با ورود شخصیت جدید جون تازه ای گرفته.
از شکلک ها خیلی خوب و به جا استفاده کردین.


مجددا اوس!




پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۲۰:۴۶ پنجشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۷

تاتسویا موتویاما


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۵۶ دوشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۹:۲۷ سه شنبه ۸ آذر ۱۴۰۱
گروه:
کاربران عضو
پیام: 137
آفلاین
اوس
اگه ممکنه، درخواست نقد مرگخواران دریایی رو داشتم.

خیلی ممنونم.


The true meaning of the
'samurai'
is one who serves and adheres to the power of love.

"Morihei ueshiba"


پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۱:۵۹ چهارشنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۷

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
آملیا


این دفعه برای قافیه اش نوشتی احتمالا...ولی جایگزینای بهتری برای جمله "لرد اینو نقد کن" می شه پیدا کرد. این همچین... زیاد قشنگ نیست.



نقل قول:
- چی؟ ارباب تو دفترت دوئل با رودولف زده؟ مگه جای ارباب تو دفتره؟ مگه خودت رودولف نیستی؟
ایده خیلی خوب بود. ولی جمله ها نه زیاد. جمله ها باید شبیه، ولی عجیب و غریب می شدن. این قسمت ارزششو داشت که حتی چند ساعت دربارش فکر کنی. مثلا این یه کمی بهتره:
- چی؟ ارباب دم در دفتر دوئل، رودولف رو زده؟ اربابتون لاته؟ الان حالش چطوره؟ مگه خودت رودولف نیستی؟


نقل قول:
رودولف دید که فایده نداره با بابابزرگ درد و دل کنه؛ بلند شد بره سرشو بذاره رو شونه بلاتریکس زار زار گریه کنه. هرچند بلاتریکس جاخالی میداد و رودولف محکم زمین میخورد ولی به هرحال میشنید حرفاشو.
این جا با دو تا نکته بهتر می شد. اولا یه کلمه "احتمالا" قبل از بلاتریکس لازم بود. دوما کمی اغراق لازم داشت. مثلا:
رودولف دید که فایده نداره با بابابزرگ درد و دل کنه؛ بلند شد بره سرشو بذاره رو شونه بلاتریکس زار زار گریه کنه. هرچند احتمالا بلاتریکس جاخالی میداد و رودولف محکم زمین میخورد و بعدم بلاتریکس با کفش پاشنه بلند می کوبید رو مغزش و جمجمه شو خرد می کرد... ولی به هرحال میشنید حرفاشو!


نقل قول:
تلسکوپشو برداشت رفت که یه کم از ستاره ها راهنمایی بگیره؛ احتمال می داد اونا بدونن با کی میتونه دوئل کنه.
اینجاش خیلی قشنگ بود. ساده دوست داشتنی. از اون جور ساده هایی که به دل می شینه.


نقل قول:
آملیا به بالاترین نقطه قلعه رسید و دهانه باریک تلسکوپش رو جلوی دهنش گرفت و گفت:
- ستاره ها! کسی نیست با من دوئل کنه! کسی رو میشناسین بتونه کمکم بکنه؟

بعد فوری دهانه بزرگ رو گذاشت روی گوشش. اولاش چیزی جز یه مقدار کمی پچ پچ نشنید؛ ولی بعدش جواب شنید:
این صحنه خیلی خوب بود.


نقل قول:
- با کی قهری؟ ما بهت نگفته بودیم حق نداری با ما قهر کنی؟
اینم خیلی خوب بود. سوژه سایت رو به موقع و خوب وارد پست کردی. ورود لیسا هم بامزه بود:
نقل قول:
قبل از اینکه کراب خودشو جمع و جور کنه، لیسا، درحالی که دست به سینه و با چشمای بسته، کلمه "قهرم" رو مدام تکرار میکرد، وارد شد.



نقل قول:
- همیشه هم آخرین لحظه دوئلاشو ارسال میکرد! همیشه دقیقه نودی بود! هنوز یاد نگرفته ذهنشو چفت کنه؛ یه ذهن خون دارن توی تالارشون ناسلامتی! اونجوری هم نگاهمون نکن، فایده نداره!
معمولا می گم سعی کنین لینک ندین. مگه این که واقعا لازم یا مفید باشه.
تو پست دوئل، مخاطب اصلی شما داورا هستن. داورا هم مجبورن لینکا رو باز کنن. برای همین کمی آزاد تر هستین. گذشته از این، به نظر من گذاشتن عکس خیلی بهتر از نوشتن "به صورت گربه شرک بهش زل زد" بود. برای همین، به موقع و به جا لینک دادی.


