هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۱۶:۵۳ جمعه ۱۴ شهریور ۱۳۹۹

مروپ گانت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۲۸ شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۳:۵۴ جمعه ۵ فروردین ۱۴۰۱
از زیر سایه عزیز مامان
گروه:
کاربران عضو
شناسه های بسته شده
پیام: 425
آفلاین
تدریس جلسه سوم کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی!


-زمان سالازار...مرلین بیامرزدش! کلاسا که چنین تئوری های مشنگ پرستانه و بی فایده ای نبودن. تف!

زاخاریاس که در ردیف اول کلاس نشسته بود و انتظار نداشت این جلسه به جای مروپ، پدر مروپ را همراه پیژامه راه راه و عرق گیر پشت میز استاد ببیند با عصبانیت تف ماروولو را از روی صورتش پاک کرد.

-هی...دلقک خیاری! تف استادو از روی صورتت پاک می کنی؟ زمان سالازار...مرلین بیامرزدش. تف استاد حرمتی داشت! دانش آموز جماعت خودشون دنبال استادا راه میفتادن و التماس می کردن تو صورتشون تف کنن! تف!

زاخاریاس که می دانست در صورت پاک کردن تف اخیر باز هم در صورتش تف می شود با ناامیدی به اطراف کلاس نگاهی انداخت. بقیه دانش آموزان را دید که از ترس مورد عنایت ماروولو قرار گرفتن زیر نیمکت هایشان پناه گرفته بودند. مروپ را دید که خودش را در دیگی جا داده بود و از زیر در دیگ یک چشمی به پدرش نگاه می کرد. از اعماق قلب خیاری اش اعتقاد داشت که همه این اتفاق ها از بی نظارتیست!

-هی تو...دختر!

مروپ که می دانست این طرز خطاب تنها می تواند به خودش تعلق داشته باشد با وحشت به درون دیگ رفت و در دیگ را هم بست.

-مغز ضعیفه جماعت نصف یه مرده. زمان سالازار...مرلین بیامرزدش! ضعیفه رو که استاد نمی کردن!

صدای لرزانی که در دیگ می پیچید به گوش رسید.
-پدر مامان...آخه خودتون مامانو استخدام کردین.
-خودم استخدامت کردم؟! ساکت ببینم! اصلا چه معنی داره ضعیفه جماعت اظهار نظر کنه؟ بمون توی همون دیگت دم ت رو بکش! تف!

زاخاریاس در دل برای ردیف اول نشستنش در این جلسه به خود لعنتی فرستاد.

-گفتم باس این جلسه خودم بیام توی این کلاس تا یه دلی از عزا در بیارم اصول تغذیه ای زمان سالازار مرلین بیامرز رو بِتون بیاموزم! من که می دونم این دختره توی این دو جلسه هیچی بتون یاد نداده. تف!

ماروولو از جایش برخاست و دور کلاس به قدم زدن پرداخت. زاخاریاس که صورتش از مقادیر زیادی تف لبریز شده بود، نفس راحتی کشید.

-استاد، اجازه؟ مگه اصول تغذیه ای زمان سالازار با اصول تغذیه ای که پروفسور گانت تدریس کردن چه فرقی داره؟

ماروولو دمپایی اش را از پایش در آورد و نگاه تهدید آمیزی به فلور دلاکور که این سوال را پرسیده بود انداخت.
-مشنگی یا اصیل؟ عا...پریزادی! به به...باریکلا دختر...درود بر تو...چه سوال خلاقانه ای پرسیدی. زمان سالازار...ببینم چرا شماها مرلین بیامرزی برا سالازار نمی فرستین؟!

دانش آموزان لرزان به دمپایی که به صورت تهدید آمیزی در دست ماروولو آماده پرتاب نگه داشته شده بود چشم دوختند. از صمیم قلب شروع به خواندن فاتحه برای آرامش روح سالازار کبیر کردند.

-داشتم می گفتم...زمان سالازار...مرلین بیامرزدش...میبینم بازم مرلین بیامرزدش نگفتید که!

و دوباره شروع به خواندن فاتحه کردند.

-بله زمان سالازار...مرلین بیامرز...ببینم شماها...

شتررررق!

مروپ از دیگش بیرون آمد و به ماروولویی که بی هوش نقش بر زمین شده بود نگاه های نگرانی انداخت.
-دانش آموزان مامان، انسولینیوس پدر مامان کمی زمانش اینور و اونور شده و متاسفانه دچار اختلال حواس شدن. ولی فحوای کلامشون این بود که تکلیف جلسه سوم کلاسمون اینه که براشون آشپزی کنین! مواد اولیه هم خودتون باید پیدا کنین و این مواد اولیه می تونه هر ماده یا شی ء ای باشه. فقط اگر دلتون نمی خواد سر سیلندر جاروشون توی دماغتون فرو بره بهتره غذایی که می پزین با سلیقه شون سازگاری داشته باشه.

