هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱۵:۲۴ جمعه ۹ شهریور ۱۳۹۷

ریموس لوپینold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۰۴ سه شنبه ۱۲ تیر ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۱۵:۳۲ جمعه ۹ شهریور ۱۳۹۷
گروه:
کاربران عضو
پیام: 14
آفلاین
امتحان تغییر شکل

آزمون درس تغییر شکل به شکل عملی اجرا میشد. عده زیادی از دانش آموزان پشت در کلاس تغییر شکل ایستاده بودند و منتظر می ماندند تا پس از خروج دانش آموزی پروفسور گری بک اسم شان را بخواند.
هریک مشغول کاری بودند یکی کتاب میخواند دیگری چیزی زمزمه می کرد و...

در کلاس باز شد و پیتر با قیافه ایی غم زده خارج شد. سیریوس پرسید:
-چی شد؟

پیتر گفت:
-گند زدم...افتضاح بودم تغییر شکلم کامل نبود دکمهه به موش تبدیل نشد فقط یه دکمه بود که دم موش داشت

جیمز با گوی زرینش بازی می کرد گفت:
-بنظرم کاملا مستحق دریافت نمره هستی.

جیمز تنها دانش آموز صد در صد بیخیال جمع بود. صدای سرد و بی روحی گفت:
-لوپین ریموس!

ریموس مثل فنر از جا پرید به دوستانش گفت:
-برام دعا کنید

سیریوس انگشتش را به نشانه موفقیت نشان داد و جیمز چشمکی زد. ریموس وارد کلاس شد و در را بست. مقابل گری بک ایستاد. گری بک گفت:
-چوبدستیت رو بذار کنار پسر جون...احتیاجی بهش نیست

ریموس چوبدستی اش را روی میز قرار داد. گری بک گفت:
-عالیه...امتحانت ساده اس تغییر شکل میدی خود واقعیت میشی لازم نیست کامل باشه همینکه خوی گرگیت فعال بشه یه نمره کامل خوشگل تو این کاغذ برات ثبت میشه
-ببخشید؟ چیو تغییر شکل بدم؟

گری بک لبخند زد و دندان های زردش را به نمایش گذاشت بعد با مشت روی میز کوبید گفت:
-تو ممکنه صدها دانش آموز رو گول زده باشی ممکنه سه تا رفیق جون جونیت رو گول زده باشی ولی منو نمیتونی گول بزنی! تو از گونه خودمی

ریموس یخ زد واقعا احساس میکرد فلج شده است بزرگترین کابوسش به واقعیت تبدیل شده بود. بریده بریده گفت:
-شما به کسی نمیگید؟ مگه نه؟
-نه پسره ابله چرا باید اینکار رو بکنم؟ برای هدف والای من اتفاقا آموزش امثال تو لازمه
حالا که حماقت مدیربزرگمون باعث شده به اینجا برسیم بذار ازش نهایت استفاده رو ببریم

ریموس چیزی از حرفای گری بک نفهمید نمیدانست منظورش از هدف والا چیست دلش هم نمی خواست بداند گری بک گفت:
-تبدیل شو! منتظرم
-ولی این کار غیر ممکنه پروفسور
-بیشتر تلاش کن.
-نمیشه میدونین که ماه باید...
-ماه رو ولش کن. کاری کن بشه

ریموس فریاد زد:
-بهت میگم نمیشه مگه اسباب بازیه که خاموش و روشن بشه؟ چرا حالیت نیست تو...

ریموس ادامه نداد ناگهان فهمید سر یک معلم داد زده است میتوانست بخاطر کارش مجازات شود یا حتی بدتر اخراج. گری بک اما آرام گفت:
-خشم...امیدوار بودم اینو بگی کروشیو!

ریموس جیغ کشید کاملا میدانست کاربرد آن طلسم چیست برخلاف انتظارش خبری از درد کشنده نبود تنها چیزی قلقلکش میداد به زمین افتاد سرش را بلند کرد و گری بک را دید ناگهان احساس کرد میل شدیدی به گاز گرفتن و پاره کردن گلویش دارد گری بک فهمیده بود چون ریموس حس کرد برقی در چشم هاش دیده. دلش میخواست آن چشم ها را با پنجه هایش در بیاورد

تکه گوشتی خام از غیب ظاهر شد و ریموس بلافاصله به آن حمله کرد تکه ای گاز زد کمی خون به صورتش پاشید گوشت خام را جوید قورت داد
ناگهان روی زمین افتاد و احساس کرد چقدر خسته است.

گری بک شروع کرد به دست زدن و گفت:
-آفرین آفرین پسرم دقیقا همینو میخواستم ببینم

دستمالی از غیب ظاهر کرد و به ریموس داد و گفت:
-صورتت رو تمیز کن به چیزی که هستی هم افتخار کن این نعمت همیشه درونته سرکوبش نکن بذار آزاد باشه.

گری بک قلم پرش را برداشت و ادامه داد:
-خب ریموس لوپین نمره کامل عالی بودی پسر جان

ریموس صورتش را پاک کرد و دستمال مچاله شده را روی میز پرت کرد از چیزی که بود خجالت میکشید و گری بک مجبورش کرده بود تبدیل به همان شود. دندانهایش را فشرد و گفت:
-امیدوارم بری به...

گری بک فقط لبخند زد. ریموس از اتاق خارج شد. بدون اینکه به دوستانش نگاه کند از کنارشان گذشت.

جیمز گوی زرینش را بالا پایین می انداخت گفت:
-قیافش افتضاح بود
-بریم سراغش؟
-نه پیتر بذارید تنها باشه احتمالا جای بیست نوزده شده منو سیریوس که به یک ده خوشگل راضی هستیم مگه نه سیریوس؟

سیریوس گفت:
-معلومه!

و هردو زدند زیر خنده.

تکلیف اول

تکلیف دوم



پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱۲:۰۱ جمعه ۹ شهریور ۱۳۹۷

نیمفادورا تانکس old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۲:۰۶ شنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۳:۵۲ جمعه ۱۷ آبان ۱۳۹۸
گروه:
کاربران عضو
پیام: 114
آفلاین
سلام پرفسور گری بک.


_ نزن به غذات اون طوری زل نیمفادورا.
_ آه رز گیر نده.
_ می خوای اگه کار کنه مغزت سر جلسه امتحان، بخور از این آب پرتقال.

هیچ چیز دلم نمی خواست، فقط می خواستم این امتحان مزخرف تمام شود.

سر جلسه امتحان

پرفسور گری بک خوشحال وارد کلاس شد.
_ سلام سوسیس بلغاری های من. امروز روز امتحان عملی شماست. پس موفق باشید.

فنریر از در خارج شد. اما چند لحظه بعد با ماسکی که به صورتش زده بود وارد کلاس شد.
_ سلام سوسیس بلغاری...چی؟ نه منظورم اینه که سلام بچه های عزیز. من آقای گرگی، کسی که قرار است از شما امتحان بگیرد هستم.

بچه ها با تعجب به فنریر که حالا خودش را آقای گرگی جا زده بود نگاه کردند. یکی از دانش آموزانی که به نسبت از بقیه شجاع تر بود پرسید:
_ ببخشید آقای گرگی. ولی مگه شما پرفسور گری بک نیستید؟

آقای گرگی به طرف دانش آموز رفت و با صدای ریزی گفت:
_ چرا سوسیسه من. اما چون مراقبه کلاس ما نتونسته به هاگوارتز برسه من جای اون اومدم.

دانش آموز با ترس سر تکان داد.
با شور و شوقی تقلبی شروع به صحبت کرد:
_ خیلی خب بچه ها آماده ی امتحان تغییر شکل تون باشید.

سپس سنگ های تقریبا بزرگی را با تکان چوبدستیش بین ما تقسیم کرد.
_ آقای گرگی این سنگ ها دقیقا برای چه کاری هستند؟
_ امتحان تغییر شکل شما اینه که باید مراقبی که قرار بود جای من به کلاس بیاد رو ظاهر کنید.

کراب با تعجب پرسید:
_ ولی پرفسور، شما که به ما غیب و ظاهر کردن آدم هارو یاد ندادید.
_ آقای کراب من از شما غیب و ظاهر کردن آدم هارو نخواستم.من فقط می خوام شما اون سنگی که جلوتون است رو به شکل مراقب امتحان، آقای گرگی در بیارید. به من هم ربطی نداره که شما فقط صورت اون رو دیدید.

لحظه ای فکر کردم این فقط شوخی است اما قیافه ی پرفسور با آن که پشت ماسک بود، بسیار جدی بود.
_ اما پرفسور...