نقل قول:
- مهلت رو میذاریم تا سیزده بدر، ولی شما باید تا دوازدهم ارسال کنی!
خیلی خوب بود.


نقل قول:
- دور شو دیگه!
"دور شو" جمله ایه که لرد سایت خیلی استفاده می کنه. توجهت به شخصیت ها خیلی خوبه. اینم همین حالت رو داشت:
نقل قول:
- ارباب، میخواین اگه تا دوازدهم ارسال نکرد، تلسکوپش رو فرو کنم تو حلقش؟
اینو تو ذهنت ذخیره کرده بودی که به وقتش انتقامتو بگیری؟ کار خوبی کرده بودی!


نقل قول:
هکتور خیلی ناراحت شد؛ نه به خاطر فکر بهتر ارباب، بلکه توهین به معجون هاش. هکتور، توهین به معجوناش رو خوب میشناخت. با ناراحتی، پاتیلش رو برداشت و رفت.
این جا یه نکته خوب هست و یه نکته کمی بد و یه نکته مبهم.
خوبش جمله "هکتور ناراحت شد، نه به خاطر فکر بهتر ارباب" بود.
کمی بدش کلمه "ارباب" بود...تو قسمت های غیر دیالوگ از لقب ها استفاده نمی کنیم. مگه این که قصد داشته باشیم اشاره ای بکنیم! مثلا تیکه بندازیم یا به جبهه اشاره کنیم. اینجا یا باید می نوشتی "لرد" و یا "اربابش"...که کلمه ارباب بر می گشت به هکتور.
مبهمش "توهین به معجون هاش رو خوب می شناخت" بود. یه کمی توضیح بیشتر می تونست این جمله رو خیلی بهتر کنه. مثلا:
لرد حرف خاصی نزده بود...ولی هکتور توهین به معجون هاش رو خوب می شناخت! این توهین رو از لابلای حرفای لرد و نگاهش احساس کرده بود و برای همین به خودش حق داد که ناراحت بشه!


نقل قول:
از اونجایی که خیلیا برای تعطیلات بر میگردن خونه شون تا بعد از مدتها به اینترنتشون برسن و نوتیفیکشن ها و مسیجای اینستاگرامشون و صفحه فیسبوکشون رو چک بکنن، آملیا هم برگشت. امیدوار بود بسته ای که سفارش داده بود، تا الان رسیده باشه؛ یه راست به سمت اداره پست رفت و بسته ش رو با خوشحالی تحویل گرفت و لِی لِی کنان، به سمت خونه حرکت کرد.
یه کم هول هولکی می نویسی!
توضیحش کافی نیست. مردم بر می گردن نوتیفیکیشناشونو چک کنن...آملیا چی رو چک کرد الان؟ اداره پست رو؟ به عشق چک کردن اینا رفت کامپیوترشو تحویل گرفت؟ بیشتر توضیح بده! نصف ماجرا رو به قدرت تخیل خواننده نسپار!


نقل قول:
- یکی بلندشه بره درو باز کنه، بسته این آملیا رو تحویل بگیره، تا کچلمون نکرده! فایده که نداره، هیچ... ضرر هم داره! سالی اندازه خرج آب و برق و گاز، خرج تلسکوپ میکنه!

اصلا عشق مادری توی رفتار مادرای امروزی موج میزنه!

- کسی نبود؟ میبینی؟ موقع بازکردن در که میشه، باید برای پیدا کردنشون آگهی زد!

و به محض اینکه در رو باز کرد و دخترش رو پشت در دید، محکم در آغوش گرفتش.
- وای، دختر گلم! چقد دلم واست تنگ شده بود! اصلا بدون تو، خیلی خونه سوت و کور بود! دخترم!
اینجاش خوب بود. می دونی چطوری بهتر می شد؟
در صورتی که جمله ها رو تکراری می نوشتی.
مامان آملیا اولش یه جمله هایی رو به شکل غر می گفت...و وقتی در رو باز می کرد دقیقا همونا رو بر عکس می کرد.


نقل قول:
پنج ثانیه ای به مغزش فشار آورد، اما فایده نداشت.
- خب... حتما یه کم بازی کنم، ایده گیرم میاد!

دوباره کامپیوتری که هنوز کاملا خاموش نشده بود رو روشن کرد و...
چندین روز به همین منوال گذشت...

- بیا بزن رول پناهگاه رو پشت سر من!
- حله!

