هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۱۱:۳۵ جمعه ۸ فروردین ۱۳۹۹

الیور ریورس


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۶:۰۷ شنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۲۳:۲۸ چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۹
از شیون آوارگان
گروه:
کاربران عضو
پیام: 44
آفلاین
الیور خسته و کوفته از پله‌های پشت فرشینه پایین می‌آمد که تقریبا با کل بچه‌های گروه هافلپاف مواجه شد.
همه روی پله ایستاده بودند و دربارۀ چیزی بحث بحث می‌کردند. در میان آن‌ها ارنی، سدریک و رکسان را دید. با سرفه‌ای ساختگی اعلام حضور کرد و ناگهان هفت هشت تا چوبدستی به سمتش نشانه رفتند.
«سلام بچه‌ها.»
ارنی چوبدستی‌اش را کمی پایین آورد و چشمانش را تنگ کرد. الیور همچنان که دست‌هابش را بالا گرفته بود گفت:
«واقعا من رو یادتون نمیاد؟ من الیورم... ریورس...»
بچه‌های هافلپاف همچنان در سکوت بودند که ناگهان سدریک گفت:«تو شازده رو ندیدی؟ یه شال قرمز داشت.» الیور که اصلا از این خوش‌آمد گویی ذوق مرگ شده بود جواب داد:«آره دیدمش. وقتی از گرینگوتز بیرون می‌اومدم دیدم دستگیر شده. آخه رفته بود زیر آبشاری که اون توعه تا روباهش رو که به شال تبدیل شده بود به شکل اول دربیاره. هی می‌گفت تقصیر من نیست هاگرید بهم گفته.»
همۀ هافلی‌ها با هم گفتند:«چیییییییی؟؟؟؟؟»
الیور که دید نزدیک است همۀ گروه با هم سکته کنن سریع گفت:«نترسید بابا! مگه چی شده حالا؟ تازه شازده آزاد شد. الا دیدمش که داشت می‌رفت سمت اون بید دیوونهه، بهش گفتم حواسش باشه و دعوتش کردم بیاد یه چای مهمون ننه جون باشه اما گفت کار داره. بدو بدو رفت.»
سدریک دست به دامن ارنی شد و التماس کنان گفت:
«ارنی جون مرلین بذار یه ذره شکنجش بدم نمی‌کشمش. دوبار اون شازده رو دیده و همینجوری ولش کرده بره.



پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۱۹:۳۹ دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸

ارنى پرنگ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۴۳ دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۷:۴۴ یکشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۰
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 202
آفلاین
که ناگهان ارنست ایستاد اما نتوانست مقابل موج عظیمی از هافلپافی ها که به سمت در خروجی میرفتند مانعی شود پس تا بیرونِ در هل داده و منتقل شد.

-اممم میخواستم بگم خیلی ضایعست با دوتا رکسان راه بیوفتیم توی هاگوارتز اینطور نیست؟ تقریبا روز شده ممکنه کسی ببینه. شما ها میدونید عجب پروفوسرهای خشی داریم این دوره.

رکسان یک به دو گفت :
-من رکسان اصلی هستم من میرم.

تابلو بود که باقیمانده ی املیا بود چشماهیش هنوز از تکان های ارنست میچرخید.

ارنی پیش رکسان دو رفت.
-لطفا توی مرکز بمون رکسان.

رکسان دو حرکت کرد و رو به روی در قرار گرفت.
-برید! من شهاب سنگ رو نامرئی میکنم و دیوار هارو درست میکنم.
بعد از هم چوبدستی اش را از قلاف بیرون کشید.
الآهِمورا.

در باز و پشت سرش بسته شد.

حالا بچه ها به راهرو ها نگاه کردند. دیدن منظره ده ها پِله ی جادویی که هر چند لحظه جایشان را عوض میکردند واقعا دلهره در هیجان بود مثل آلبالو در انار.


بچه ها روی پله ی اول پریدند و پله بدون هیچ لرزشی یا سستی به خاطر وزن بچه ها با سمت بالا رفت و رو به روی طبقه ی همکف قرار گرفت.

