هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۳:۴۸ دوشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۷

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
امروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
(پایان سوژه و سوژه جدید)


لایتینا در حال شنا کردن بود که دستی او را گرفت!
و دست دیگری...
و دست دیگری...
و دیگری...

این "دیگر" ها ادامه پیدا کرد تا این که ذهن لایتینا جرقه ای زد.
-فقط یه نفره که می تونه این همه دست داشته باشه! آراگوگ!

با عجله برگشت و عنکبوتی در هم گوریده و مچاله شده و پلاسیده دید که مشخص نبود کجایش کجایش است!
-تو چت شده؟ چرا همچین شدی؟

آراگوگ شکایت کرد. از جبر زمانه و اسید معده و زندگی در روده های نجینی.
لایتیتا عنکبوت را تسلی بخشیده، یکی از سالم ترین دست هایش را گرفت و از طبیعی ترین راه ممکن از بدن نجینی خارج شد...

ولی قضیه به این جا ختم نشد...

عنکبوت عصبانی بود...و لرد سیاه را مقصر خورده شدن خودش می دانست. چرا که لرد حتی نتوانسته بود بچه اش را درست تربیت کند.

برای همین، به محض مواجه شدن با لرد، جهش بلندی کردی و نیش هایش را در شانه لرد سیاه فرو کرد.
جایی در دور دست ها، سوروس اسنیپ احساس خوشحالی عمیقی کرد.


پایان سوژه...و سوژه جدید:


-ارباب جون...قربونتون برم...همین یه لقمه رو بخورین. مریض می شین ها.

بلاتریکس مورچه ای را که به سیخ چوب کبریتی کشیده شده بود، جلوی دهان عنکبوتی سیاه و زشت گرفت.
عنکبوت با حالتی غمگین، به سمت دیگری برگشت.
-نمی خوریم تا بمیریم!

بلاتریکس مورچه را کنار گذاشت. این بار شیشه ای پر از حشره برداشت.
-زنده شو بدم؟ دوست دارین کمی دنبالش کنین؟ یه پاشم می کَنَم. خوبه؟ یادتونه آراگوگ چطوری حشرات رو دنبال می کرد؟ اصلا دوست دارین پشه بدم؟ نیششو سوهان کشیدم.

عنکبوت سرش را تکان داد...نمی خواست!

میز بزرگی وسط اتاق قرار داشت. ابتدا چند انگشت باریک آبی رنگ، لبه های میز را گرفت و بعد یک جفت چشم درشت آبی به آرامی خودش را بالا کشید و نگاهی به عنکبوت انداخت.

عنکبوت تیزبین بود و او را دید و با حالتی تهدید آمیز به طرفش خیز برداشت.
حشره مجبور شد پرواز کند.
-ارباب، نیش می زنم! به جان خودم نیش می زنما! منو ببخشید ولی نیش می زنم! طرف من نیایین که بدجوری نیش می زنم!

حشره آبی رنگ، بسیار ترسیده بود.

بلاتریکس با عصبانیت رو به حشره کرد.
-برای چی میای جلو چشمشون خب...برو پی کارت. نمی بینی غمگینن؟
و به طرف عنکبوت برگشت.
-ارباب جان...یه چیزی بخورین. ناراحتی نداره که. عنکبوته عصبانی بود. پرید شما رو نیش زد. ما هم که بند بندشو از هم جدا کردیم و کشتیمش. حتما یه راهی پیدا می کنیم که شما رو آدم کنیم.

عنکبوت با هر هشت چشمش به بلاتریکس چپ چپ نگاه کرد...

بلاتریکس سعی کرد بحث را عوض کند.
-شما یه تاری چیزی بتنین سرتون گرم بشه. همین الانم مرگخوارا تو کتابخونه هستن. دارن دنبال راه حل می گردن. مطمئن باشین حل می شه. کرم خاکی میل ندارین الان؟ می خوایین پوره اش کنم؟ یا با بستنی و خامه هم بزنم کرم شیک بشه؟




پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۶:۳۸ یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۷