سپس ماروولو را کشان کشان پشت میز استاد نشاند و دوباره رو به سوی دانش آموزان کرد.
-پس چرا منتظرین نوگل های باغ دانش مامان؟ پدر مامان عادت ندارن غذاشون دیر بشه ها!

دانش آموزان به سرعت برای پیدا کردن مواد اولیه از کلاس خارج شدند.

------
تکلیف:


همونطور که متوجه شدین قراره این جلسه برای شخصیت ماروولو گانت با هر مواد اولیه ای که به ذهنتون میرسه آشپزی کنید!

اما نکته ای که توی تکالیف این جلسه برام خیلی مهمه شروع و پایان پستتونه. یه پست خوب باید شروع جالبی داشته باشه تا خواننده رو برای خوندنش ترغیب کنه. این شروع نباید مبهم باشه. اگر مثلا با دیالوگ شروع میشه باید در ادامه توصیفاتی داشته باشه که فضا و مکان اون دیالوگ رو توضیح بدن و خواننده رو از سردرگمی در بیارن. اگر با توصیف شروع میشه باید این توصیفات جالب و واضح باشن. بنابراین قطعا یکی از مهمترین بخش های یک نوشته شروعشه.

پایان پست هم به اندازه شروعش مهمه. اگر شما کلی هم تلاش کنین و بهترین پستم بنویسین اما پایانش به خوبی قسمت های دیگه ش نباشه اون پست تاثیری که باید بذاره رو به راحتی از دست میده. توجه داشته باشین که آخرین بخشی که یه خواننده با اون سر کار داره همین پایان پست هست و قطعا بیشتر از بقیه قسمت های نوشته تون توی خاطرش می مونه. اگر این بخش مبهم یا خسته کننده باشه بقیه پست هم به نظرش مبهم و خسته کننده میاد.

بنابراین این جلسه انتظار پست هایی ازتون دارم که شروع و پایان حساب شده و جالبی داشته باشن.

از شنبه 15 شهریور تا ساعت 23:59:59 جمعه 21 شهریور برای ارسال تکلیف این جلسه فرصت دارین. تکالیفتونو توی همین تاپیک ارسال کنید.


با مصرف سبزیجات مثل پدر مامان انسولینیوس لازم نشوین!



پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۰:۰۵ چهارشنبه ۱۲ شهریور ۱۳۹۹

مروپ گانت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۲۸ شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۳:۵۴ جمعه ۵ فروردین ۱۴۰۱
از زیر سایه عزیز مامان
گروه:
کاربران عضو
شناسه های بسته شده
پیام: 425
آفلاین
امتیازات جلسه دوم دانشمندان مامان!


مامان از نتایج این جلسه بسیار رضایتمنده. چه غذاهای مضری که با تلاش دانش آموزان مامان به سزای اعمال ننگینشون نرسیدن!

آرتمیسیا لافکین:

از اونجایی که طبق قانون افرادی که تاریخ ورودشون به ایفای نقش از شهریور 97 به بعد هست تازه وارد محسوب میشن و شما با توجه به تاریخ ورودتون تازه وارد محسوب نمیشین، بنابراین متاسفانه نمیتونم امتیازی برای تکلیفتون منظور کنم.

اما به طور کلی از نظر محتوایی پست خوبی بود. از نظر ساختار ظاهری هم دیدم که نکته ای که جلسه قبل درباره فاصله گذاری صحیح مطرح کرده بودم رو رعایت کرده بودین. ممنونم.


هدر:

توی توضیحات پست تدریسم نوشته بودم:
نقل قول:
از شنبه 25 مرداد تا ساعت 23:59:59 جمعه 31 مرداد برای ارسال تکلیف این جلسه فرصت دارین.

ولی ظاهرا شما نخوندینش و تکلیفتونو ۲۴ مرداد ارسال کردید. بنابراین متاسفانه نمیتونم امتیاز شما رو توی امتیاز نهایی گروهتون محاسبه کنم.

رعایت علائم نگارشی یکی از مهمترین اصول نوشتن هست. جملاتی که هیچ علامتی ندارن نمیتونن لحن خوانش صحیح مورد انتظار نویسنده رو به خواننده انتقال بدن. نتیجه این میشه که افرادی که پست شما رو می خونن نمیتونن به درستی باهاش ارتباط برقرار کنن.

نقطه، علامت سوال و علامت تعجب از علائمی هستن که باید با توجه به کاربردشون حتما در پایان جملات استفاده بشن‌. در حالی که توی پست شما خیلی از جملات بدون هیچ علامتی تموم شدن.

اشکالات املایی باعث میشن که نشه کلمات رو به شکل صحیح خوند و روی تمرکز خواننده تاثیر منفی می ذارن. این اشکالات خواننده رو برای لحظاتی متوقف می کنن تا به معنی کلمه و شکل صحیح نوشتنش فکر کنه و این چند لحظه مساویه با قطع ارتباط خواننده با پستتون که اصلا خوب نیست. با توجه به معنی "یه ذره"، "مغذی" و "بذار" شکل صحیح این سه تا کلمه ای هست که توی پستتون نوشته بودین.