سدریک رو به بقیه کرد.
-فکر میکنید از قلعه بیرون رفته؟ پیاده شیم یا بریم بالا تر؟






ویرایش شده توسط ارنى پرنگ در تاریخ ۱۳۹۸/۱۲/۲۶ ۱۹:۴۲:۲۰

تصویر کوچک شده


پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۱۱:۴۸ دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۸

جیمز پاتسون


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۳۱ یکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۶:۳۴ چهارشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۹
گروه:
کاربران عضو
پیام: 26
آفلاین
هردو رکسان گیج شده بودند
رکسان 1= همون که رنگش پریده بود
رکسان 2 = همونی روح رو به داخل بدش گذاشت

ارنست و بقیه بچه ها به هم نگاهیی کردن

-بایدددد سر فرصت این دوتا رکسان رو درست کنی

ارنست نگاهیی به جیمز کرد و در جواب حرفش گفت:

- باشه ... ولی الان باید روی پیدا کردن شازده کوچولو تمرکز کنیم.


همه بچه ها سریع چوب دست های خود را بیرون اوردند و شروع به جست و جو کردن
..... دقایقی بعد جیمز با صدای بلند گفت:

- آهایییییی هم گروهیی هااااا بیاین...اینجارو نگاه؟

همه نگاه جایی که جیمز اشاره کرده بود کردنند
رد پای گلی شازده کوچولو بود
ارنست به جیمز نگاهیی کردو گفت :

- آفرین به عنوان تازه وارد خوب چیزی پیدا کردی.

- چاکرم... حالا همه باید دنبال رد پا بریم اما خوب مراقب باشید ممکنه برامون
تله گذاشته باشه.

همه با سر حرف جیمز رو ایید کردن و به راه ادامه دادند.


اسلحه نیازی نیست
بد نگاه کنم تو چشات صد نفر میان تو گاردت


پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۲۳:۰۳ یکشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۸

ارنى پرنگ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۴۳ دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۷:۴۴ یکشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۰
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 202
آفلاین
خلاصه : هافلپافی ها بار دیگرحماسه آفریدند. (گند زدند.) ان ها که از بی خوابی برای دیدن و شکار ستاره ها نصف شب از هاگوارتز بیرون رفته بودند شهاب سنگی در تور ستاره گیری شان گیر کرد. هافلی ها شهاب سنگ را داخل تالار اوردند و خنک کردند که شازده کوچولو بیرون پرید. شازده کوچولوی کنجکاو و سریع از دستشان فرار کرد. چند تا از بچه ها هم داخل سفینه ی شازده که همان شهاب سنگ بود رفتند و یکدفعه خودشان را روی کره ی ماه یافتند. بقیه ی اعضا که روی زمین هستند شازده را پیدا کردند اما معلوم شد که او شازده کوچولوی واقعی نیست. اوضاع بسیار وخیم است و هردمبیل از در و دیوار تالار زرین هافلپاف بالا میرود.


-ارنست ارنست املیا. ارنست ارنست املیا. املیا تو اونجایی؟
-اینجاییم ارنست.
- مرلین نگم چیکارت کنه دختر. باید از فضولی میرفتی تو سفینه اخه؟
-ایـــش. هیچ هم فضول نیستم. من یه آدم فنی هستم. اینو من نمیگم روانشناس ها میگن.
- خب حالا راهی برای برگشت پیدا کردی؟
-اره دیگه میشینیم تو سفینه همینجوری برمیگردیم به زمین.
-خب برگردید.
-باشه.


چند دقیقه بعد

صدای مهیبی مثل فوران یک اتش فشان شنیده میشد. چند تا از بچه ها پشت وسایل اتاق پناه گرفتند. ارنی و سدریک و وین چوب دستی هایشان را کشیدند و آماده شدند. شهاب سنگ با گرما و سرعت زیادی درست به سمت دیوار شرقی تالار هافلپاف نزدیک میشد. بچه ها این را از لرزشی که به خاطر رز ویزلی نبود فهمیدند و البته گرمایی که گل هارا بسیار سریع پژمرده کرد.

-با شمارش من بچه ها. یک....دو....س..یبزمینی.
-الان وقتشه اخه؟
-باشه باشه از اول. یک... دو....سه... .

هر سه تای انها با هم: پِتریفیکوس توتالوس.

شهاب سنگ که همان لحظه دیوار را خرد کرده و وارد شده بود با طلسمِ قویِ توقف و ثابت ماندن برخوردکرد و سرجایش ثابت ماند. اما اتش و گرمای ان به هر طرف میرفت.
بچه های که قایم شده بودند سریع بیرون پریدند و با طلسم یخ پاش روی شهاب سنگ را خنک کردند. لحظه ی عجیبی بود، همه عرق کرده بودند که ناگهان شهاب سنگ بیب بیب ی کرد و در آن باز شد. املیا و ماتیلدا با کلاه های فضانوردی و با قدم هایی محکم که نشان از شکوه انها میداد از سفینه خارج شدند.