حرفم را قطع کرد و با لحنی عصبانی گفت:
_ لطفا سکوت را حفظ کنید دوشیزه تانکس. من دیگه تا پایان امتحان هیچ سوالی رو جواب نمیدم پس شروع به کار کنید.

به سنگ خاکستری جلویم نگاه کردم. با خود گفتم:
_ اگه قسمت قلمبه ی بالاش رو سر بگیرم، قسمت پایین تر سنگ می شه بدنش.

چوبدستیم را بین انگشتانم چرخاندم و شروع به کار کردم.
از روی ماسک پرفسور که می شد فهمید صورت آقای گرگی چه شکلی دارد. اما بدنش چی؟

اول با حرکات ظریف چوبدستی رنگ سنگ را از خاکستری، به رنگ گلبهی مانندی در آوردم. سپس، موهای قهوه ای صاف و مرتبی به همراه عینک ته استکانی که از پشتش دو چشم کم فروز به بیرون خیره شده بود، به وجود آوردم.

زیر دماغ بزرگ و عقابیش، سبیل چخماقی زشتی نمایان بود.
سبیل انقدر پر پشت و بزرگ بود که لب و گونه های آقای گرگی زیرش پنهان شده بود. البته شاید صورت لاغر و استخوانیش به این عمر کمک می کرد.

کمی در مورد بدنش فکر کردم تا در نهایت به این نتیجه رسیدم که تنها بدنه لاغر و استخوانی با دست و پاهایی دراز و کشیده
به همچین سری می آمد.

پس دست به کار شده و با کمک چوبدستیم بدن لاغر با پاهایی کشیده به سر اضافه کردم.
کتی که ظاهرا قبلا سورمه ای رنگ بود با وصله هایی در آستینش به تنش پوشانده و کلاه مشکی خاک گرفته ای روی سرش گذاشتم.

به مردی که جلوی رویم ایستاده بود نگاه کردم.
از ترس لرزیده و یک قدم به عقب پریدم.
که همین باعث شد پای آملیا را به کنم.

پرفسور گری بک جلو آمد و پرسید:
_ خب می بینم که امتحانت تموم شده نیمفادورا. تو خوب سنگ رو به آدم تبدیل کردی، اما متاسفانه تو از 20 نمره ی 5 می گیری.

با تعجب به پرفسور نگاه کردم:
_ اما پرفسور چرا پنج از بیست؟
_ چون آقای گرگی کوتوله و چاق است. اما تو اونو دراز لاغر کشیده ای. و اون خیلی پولدار ولی تو اونو با ما و کلاه رنگ و رو رفته به وجود آوردی.

نه این درست نبود. چرا همه چیز برعکس اتفاق افتاد؟


تصویر کوچک شده


پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱۰:۴۰ جمعه ۹ شهریور ۱۳۹۷

پنه‌ لوپه کلیرواتر old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۲:۰۲ شنبه ۴ فروردین ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۱۷:۰۴:۱۴ سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲
از گریمولد!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 198
آفلاین
سلام اوستا! امیدوارم خوب باشین این لحظه آخری!


***


روز قشنگی... نبود! اصلا هم نبود. اتفاقا خیلی هم چرت و کسل کننده بود. هوای گرم و شرجی چه مزیتی می تونه داشته باشه؟
نه پرنده‌ای می‌پرید و نه چرنده‌ای می‌چرید. اون زمان که همه‌ی ارشدها در حال استراحت بودن و روز تعطیلی براشون محسوب می‌شد، پروفسور گری بک که اجازه نداشت زمانی که تغییر شکل داده و گرگه کنار بچه‌ها بمونه، امتحان تغییرشکل رو زودتر از موعد برگزار کرده بود.
- سوسیس کالباسای من! دیگه همه چی داره تموم میشه و من هم با بزرگترین شکست زندگیم که ناتوانی تو یه لقمه چپ کرده شماست، رو به رو میشم. اما اشکالی نداره. به هرحال راه‌های زیادی برای صاف کردن دهنتون هست عزیزانم.

پروفسور گری بک این رو گفت و قدم زدن در طول کلاس رو متوقف کرد.
- خب... از اونجایی که شما برای تغییر شکل عادی آماده نیستین، من از هکتور یه معجون گرفتم که بتونین با کمک اون تغییرشکل بدین. توی این روش نیازی نیست که اون پروسه‌های پیچیده رو بگذرونید، فقط باید اینو بخورید و تبدیل شید. که البته اینم سختی‌های خاص خودشو داره.
- استاد چرا پروفسور گرنجر؟ چرا پروفسور زلر نه؟ چرا تبعیض قائل میشین؟
- از بین حرفام فقط به همین توجه کردی؟ که اونم اصلا ربطی بهت نداره، البته گشنم شده یه کم ممکنه به معده و دندون ربط داشته ... اهم... سوال؟

همه نگاهی به هم کردن و سرشو پایین انداختن. پروفسور گری بک لبخند دندون نمایی زد و در حالی که از این همه جذبه و ترسناکی سر از پا نمی‌شناخت، تکونی به چوبدستیش داد و ظرف‌های کوچیکی که حاوی معجون سبزی بودند رو، جلوی همه ظاهر کرد.

جادوآموزا با تردید به معجون رو به روشون نگاه کردن، هیچ کس اعتمادی به استاد و البته سازنده معجون نداشت اما بالاخره برای نمره هم که شده معجون رو سرکشیدن.

همه به طور ناگهانی کم کم قدشون کوتاه شدن و آب رفتن، بال‌های کوچیک و سفیدی در آوردن و جای دماغشون رو یه نوک کوچولو گرفت. کلاس پر شد از صدای "قد قد" و "قوقولی قوقو".
در آخر صحنه جالبی به وجود اومد: مرغ و خروسایی که روی سر و کله‌ی هم دیگه می‌پریدن!

فنریر که با لذت و شادی به این صحنه نگاه می‌کرد، با زبون دندوناشو لیس زد و نعره کشید:
- yes! you can't hold me back babe!

و مرغی که هرسون به این ور و اونور می‌پرید رو گرفت و توی چشاش زل زد.
- فنریر هرگز تسلیم نمیشه! حالا منم و چند وعده مرغ و خروس. کی گفته فقط گوشت گربه برای کالباسه؟ اصلا از اول مرغ و خروسا برای درست کردن کالباس و سوسیس بودن!

چیزی تا خروج از هاگوارتز و رسیدن به جایی که میخواست دلی از عزا در بیاره نمونده بود که مدیر هاگوارتز جلوشون ظاهر شد. هوریس درحالی که بطری نوشیدنی‌ای دستش بود و به خاطر نوشیدن زیاد تلو تلو میخورد، به مرغ و خروسایی نگاه کرد که مدام دور و ورش می‌پیچیدن و باعث میشدن بیشتر تعدلشو از دست بده.
- اینجا چه خبره... فنریر؟ اینا چرا اینجان؟

پروفسور گری بک که آب از لب و لوچه‌ش آویزون بود نگاهی به مرغ و خروسا کرد.
- اینا رو می‌گین؟ خب... راستش... اممم... آها! اینا رو یکی از نور چشمیام برام آورده. میدونست که من چقد عاشق گوشت انسانـ... مرغ و خروسم!

هوریس بطری رو توی دستاش جا به جا کرد. اول به این فکر کرد که گرگینه‌ها مرغ و خروس نمیخورن، اما بعد نوشیدنی‌ای که خورده بود باعث شد گیج بشه و نتیجتا کلا دیگه فکر نکنه. اما بازم سعی کرد تو این وضعیت جذبه مدیریتی‌شو حفظ کنه.
- در هر صورت زودتر جمعشون کن.
- حتما. سال تحصیلی خوبی بود. مرلین حافظ.

پروفسور گری بک سراسیمه به طرف جنگل ممنوعه یورش برد و همراه با مرغ و خروساش میون درختا گم و گور شد.

از طرفی مغز هوریس، با از بین رفتن تدریجی اثر نوشیدنی، داشت به کار می‌افتاد و هر لحظه بیشتر به مرغ و خروسا شک می‌کرد. همین باعث شد مسیرشو به طرف کلاس تغییرشکل کج کنه. اما کلاس خالی بود و فقط یه سری کیف ولو روی زمین بودن!
با این که هوریس هنوزم گیج بود اما بازم میتونست بفهمه چه اتفاقی افتاده.
- باید جادوآموز چینی وارد کنم جای اینایی که فنریر با خودش برده جا بزنم.

