نام : راندولف بارو (مهاجم تیم کوییدیچ ریونکلاو)
نام پدر : گاندولف بارو
نام مادر : سارا بارو
چوبدستی : چوب افرا با مغز موی تک شاخ ده اینچ
پاترونوس : روباه قطبی
جانور نما : روباه قطبی
بوگارت : سوختن در آتش
توانایی : منجمد کردن اجسام – ارتباط چشمی با حیوانات
علایق : کوییدیچ – معجون سازی – مطالعه در کتابخانه
ویژگی های ظاهری : قد 170 – بور – چشم های آبی بی روح – لاغر اندام نسبتاً جدی (بعضی وقتها)
زندگی نامه : راندولف در یتیم خانه زندگی می کرد.و از دار دنیا یک موش و یک کلید داشت که تازه نمی دانست برای چیست او پدر و مادر خود را هنگامی که فقط چهار سال داشت از دست داده بود. همه در یتیم خانه او را مسخره کرده، و فکر می کردند او یک بی مصرف است. اما در زندگی او اتفاق های عجیبی هم می افتاد.
روزی در اتاق خود مشغول گرفتن حیوان خانگیش گیلبرت بود :
- گیلبرت برگرد اینجا!
راندولف پرید تا موش را بگیرد اما به محض تماس دستش با موش موش منجمد شد و یا وقتی پرنده ها روی پنجره اتاقش می نشستند می توانست حرف های آنها را از چشم هایشان بخواند که البته خانم واتسون مدیر یتیم خانه فکر می کرد او خیالاتی شده است.
روزی مثل بقیه روزها راندولف از پنجره اتاقش به بیرون زل زده بود که ناگهان جغد بزرگ قهوه ای رنگی روبروی پنجره اتاق او نشست. نامه ای در دست داشت با پنجه اش نامه را از زیر درز پنجره به داخل هل داد. راندولف نامه را برداشت در نامه چیزهایی درباره مدرسه عالی آموزش علوم جادوگری نوشته شده بود.
مطمئناً راندولف فکر کرد این هم یکی از شوخی های بی مزه بقیه بچه هاست. روزها می گذشت و راندولف هر روز تعداد بیشتری از این نامه ها دریافت می کرد. بالاخره فکری به ذهنش رسید.
نکند واقعاً حقیقت داشته باشد. هر چه باشد از یتیم خانه که بهتر است. او نقشه فرار خود را طرح کرد و همان شب آن را اجرا کرد. زیرا مراقب آن شب خانم داتس بود که نمی توانست در شب خوب ببیند و گوش هایش هم خوب نمی شنید. در واقع راندولف معتقد بود یتیم خانه باید یکی دو نفری را برای مراقبت از خود او استخدام کند.
ساعت حوالی دوازده شب بود راندولف داشت با پای پیاده به طرف ایستگاه مترو لندن می رفت حدود پنج صبح به ایستگاه رسید، هنوز وارد نشده بود که پیر زنی ژنده پوش با سرعت از آنجا بیرون می آمد و با او برخورد کرد، برخورد آنقدر شدید بود که راندولف به زمین افتاد پیرزن رفت که او را بلند کند که نامه هاگوارتز را در دستش دید. او را از روی زمین بلند کرد و از او پرسید:
- چرا وسایلت را نخریدی؟
- چون پولی ندارم.
- پدر ومادرت کجا هستند؟
- آنها را زمانی که چهار ساله بودم از دست داده ام.
- حالا بگو اسمت چیه؟
- راندولف، راندولف بارو.
- تو پسر سارا هستی!
- بله. شما اسم مادر منو از کجا میدونید؟
- من و مادرت هم به این مدرسه می رفتیم ولی اون عضو ریونکلاو بود من عضو گریفیندور.
- ریونکلاو؟ گریفیندور؟ اینا دیگه چی هستن؟
- حالا خودت متوجه می شوی دنبال من بیا. همین الان هم دیر شده باید برویم به کوچه دیاگون.
- راستی ؟ شما که مادر مرا می شناختی می دانید این کلید چیه؟
- وای خدای من ! این یک کلید گیرینگوتزه.
- گیرینگوتز کجاست؟
- الان به آنجا می رویم.
پیرزن او را به کوچه دیاگون برد و هر دو به گیرینگوتز وارد شدند. کلید را به یکی از جن ها دادند و وارد تونل تو در تو شدند. راندولف که دیگر مطمئن شده بود دارد خواب می بیند خود را نیشگون می گرفت و با محکم باز و بسته کردن پلک هایش سعی می کرد بیدار شود.
ناگهان واگن تکان شدیدی خورد و ایستاد راندولف فهمید که خواب نیست و گرنه با آن تکان شدید حتما از خواب می پرید. جن گفت اینجا صندوق 211 است. او کلید را از پیرزن گرفت و در صندوق را باز کرد. درون صندوق تعداد زیادی سکه نقره و مقداری سکه طلا وجود داشت. پیرزن به راندولف گفت تعدادی از آن سکه های طلا را بردار و بقیه را در اینجا بگذار. راندولف سکه ها را برداشت و به هر دو از آنجا خارج شدند. آنها به سرعت ردا، پاتیل و یک جغد قهوه ای خریدند. و در هیچ جا به جز مغازه الیواندر وقت را تلف نکردند. پیرزن راندولف را به سکوی نه و سه چهارم راهنمایی کرد و پس از ورود او به سکو از او خداحافظی کرد. راندولف سوار قطار شد و به سمت هاگوارتز حرکت کرد.
تایید شد. 
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
من اولش خیال کردم اشتباه تایپیه، ولی چون مجددا این اشتباهو تکرار کردی تاکید کردم که متوجه تلفظ درستش بشی. همه اینا رو تو معرفی شخصیت پروفایلت درست کردم.
از چای سبز گرفته تا چای کاپیتان...:|