-ما برگشتیم ... عه چرا اینجور میکنی؟

ارنست یقه ی املیا را گرفت و محکم تکان داد.

-برگشتی؟ خسته نباشی. یک ساله منتظر برگشت شما هستیم.
-عه ولش کن ارنی. یقه شو گرفتی کشتیش.

اما ارنست بیخیال نشد. محکم املیا را تکان میداد در حدی که سانتریفیوژ جلویش کم اورد و کم کم روح املیا از بدنش جدا شد.

-ارنست روحش رو از جسمش جدا کردی ولش کن.

اما ارنست گوشش بدهکار نبود و محکم تر املیا را تکان میداد. در آخر روح املیا کاملا از بدنش جدا شد و به بالا رفت.

چند دقیقه بعد هیچکس جلوی جسم بیجان املیا حرفی برای زدن نداشت جز ارنست. ارنست سراغ قفسه ی معجون مخفی های ننجون هلگا رفت و قفسه ی روح در قوطی را باز کرد. از داخل ان روح شخصی به نام رکسان ویزلی را پیدا کرد و جلو امد و روح را روی بدن بیجان املیا پاچید.
جسم بیجان دوباره جان گرفت اما کم کم تغییر قیافه هم داد و شبیه رکسان ویزلی شد.

-
-عه چیه؟
-این کیه؟
-رکسان ویزلیه دیگه. املیا از سایت رفته گفتم خارجش کنم از سوژه. اینم رکسان ویزلی جای اون اوردم.
-پس این کیه؟

همه برگشتند و پشت سر خود دختری را دیدند که به لبه ی میز تکیه زده بود و رنگش پریده بود و به ماجرا نگاه میکرد. مشکل این بود که ان دختر هم رکسان ویزلی بود.
ماتیلدا گوش ارنی را پیچاند.

-ببین چیکار کردی.
-الان درستش میکنم. الان دوباره تکون میدم و روح یکی دیگه رو... .
-لازم نکرده. باید بریم دنبال اون شازده کوچولو قبل از اینکه کل هاگوارتز بفهمن چه اتفاقی اینجا افتاده. رکسان.

-بله؟
-بله؟

هر دو رکسان جواب دادند.


ویرایش شده توسط ارنى پرنگ در تاریخ ۱۳۹۸/۱۲/۲۵ ۲۳:۰۷:۱۴

تصویر کوچک شده


پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۱۹:۴۲ یکشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۸

هافلپاف، مرگخواران

سدریک دیگوری


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۰:۳۳ دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
امروز ۲:۳۱:۲۷
از خواب بیدارم نکن!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
هافلپاف
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 699
آفلاین
دورا، ارنی و آریانا با تعجب به یکدیگر نگاه کردند. موجودی کوچک و فضایی که در سیاره دیگری زندگی می‌کرد، از کجا هاگرید را می‌شناخت؟ از کجا می‌دانست که معروف‌ترین جادوگر موجودشناس قرن در زمین کیست؟
همین موضوع تعجب هر سه نفر را برانگیخته بود.

آریانا دستی به موهایش کشید و درحالی که سعی می‌کرد طبیعی جلوه کند، پرسید:
- ببینم، تو از کجا هاگریدو می‌شناسی؟
- خب، من از برنامه‌های تلویزیونی که تو سیاره‌مون پخش می‌شه و درمورد زندگی هاگریده این چیزا رو فهمیدم.

آریانا که همچنان سعی داشت طبیعی به نظر برسد، ادامه داد:
- ببخشید، می‌شه اونوقت بدونم دوشاخه‌ی تلویزیونتو به کجا می‌زنی؟

شازده مدتی طولانی به آریانا زل زد و سرانجام تصمیم گرفت پاسخی بدهد:
- این دیگه چه سوالیه؟ خب معلومه، به پریز برق!

اما آریانا می‌دانست که در فضا برق وجود ندارد و درنتیجه، پریز برقی هم نیست. او این اطلاعات را از دوست فضایی مرگخوارش، رابستن بدست آورده بود.

- اما من از یه نفر شنیدم که تو فضا برق نیست!
- عه راست می‌گی؟ شاید... خب... اها، شاید سیاره‌ی اون یه نفر پیشرفته نبوده!