مروپ گانت old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۰۹ دوشنبه ۱۳ شهریور ۱۳۸۵
آخرین ورود:
۰:۵۶:۴۸ دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۲
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 122
آفلاین
-چپ چپ...راست راست...ا محکم تر بساب!
لایتینا به دستور کوتوله با ریتمی شبیه به برف پاک کن مشغول پاک کردن چشم نجینی بود . بالاخره بعد از مدتی که به نظر لایتینا چند قرن آمد ، کوتوله رضایت داد که چشم تمیز شده . لا در حالی که دستش دچار تیک شده بود و مرتب به طرفین حرکت می کرد ، قدم به جاده ای سرخ و لزج گذاشت و راهش را ادامه داد تا اینکه به جایی رسید که شبیه به جکوزی بود و بوی متعفنی از آن برمی خاست. چند توده ی بی قواره داخل جکوزی نشسته بودند و چپق می کشیدند.
-ا...شما چی هستین؟اینجا کجاست؟
یکی از توده ها با چشمان خمارش به لا خیره شد و گفت :" ما غده ی عرقیم دختر جون!...این جا هم زیر بغله!"
لایتینا بسی تعجب کرد ، چرا که نمی دانست مارها هم می توانند زیر بغل داشته باشند و یا حتی عرق کنند. در حالی که با دست جلوی بینی اش را گرفته بود و سعی داشت از بوی گند خفه نشود ، از غده ها پرسید:"شما می دونین معده از کدوم وره؟"
-نه نمی دونیم...
لا آهی کشید و خواست زیر بغل را ترک کند که شنید کسی صدایش می کند.
-وایسا دختر جون!...من ناخدا غده ام...کشتیم داره میره تو مثانه لنگر بندازه...اون جا یه خط متروی جدید زدن که به معده راه داره...
لایتینا بسی شادمان گشت و به دنبال ناخدا غده سوار کشتی شد. بادبان ها کشیده شدند،کشتی به راه افتاد و بخشی دیگر از سفر پر ماجرای لا آغاز شد. داشت گلبول های دریایی پرنده را که بر فراز کشتی پرواز می کردند تماشا می کرد و در اندیشه ی یافتن آراگوگ فرو می رفت که ناگهان بوی متعفنی او را به خود آورد. یک عدد غده ی عرق را کنارش دید که بسی خوش قیافه بود و چهره اش او را به یاد هنر پیشه ی مشنگ تایتانیک انداخت. غده ی جوان دست لا را گرفت و با لحنی عاشقانه گفت :" رز!... "
لا هم جوگیر شد و جواب داد:"جک!... "
در همین لحظه بود که آهنگ سلندیون پخش شد و کشتی که تقریبا به مقصدش نزدیک شده بود ، محکم با سنگ مثانه ای برخورد کرد. کشتی از وسط دو نیم شد و لا هم در آغوش عشق جدیدش در آب فرو رفت. غده ی عرق فداکاری کرد و جان لایتینا را نجات داد ، ولی خودش غرق شد. لا هم که در بهار جوانی بیوه گشته بود ، اشک ریزان به تخته چوبی آویزان شد و به سمت ساحل مثانه شنا کرد تا خودش را هر چه سریع تر به ایستگاه مترو برساند و از آنجا راهی معده شود...



پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۶:۲۷ پنجشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
امروز ۱۸:۱۰:۲۴
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
لایتینا خیلی دوست داشت همونجا بمونه و از دریچه چشم نجینی جهان بیرونو نگاه کنه، اما فکر اینکه ممکنه مراحل هضم و دفع آراگوگ در طی این فاصله به انجام برسه، اونو از این کار بازمی‌داره. پس چشم از چشم نجینی برمی‌داره و قدم به سویی مخالف برمی‌داره.

- هی تو! کجا داری می‌ری؟

لایتینا با سردرگمی سرجاش وایمیسه و چندین بار اطرافشو چک می‌کنه. بعد از اطمینان از اینکه کسی جز خودش اونجا نیست جواب می‌ده:
- با منی؟
- پس چی! پاشو بیا اینجا تو برق انداختن چشمای نجینی کمکم کن ببینم.
- چی باعث شده فکر کنی کمکت می‌کنم؟ تو کار خودتو بکن و منم کار خودمو!

قبل از اینکه لایتینا بخواد بره پارچه‌ای به سمتش پرتاب می‌شه و مستقیم رو صورتش فرود میاد.

- اگه همین الان نیای کمک داد می‌زنم! چغولیتو به نجینی می‌کنم. بهش می‌گم نخواستی چشماش برق بیفته. آهای نجینی؟

لایتینا به سرعت پارچه رو از روی صورتش برمی‌داره و بدو بدو به سمت اون یکی چشم نجینی می‌ره.
- خیله خب چرا داد می‌زنی حالا. اومدم.