انتظار داشتم بیشتر از خلاقیتتون استفاده کنین و روی شخصیت خودتون و شخصیت پردازی خوراکی، با دقت تر کار کنین ولی چندان روی این مسئله مهم تمرکز نکرده بودین.

با تمرین بیشتر و نقد گرفتن کم کم خودتون می بینین چقدر نوشته هاتون پیشرفت می کنه. پس با انگیزه ادامه بدین.

امتیاز: 11 (به دلیل ارسال پست خارج از زمان قانونی در امتیاز نهایی گروه محاسبه نمی شود.)


هلنا ریونکلاو:

شیوه صحیح استفاده از علائم نگارشی به این صورته که علامت رو به آخرین کلمه یا فعل جمله قبلی می چسبونیم، بعد از علامت یه فاصله می ذاریم و بعد جمله بعدی رو شروع می کنیم.

نقل قول:
قاضی که هنوز قانع نشده بود، اشک هایش را پاک کرد و دوباره چهره ای جدی به خود گرفت.

قاضی قانع نشده بود ولی گریه می کرد؟!

به نظرم عجیبه که یه شخصیتی (اونم قاضی!) اینطوری تحت تاثیر قرار بگیره که گریه کنه بعد از طرف دیگه بگیم قانع نشده بوده! توصیف ها قراره درک شخصیت هارو برای خواننده راحت تر کنند نه اینکه پیچیده تر کنند.

هر چی فکر کردم متوجه نشدم چرا مودی به عنوان رئیس کارخونه بستنی سازی انتخاب شده. اگر دلیلی داشته بهتر بود بیشتر توضیح می دادین که مبهم باقی نمی موند. اگر هم که دلیل خاصی نداشته بهتر بود بجای اون قسمت ورود و خروج مودی روی خود شخصیت بستنی کار می کردین تا بیشتر باهاش آشنا بشیم.

معمولا دیالوگ ها رو با لحن محاورات روزمره مون و توصیف هارو با لحن ادبی می نویسیم. توی نوشته تون چند جا دیدم که مثلا توی دیالوگ یه دفعه یه کلمه ادبی اومده. روی ثابت نگه داشتن لحن جملات و شناخت کلمات محاوره ای و ادبی بیشتر کار کنین.

ایده کلی پست و توجه به تغییر چهره بستنی عروسکی خلاقانه و بامزه بود.

امتیاز: 14


مگان راوستوک:

نقل قول:
نات دستش رو روی صورت کشید.
- ببخشید اقای صورت که ناراحتت کردم.
- خب نات بزار این پماد رو بزنم به صورتت.
- باشه فقط اقای صورتت دردش نگیره.
- باشه
وقتی پماد رو به صورت نات زدم رفتم تا به مامانم زنگ بزنم.

برای منظم شدن و راحت تر خونده شدن پست، بعد از دیالوگ ها دوتا اینتر می زنیم و بعد توضیحاتمونو شروع می کنیم. به این شکل:

نات دستش رو روی صورت کشید.
- ببخشید اقای صورت که ناراحتت کردم.
- خب نات بزار این پماد رو بزنم به صورتت.
- باشه فقط اقای صورتت دردش نگیره.
- باشه

وقتی پماد رو به صورت نات زدم رفتم تا به مامانم زنگ بزنم.


نقل قول:
- پایان محاکمه

نکته ای که بالا توضیح دادم رو دوباره تکرار می کنم:
نقل قول:
رعایت علائم نگارشی یکی از مهمترین اصول نوشتن هست. جملاتی که هیچ علامتی ندارن نمیتونن لحن خوانش صحیح مورد انتظار نویسنده رو به خواننده انتقال بدن. نتیجه این میشه که افرادی که پست های شما رو می خونن نمیتونن به درستی باهاش ارتباط برقرار کنن.

پس هیچ جمله ای رو بدون علامت رها نکنین.

پستتون کلا یک شکلک داشت که متاسفانه همونم چندان ارتباطی با موقعیتی که ازش استفاده کردین نداشت و به نظرم نذاشتنش بهتر بود. "بعد" شکلک هم نیازی نیست علائم نگارشی قرار بدین.

هدف اصلیم از تکلیف این جلسه این بود که شخصیت هایی که از غذاهای مضر به وجود میارین بتونن صحبت کنن و خلاقانه از خودشون دفاع کنن. میشد این کالباس یا اون ادویه ها از زبون خودشون صحبت کنن...هر چی باشه اینجا دنیای جادوییه و هر چیزی ممکنه حتی صحبت کردن خوراکی ها.

بخش مربوط به دادگاه خیلی سریع پیش رفت. می شد خیلی بیشتر بهش پرداخته بشه.

امتیاز: 12


لاوندر براون:

نقل قول:
-من مضر نیستم! من مضر نیستم!

این شکلک چندان با این دیالوگ سازگار نیست. معمولا از این شکلک برای ذوق زیاد و هیجان استفاده می شه در حالی که قاعدتا لواشک ذوق خاصی در حال محاکمه شدن نباید داشته باشه!