آریانا نگاه خشمگینی به شازده انداخت و سپس رو به دو نفر دیگر، با صدایی که دست کمی از فریاد نداشت، گفت:
- این یارو تقلبیه! من می‌دونم تو فضا برق نیست و داره دروغ می‌گه! شازده کوچولوی واقعی وقتی تو یه سیاره‌ی بدون برق و امکاناتِ دیگه زندگی می‌کنه، از کجا می‌تونه اطلاعاتی درمورد زمین بدست بیاره؟ معلوم نیست چه بلایی سر شازده‌ی واقعی آورده!

سپس برگشت و رو به شازده‌ی تقلبی فریاد زد:
- با شازده کوچولوی واقعی چه کار کردی؟

اما هنگامی که برگشت با فضای خالی رو به رو شد؛ شازده‌‌ی تقلبی فرار کرده بود و هیچ اثری نیز از او به چشم نمی‌خورد.


فقط ارباب!
هستم...ولی خستم!

تصویر کوچک شده


پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۸:۴۵ پنجشنبه ۹ آبان ۱۳۹۸

ناتسومی سوزوکی old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۱۱ یکشنبه ۵ آبان ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۸:۵۶ یکشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۸
از ~Wonder Land~
گروه:
کاربران عضو
پیام: 17
آفلاین
اون ها درست جلوی در بودند که با فرد نا آشنایی رو در رو شدند.
-تو کی هستی؟
-نکنه شازده ای تغییر شکل دادی؟
-چی؟ نه من از هیچ خانواده ی اشرافی ای نمیام....چیزه شاگرد جدیدم.
- الان شازده کوچولو رو ندیدی؟ شال قرمز داشت.
- چرا یه پسری رد شد دنبال دستشویی میگشت. خیلی عجله داشت. منم فرستادمش دستشویی طبقه سه برج ستاره شناسی
بقیه: آخه یه بنده خدایی که برای دستشویی عجله داره رو میفرستی دورترین و پر پله ترین دستشویی؟ خب بدبخت گناه داره
ناتسومی : گفت دستشویی کجاست. نگفت نزدیک ترینش کجاست؟

هافلپافیا که بالاخره جای شازده رو فهمیده بودن و راه های مخفی هاگوارتز رو هم بلد بودن سریعا خودشونو به دستشویی مورد نظر رسوندن.و در رو با شدت باز کردن.
شازده که داشت دستاشو میشست جیغ قرمزی کشید ویه قدم به عقب برداشت.
-خب خب خب اینجا چی داریم؟
شازده با احتیاط نگاهی به اعضای هافلپافی انداخت که جلوی راه خروج رو گرفته بودن
-امممم....میشه بریم یه جای خوشبوتر صحبت کنیم؟
بقیه که تازه متوجه اوضاع شده بودند سریعا از دستشویی خارج شدند.
-خب کجا بریم؟
-برگردیم خوابگاه شاید بچه ها برگشته باشن
-بریم هاگزمید غذا خوشمزهی بخوریم
-کنار دریاچه. باد خوبی میاد
-بریم پیش هاگرید
این یکی رو شازده گفته بود.بچه ها که یادشون اومده بود هدف از انتخاب مکان صحبت بوده و نه گردش به شازده که مثل یه دوست بینشون قدم میزد خیره شدن
-هاگرید؟
-آخه فاکسی حالش خوب نیست. یه جادوگر موذی ای از سیاره ی جادوچیان جادوش کرده که شکل شال دربیاد. منم برای کمک به دوست عزیزم اومدم پیش معروف ترین جادوگر موجودشناس قرن هاگرید.
-جادوگر موجود شناس؟
-معروف ترین؟



پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۲۰:۳۶ جمعه ۱۲ مهر ۱۳۹۸

رکسان ویزلی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۲:۱۳ پنجشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۴:۵۵ شنبه ۱۹ تیر ۱۴۰۰
از ش چندشم میشه!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 219
آفلاین
- میو!

آریانا، ارنی و دورا به سمت صدا برگشتن.

- گربه ماتیلدا؟

از وقتی ماتیلدا گربه رو پیدا کرده بود، هیچ جا بدون اون نرفته بود. ظاهرا گربه هم به ماتیلدا وابسته شده بود، چون اشک توی چشمای سبزش جمع شده بود.
ولی خوبی قضیه این بود که دیگه نیازی نبود دنبال تریشا بگردن که خیلی وقت بود آنلاین نشده بود.