..................
اینا کلاسایی که اومدم:

ایناین
این


💙
خوشی ها حتی در بدترین لحظات هم می تونن پیدا بشن ، فقط در صورتی که یادتون بمونه چراغ ها رو روشن کنید. (پروفسور جانِ جانان😍)💙

🎈ریونکلاوو عشقه!🎈


پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱:۰۱ جمعه ۹ شهریور ۱۳۹۷

آلیشیا اسپینت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۶:۱۰ جمعه ۱۱ تیر ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۰:۲۲ شنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۱
از روی جارو
گروه:
کاربران عضو
پیام: 140
آفلاین
کلاس تغییر شکل به شدت شلوغ بود و دانش آموزان سر و صدا میکردند.
اما فنریر گری بک فریادی زد که ناگهان همه جا ساکت شد.
حتی پرنده ای که روی شاخه درخت جلوی پنجره کلاس تغییر شکل بود هم ساکت شد و دیگر نخواند. دانش اموزان بی سروصدا سرجایشان نشستند، حتی جرعت نفس کشیدن با صدای بلند را هم نداشتند.
بعد از چهار جلسه، چیزهای زیادی راجع به استادشان متوجه شده بودند. و همه شان میدانستند که او یک گرگینه بی اعصاب است، و علاقه شدید و بیمار گونه ای به سوسیس بلغاری و همچنین سوسیس کردن دانش آموزان دارد. هرچند که نمیدانستند تا به حال توانسته است دست به چنین کاری بزند یا نه.

گری بک زمانی که از سکوت کلاس اطمینان پیدا کرد، با صدایی خشن و بی حوصله گفت:
-این امتحانتون عملیه. باید به صورت گروه های دو نفره، یکیتون تبدیل به یک حیوان بشه، و یک روز توی جنگل دوام بیاره. اون یکی هم باید از دور مشاهده کنه و گزارش تهیه کنه.

آلیشیا با هم گروهی خود، که کتی بل بود، به سمت جنگل به راه افتاد.
آلیشیا همیشه از جنگل میترسید، اما میدانست که وارد شدن به جنگل، آن هم به شکل یک حیوان، قطعا بهتر از رو به رو شدن با خشم فنریر خواهد بود، به خصوص که وی ناظر گروه گریفیندور هم می باشد.
او و کتی به حاشیه جنگل رسیدند، و البته که آلیشیا هم به شدت میکوشید با صحبت کردن و حتی شوخی کردن، به خودش و کتی روحیه بدهد.
کتی ناگهان با صدای جیغ مانندی گفت:
- آلیشیا! ببین چی پیدا کردم.

و آلیشیا به یک عدد هزارپا که داشت روی زمین حرکت میکرد، نگاه کرد، اما پیش از آنکه بتواند چیز دیگری بگوید، صدای کتی را شنید که طلسمی به زبان آورد و پس از آن، دیگر چیزی نشنید زیرا گوش هایش سوت میکشیدند و بدنش داشت کوچک میشد. همچنین پاهای دیگری هم از دو طرف بدنش رشد میکردند و بیرون می آمدند...

آلیشیا که اکنون هزارپا شده بود به کمک پاهایش به سرعت وارد جنگل شد و کتی هم از دور به تماشای وی نشست. او دید که آلیشیا حتی با چند هزارپای دیگر هم سلام و احوال پرسی کرد و بعد هم از زیر ریشه یک درخت، وارد آن شد...
کتی دیگر نتوانست او را ببیند...
ساعت ها صبر کرد، اما باز هم آلیشیا نیامد.
تا اینکه بالاخره، در زمان غروب آفتاب، آلیشیا آمد... اما همچنان به شکل یک هزارپا!
کتی او را از روی زمین بلند کرد، و به شدت تلاش کرد چندشش نشود.
- تا الان باید به شکل خودت برمیگشتی! باید ببرمت پیش پروفسور گری بک...

او با این حرف، همراه با آلیشیا در دستش، به سمت کلاس تغییر شکل رفت.
فنریر یک نگاه به آلیشیا انداخت، و یک نگاه هم به کتی، سپس گفت:
- جفتتون هم رد میشید تا همچین دسته گلی به آب ندید دیگه. خانم اسپینت رو هم ببرید درمانگاه، اونجا من و مادام پامفری بهش رسیدگی میکنیم.


تا عشق و امید است چه باک از بوسه ی دیوانه ساز


پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱۳:۱۴ پنجشنبه ۸ شهریور ۱۳۹۷

لیزا چارکس old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۲:۰۲ یکشنبه ۲۱ آبان ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۲۳:۵۶ سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۷
از دشت مگس‌ها!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 54
آفلاین
روز قبل از امتحان تغییرشکل- هاگزمید.

- جادوآموزان عزیز توجه فرمایند، توجه فرمایند. تمامی سوالات امتحانات عملی کلاس تغییر شکل و فلسفه و حکمت در ورودی شیرینی فروشی دوک‌های عسلی فروخته میشود. در صورت اسـ... آخ چیکار میکنی؟ چرا دستمو گاز میگیری؟ عه آقای گری‌بک شمایید؟

فنریر با خشم به دو دانش آموز شیاد که به او معجون راستگویی در لابه لای سوسیس‌ها خورانده بودند، نگاه کرد.
- سریع به اتاق من بیاید که کلی باهاتون کار دارم.

صبح فردای آن روز- روبه روی باغ کدوتنبل‌های حیاط کلبه‌ی هاگرید اینا

- خب، میبینم که چهره‌های سوخته از آفتابتون شبیه سوسیس گوشت قرمز... بگذریم. همونطور که می‌بینید هم جای امتحان عوض شده و هم خود امتحان.

چهره‌های قرمز بچه‌ها به سفید تغییر کرد و تمام امیدی که داشتند پرپر شد. در همان لحظه هاگرید و دو جادو آموز که صورت‌هایشان شطرنجی شده بود از کلبه خارج شدند.

- هاگرید، به موقع اومدی. اون دوتا رو بذار کنار بقیه کدوتنبل‌ها.
فنریر آن دو جادو آموز مذکور را به جادوآموزان غیرمذکور نشان داد.
- خب، این دو جادوآموز که شطرنجی هستند خطای غیرقابل بخششی کردند و متاسفانه جناب هوریس اجازه ندادن که اونارو حیف و میل کنم. اما اجازه دادن که بذارم هاگرید اونارو حیف و میل کنه.
سپس چوبدستی‌اش را به طرف جادوآموزان مذکور شطرنجی گرفت.
- کدوتنبلوفای.

در چشم به هم زدن به جای دو جادوآموز خطاکار، دو کدو تنبل تپل و نارنجی وجود داشت.
چند ثانیه بعد به جای دو کدو تنبل تپل و نارنجی با طلسم فنریر دو جادوآموز خطاکار شطرنجی وجود داشت.
- حالا نوبت شماست. ارتش کدوتنبل کن به صف.

لیزا اولین نفری بود که صف پشت سرش قد کشید. به دور و برش نگاه کرد و بعد با دقت به جادوآموزان روبه رویش که پاهایشان مانند بیدکتک‌زن میلرزیدند. نفسی عمیق کشید و چشمانش را بست و چوبدستی سفیدش را به طرف آنها گرفت.
- کدوتنبل‌فای.
چشمانش را که باز کرد با صحنه‌ای نابهنجار روبه رو شد. جادوآموزان به شکل کدو تنبل در آمده بودند اما در قسمتی از کدوتنبل شطرنج‌هایی که قبلا بر روی صورت آن دو بود هنوز وجود داشت.


Courage doesn’t mean
.you don’t get afraid
Courage means you don’t
.let fear stop you



پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱۳:۴۳ چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۹۷

ماتیلدا استیونز


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۸:۰۱ پنجشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۱۸:۵۱ چهارشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۹
از کالیفرنیا
گروه:
کاربران عضو
پیام: 359
آفلاین
- خانوم استیونز سوسیس بلغاری، بیا جلو!

و طوری که فقط من بفهمم، گفت:
- و لطفا جلوی اینا‌، آبرومو نبر!

و به هوریس و هاگرید که دم در بودند، اشاره کرد. من سرم را با لرزش تکان دادم. دیروز به شدت سرم شلوغ بود، یعنی درواقع تکلیف بقیه ی کلاس ها را انجام می دادم. و وقتی سر کتاب کلاس تغییر شکل رسیدم، آقای فلیچ داد زد:
- خاموشییی! بگیرین بخوابید دیگه! انقدم حنجره مو پاره نکنید!