نقل قول:
لواشک پاسخ داد:
-خب اونا همین ترشرویی منو دوست دارن.

دیالوگ و شکلک شخصیت لواشک اینجا خیلی بامزه بود. استفاده از کلمه ترشرویی هم خلاقانه بود.

در کل پست قشنگی بود. یکم بیشتر روی شکلک گذاریاتون هم کار کنین بهترم می شه‌. مثلا چند جا دیدم از دوتا شکلک پشت هم استفاده کرده بودین در حالی که به نظرم نیاز چندانی به دوتاش حس نمی شد و یکیشون برا نشون دادن حالت شخصیت کافی بود.

امتیاز: 16+ ( 1 امتیاز به منظور پیشرفت نسبت به جلسه اول.)


هوریس اسلاگهورن:

هوریس عزیز، کپی کردن نوشته های دیگران اصلا کار قشنگی نیست. اینکار نوعی سرقت ادبی محسوب میشه که انجامش در شان هیچکس نیست. ضمنا مطمئن باشین تمام تکالیف خونده میشن و درصورت کپی بودن اساتید متوجه این قضیه میشن پس از خلاقیت خودتون برای نوشتن استفاده کنین!

امتیاز: 0


پومانا اسپراوت:

نقل قول:
_نوشابه

پومانا عزیز، فکر کنم یکی از گیاه های گلخونه تون علائم نگارشی خوار از خاک در اومده!

بهتره قبل از ارسال پستتون یکی دو بار برای اطمینان بخونیدش که اگر علائم نگارشی جا مونده بود یا اشکال نگارشی داشت بتونید رفعش کنین.

نقل قول:
_ساکت!ساکت!چرا اینقدر شما احمقانه رفتار می کنید؛این نوشابه پس فسرت داره جون شما ها رو می گیره!

بعد از گذاشتن علائم یه فاصله می ذاریم و بعدش جمله بعدی رو شروع می کنیم. به این شکل:
_ساکت! ساکت! چرا اینقدر شما احمقانه رفتار می کنید؛ این نوشابه پس فطرت داره جون شما ها رو می گیره!

جا داره بیشتر با شخصیت های داخل سایت آشنا بشین. بیشتر به رفتاراشون دقت کنید و چارچوب هاشونو بشناسین. این توی نوشتن در موردشون بهتون خیلی کمک می کنه و بی شک طنزتونو بهتر می کنه.

فکر می کنم اگر خود پومانا رو قاضی دادگاه قرار می دادین بیشتر می تونستیم با شخصیتش آشنا بشیم.

توصیفاتتون نسبت به جلسه قبل بهتر شده بود ولی همچنان هم جا داره بهتر و بهتر بشه.

امتیاز: 14+ ( 1 امتیاز به منظور رعایت نکات ذکر شده در نقد جلسه اول.)


سوروس اسنیپ:

نقل قول:
-به اطرافتون نگاه کنید این جایی که ایستادید،جایگاه متهمین هست!
بنده سیوروس اسنیپ حاکم این محکمه هستم.
(و دستی به کلاه گیس سفید و روغن مال شده اش میکشد)
جناب کاتب چنگال لطفا بنویسید!
جناب وکیل لطفا اتهامات متهم رو به ایشون تفهیم کنید.

سوروس، یه مسئله ای که درک نمی کنم یه سری از اینترهات هست که واقعا نیازی بهشون حس نمی کنم‌. نه تنها به نظم کمکی نمی کنن بلکه باعث میشن تمرکز خواننده بهم بریزه و مدام بره خط های بعد تا ادامه دیالوگ هارو متوجه بشه.

نقل قول:
-بله
-بله
-بله

از علائم نگارشی نداشتن هاشون که بگذریم، به نظرم میشد بجای تکرارشون از دیالوگ های خلاقانه تر استفاده کرد.

نقل قول:
-آره مریضم! مریض منم که تو رو میزدم تو چایی با این که میدونستم وا میدی.

این ایده مانور دادن روی قضیه وا رفتن سریع بیسکویت ها بامزه و خلاقانه بود.

پستت اینطوریه که یه قسمت های خیلی بامزه ای داره ولی از طرفی دیگه یه قسمت های ساده ای داره که اون قسمت های بامزه رو کمی خنثی می کنن. تشخیص این دو بخش از هم دیگه نیاز به تجربه و تمرین بیشتر داره. پس سعی کن بیشتر بنویسی و نقد بگیری.

امتیاز: 15


رابستن لسترنج:

می شد بجای آقای وکیل خود خربزه و عسل از خودشون دفاع کنن. بگن علت اختلافشون باهم چیه و چرا خوردنشون در کنار هم برای ملت مشکل ساز میشه.

ایده کلی خوب و خلاقانه بود. ولی توی اجرا با یه سری تغییرات جزئی مثل همینی که بالا گفتم به نظرم می شد جالب تر و جادویی تر باشه.

نقل قول:
رابستن سرش رو به سمت بچه برد تا باهاش در مورد رای نهایی مشورت کنه.