- گربه کوچولو، دنبال صاحبت میگردی؟ اگه کمکمون کنی شازده کوچولو رو پیدا کنیم، قول میدم صاحبتو پیدا کنیم.

چشمای گربه با شنیدن این حرف از تعجب گشاد شدن. اون که سگ نبود...

- آخی، نگاش کن داره بو میکشه!

ولی برای پیدا کردن ماتیلدا، حاضر بود سگ هم بشه!
گربه همچنان که بو میکشید، جلو رفت و هافلپافیا دنبالش. اگه شازده کوچولو رو پیدا میکردن، شاید میتونستن راهی برای پایین آوردن سدریک، آملیا و ماتیلدا از فضا پیدا کنن.


رکسان خالی... خالی خالی! بدون ویزلی!

تصویر کوچک شده




پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۰:۱۹ جمعه ۴ مرداد ۱۳۹۸

ارنى پرنگ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۴۳ دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۷:۴۴ یکشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۰
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 202
آفلاین
-مارو آوردی ماه.
-بیچاره شدیم الان که.

آملیا:تصویر کوچک شده


-این داره تبدیل میشه انگار! چرا اینجوری میکنه؟
-از علاقه ی زیادش به ماه و ستاره هاست.
-به ماه یا ستاره ها؟
-ماتیلدا آخه الان وقتشه؟ یا به خاطر ماهه یا به خاطر ستاره ها. بیا بریم تو سفینه وگرنه... .

آملیا زوزه ای کشید و به سمت آن دو خیز برداشت.


-بیا بریم سریع تر.
-بدو.

...

-عه اینجا جاذبه نداره نمیشه دویید.

ماتیلدا و سدریک روی کره ماه فقط چند متر جلو تر از یک گرگینه به سفینه پاهایشان را تند تند تکان میدادند ولی هیچ ثمری نداشت و خیلی بیشتر از یک لاکپشت سرعت نمیگرفتند. سدریک پشت سرش را نگاه کرد. آملیا که حالا کاملا تبدیل شده بود هم چهار دست و پایش را تند تند عقب جلو میکرد ولی او هم ثمری نمیبرد.

هر سه به حالت پوکرفیس به هم نگاه کردند و ایستادند. اگر ارنست آنجا بود حتما میخندید اما ارنست 3476 کیلومتر پایین تر روی زمین درگیر قضایای دیگری بود.

خوابگاه هافلپاف

-خب اینا که رفتن. ما هم بریم.
-عه کجا بریم ارنی؟

دورا این را فریاد زد. و سخنرانی اش را ادامه داد.
-همرزم های ما الان معلوم نیست کجان. تو میگی بریم؟
-دورا خواهش میکنم از روی میز بیا پایین. آریانا تو نظری نداری؟

آریانا موهایش را که از اول سوژه تا الان در حال جمع کردن و مرتب کردن و دسته بندی کردن و شماره گذاری کردن براساس تاریخ رشد تا ان لحظه و کلی چیزهای دیگر بود. با شنیدن نام خودش و صدای تقریبا بلند ارنست پقی هر چی ریسیده بود پنبه شد و موهایش همه جا پخش شد. آریانا نگاهش را به موهایش دوخت و بعد برگشت.

-امم چی گفتی ارنی؟ بریم...؟ اره بریم.
-موهارو بریز تو کیسه وقتشه بریم دنبال شازده.
-... به خاطر هم رزم هامون.
-دورا گفتم از روی میز بیا پایین. نه جدی میگم اون میز از عطیقه های قدیمیه و مطلقه به شخص ننجون. بزرگوار پاشونو میذاشتن رو میز در حالی که روی صندلی نشسته بودند و بازی نوگلان شکفته ی سحر خیز دست و صورت شسته، نشسته را تماشا...

کراوات ارنست کشیده شد و چشمانش موازی شد با چشمان آریانا.

-میریم؟ یا نه؟
-بریم. البته که میریم. پیش به سوی دنبال کردن شازده. دورا خواهش میکنم از روی اون میز بیا پایین و سخنرانی رو تموم کن.

هر سه عضو هافلپاف از در خارج شدند و تصمیم گرفتند شازده را پیدا کنند ولی قبل از آن باید تریشا را پیدا میکردند تا مدارکی به دست بیاورند که شازده کوچولو با آن کوچکی به کجای قلعه ی هاگوارتز به این بزرگی گریخته است.