و به این ترتیب، به دلیل ترس از آقای فلیچ و خانم نوریس چشم قرمز، به سرعت به خواب رفته بودم و آنطوری که باید بلد باشم، بلد نبودم! البته که من بچه ی تنبلی نبودم و بیشتر اوغات فراغتم را به درس اختصاص میدادم. یک چند تا طلسم که در کوچه بازار هم می آموزند، بلد بودم!

از نیمکتم بلند شدم و با استواری، به جلو پیش رفتم. نمی خواستم بقیه ضعف من را ببیند و من را مسخره کنند. نه حالا! دو دقیقه بعد، خیلی بهتر بود. بالاخره به استاد فنریر رسیدم و جلوی او ایستادم. از گوشه ی چشمم می دیدم که بقیه، مخصوصا هاگرید و هوریس،
به دقت به من خیره شده بودند. چوبدستیم را در آوردم و آماده امتحان شدم!

- خب حالا صندلیمو خورد کن!
- امم... دلتریوس*!

و میز بلافاصله خورد شد. هیچکس برایم دست نزد و حتی تشکر نکرد! اما برایم مهم نبود. چیزی که مهم بود، این است که من اولین سوال را به راحتی پشت سر گذاشتم.

- خب حالا اونو می بینی که آتل بسته؟ عجب مشنگی تسترالی... اوه، منظورم اینه که استخوناشو ترمیم کن.

من سریع گفتم:
- فِرولا*!

فنریر به شخص مذکور گفت:
- حالا آتلتو باز کن، ببینیم دستت تو چه وضعیه!

دانش آموز با وردی از طرف چوبدستی، آتل خود را باز کرد. کمی تردید کرد و دستانش را تکان داده بود. خدا را شکر. این مرحله هم پشت سر گذاشتم. معمولا آقای گری بک از بقیه چهار سوال میپرسید اما از من ده سوال پرسید که طلسم هایش به این ترتیب بودند: "اینسندیو*،ریپارو*، سایلنسیو*، دیورو* و..." بود و قسمت "و..." یعنی اینکه اشتباهی میگفتم. یعنی مثلا پروفسور می گفتند:
- فورنان کالاس* رو، رو اون امتحان کن!

ولی من اشتباهی روی پروفسور اجرا کردم و باعث شدم که صورت او چیزی غیر از جوش وجود نداشته باشد. یا مثلا پروفسور می گفت:
- اون طنابو باز کن!

من هم از حواس پرتی،( و شاید هم کمی درسنخوانی!) برعکس طلسم مورد نظر را گفتم. یعنی به جای امانسپیر*، گفتم براکیابیندو* که فقط موجب شدم که جادو آموز درون طناب، فشار بیشتری بیاد. و بعد آنقدر طناب خود را محکم کرد که آن بدبخت، پودر شد و آقای فلیچ، بعد خبر کردن هوریس به کلاس ، آن را با جارو جمع کرده و سپس درون سطل آشغال انداخته!

رو به استاد گفتم:
- تموم شد؟!
- بله. نمرتم شد سیزده!
- اما من از ده تا نصفشو درست گفتم!
- همینی که شنیدی سوسیس بلغاری. اون پسرک رو نابود کردی، خرج رو دستمون گذاشتی. مصیبتم همینطور! حالا چطوری جواب خوانوادنشو بدیم؟ میگن تو اتاق من بوده نابود شده، بعد من بد نام میشم. تازه اگه جسدشو خواستن چی؟ فلیچ همون پودراهم انداخت دور!

من جواب او را ندادم و فقط سرم را پایین انداختم. انگار خیلی دلش از من پر بود! امیدوار بودم که کلاس تمام بشود که من سریع کلاسی که بقیه من را در دلشان مسخره کردند و جایی که من بی آبرو شدم،ترک کنم!

.................................

* دلتریوس : شکسن و خورد کردن اجسام.
* فرولا: ترمیم کردن استخوان.
* اینسندیو : آتش زدن.
* ریپارو : تعمیر کردن وسایل.
* سایلنسیو : بی صدا کردن فرد یا موجود مورد نظر.
* دیورو : سفت و ستگین کردن اجسام نرم.
* فورنان کالاس :افسون ایجاد جوش های چرکین بر روی پوست.
* امانسپیر : باز شدن طناب نامرئی.
* براکیابیندو: برعکس طلسم امانسپیر.

ایناهم مشقایی که انجام دادم:

یک

دوم

سوم

چهارم





Cause i don't wanna lose you now
I'm looking right at the other half of me



پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۲۱:۴۴ دوشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۷

رون ویزلیold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۸:۰۳ پنجشنبه ۶ مهر ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۲۲:۴۰ چهارشنبه ۳۰ آذر ۱۴۰۱
از میتوکندری به راکیزه!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 129
آفلاین
در فضای شلوغ و پر از جادو آموز سرسرای عمومی مدرسه علوم و فنون جادویی هاگوارتز، رون ویزلی کنار هرماینی گرنجر نشسته بود و از شروع شدن امتحانات دشوار و کمر شکن هاگوارتز می نالید.
- فردا این امتحانای لعنتی شروع میشن و من نمی دونم چطوری باس این کتاب پونصد صفحه ای که توس پونصد هزار تا ورد نوشته و باس در طول سال پونصد بار خوندش رو بخونم.

هرماینی که از غر های رون کلافه شده بود، سرش را بیشتر در کتابی که در دست داشت فرو کرد و با بی اعتنایی گفت:
- اگه یه خورده کمتر وقتت رو با اون دست قیچی تو هاگزمید میگذروندی و سر کلاسا چرت نمی زدی یا لااقل یه نگاه به اون کتاب مینداختی الان این وضعو نداشتی.
- خب حالا میگی چیکار کنم؟

هرماینی بالاخره فرصت را برای دور کردن رون از دور و بر خود مناسب دید و گفت:
- برو پیش فنریر ... اون لابد میدونه باید چیکار کنی دیگه.

تالار خصوصی گریفیندور


- که اینطور رون ... خب اشکال نداره یه روز مونده تو هنوز میتونی جبران کنی.
- واقعا؟ چطوری؟

فنریر نگاهی به گربه هرماینی که در گوشه تالار دراز کشیده بود انداخت و در حالی که آب دهانش کاناپه را مورد فیض قرار میداد گفت:
- اونو میبینی؟

رون سرش را چرخاند و چرخاند و چرخاند تا آن را ببیند ولی سرش گیج رفت و نقش بر زمین شد.
- آها حالا دیدم ... اون شطرنج جادویی منظورته؟
- نه ابله. گربه هرماینی رو میگم ... خیلی سعی کردم اون سوسیس کالباس رو بدست بیارم ولی هیچ وقت نشد. تو اگه اونو واسه من بیاری منم فردا هواتو دارم.

رون ابتدا از شنیدن حرف فنریر خوشحال شد اما پس از چند ثانیه به عمق ماجرا پی برد. گربه هرماینی حیوانی نبود که به سادگی بتوان گیرش آورد چون اگر این کار در حد سخت هم بود، فنریر از پس آن بر می آمد؛ ولی دیگر چاره ای نداشت چون اگر امتحان را خراب می کرد، فنریر از کله و پایش کله پاچه، از دستش سوپ و از بدنش کباب درست می کرد.
- میارمش واست.

روز بعد، کلاس تغییر شکل

جادو آموزان با ترس و لرز روی صندلی های کلاس تغییر شکل نشسته و ناخن می جویدند. در آن میان رون ویزلی که صبح زود محموله را به فنریر تحویل داده بود، با صورت و بدنی زخمی و پایی لنگ که از اثرات مورد اصابت قرار گرفتن توسط گربه هرماینی بود، بی جان سرش را روی میز گذاشته، کپیده بود.

دقایقی بعد فنریر گری بک وارد کلاس شد و روبروی جادو آموزان ایستاد. بعد از همگی آنها خواست که آخر کلاس خبردار بایستند و به صورت رندوم یکی از آنان را روبروی خودش آورد.
- خب سوسیس من ... این میز رو به گرگ تبدیل کن عمو ببینه!