لایتینا با خودش فکر می‌کنه مگه تمیز کردن یه چشم چقدر طول می‌کشه؟ سریع انجام می‌ده و به کاوشش تو بدن نجینی ادامه می‌ده! لایتینا با این فکر دستشو به سمت جن دراز می‌کنه.
- شیشه پاک‌کنو بده!


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۶:۱۱ پنجشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
امروز ۱۸:۱۰:۲۴
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
تصویر کوچک شده


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۸:۳۱ جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۷

بانز


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۶:۵۴ شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸
آخرین ورود:
۱۷:۳۸ دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸
از زیر سایه ارباب
گروه:
کاربران عضو
پیام: 539
آفلاین
لایتینای سبز شده و لیز شده شروع به حرکت میکنه. هر چی باشه تو بدن نجینی جا برای حرکت زیاده. البته بجز مسیر مستقیم، مسیری درکار نیست، ولی همینم خوبه.
لایتینا میره و میره تا این که به دیوار شفافی میرسه.
-این چیه؟ انتهای مسیر؟ یعنی این آخر روده ی نجینیه؟ چقدر قشنگه...میتونم بیرونو ببینم!

لایتینا بدون این که بدونه کجاست از پشت کره ی چشم نجینی به بیرون نگاه میکنه.
لرد سیاه رو میبینه که تو اتاق تنهاس.
-عه...ارباب! ارباب سلام!

لرد صداشو نمیشنوه. نگاه کردن از دریچه ی چشم یک نجینی، برای لایتینا خیلی جالبه...ولی مشخصه که چیزی که دنبالشه اینجا نیست.

-داداچ اون دستمالو بده به من!

با شنیدن صدا، به طرف صاحب صدا برمیگرده.

یه کوتوله رو میبینه که نه شبیه آدمه و نه شبیه جن...بیشتر شبیه جنیه که سعی کرده مثل آدم به نظر برسه.

کوتوله نردبونی رو به چشم نجینی تکیه میده و بالا میره. از جیبش اسپری شیشه پاک کن در میاره.
-هر روز باید چشای اینو برق بندازم...اگه دیدش تار بشه دمار از روزگارم درمیاره. اصلا منو برای همین قورت داد!


چهره و هویتم مال شما...از زیر سایه ی ارباب تکان نخواهم خورد!


پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۲:۰۱ شنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷

ویزنگاموت، مرگخواران

بلاتریکس لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۰۵ سه شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱:۴۴:۵۴ یکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲
از زير سايه لرد سياه
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
کاربران عضو
پیام: 828
آفلاین
خلاصه:

نجینی آراگوگو قورت داده و لرد دستور می‌ده اونو صحیح و سالم از داخل شکم نجینی نجات بدن. مرگخوارا لایتینا رو به خورد نجینی می دن. لایتینا الان تو نجينى، دنبال معده می گرده...
.....................

لايتينا كه حسابى در نقش تارزانش فرو رفته بود، چرخشى كرده و با سر درون حفره پيش رويش مى پرد.
-اينجا كجاس؟

او در مورد آناتومى بدن خزندگان اطلاعى نداشت. حتى نميدانست معده مار ها چه فرقى با كبدشان دارد.
اما به هر صورت بايد متوجه مى شد كه وارد كدام اندام نجينى شده است.
-خب... بذار اطلاعات رو بچينم كنار هم. اينجا گرمه... نرمه... يه سرى جنبنده چسبيده در و ديوارش و...

شپلق!

-ليزه!

لايتينا به سختى از جايش بلند شد.
-ليز شدم... سبز شدم... من اربابم رو ميخواااام!

اما در بيرون بدن نجينى، لرد سياه در مقابل پيچ و خم هايى كه نجينى به خودش ميداد، بي طاقت شده بودند.
-داره آزار ميبينه دخترمون!... آخ لايتينا... بدون آراگوگ برگرد، ببين چيكارت مى كنيم!