ویرایش شده توسط ارنى پرنگ در تاریخ ۱۳۹۸/۵/۴ ۱۰:۳۰:۳۰

تصویر کوچک شده


پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۱۲:۲۴ شنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۸

آملیا فیتلوورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۴۵ چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۹:۲۱ شنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۱
از پشت بوم محفل!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 503
آفلاین
سدریک، ماتیلدا و آملیا، توی سفینه شهاب سنگی گیر کرده بودن. شهاب سنگ با سرعت عجیبی حرکت میکرد و معلوم نبود که مقصدش کجاست. همگی ترسیده بودن، به جز آملیا.
- ردیفش میکنم.
-

سدریک و ماتیلدا بیشتر ترسیدن. تنها کسی که نمیتونست هیچی رو درست ردیف کنه، الان میخواست فرمون زندگیشونو بدست بگیره. آملیا جلو رفت و فرمون زندگیشونو بدست گرفت.
- آماده باشین.

اما دیر شده بود برای هشدار. قبل از اینکه آماده بشن، سفینه یه تکون محکمی خورد و سرعتش بیشتر شد، اونقد که سدریک و ماتیلدا، با شدت به عقب پرتاب شدن و به دیواره سفینه خوردن.
- میشه تو هیچیو ردیف نکنی، آملیا؟!

به محض اینکه این جمله ماتیلدا تموم شد، سفینه متوقف شد.

-
-
-

اونا به سمت در خروجی سفینه رفتن. سفینه به طور خودکار، لباس فضایی تنشون کرد و اونا رو به بیرون پرت کرد. وقتی بلند شدن که با استقبال هافلپافیا رو به رو بشن، به جاش با یه جای دیگه رو به رو شدن...

- ما کجاییم؟



پاسخ به: خوابگاه مختلط هافلپاف!
پیام زده شده در: ۱۹:۵۶ دوشنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۸

ماتیلدا استیونز


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۸:۰۱ پنجشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۱۸:۵۱ چهارشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۹
از کالیفرنیا
گروه:
کاربران عضو
پیام: 359
آفلاین
آملیا با احتیاط واردش شد و به اطرفش نگاه کرد. پر از دکمه های عجیب و غریب بود. ماتیلدا هم سرش را داخل کرد و به اطراف نگریست. آملیا پرسید:
- اینجا چرا دکمه داره؟ خیلی عجیبه! آخه سفینه نیست که!
- سفینه ی شهاب سنگی. مگه ندیدی؟!
- نه ندیدم! تو مگه دیدی؟!
- الان توشم!
-

ارنست طول و عرضش را اندازه گرفت و دید که حداکثر پنج نفر در آنجا جا می گیرد. اما نمیشد که فقط گروهی از هافلی ها به آسمان برود. پس بقیه چی؟ ارنست به داخل شهاب سنگ آمد که درون آن هم خوب بررسی کند. کل دیواره ی آن، پر از دکمه های نامعلوم بود و در عجب بود که شاهزاده کوچولو چجوری مفهموم همه ی این دکمه ها را می فهمد!

زمینش سفت و سنگی بود و خرده سنگ هایی هم داشت که موقع نشستن، اذیت می کردند. سدریک بلند قدترین هافلی بود. پس او هم برای اندازه گیری سقف رفت. دورا هم گفت:
- منم بیام یه لحظه. همتون که رفتین!

و سپس او هم وارد شهاب سنگ شد. ماتیلدا دکمه های خوشگلی پیدا کرد. مطمئنا از هزار دکمه، هفتصد تایش که دکمه ی راه اندازی شهاب سنگ بود! پس ماتیلدا با خود گفت:
- چه اشکالی داره؟ به امتحانش می ارزه.

سپس تمام دکمه ها را با هم فشار داد. شهاب سنگ ابتدا صدای قیژی داد. سپس تکان وحشتناکی خورد. همه ی هافلی های درون شهاب سنگ با خشم و ترس به ماتیلدا نگاه کردند. آملیا گفت:
- چیکار کردی؟! الان ممکنه...

و شهاب سنگ تکان شدیدتری خورد، جوری که همه روی هم افتادند و بالاخره شهاب سنگ با سرعتی فوق بشری به پرواز در آمد. تنها جمله ای که هافلی های درون تالار از آنها شنیدند، فریاد سدریک بود.
- ببخشید! بر می گردیم!


Cause i don't wanna lose you now
I'm looking right at the other half of me








شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.