شخص مذکور که تحت تاثیر جو ترسناک امتحان و حالت ترسیده بچه ها و همچنین چهره ترسناک فنریر که معلوم بود دلش گوشت بچه تجدیدی میخواهد، قرار گرفته بود ورد تبدیل اشیا به گرگ را از یاد برد. نمی دانست چه کند ... تصمیم گرفت به درون مغز خود برود و سوزنی به سلول های مخش بزند تا تحریک گردند اما نتوانست. تا حدی زور زد تا بتواند راهی برای رسیدن به درون مغز خود پیدا کند که پنجره ها برای خروج بوی نامطبوع خود به خود باز شدند اما او به جایی نرسید.
فنریر که از عملکرد فرد مذکور خونش به جوش آمده بود، در یک حرکت خفن او را با یک طلسم تغییر شکل
به ترشی تبدیل کرد و در ظرفی چپاند تا آن جادو آموز افتخار خورده شدن توسط استادی به خفنی او را داشته باشد.
هر یک از جادو آموزان سعی می کردند خود را پشت دیگری پنهان کنند تا چشم فنریر به آنها نیفتد اما نمی دانستند که مرگ حق است.

- تو!

دانش مذکور که فهمیده بود منظور فنریر با اوست، اشک از چشمانش سرازیر شد. سپس با دوستان خداحافظی کرد و وصیت نامه اش را در بطری ای گذاشت و تحویل شان داد. سپس در حالی که زیر لب با دنیا وداع میکرد به سمت فنریر رفت.

ساعتی بعد

- رونالد ویزلی ... نوبت توعه حالا.

رون نفس عمیقی کشید و برخلاف بقیه که از سرنوشت تلخ خود مطلع بودند، با لبخندی روبروی فنریر ایستاد.

- خب فرزندم، اونی که اونجا ایستاده رو به تسترال تبدیل کن.

جادو آموز مذکور با شنیدن این حرف سرخ شد و از ترس سر جایش میخکوب شد و در حالی که به زندگی تسترالی آینده اش فکر می کرد، امیدوار بود که چیزی مانع رون شود. و البته شایان ذکر است که رون طلسم تبدیل افراد به تسترال را فراموش کرده بود. این اولین باری بود که فراموشی رون باعث انجام کار اشتباه نشده بود.

رون که معنی داشتن هوای یک نفر را فهمیده بود، با خشم به کاری که برای فنریر کرده بود فکر می کرد و همچنین با ترس ناخن می جوید.
- مممم ...
- اشکال نداره پسر ... به جاش بگو که اسم این کلاس چی بود؟
- خو تغییر شکل.
- آفرین ... دویست امتیاز به گریفیندور.
- ورد تبدیل اشیا به گرگ چی بود؟
- ممم ... ول مل شل!
- آفرین! درست گفتی!

دیگر حضار:
- د داره اشتباه میگه!
- چرا عملی ازش نمی گیره؟
- اعتراض، اعتراض!

همزمان، دفتر مدیریت

- به نظرت چطوره بریم یه بازدیدی به امتحانا بکنیم هاگرید؟
- آره از کلاس تغییر شکل صدا هایی میاد اول بریم ببینیم اونجا چه خبره.

کلاس تغییر شکل


رون روی صندلی نشسته بود و در حالی که اعتراضات بقیه را به گوش چپش هم نمی گرفت، به راحتی مراحل امتحان را پشت سر می گذاشت. گاه گاهی هم در ذهنش به هرماینی ای که کل سال را عین تسترال درس خوانده بود و حالا نیز در به در دنبال گربه اش می گشت، می خندید.

لحظاتی گذشت. ناگهان در کلاس باز شد و هوریس اسلاگهورن به همراه روبیوس هاگرید وارد شدند. جادو آموزان صدای خود را بریدند، رون از جایش پا شد و خبردار ایستاد و فنریر هم دیگر نمی توانست رویه قبلی امتحان گیری از رون را ادامه دهد.
- خب پروفسور گری بک، ما اومدیم یه بازدیدی از شیوه امتحان تون داشته باشیم. شما به کارتون ادامه بدید.
- بله هوریس جان ... خب ویزلی، اول این میز رو به گرگ تبدیل کن، بعد درباره تاریخچه گرگ ها کنفرانس بده و بعدش این موش رو به کاسه تبدیل کن!

رون که چیزی از تبدیل کردن اشیا به گرگ، تاریخچه گرگ ها و همچنین تبدیل حیوانات به اشیا به یاد نمی آورد، شیرجه ای در مخش زد و به بخش خاطرات رجوع کرد ولی در بخش کلاس تغییر شکل چیزی جز خوابیدن سر کلاس ها و مسخره کردن دبیر نیافت. فهمید که به آخر خط رسیده است. چیزی برای از دست دادن نداشت و دلش را به دریا زد.
ابتدا به سمت میز رفت و طلسمی به سمت آن روانه کرد اما میز به جای تبدیل شدن به گرگ، شکست و اجزای آن به بخش های مختلف پرتاب شد و سبب ناک اوت شدن تعدادی از بچه ها و شکسته شدن پنجره کلاس گشت.
سپس با پررویی تمام تکلیف دوم را ور داد و به سمت موش بیچاره رفت و چوبدستی اش را سمت او گرفت اما به جای تبدیل کردن او به کاسه، اشتباهی آتشش زد. موش بیچاره نیز سراسیمه به این طرف و آنطرف دوید و در کمتر از یک دقیقه آتش تمام کلاس را در بر گرفت و کمتر از یک دقیقه بعد کلاس تغییر شکل منفجر شد.

دقیقه ای بعد

اسلاگهورن، هاگرید، گری بک و جادو آموزان با صورت هایی سیاه و سوخته که حاصل از خرابکاری رون بود، پوکر فیس از کلاس تغییر شکلی که حالا با خاک یکسان شده بود بیرون آمدند و دور رون حلقه زدند. سپس در یک حرکت خفن او را زیر بار کتک گرفتند. بعد از جا آمدن حالش نیز، فنریر با اجرای یک طلسم تغییر شکل او را به ماهی تبدیل کرد و با یک اردنگی او را در دریاچه پرتاب کرد که تا پایان عمرش از بودن پیش موجودات خطرناک آبی و جادویی و همچنین خوردن خزه و دیگر گیاهان دریایی فیض ببرد.

جهش یافته ژنتیکی
تنها در جنگل
دوئلی که هیچوقت انجام نشد!




تصویر کوچک شده


پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱۶:۱۵ پنجشنبه ۱ شهریور ۱۳۹۷

فنریر گری‌بک


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۰:۴۱ جمعه ۱ تیر ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۳:۰۱ سه شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲
از زیر سایه ارباب
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 552
آفلاین
نمرات جلسه چهارم تغییر شکل


هافلپاف:

ماتیلدا استیونز: 17.5

نقل قول:
آنجا، جایی جز کتابخانه نبود و آنها انتظار داشتند که حداقل یک دانه هرمیون گرنجر را ببینند.

اشاره جالبی بود... خوب بود. آفرین.

نقل قول:
- حتی پشه ای مثل لینی، که مشقمون رو انجام ندادیم، اینجا نیست که مارو نیش بزنه!!

دوتا علامت تعجب؟
علامت سوال و علامت تعجب رو یدونه ازشون استفاده کنی، کافی هستن. تعداد بیشترشون جمله رو سوالی تر یا تعجبی تر نمیکنه.

نقل قول:
چون یه مگس و خاک روی یه کتاب جلد خاکستری دید. و از آنطرف، تانکس ذره بین به دست، در قفسه ها راه میرفت و متاسفانه، او نه تنها چیزی پیدا نکرد، بلکه کمر درد شدیدی هم گرفت. ماتیلدا چشمانش از خوشحالی، برای پیدا کردن یک پشه ی دیگر، برق می زد و همین موقع دو نفر جلویش سبز شدند.

اینجا خوب بود... ولی دوتا اشکال داری.
اول از همه جمله اول که حالت محاوره ای پیدا کرده. اگر حس آزادی و راحتی بیشتری میکنی، توصیفاتت رو کامل محاوره ای بنویس. اینطوری نشه که یه جا محاوره ای بشه، یه جا کتابی. الان اینجا خیلی ریز بود این اشکال، ولی خب... حواس پرت کن هستش یه مقدار.
و اما اشکال دوم... چرا انقدر ویرگول زدی؟
اینجا بدون خیلی از این ویرگول ها، میتونست کلی روان تر بشه:
و از آنطرف، تانکس ذره بین به دست، در قفسه ها راه میرفت و متاسفانه او نه تنها چیزی پیدا نکرد بلکه کمر درد شدیدی هم گرفت. ماتیلدا چشمانش از خوشحالی، برای پیدا کردن یک پشه ی دیگر برق می زد و همین موقع دو نفر جلویش سبز شدند.

نقل قول:
یوآن قدم خطرناکی را به سمت هافلپافی سکته کرده از ترس، برداشت.