-بابا! بنظرت نیازی به مشورت بودن می شه؟
-معلومه که نه بچه! ولی خب این جمله خیلی کلاس داشتن می شه.
-

این قسمت بامزه بود. کاشکی بیشتر در مورد حرکات بچه توی دادگاه و نظراتش می نوشتین.

امتیاز: 17


زاخاریاس اسمیت:

نقل قول:
قورباغه

نقل قول:
قورباقه

نقل قول:
غورباقه

خوشم میاد کلمه "قورباغه" رو توی پستت به تمام حالات ممکن و غیر ممکن نوشتی!

نقل قول:
صدای اعتراضات از همه جا بلند شد. مردم فریاد میزدند:
-غورباقه،حیا کن. قند مارو رها کن.
-بی غیرت، بی غیرت، دنبال قند ملت.
-غورباقه، غورباقه مرگ به نیرنگ تو، خون جوانان ما، میچکد از چنگ تو.

این شعارا بامزه بودن.

نقل قول:
زاخاریاس اینبار به درستی چکش را روی میز زد و گفت:
-اوهوی...یعنی سکوت را رعایت کنید. خانم ایوانوا بفرمایید از موکلتون دفاع کنید.

به نظرم این گفت های پستت زیاده. تا همون روی میز زد کافیه. نیازی نیست حتما بنویسی "فلانی گفت:" ، "بهمانی گفت:" و... چون وقتی دیالوگش رو بدون فاصله زیرش می نویسی، مشخص میشه متعلق به چه کسی هست پس دیگه لازم نیست مدام نقل قول کنی.

زاخاریاس اینبار به درستی چکش را روی میز زد.
-اوهوی...یعنی سکوت را رعایت کنید. خانم ایوانوا بفرمایید از موکلتون دفاع کنید.



ناظر آینده رفته برا مامان شکلات استخدام کرده توی سنت مانگو!

امتیاز: 17+ ( 1 امتیاز به منظور پیشرفت نسبت به جلسه اول.)


فلور دلاکور:

آفرین فلور، هم اشکالاتی که جلسه پیش گفته بودم رو رفع کرده بودی و هم پست قشنگی نوشته بودی. البته هنوز جا داره طنزش پر رنگ تر بشه که قطعا با نوشتن و تجربه بیشتر خواهد شد.

امتیاز: 17+ ( 2 امتیاز به منظور رعایت نکات نقد جلسه اول و پیشرفت.)


آیرین دنهولم:

رعایت علائم نگارشی یکی از مهمترین اصول نوشتنه. علتش هم اینه که همین علائم هستن که لحن خوانش نوشته تون رو به خواننده نشون میدن. برای همین علائمی مثل نقطه، علامت سوال و تعجب با توجه به کاربردشون حتما باید در پایان تمام جملاتتون باشن.

نقل قول:
همه تعظیم بالا بلندی میکنند

از شکلک ها در پایان دیالوگ ها استفاده می کنیم. باتوجه به اینکه این جمله یک توضیح هست بهتر بود براش از شکلکی استفاده نکنید.

نقل قول:
نه نه من بیگناهم نه نه اینکارو با من نکنین
هیس ساکت شو

یه سری جملات توی پستتون دارین که علامت دیالوگ نداره ولی مشخصا توصیفم نیست! این موضوع شدیدا خواننده رو گیج می کنه.

توصیف های پستتون خیلی کمه. این یک مشکل به حساب نمیاد تا زمانی که دیالوگ ها بتونن جای خالی توصیف هارو پر کنن و بخش های مبهم رو روشن کنن اما دیالوگ های پست شما هنوز تجربه لازم برای اینکار رو ندارن. پس سعی کنید بیشتر صحنه ها رو توضیح بدین و حالات رو توصیف کنید تا خواننده بتونه نوشته تون رو توی ذهنش تجسم کنه و باهاش همراه بشه.

پست های بیشتری بخونین. بیشتر بنویسین و نقد بگیرین تا کم کم بهتر و بهتر بشین.

امتیاز: 10


اما دابز:

خوب بود اما. به نظرم بخش محاکمه و مجازات می تونست یکمی بیشتر گسترش پیدا کنه و خلاقانه بشه ولی همین الانشم خوب بود.

شخصیت هاگریدت بامزه بود. واکنش محفلیا به غذاهای اما هم جالب بود. با خوندن اون بخشی که از سبک غذاهات انتقاد کردن یه همدردی خاصی رو باهات احساس کردم.

اعتراف گیریت از همبرگر قشنگ بود. حقش بود!

امتیاز: 17


سو لی:

پیرهن هاوایی با کلاه گیس قضاوت؟ برو بیرون ببینم تازه واردنمای مامان!

امتیاز: 20


الکساندرا ایوانوا:

ایوا مامان، حس می کنم این پستت کمی با عجله نوشته شده بود. بعضی از جملات نقص هایی داشتن و اشکالات تایپی هم دیده میشد. پستت با استفاده از شکلک ها می تونست خیلی بامزه تر باشه.

قابل قبول بود اما مطمئنم خیلی خیلی بهتر از اینا میتونی بنویسی.