- هدفونمو پس بده! :shuot:
- اول بگو چیکارم داشتی!
- خب... یه رول توی کوچه دیاگون میزنم، ادامه شو بزن!
- حله!

- گورکن طلایی تا ساعت 8 تمدید میشه، حتما شرکت کن.
- حله!
خیلی خوب بود. دیالوگ های کوتاه و "حله" های تکراری آملیا.


می رسیم به ابهام های کل پست!
بسته آملیا چی بود؟ بازی؟ کامپیوتر؟ اونقدر که لازمه مشخص نبود... اون قسمتش اونقدر سطحی و سریع نوشته شده که تا آخر پست منتظریم ماهیت بسته افشا بشه.


آخرش چی شد؟ لرد تلسکوپ آملیا رو از کجا آورد؟! مثلا می شد نوشت که سر آملیا گرم بازی و اینترنت شد...و هی چشمش به دوست قدیمیش تلسکوپ میفتاد و حواسش پرت می شد. برای همین تلسکوپشو برد گذاشت دم در که نبینه!
خیلی یهویی اتفاق افتاد آخرش. نکته مهم همینجاس...که اتفاقای غافلگیر کننده رو طوری به هم ربط بدیم که خواننده تعجب کنه. برای این باید فکر کرد. وقت کافی هم برای فکر کردن داشتین. یه حلقه ارتباطی خوب می تونست همه چی رو عوض کنه.


پستت قسمت های خیلی خوبی داشت...قسمت های مبهم هم داشت. به نظرم اگه مدت بیشتری براش وقت گذاشته می شد و کمی با صبرو حوصله نوشته می شد خیلی بهتر از آب در میومد...ولی به هر حال خوب بود.


دور شو!




پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۲۳:۵۱ دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۷

آملیا فیتلوورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۴۵ چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۹:۲۱ شنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۱
از پشت بوم محفل!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 503
آفلاین
دیر شد لرد ولی خیلی خوب از آب در اومد به نظرم لرد! اینو نقد کن لرد!



پاسخ به: بررسی پست های خانه ی ریدل ها
پیام زده شده در: ۳:۳۲ دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۷

ویزنگاموت، مرگخواران

بلاتریکس لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۰۵ سه شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱:۴۴:۵۴ یکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲
از زير سايه لرد سياه
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
کاربران عضو
پیام: 828
آفلاین
بررسى پست شماره ٣٤٧ مرگخواران دريايى، آستريكس:

نقل قول:
خودم یدونه موضوع اضافه کردمو تمومش کردم فقط خواستم درجا بزنم و یه راه به سوژه نشون بدم.

در مورد اين سوژه، به نظر من بهترين كار همين كاري بود كه انجام دادين. همين كه يه سوژه رو بنويسيم و رد شيم.
البته ميتونيم سوژه هارو سوخت نديم. بخشيش رو بذاريم براى نفر بعد. اين كار رو معمولا وقتي سوژه هامون محدودن انجام ميديم. ولي اينجا يك دنيا سوژه وجود داره و قطعا بهتره يكي رو بنويسيم و تموم كنيم.

نقل قول:
کوتاه نوشتم چون فک کردم زیاد کشش ندم بهتره. کمی جاهم برا بقیه مرگخوارا بزاریم.

بذاريم.

عموما جايى كه نميخوايم سوژه رو اصلاح كنيم و يا سوژه جديد بديم، بهتره طولانى ننويسيم.
طول پستتون كاملا مناسب بود. نه كوتاه بود و نه طولانى.

نقل قول:
گیاه گوشت خوار درحال ور رفتن با ملاقه بود و پیکسی هم درحال دور شدن ازش.

اينجا شما يه برگشت به عقب داشتين.
اصولا خوبه كه پست رو از ادامه ى آخرين جمله پست قبل شروع كنيم. كه خواننده اى كه داره ميخونه، پيوستگيشون رو حس كنه.
اينجا يه جور دوباره تكرار شدنه. بهتر بود از پاراگراف بعد شروع كنين. از جايى كه لينى داره ميره سمت در.

نقل قول:
لینی راهشو به طرف در مغازه کج کرد و از مغازه بیرون رفت. کمی به اون ور این ور نگاه کرد ولی نظری نداشت که کجا بره.

صدای شاهین از بالای سر لینی به گوشش رسید , لینی سعی کرد به شاهین نگاه کنه ولی به خاظر خورشید که پشتش بود کاملا واضه نمی تونست ببینه. فقط نزدیک شدنشو می تونست ببینه.