- چطوری ماتیلدا؟

فاصله بین دیالوگ و شخصیتش حرام است...
باید به این شکل مینوشتی:
یوآن قدم خطرناکی را به سمت هافلپافی سکته کرده از ترس، برداشت.
- چطوری ماتیلدا؟


ادامه پست رو جالب و خوب پیش برده بودی.
اون بخش روح سرگردون و اینا مخصوصا جالب بود. ای کاش همونجا ولی راجع بهش توضیح میدادی.
ولی خب... بازم خوب بود و نکات مثبت زیادی هم داشت.
موفق باشی.

نیمفادورا تانکس: 16

نقل قول:
ماتیلدا فریاد زد:
_ اکسپلسو
قفسه ای منفجر شد.

اینجا دوتا اشکال داری.
اول از همه اینکه علامت نگارشی نذاشتی جلوی دیالوگ.
و دوم هم اینکه وقتی دیالوگ تموم شده و خواستی توصیف بنویسی، دوتا اینتر نزدی.
باید به این شکل نوشته میشد:
ماتیلدا فریاد زد:
_ اکسپلسو!

قفسه ای منفجر شد.

و حتی میتونستی روی انفجار قفسه بیشتر مانور بدی... صداش رو توصیف کنی، پخش شدن کتاب ها و پاره شدنشون رو شرح بدی. سوژه های خیلی خیلی ریزی هستن، ولی باعث میشن پست پر جزئیات تر و نتیجتا قشنگ تر بشه.

نقل قول:
مار عظیم الجثه به گرگی که با دومش روی زمین می خزید تبدیل شد.
لحظه ای همه از کار خود دست کشیدند و با تعجب به مار گرگ نما خیره شدند.

اینجاش خوب بود.
ولی در کل روی دوئل خیلی خیلی کم مانور دادی... میتونستی حرکتای مسخره تری بکنی. گوش هاشون رو تبدیل کنی به آدامس، موهاشون رو تبدیل کنی به علف... و هزاران جایزه نقدی و غیر نقدی دیگر.
نقل قول:
صحبت تانکس به پایان نرسید چون قفسه ی کتابخانه به هوا رفت و کمی آن طرف تر به زمین افتاد.

یوان و پنی بدون هیچ صدمه ای از زیر الوار بیرون آمدند.

ببین... پستت بیشتر حالت جدی پیدا کرده. یعنی من شخصا طنز خاصی ندیدم توی پست. و نتیجتا اینجارو اشتباه کردی. بیش از حد غیر منطقی نوشتی. یوآن و پنه لوپه میتونستن به صورت کج و کوله یا با کلی زخم و چپ و چول شدن بیان بیرون حتی.
البته این در صورتی بود که بخوای طنز بنویسی. ولی اگر میخواستی از قصد جدی بنویسی، بازم به منطق داستان ضربه میزد این حرکتت.

پایان و ادامه ش خوب بود. ولی جا داشت خیلی بهتر باشه.
هرچند که امیدوارم توی ایفای نقش از این اشتباهات نکنی. سوژه جدی رو نباید تبدیل به طنز کنیم و همچنین برعکس.
و خب... همینا دیگه.
موفق باشی.


ریونکلاو:

آندریا کگورت: 16

نقل قول:
راهرو در عین خالی بودن یجورایی ترسناک هم جلوه میکردن اصلا این روزا انگار خاکستر مرده پاشیدن تو هاگوارتز نه رفتی نه امدی همه چپیدن تو تالاراشونو فقط میرن کلاس و یه راست برمیگردن تو تالار جا میخورن.

اینجا یکم مشکل داره جمله بندیت... به این شکل باید مینوشتی:
راهرو در عین خالی بودن یجورایی ترسناک هم جلوه میکرد. اصلا این روزا انگار خاکستر مرده پاشیدن تو هاگوارتز. نه رفتی، نه آمدی، همه چپیدن تو تالاراشون و فقط میرن کلاس و یه راست برمیگردن تو تالار جا خوش میکنن.

جا خوردن اصولا به معنای غافلگیریه.

یه نکته در مورد دیالوگ ها بگم... بین دیالوگ ها نیاز نیست دوتا اینتر بزنی. پشت سر هم گفته میشن چون معمولا. مگر جاهایی که واقعا حس کردی بین زمان گفته شدنشون فاصله هست. اونارو میتونی دوتا اینتر بزنی.

نقل قول:
-پنی تو پسر نداریییی پنیییییی!وایییییی پنی لایتینا و لینی رو بگو چقد رو ما حساب باز کرده بودن فکر میکردن قراره معجزه کنیم جام رو ببریم

حواست باشه... شکلک به هیچ عنوان جای علامت نگارشی رو نمیگیره توی دیالوگ. قبل از شکلک در هر صورت باید نقطه یا علامت تعجب رو بزنی.


نقل قول:
فلش بک - ساعت 9:15

تیتر بود این. باید به صورت بولد یا همون درشت مینوشتیش. اینطوری:
فلش بک - ساعت 9:15

نقل قول:
-سلام سوسیس بلغاری های...یعنی دانش اموزان عزیزم ... این جلسه اخرین جلسست و به حول قوه الهی میرین پشت سرتونم نگاه نمیکنین و منم راحت میشم...
یجوری میگه منم راحت میشم انگار تاحالا روی دوشش درحال گرگ سواری بودیم...

بعد از تموم شدن دیالوگ وقتی خواستی بری سراغ نوشتن توصیفات، دوتا اینتر باید بزنی دیگه. اینطوری:
-سلام سوسیس بلغاری های...یعنی دانش اموزان عزیزم ... این جلسه اخرین جلسست و به حول قوه الهی میرین پشت سرتونم نگاه نمیکنین و منم راحت میشم...

یجوری میگه منم راحت میشم انگار تاحالا روی دوشش درحال گرگ سواری بودیم...


نقل قول:
بعد یه دو دقیقه راه رفتن پر ابهتشون به ما رسیدن و با دیدن سپتیموس مالفوی و رابین هیگی سر جام خشک شدم.
مالفوی با اعتماد به نفس کاذب اضافی گفت:

کاشکی راجع به این دوتا شخصیت در حد یک جمله همینجا توضیح میدادی. خیلی بهتر میشد. الان این دوتا شخصیت، دوتا اسم هستن فقط برای خواننده. بدون اینکه بتونه باهاشون ارتباط برقرار کنه.

نقل قول:
-یاااااا اسسسسطوخودوووووس!!!!

یه علامت تعجب کافی بود اینجا. تعداد بیشترش جمله رو تعجبی تر نمیکنه. در مورد علامت سوال هم به همین شکل هست قضیه.

اون وسط یه پاراگراف فوق العاده طولانی داشتی. اون رو بهتر بود حتی با یه اینتر وسطش، کوتاه ترش میکردی. و همینطور توضیح توی پرانتزش هم کاملا بی دلیل بود.
توصیفات و طنز خوب و راحتی داره. خوندن پست هات لذت بخشه.
فقط در مورد ظاهر پست، و بعضا جمله بندی هات، نکاتی که گفتم رو رعایت کن.
و اما در مورد طول پست... اگر پستت رو یه بار از دیدِ خواننده بخونی، خیلی از جاهاش به نظرت میاد که قابل حذف شدن هستن و اضافه ان کاملا. اونارو میتونی حذف کنی تا پستت هم کوتاه تر بشه.
موفق باشی.

پنه لوپه کلیرواتر: 18.5+ 1

نقل قول:
سه روز بعد

تیترهارو باید بولد یا همون درشت بنویسی پنی.
سه روز بعد

نقل قول:
ورابین هم به سرعت با یه شامپانزه عظیم روی سرش به جای کلاه روبرو شد.

- ای احمقا! بیاین پای منو در بیارین! با شما دو تاام!

بین دیالوگ و شخصیتش قرار بود فاصله نندازیما. هوم؟
و رابین هم به سرعت با یه شامپانزه عظیم روی سرش به جای کلاه روبرو شد.
- ای احمقا! بیاین پای منو در بیارین! با شما دو تاام!


در کل خوب بود ولی پستت. خوب ادامه دادی، روی دوئل هم خوب مانور دادی.
موفق باشی.


گریفیندور:

هرمیون گرنجر: 19.5 + 2

یه چندجا اینترهاشو رعایت نکردیا... بین تیتر فلش بک و توصیفات قبل و بعدش اینتر نزدی. یه دور اگر قبل از ارسال پست، توی پیش نمایش ببینیش، راحت این مشکلاتت حل میشن.
ولی پست جدی خفن و خوبی بود. آفرین.
موفق باشی.