امتیاز: 16


ویرایش شده توسط مروپ گانت در تاریخ ۱۳۹۹/۶/۱۲ ۶:۰۷:۲۸
ویرایش شده توسط مروپ گانت در تاریخ ۱۳۹۹/۶/۱۲ ۶:۱۴:۱۳


پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۱۹:۱۴ جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۹۹

مرگخواران

الکساندرا ایوانوا


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۲:۳۸ پنجشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۲۳:۱۰:۳۵ چهارشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۲
گروه:
ایفای نقش
کاربران عضو
مرگخوار
پیام: 312
آفلاین
سلام بر بانو بانوان بانو مروپ.
تکلیف جلسه دوم کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی:

الکساندرا ایوانوا، قاضی عادل، پشت میز بانو مروپ نشست و ملاقه ی اورا در دست گرفت.
جادوآموزان روی نیمکت های کلاس که به صورت ردیف ردیف چیده شده بود نشسته بودند. غذای های معترض هم روی نیمکت های مشابه منتها در ابعاد بسیار کوچکتر نشسته بودند.
-اهم...اهم... خب ما امروز اینجا جمع شدیم تا به جرایم هات داگ رسیدگی کنیم...بیاریدش!

دو تا گوجه فرنگی هات داگ مذکور را از در، وارد دادگاه تشکیل شده آوردند.
-چی کار میکنید؟! مگه من به جز این که باعث شدم دیگران ا خوردنم لذت ببرن کردم؟! ولم کنید...
-ساکت باش هات داگ! وگرنه میخورمت!
-خب بخور! منم همینو میخواهم! شما میخواید دیگران رو از خوردن من محروم کنید! ولم کنید...ممم...اللخخخ...

صدای هات داگ زیر دستان گوجه فرنگی ها خفه شد. ایوانوا از روی حکم شروع به خواندن کرد:
- هات داگ، تو را به جرم گرفتگی عروق و سرطان زابودن...راستی سرطان زا چیه؟!

جادوآموزان و بانو مروپ سری به نشانه ندانستن تکان دادند.
-خب...مهم نیست. داشتم میگفتم... هات داگ، من تو رو به خاطر همین، به اعدام محکوم میکنم.

غذاهای معترض و بانو کروپ و بعضی از جادو آموزان دست زدند و هورا کشیدند. بعضی از جادوآموزان هم ایوانوا را هو کردند و اعتراض کردند که چرا باید هات داگ به این خوشمزگی را اعدام کرد؟
ایوانوا که دست پاچه شده بود ادامه داد:
-عه...عه... خ...خ...خب هات داگ تو میتونی پر دقایق باقی مونده از خودت دفاع کنی و یا راه کاری بدی که من از اعدام کردن تو مصرف بشم.

هات داگ مذکور درحالی که سس از چشمانش میبارید گفت:
-من...من... متاسفم...م...م...ن قول میدم که هات داگ خوبی بشم. اصلا...اصلا...آها! یه فکری! من میتونم به عنوان میله بارفیکس تو باشگاه استفاده بشم!

او این را گفت و با دستپاچگی لبخند زد. ایوانوا به حضار نگاهی انداخت، به نظر موافق می آمدند.
-خب پس حالا که همگی موافق هستند من هات داگ رو آزاد میکنیم و شانس دوباره ای به او میدم.

محاکمهبه پایان رسید و همه به سوی در به راه افتادند. وقتی همه رفتند ایوانوا تگاهی به هات داگ که رضایت و آسودگی ازش میبارید نگاه کرد...
در یک حرکت سریع هات داک را قاپید و در دهانش فرو کرد. بعد از چند بار جویدن اورا قورت داد و از کلاس بیرون رفت.







پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۱۶:۱۶ جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۹۹

ریونکلاو، وزارت سحر و جادو، مرگخواران

سو لى


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۳۲ دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۱۷:۰۲:۳۶ یکشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۲
از این سو، به اون سو!
گروه:
مرگخوار
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
پیام: 541
آفلاین
تکلیف جلسه دوم کلاس اصول تغذیه


در میان داد و فریاد های جادوآموزان کلاس، سو تنها کسی بود که با لذت تمام به صحنه‌ی اعدام پیتزا پپرونی خیره شده بود. اصلا چه معنی داشت که آن پیتزای کشسانِ سسیِ تازه از فر بیرون آمده می‌توانست وارد خانه‌ی ریدل‌ها شود و سو نمی‌توانست؟
سو در همین افکار به سر می‌برد که صدای پروفسور گانت به گوشش رسید.
-برای تکلیف این جلسه ازتون می‌خوام یه فست فود یا غذای مضر رو انتخاب کنید و محاکمه ش کنید.

اتفاقات چند دقیقه قبل و دادگاه دردناک پیتزا، باعث شده بود تا ایده‌ای خشونت آمیز در ذهن سو شکل بگیرد.
-الان وقتشه که انتقاممو بگیرم!

و همانطور پلک‌زنان، از کلاس خارج شد.