I was and am the Dark Lord's most loyal servant
I learned the Dark Arts from him


پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۷:۴۲ سه شنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۷

فنگold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۷:۳۶ جمعه ۶ شهریور ۱۳۸۳
آخرین ورود:
۶:۱۸ چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۸
از سگدونی
گروه:
کاربران عضو
پیام: 103
آفلاین
- عه بیاین اینجارو ببینین... لا چل پنجا تا سلفی گذاشته از تو نجینی. تگ کرده همه تونم.
- ایول! میدونستم چقدر منو میدوسته این دختر. منو رو قلب تگ کرده! چه مرر هه بون!
- جو نگیرتت. آپاندیسه.
- هولی شــ..... اون چیه منو روش تگیده؟
- شبیه سنگ کلیه ست که این...
- عه عاقا هل نده صفه. داریم می بینیم دور همی دیگه.
- اون چیه؟ آب سیبه؟
- اون صورتیه چه خوشگله. شبیه رنگ ماتیکمه.
- هر کسی هستی خیلی چیزی. فکر نکن شلوغه هر غلطی میخوای میتونی بکنی تو ازدحام. فکر کردی متروئه؟ پیدات میکنم. واستا حالا...
- مال منو فوروارد کن گروه مرگخواران بی زحمت میخوام بذارم کانالم.
- مال منو دست نزن بی زحمت.
- اوه . اون تالار اسرارشه؟
- ایول خیلی حال کردم.
- عقب تر واستا کراواتت می ماله بهم هی. پوستم حساسه.
- خواهش میکنم حال کردن از خودتونه. ببخشید پشتم به شماست.
- به چه حقی عکس حاوی تگ منو لمس کردی؟ بی غیرت. بی ناموس. تسترال.
- ایول. منو رو کپشن مغز تگ کرده. البته چیزی معلوم نیست اطرافش. شبیه فضائه.
- آره مغزش خالیه کلا.
- فس فس. وات ده فس ! شات ده فس آپ! فس بک فس بک!

همهمه پیروان لرد سیاه با فیس فوس های ممتد و تهدید آمیز نجینی که گوشه ای افتاده بود و به خودش می پیچید فرو خورده شد و هر کسی عقب عقب به گوشه ای از پذیرایی خونه ریدل رفت. این بار نجینی مثل اسب به جای فیس، چنتا شیهه کشید و بیهوش روی فرش ولو شد...


اندرونی
لایتنیا با خونسردی، پس از ارسال سلفی های رنگارنگ از سفر ماجراجویانه ش، مغز ریونیشو به کار انداخت و قلب جوگیر و گریان و فراموشکار نجینی رو با سیم هدفونش گره شل زد و یه انفارکتوس (فحش نیست ناموساً) القا کرد. بعدش از ستون فقرات به عنوان نردبون بهره برد تا یه میان بری به داخل معده بزنه.

مسیر بسیار بسیار ناهموار و تاریکی بودش. دخترک لوموس زنان پیشروی می کرد ولی مدام با جریان های مختلف مایعات مواجه میشد و نتیجه گرفت مار بیچاره خیلی نشتی داره و احتمالاً همه این جراحات و سوراخ های میان بافتی-ارگانی ناشی از رفتارهای وحشیانه لرد سیاه در سال های دور با موجود زبان بسته هستن. بعد از ثبت این حقایق در سفرنامه ش، با مشقت های فراوون و طی کردن مسافتی طولانی تونست روزنه ای رو ببینه که مثه آتشفشانی فعال گدازه های سوزناک پرتاب میکنه به اطراف و با هر شات پرحرارتش قسمتی از ستون فقرات و سایر اندام های حیوان رو ذوب می کنه (ولی چون به گواه رولینگ نجینی حیوانی جادویی بود و هورکراکس، با استفاده از سلول های بنیادی ریدلی هر ثانیه از نو بازسازی میشد).

باد سوزناک و سرد و تندی که از فراسوی ناف جاندار به داخل می وزید، تمرکز لا رو بهم می ریخت. به سختی یه سر باقیمونده سیم هدفونش رو گره میزنه به مهره L999999 جانور و مثه تارزان پروازی میکنه به سمت حفره داغ و خطرناک مذکور. شاید که راهی به معده باشد. شاید...(چوبدستی جادو مادو آپارات ماپارات آنتن نمیدن داخل بدن حیوان. تحریمن جادوگران در برابر هنر خداوند).