ریموس لوپین: 17

خب ریموس... شروعت که خوب بود. و بریم سراغ ادامه ش...

نقل قول:
-چوبدستیمو یادت نره با خودت ببری

در آخر جملات، چه دیالوگ و چه توصیف، نقطه یا علامت تعجب رو فراموش نکن به هیچ وجه که رستگار شوی.

نقل قول:
دفتر دامبلدور

تیترهارو باید بولد کنی ریموس... یا همون درشت کنی. اینطوری خیلی بهتر میشه. با این ابزار میشه بولد کرد.

خوب پیش بردی سوژه رو... و خوب هم تمومش کردی. پست جدی خوبی بود.
موفق باشی.

رون ویزلی: 15 + 2

پستت خیلی خوب بود. لذت بردم... حیف که هم تیمیت پستش رو ارسال نکرد. اون 5 نمره ای که کم شد، به خاطر همین موضوع بود.
موفق باشی.


اسلیترین:

نقد پست های سلینا و فلورانسو رو تا فردا با پیام شخصی ارسال میکنم براشون.

با آرزوی موفقیت برای همه سال اولی های خوشمزه در امتحانات پایان ترم.



پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۲:۴۷ چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۷

فلورانسو اندرسونز


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۲:۴۸ دوشنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۰:۵۹ دوشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۸
از تهران
گروه:
کاربران عضو
پیام: 4
آفلاین
من و سلینا_ پست دوم...

-اوه شت، من چیکار کردم؟!
فلورانسو در حالی که آروم آروم به سمت گربه ای که تا چند دقیقه پیش دشمن خونیش بود قدم برمیداره، البته اون هنوزم دشمن خونیشه اما به شکل یه گربه!
گربه رو بلند میکنه و تو چشاش خیره میشه
-این چه کاریه فنریره ملوس؟

اینو در حالی که فنریر گربه هه، سعی میکنه چنگول بندازه بهش میگه.

-هی ادامه ی دوئل چی میشه پس؟

فلورانسو موقعی که داره پیشیو انگولک میکنه به سمت جیمز پاتر برمیگرده و چشم غره ای نثارش میکنه.
-تو نمیتونی درک کنی چه حس و حال خوبی دارم پس خفه!

جیمز عصبی میشه و چوب دستیشو به سمت فلور میگیره و...

-دیامیوسالگو!
فلورانسو میبینه ک هنوز دستاش سر جاشه و پاهاش... حتی باهاش سرجاشه برای همین میدان دیدشو وسیع تر میکنه و یه توله سگ رو کنار پاهای الکس و رز ویزلی میبینه و سلینام عین اون موقع هاست که یه طلسمیو اجرا میکنه... اما نه اون چیکار کرده؟

یهو یادش میوفته ک جیمز نیست و خب مطمئنا اون توله سگ از آسمون نیوفتاده پایین و حالت سلینام بیخودی نیست در نتیجه سلینا چوب دستیشو به حالت اول برگردونه و زده جیمزو توله سگ کرده و فلورانسو اونقدری ازش شناخت داره ک بفهمه اون نمیدونه ضد طلسم اون طلسمی که اجرا کرده چیه. اما ترجیح میده فکر کنه عجایب امکان پذیرن.

-سلینای عزیزم بهم بگو که میدونی ضد طلسم چیه.
-آره میدونم...سر زبونمه، آها خودشه! دیامیوسالگو.
-لعنتی، اون خود طلسمه!

فلورانسو سرشو با تاسف تکون میده و توجهش به پیشی تو دستش جلب میشه که داره پوکر نگاش میکنه.
-هوی برا من شاخ بازی در نیارا! اونقدری انگیزه دارم ک تا آخر عمر گربه نگاهت دارم. خیلیم نازی حداقل از اون موجود گنده ی پشم ریزون بهتری.

و فنریر در حالی ک پشماش سیخ شدن سکوت پیشه میکنه.
در همون حین شاهد هستیم که سلینا داره افکارشو رو هم میریزه و هر چی به ذهنش میرسه تکرار میکنه و الکس و رز متفکر به جیمز نگاه میکنن و جیمز داره پوکر
خودش و بقیه رو از نظر میگذرونه.

-فلور نظرت چیه جیمزو به حالت اول برگردونی؟
-به نظر فکر خوبی میاد رز.
-نخیرم هیچکی هیچ کاری نمیکنه الان خودم یاد میاد!

فلورانسو نگاهشو به سمت سلینا سوق میده.
-سلینای عزیزم.
-جونم فلورای دلبند و مهربانم؟
-ببند!
-

فلورا در نهایت سوق نگاهش الکس و رز رو میگیره.
-من هرکاری صلاح بدونم انجام میدم، اما شماها نبودید که میگفتید از ما دو تا هیچی بر نمیاد؟

الکس، رز و حتی جیمز در حالی که به چیز خوردن افتادن با تاسف به یک دیگر نگاه می کنند.

-خیلی خب باشه...ایوانیوآ!
-مرسی فلور یکی طلبت.
-میو میو میو
-حتی فکرشم نکن که از این سرگرمی دست بکشم و دوباره بکنمت یه گرگینه ی مضحک!
-فلورای مهربانِ بزرگوارم ساعت ۳ کلاس داریم.
-لعنت! کدوم خری کلاسشو میندازه ساعت ۳؟! اونم دقیقا امروز؟!
-پروفسور سارین.
-مرسی از اشارت الکس.
-بیاین درباره ی پروفسورا مودب حرف بزنی.
-ستسوتراسو! زیادی حرف میزد.

فلورانسو رز رو به یه مرغ تبدیل کرده بود چون جفت پا پریده بود رو اعصابش با پاستوریزه بازیاش و حال نداشت جوابشو بده، و همچنین نشون داد که برنده ی این دوئل کیست.

-فلورا ساعت ۲:۳۰!
-باشه باشه باشه... فراسیا!

رز ویزلی به حالت قبلی خودش برمیگرده و با خشم به فلورانسو زل میزنه.

-فنریر رو هم به حالت اول برگردون، بدو بریم دیگه!
-اینکارو با من نکن سل، من نمیتونم از این حجم از خوشبختی دست بکشم ذاتا.
-لطفا!
-باشه...هوففف، آدیونگاس!

فلورانسو گربه رو ول میکنه و طلسمو اجرا میکنه.
فنریر با نگاهی سرشار از تکبر بهش خیره میشه و چشم غره میره.
-اونجوری چشاتو واسه من ندرونا همین چن لحظه پیش فقط کاربردت میو میو کردن بود.
-تو هیچوقت دلت نمیومد منو بیشتر تو اون وضعیت و شکل اون موجود فجیح نگه داری.
-اتفاقا الان پتانسیلشو دارم که جوری گربت کنم که حالت از خودت به هم بخوره ذاتا!
-دوئل تموم شد نه؟ کی برنده شد؟
الکس ویزلی این سوالو میپرسه و فلور براق میشه تو صورتش و بقیه پوکر نگاهش میکنن.

- خب، یه نظر بهتر دارم. بریم سر کلاس ؟

از اونجایی که حرف درستی زد و ساعت ۲:۳۵ بود فلورا از الکس میگذره و بیخیال فنریر میشه در نتیجه همه نیت به متفرق شدن میکنن.

-یکی طلبت!
-از جنگی که میدونی نتیجشو حرف نزن فنریر.
-چرا نزنم؟ میخوام زودتر انجام شه!
-ینی اینقدر عاشق شکستی؟

فنریر دهانش را باز می‌کند تا حرف بزند اما ناگهان هیچ اثری از هیچکی باقی نمی ماند.

-مای پشمز ایز فالینگ داون پس کجان؟
و سپس یادش میوفته که کلاس دارند و حتما سریع به آنجا رفته اند. بعد قضیه ی پیشی شدن را به یه ورش می‌گیرد و لبخندی هاکی از خوشحالی دیدار دقایقی پیش میزد و برای کار نیمه تمامش به جنگل ممنوعه پا می گذاره.



پاسخ به: كلاس تغیير شكل
پیام زده شده در: ۱۷:۰۷ سه شنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۷

بلو مون


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۴۰ جمعه ۲۵ اسفند ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۴:۴۹ شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۲
از من به شما!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 101
آفلاین
میدونیم که زمان ارسال پست گذشته و هیچ نمره ای بهمون تعلق نمیگیره، ولی چون نوشتیم گفتیم ارسالش کنیم.
________________
من و فلورا_ پست اول...