***

-پس برام انجامش میدی دیگه؟

سو، در حالی که قوطی چسب را در دستی، و یک دست تام را در دست دیگرش گرفته بود، این حرف را زد.

-چاره‌ی دیگه‌ای هم دارم؟
-نه.

سپس همانطور که با یک حرکت چوبدستی‌اش گرد و خاک را به کناری می‌راند، روی تنها صندلی چوبی موجود در اصطبل خانه‌ی یدل ها نشست.
-تا خراب شدن این چسب هم خیلی وقت نمونده ها!

بعد از شنیدن این حرف، تام درحالی که زیرلب کلمات نامفهومی را زمزمه می‌کرد، اصطبل را به مقصد آشپزخانه‌ی عمارت ریدل ها ترک کرد.

"دقایقی بعد"

-ولم کن بی‌نزاکت! بذار بیام بیرون، بوی گند اینجا داره خفه‌م می‌کنه.
-اگه جرئت داری یه بار دیگه داد بزن تا گازت بگیرم!

مثل این‌که تهدید تام کارساز بود؛ زیرا تا خود اصطبل، دیگر صدایی از قوطی فلزی ای که درون کیسه‌ ای پلاستیکی از گردنش آویزان بود، شنیده نشد.

-بیا بگیرش. سه بار نزدیک بود ارباب مچمو بگیرن. می‌دونی چقدر بد میشد اگه می‌دیدن؟!

سو می‌دانست. در صورتی که لرد سیاه، تام را با آن سر و وضع در خانه، آن هم در تلاش برای دزدین خوراکی مورد علاقه‌اش می‌دید، اثری از تام بر روی زمین باقی نمی‌ماند.
- مگه دست هم داشتی که مچتو بگیرن؟

و بعد از خندیدن به شوخی طعنه‌آمیزش، دست تام و قوطی چسب را برایش پرت کرد و به سرعت از اصطبل خارج شد.

تام چسب را از روی زمین برداشت تا قبل از فاسد شدنش دستش را با کمک آن به بدنش وصل کند.
- این که خالیه! لعنت بهت سو.

قوطیِ چسب خالی بود و دیگر سویی هم آن اطراف نبود!

***


دمای اتاق به طرز طاقت فرسایی بالا بود. سو به طرف ظرف شفافی که توسط شمع هایی روشن، احاطه شده بود قدم برداشت و درپوش ظرف را برداشت.

- بابا ولم کنید! آب شدم!
- لطفاً نظم دادگاه رو به هم نزنید...

سو نگاهی به شکلات انداخت و لحظه‌ای با خود فکر کرد که آیا آن‌ها هم زن و مرد دارند؟ و باید انتهای جمله‌اش از "آقا" یا "خانم" استفاده کند؟ اما مسئله‌ی مهمی نبود که بخواهد صحبتش را قطع کند؛ پس ادامه داد.
- شما مظنون شماره یک پرونده‌های "چاقی مفرط کودکان"، "دیابت بزرگسالی"، "جوش‌های صورت" و چندین پرونده‌ی دیگه هستین. چه دفاعی دارین که از خودتون ارائه بدین؟
- من... من... من فقط یه دونه‌ی کوچولو، تو دل جنگل بودم. اینا همه کار خودشونه!
- داره جالب میشه. خودشون کیان اونوقت؟

سو با نگاهی منتظر به متهم خیره شد و بر روی دفترچه ای که در دست داشت، نکاتی یادداشت کرد. دفترچه ای که بی شباهت به دفترچه‌ی بانز نبود.

- خودشون... همونایی که پوستمو کندن... بعد خشکم کردن!

سو دیگر حوصله‌ی شنیدن ناله‌های شکلات را نداشت. یقه‌ی پیراهن هاوایی گل‌گلی‌اش را صاف کرد و شروع به قدم زدن دور متهم کرد.
- این سفیدنمایی‌هات دیگه فایده نداره. اصلاً هر کاری هم که نکرده باشی، چرا تو می‌تونی بری داخل خونه، پیش ارباب؛ ولی من نمی‌تونم؟!
- ارباب؟ همون کَچَ...

قبل از اینکه کلمه‌ی دیگری از دهان شکلات خارج شود و اهانتی متوجه لرد سیاه شود، سو با چرخاندن چوبدستی‌اش دمای اتاق را بالاتر برد و سرعت رقیق شدن شکلات را افزایش داد.
- یک‌بار دیگه درمورد ارباب این‌طوری صحبت کنی چشماتو در میارم! کاکائوفهم شد؟!

برای خود شکلات سوال بود که چشم‌هایش دقیقا کجایش می‌شوند، اما با دیدن چهره‌ی خشن سو تصمیم گرفت حرفش را در دلش نگه دارد.
- باشه.

سو برای اعلام حکم به پشت میز قاضی‌ای که درست کرده بود رفت و کلاهش را با کلاه گیسی که از آن موهای سفید و پیچ پیچی آویزان بود، عوض کرد.
-جناب شکلات، با توجه به موردقبول واقع نشدن دفاعیاتتان، دادگاه شما را محکوم می‌کند به...