با خودش فکر کرد که میتونه از این شاهین کمک بگیره. شاهین داشت نزدیکتر میشد. لینی برای اینکه هم بهتر ببینتش و هم افتاب پس گردنشو نسوزونه کمی خودشو کشید به سمت سایه. ناگهان چشاش گرد شد!. شاهین پنجه هاشو تیز کرده بود و برای صرف ناهار درحال نزدیک شدن به لینی بود.

"واضح" درسته.
جايى كه معلومه شخصيتمون كيه، لزومه به تكرار اسمش و يا استفاده از ضمير نيست.

لینی راهشو به طرف در مغازه کج کرد و از مغازه بیرون رفت. کمی به اون ور این ور نگاه کرد ولی نظری نداشت که کجا بره.
صدای شاهین از بالای سرش به گوشش رسید , سعی کرد به شاهین نگاه کنه ولی به خاطر خورشید که پشتش بود کاملا واضح نمی تونست ببینه. فقط نزدیک شدنشو می تونست ببینه.
با خودش فکر کرد که میتونه از این شاهین کمک بگیره. شاهین داشت نزدیکتر میشد.
لينى برای اینکه هم بهتر ببینتش و هم افتاب پس گردنشو نسوزونه کمی خودشو کشید به سمت سایه. ناگهان چشاش گرد شد!. شاهین پنجه هاشو تیز کرده بود و برای صرف ناهار درحال نزدیک شدن بهش بود.


اين چند پاراگراف تكه تكه شده بودن. نظم پست رو بهم ريخته بودن و پيوستگيشون از بين رفته بود.

نقل قول:
صدای شاهین از بالای سر لینی به گوشش رسید , لینی سعی کرد به شاهین نگاه کنه ولی به خاظر خورشید که پشتش بود کاملا واضه نمی تونست ببینه. فقط نزدیک شدنشو می تونست ببینه.

بهتر بود كه دوبار از "ببينه" استفاده نكنين. با توجه به اينكه نميتونست واضح ببينه، بهتر بود تو جمله دوم، اينجوري بنويسين:

صدای شاهین از بالای سرش به گوشش رسید , لینی سعی کرد به شاهین نگاه کنه ولی به خاطر خورشید که پشتش بود کاملا واضح نمی تونست ببینه. فقط نزدیک شدنشو حس مى كرد.

اون ميد اين چاينا باعث توقف خواننده ميشه. تو حالتى كه داره سريع ميخونه، يه كلمه غريبه به چشمش ميخوره و تمركزش به هم ميريزه.

نقل قول:
لینی نفس راحتی کشید و بعد به اطرافش نگاه کرد.
گل گوشت خوار که از ور رفتن با ملاقش خسته شده بود و از نامیدی داشت سیگار می کشید.
صاحاب مغازه که داشت فوتبال میدید و شاگردش با زیر پیرهنی خرو پف می کرد.
ولی چند تا زنبور اونور تر درحال ور رفتن با یه گل بودن که نظر لینی رو بخودشون جلب کردن.


لینی نفس راحتی کشید و بعد به اطرافش نگاه کرد.
گل گوشت خوار از ور رفتن با ملاقش خسته شده بود و از نامیدی داشت سیگار می کشید.
صاحاب مغازه داشت فوتبال میدید و شاگردش با زیر پیرهنی خرو پف می کرد.
ولی چند تا زنبور اونور تر درحال ور رفتن با یه گل بودن که نظر لینی رو بخودشون جلب کردن.


نا اميدى درسته.
وجود "كه" باعث ميشه انتظار يه توضيح داشته باشيم. مثلا:

گل گوشت خوار كه از ور رفتن با ملاقش خسته شده بود، داشت از ناامیدی سیگار می کشید.

اينجا با يه ويرگول، جمله هارو جدا كردم و جمله دوم به شكل يه توضيح در مورد جمله اول درومده. يعنى: گل كه خسته شده بود، داشت چيكار ميكرد؟ سيگار ميكشيد.

پست خوبى بود. سوژه رو پيش نبردين. جهت خاصى هم بهش ندادين كه اين خوبه. با جمله آخر، يه سوژه به نفر بعد دادين ولى دستش رو هم باز گذاشتين كه ازش استفاده كنه يا بره سراغ چيز ديگه. كه اينم خوبه. فقط كمبود ديالوگ تو پست به شدت احساس ميشد.

توصيفاتتون كمى جاى كار داره. چيزى كه تو ذهنتون بود رو نتونستين با همون كيفيت بنويسين. رو اين مورد كمى كار كنين. همينا ديگه...

موفق باشيد.


I was and am the Dark Lord's most loyal servant
I learned the Dark Arts from him







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.