خلاصه:
لرد سیاه مرگخواران را به مهد کودک دیاگون فرستاده تا آنها به بچه ها از همین دوران شکل گیری شخصیت و روحیات، سیاه بودن را یاد بدهند.
هر یک از خدمت گزاران لرد ولدمورت، به شیوه خود به یاد دادن جادوی سیاه و چگونگی سیاه بودن به بچه های مهد کودک مشغول شدند.
بعضی شیوه خشونت آمیز مثل تمرینات سخت بدنی یا نشان دادن فیلم وحشتناک را برگزیدند و برخی دیگر از راه گفتگو استفاده کردند. گرچه چندان به نظر نمی آمد که در آموزش سیاهی به بچه ها موفق بوده باشند. ***
گویل از اینکه پاسخ مورد انتظارش را نگرفته بود، بد طوری شوکه شد. سپس چند ثانیه پوکر فیس شد و در آخر هم جیغ بنفشی کشید.
- قدرتمندترین نیرو عشق نیست. قدرتمندترین نیروی جهان طلسم آوداکداوارای اربابه!
بچه مذکور در مغزش فرو رفت و به بخش حافظه بلند مدت مراجعه کرد. کمی در آنجا گشت و گذار کرد و دریافت که تناقضی بین دانسته هایش به وجود آمده است؛ اما پیش از اینکه بخواهد حرفی به زبان بیاورد، گویل به او گفت:
- ببین بچه... تکرار کن قدرتمندترین نیروی جهان طلسم آوداکداوارای اربابه!
- قدرتمند ترین نیروی جهان عشقه!
گویل دندان هایش را به هم فشرد و دستش را بر سرش کوبید. رفت که ضربه ای به پس گردن بچه مذکور بزند تا عقلش سر جا بیاید اما سیم های بخش " پس گردن دیگران زدن " در مغزش پاره شدند و او از انجام این مهم عاجز ماند.
گویل چند دقیقه بدون هیچ هدفی به بچه و همچنین اطرافش نگاهی انداخت که ناگهان چشمش به هکتور افتاد.
- هی هکتور... تو مگه معجون مرگخوار کننده نداده بودی؟ چرا کار نکرد پس؟
- آها چیزه یادم رفت بهت بگم اشتباهی معجون سفید کننده بهت دادم ... و اینکه معجونش برگشت ناپذیره یعنی نمیشه با یه معجون دیگه سیاهش کرد و معجون مرگخوار کننده هم نداریم!
گویل لحظات سختی را سپری می کرد. آمپر بدنش به بالاترین حد خود رسیده بود. به سرعت به سمت معجون های هکتور رفت تا آنها را با شیشه شان روی سر معجون ساز مذکور بشکند اما پیش از آنکه بخواهد معجونی در دست بگیرد، از فرط عصبانیت مغزش پوکید و بدنش متلاشی و پودر شد و به اعماق زمین نفوذ کرد.
چند دقیقه بعدپس از سر به نیست شدن گویل، هکتور راه های زیادی را برای آشنا کردن بچه با سیاهی به کار برده بود اما هیچ کدام نمی توانست اثر معجون سفید کننده را خنثی کند.
کمی نیز نگذشت که دیگر مرگخواران با چهره هایی که کلافگی در آن موج میزد، در حالی بچه ای را با خود می کشیدند به هکتور نزدیک شدند.
آنها از روش های زیادی همچون خشونت و نشان دادن فیلم ترسناک و روش های مسالمت آمیز همچون گفتگو استفاده کرده بودند اما انگار فایده ای نداشت. بچه ها نه تنها سیاه نشده بودند، بلکه عقل خود را کامل از دست داده بودند.
و حالا خورندگان مرگ، به دنبال معجون مرگخوار کننده هکتور بودند.
یکی از آنها روبه روری هکتور آمد.
- معجون مرگخوار کننده بده میخوایم اینا رو خیلی سریع سیاه کنیم.
هکتور دوباره اشتباهی معجون سفید کننده داد.
- بیا!
چند دقیقه بعد- خب اینم از آخرین بچه که اونم این معجون رو خورد.
هکتور تازه متوجه شد که چه گندی را دوباره زده است.
- اوه دوباره اشتباه کردم و معجون سفید کننده دادم ... و اینکه معجونش برگشت ناپذیره یعنی نمیشه با یه معجون دیگه سیاهش کرد و معجون مرگخوار کننده هم نداریم!
- ینی چی؟
- چی ینی چی؟
همینطور گفتگو بین هکتور و مرگخوار مورد نظر ادامه داشت که ناگهان صدایی همه آنان را در جای خود میخکوب کرد.
بلاتریکس لسترنج در حالی که بچه ای در کنارش حضور داشت گفت:
- خدمت گزاران ارباب ... من این بچه رو به سیاهی کشوندم و فکر می کنم شما هم تونسته باشین جادوی سیاه رو به بقیه بچه ها هم یاد بدین... درست میگم آلکتو؟
آلکتو آب دهانش را به سختی قورت داد. بقیه هم همینطور. آنها نمی توانستند به بلاتریکس بگویند که چه فاجعه ای رخ داده است. دروغ هم نمی توانستند بگویند؛ ولی می توانستند دروغ بگویند و پیش از آنکه دروغ شان معلوم شود، فلنگ شان را ببندند.
آلکتو سری به نشانه تایید تکان داد.
- خیلی خب... بچه ها رو جمع کنید و تو گونی بندازید و به خونه ریدل ببرید ... ارباب باید روی بچه ها نظارت داشته باشن.
و مرگخواران که چاره ای جز پذیرفتن امر بلاتریکس نداشتند، بدون توجه به چه آینده ای که ممکن است در انتظارشان باشد، با کروشیویی بچه ها را در گونی انداختند و پشت سر بلاتریکس رهسپار خانه ریدل ها شدند.