همه چیز خوب و آرام بود. همه چیز. ولی همه چیز اشتباهی آرام بود. چون اتفاقی عجیب در راه بود. با این وجود آفتاب در آسمان می درخشید. آسمان آبی بود. گنجشکان آواز می خواندند و برگ درختان سبز سبز و پر شکوفه بود.


_اسکیتامیوروس.
_چی؟ اشتباه گفتی.
_ درست گفتم که! اسکیتاموروس.
_این چیزی که گفتی حتی با قبلی هم فرق داشت.

سلینا عصبانی از اینکه یک ورد ساده هم نمی تواند یاد بگیرد و تکرار کند، همان جا روی زمین سرسبز نشست.
_من نمیدونم اصلا. اصلا نمیخوام. چرا باید هی ورد هایی چرت و پرت رو داخل مغز محترمم کنم. یکی دیگه بره نمره بگیره.
_بیست و سومین باره که این جمله رو میگی.
_پووووووووووف.

سلینا با گفتن این جمله روی زمین دراز کشید و دستانش را باز کرد. فلورانسو بی توجه به سلینای بی استعداد در استفاده از ورد های تغییر شکل در حال خواندن کتاب خودش شد.
_یه چیز هایی توی آسمون میبینم....فلورا؟...با توعم، کجایی؟

فلورانسو عصبانی از به هم خوردن آرامشش برای خواندن کتاب، اول به آسمان و بعد به چشم های مشتاق سلینا نگاهی کرد.
_ولی من هیچ چیز نمی بینم.
_نه نه. خوب نگاه کن. اون جارو...یه چیز عجیبی میبینم.
_نیست! بلند شو بریم...اینجا نمی تونم کتاب بخونم.

فلورانسو بلند شد که برود اما دستش توسط سلینا کشیده شد.
_ خب چیز های توی آسمان رو بیخیال میشیم....یه دقیقه وایسا بذار برای آخرین بار آزمایش کنم. گفتی وردش چی بود؟

فلورانسو میدانست یک بار که هیچ، ده بار هم سلینا آزمایش کند نتیجه نمی گیرد.
_اسکاتاموریوس.

سلینا برگی را با آرامش روی سنگی میگذارد و جلویش می ایستد.
_این دفعه دیگه مطمئنم که میتونم. حالا ببین فلورا.

فلورا که کاملا ناامید بود سری تکان داد.
سلینا چشم هایش را بست و چوب دستی اش را در دستش جابه جا کرد.
_خب...یک...دو...سه...اسکاتوموریوس.

سلینا باز هم اشتباه گفت. ورد های تغیر شکل به استایلش نمیخورد اصلا.

_سلینا! او..او..اون جارو.

سلینا با ذوق چشم هایش را باز کرد.
_درست گفتم، نه؟ میدونستم ایندفعه درست میگم. به هر حال من هم استعداد...وایسا ببینم...اون کیه چرا اردکه و دو تا پای انسان داره؟...داره نمایش بازی میکنه؟
_تو اینجوریش کردی.

فلورانسو برگشت و با عصبانیت به سلینا نگاه کرد.
_آخه کاری که از دستت بر نمیاد رو چرا انجام میدی؟ آلان چکار کنیم؟ اصلا چکار میتونیم بکنیم؟ طلسمی که خانم اختراع کردند مگه ضد طلسم داره؟ من نمیدونم با...

_شما به چه حقی زدید دوست من رو ارک کردید؟

سلینا بی هوا وسط حرف پسر پرید.
_اون اردک نشده. نگاه کن دو تا پای...

با چشم غره ی فلورانسو، سلینا دیگر هیچ چیز نگفت.
_خب. میگید چکار کنیم؟ دوست شما جلوی تمرین ما بود. میخواست نباشه. حالا هم بفرما کار و زندگی داریم. بیا بریم سلینا.
_میخواست نباشه؟ فکر می کنید دو تا سال اولی خیلی توی زمینه ی جادو وارد اند؟ اونم توی درسی مثل تغییر شکل؟

فلورانسو که خیلی بهش برخورده بود از اینکه او را در درس تغییر شکل ضعیف میشماردند. نفسش را فوت کرد.
_پس فکر کردید شما خیلی واردید؟
_بله. واردیم. خیلی هم واردیم. مگه نه بچه ها.

دوست های اون پسر که الکس ویزلی، رز ویزلی و...بودند با سر تایید کردند.

فلورانسو نگاهی به آنها کرد.
_باشه! بیاید مسابقه بذاریم. در زمینه ی ورد های تغییر شکل.
_دوئل کنیم چطوره؟ نمی ترسید که؟
_معلومه نمیترسیم. مگه نه سلینا؟
سلینا در حال نگاه کردن به شاهکارش بود و لبخندش هر لحظه گشاد تر، بزرگ تر و از صورتش خارج میشد و اصلا متوجه نبود چه میگوید.
_البته!

ناگهان به خودش آمد و به فلورانسو کاملا خونسرد و دارای لبخند نگاه میکرد.
_البته؟... البته برای چی؟... مگه نمی...
_خب... خب... دیدید که ما نمیترسیم. حالا بیاید شروع کنیم.

فلورانسو میدانست اگر جلوی دهان سلینا را نگیرد آبرویشان را داخل یک توپ کرده و با یک پا به دوردست ها پرتاپ میکند.

_چی چی رو نمیترسیم؟...خب، بله، البته که نمی ترسیم. ولی مگه من چی بلدم؟ قطعا من در خیلی چیز ها استعداد دارم ولی...خب...این یکی درس اثتثنااست. بیا بریم فلورا. نمیخوای بزنم بکشمشون که؟
_چرا دقیقا همین رو میخوام. حالا هم ساکت شو، بیا بریم.
_

در جنگل ممنوعه:

هر پنج نفر وارد جنگل ممنوعه شدند. بدون شک تنها جایی که میتوانست پذیرای دوئل عجیب و غریب آنها باشد همان جا بود. بدون کوچک ترین مزاحم.
سلینا به پرنده هایی که روی شاخه ها لم داده بودند و چیپس و پفک میخوردند و آماده ی شروع دوئل بودند نگاه کرد.
_وقتی زدم پنگوئن تک شاختون کردم میفهمید چیپس و پفک خوردن جلوی بنده یعنی چی. حالا هم اون ور رو نگاه کنید. استرس میگیرم.

سلینا جلو رفت و چوپ دستی اش را با نوازش بیرون کشید.
بله! چوب دستی هر کس نشانه ی فرهیختگی هر کس هست. جمله از "سلینا مور"

رز ویزلی حریف او بود. اما مهم نبود، هر کس بود جلوی طلسم های از من در آوردی سلینا کم می آورد.
سلینا با آرامش و لطافت تمام چوب دستی اش را جلوی چشمان شیطانی اش گرفت.
اما...قبل از اینکه او چیزی بگوید. طلسمی روانه ی او شد. و مستقیم خورد به چوب دستی ظریف و نشانه ی فرهیختگیش. سلینا نگاهی به چوب دستی، نگاهی به رز خندان، و نگاهی به فلورانسو خونسرد کرد.
_چوب دستی من رو، جوجه کرد؟

جوجه به طور عجیب الخلقه ای پرواز کرد و رفت کنار دیگر پرنده ها لم داد و چیپس و پفک خورد.

فلورانسو، سلینایی که هنوز در حالت کاملا هنگ بود را کنار زد و خودش جای او را گرفت و آماده ی ادامه دوئل شد. سلینا همچنان با حالت کاملا هنگی داشت جوجه صورتی رنگ( چوب دستی قبلی) که در حال پفک خوردن بود را تماشا میکرد.
_فلورااااااااااا. من آلان چکار کنم؟
_برو بگیرش خب.

سلینا پس از تشکر از فلورانسو بابت ایده ی خوبش راهی گرفتن جوجه شد.

فلورانسو کاملا خونسر و مغرورانه چوب دستی اش را بالا گرفت.
_بیلاک داک.( توجه شود تمام طلسم های این رول من در آوردی می باشد، داخل خانه به هیچ وجه استفاده نشود، حتی بیرون خانه هم استفاده نشود، کلا استفاده نشود. )

فلورانسو همیشه عالی بود. همیشه. هیچ وقت، هیچ جا، هیچ طلسمی را اشتباه نمی گفت. اما طلسم دوست نداشت بی فابده باشد و طی جاخالی پسر گمنام از او رد و رفت و رفت و رفت و خورد وسط پیشانی فنریر.


دست به حباب هام نزنید. پاهم نزنید حتی. تصویر کوچک شده







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.