----------



پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۰:۳۹ جمعه ۱۷ فروردین ۱۳۹۷

اسلیترین، مرگخواران

هکتور دگورث گرنجر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۴۲ سه شنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۱۷:۴۶:۴۷ پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲
از روی شونه های آریانا!
گروه:
مرگخوار
اسلیترین
کاربران عضو
ناظر انجمن
ایفای نقش
پیام: 956
آفلاین
اما خب همون طوری که گفته شد این واکنش، فرا واکنش بود و از اونجایی که این قلب هم یه قلب عادی نبود، در اثر این فرا واکنش منبسط میشه و به ابعادی دو برابر حالت عادی میرسه. و به این ترتیب لایتینا مثل عکس برگردون به دیواره بدن نجینی میچسبه و فقط دو تا چشمش از بالای بطن چپ نجینی دیده میشه.

لایتینا بعد از مقادیری پوکر فیس شدن یکی از رگ های قلب رو از توی شش خودش بیرون میکشه و بعد از گره زدن اون یکی سرش به اولین جایی که دستش میرسه، با اون تابی تشکیل میده و روش میشینه و تاب میخوره. حالا دیگه مشکل انبساط و انقباض هم حل شده بود. چون با هر انبساط تاب میره عقب و با هر انقباض جلو میاد.
لایتینا خوشحال از اینکه با هوش ریونکلاوی خودش تونسته این مشکل رو پشت سر بذاره، میره سراغ مشکل بعدی که رد شدن از قلبِ.

- باااااااااااز میشم، بسته میشم. باااااااااااااز میشم، بسته میشم.

لایتینا مات و مبهوت به قلبی خیره میشه تا همین دو ثانیه پیش از شدت اشک ریختن اونو به دیواره بدن نجینی چسبونده بود و حالا داشت خوشحال و شاد و خندان برای خودش آواز میخوند.
- تو مگه الان ناراحت نشده بودی از حرف من؟
- سلام! تو دیگه کی هستی؟ کی اومدی؟
- الان با هم حرف زدیما! من گفتم از سنگی و کاش گرم و نرم میبو...
- سنگ؟ فکر کردی من خودم خواستم اینطوری شم؟ انتخاب خودم بود؟ ناراحت شدم!
- عجب گیری افتادیما!

سه ثانیه بعد:

- سلام! تو دیگه کی هستی؟ کی اومدی؟

از قرار معلوم لایتینا کمی با قلب دچار مشکل شده بود.



ارباب یه دونه باشن... واسه ی نمونه باشن!




پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۹:۴۵ جمعه ۱۱ اسفند ۱۳۹۶

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
امروز ۱۸:۱۰:۲۴
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
بنابراین لایتینا فقط می‌دوئه و می‌دوئه و می‌دوئه، تا این که با بربخورد به چیزی محکم، پخش زمین می‌شه.
- چی بود؟ چی شد؟ من کی‌ام؟ اینجا کجاست؟

قبل از اینکه لایتینا بخواد بفهمه چی شده، چیزی که باهاش برخورد کرده بود باد می‌کنه و این‌بار اونو به دیواره‌ی بدن نجینی می‌کوبه.

- اینجا دیگه کجاست؟... این چرا همچین می‌کنه؟... چرا هی باز می‌شه و برمی‌گرده سرجاش؟... چرا می‌تپه؟... می‌تپه؟

لایتینا که در هر بار رفت و بازگشت قلب فقط قادر به بیان یک جمله بود، بالاخره موفق به کشف جایی که به داخلش قدم گذاشته بود می‌شه!

قلب نجینی!

خارج از بدن نجینی

- هی اونجا رو نگاه کنین! شبیه دماغ می‌مونه... الان انگشتای پا شد!... حالا گوش!
- فک کنم لایتیناس که داره کتک می‌خوره.
- حتی اعضای بدنشم خطرناکن.

به نظر میومد که با هر برخورد قلب به لایتینا، بدن نجینی به شکل اون قسمتی از بدن لا که با پوستش برخورد می‌کرد در میومد!

داخل بدن نجینی

- فک می‌کردم قلب نداری... ولی حالا می‌فهمم یه قلب از سنگ داری... د لا اقل گرم و نرم می‌بودی کبود نمی‌شدیم.
- سنگ؟ فکر کردی من خودم خواستم اینطوری شم؟ انتخاب خودم بود؟ ناراحت شدم!

فرا واکنش قلب و ناراحتیش همانا و شدیدتر شدن میزان تپشش و برخورد لا با دیواره نیز همانا!


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: گورستان ریدل ها
پیام زده شده در: ۱۹:۱۷ جمعه ۱۱ اسفند ۱۳۹۶

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
امروز ۱۸:۱۰:۲۴
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
تصویر کوچک شده


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده









شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.