سو لحظه ای گیج و سردرگم میان کاغذهایش را گشت تا عبارت مورد نظرش را پیدا کند. قطره های عرق کاکائویی از روی صورت شکلات، به پایین سر می‌خوردند.

-انحلال!

سو در کمال آرامش با چکشش ضربه ای روی میز زد و ختم جلسه‌ی دادگاه را اعلام کرد.

-انحلال دیگه چیه؟

سو از جایش بلند شد. با قدم های شمرده، به قسمتی از اتاق که خارج از محدوده دید شکلات بود، رفت و چند لحظه بعد با دستگاهی در دستش برگشت.
دستگاه، ظاهری ترسناک و به رنگ سرخ داشت. از بخش لوله‌ مانندی که از قسمت میانی آن خارج شده و رو به بالا می‌رفت، بخار خارج می‌شد و صدای قُل قُل از اعماق آن به گوش می‌رسید.

-این چیه؟
-بهش میگن کتری! فرآیند انحلال ساده‌ست. این دستگاه آروم آروم آب جوش نود و هشت درجه رو وارد ظرف می‌کنه و برای رسیدن به دمای اتاق، حرارتش رو به اطراف میده و حدس بزن نزدیک ترین چیز به اون چیه؟! تو!
-نود و... هشت درجه؟!
-درسته! توی این دما از تو چیزی جز یه ظرف کاکائوی آب شده باقی نمی‌مونه!

سو بی توجه به فریاد‌ها و التماس‌های شکلات، به طرفش رفت و لوله‌ی کتری را به طرف ظرف، کج کرد. قطرات آب جوش به آرامی روی سر و صورت شکلات فرود آمده و به سرعت او را آب کرد.
-حقته! وقتی منو نبری داخل عمارت پیش ارباب، همون بهتر که خودتم نتونی بری!

سو با لذت به آخرین تکه شکلات که روی آب جوش شناور شده بود، خیره شد.
-خوب با آب داغ مخلوط شو... وقتی از کلاس برگردم یه لیوان شکلات داغ دارم! سعی کن تا اون موقع خورده نشی.

و ورق‌های کاغذ پوستی حاوی شرح دادگاهش را برداشت تا تکالیفش را به پروفسور گانت تحويل دهد.


بلای جان ارباب!

بهش دست نزنید! مال منه.


پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۲۱:۵۴ پنجشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۹

اما دابزold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۰۱ چهارشنبه ۶ شهریور ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۷:۰۶:۴۶ شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 172
آفلاین
- مطمئنین حالش خوبه؟
- آره باباجان خیالت راحت!
- اگه بلایی سرش اومده باشه چی؟ پرفسور می دونید چند وقت که اون توئه؟! اگه مرده باشه چی؟
- ا بابا جان این چه حرفی که می زنی! اما دختر قوی ایه! حالش خوبه.

عده ای محفلی جلوی در اتاق اما دابز جمع شده بودند و سعی می کردند از سوراخ او را دید بزنند. این اواخر رفتار اما بسیار عجیب شده بود؛ طوری که ساعت ها در اتاق، خود را حبس می کرد و بیرون نمی آمد.

- هیچی نمی تونیم بینیم پرفسور.
- باباجانیان کی اما رو قبل از اینکه وارد اتاق بشه دیده بود؟

پنه لوپه کلیرواتر فریاد زد:
- من! من دیدم! تو آشپزخونه بودم که اما با عجله اومد داخل و بعد یه سینی، یه چاقو تیز، یه کارد و یسری خرت و پرت دیگه برداشت و سریع از اونجا رفت.
- باباجان ازش نپرسیدی واسه چی اونا رو می خواد؟
- اتفاقا پرسیدم و اما جواب داد واسه ی عمل جراحی... بعد دیگه هیچی نگفت.

دامبلدور دستی به ریش های بلندش کشید. یعنی اما دقیقا داشت چه کار می کرد؟

فلش بک_ چند روز پیش

- رامن حاضره!

اما با خوشحالی قابلمه رامن را از روی گاز برداشت و از آشپزخانه خارج شد.
بوی غذای اما کل محفل ققنوس را پر کرده بود. ولی گویا خبری از محفلی ها نبود.

- به به! من خیلی گوشنمه.
- وا! پس بقیه کجان؟
- نمی دونم. ولی من گوشنمه!

هاگرید با یک جهش قابلمه را از دست اما قاپید و شروع کرد به خوردن رامن. اما بی توجه به هاگرید دنبال دیگران می گشت.


-پرفسور؟ ری؟ جوز؟ زاخاریاس؟ پنی؟ آرتمیسیتیا؟ کجایین شما؟

هیچکس جواب او را نداد. همانطور اطراف را می گشت که ناگهان چشمش به هاگریدی افتاد که تا کمر داخل قابله فرو رفته بود.

- صبر کن هاگرید اونجوری نمی خور...
- دستت درد نکونه. خوشمزه بود!...

هاگرید با سرعت محتویات ته قابلمه را سر کشید و از جایش برخاست.
- خیلی خب من دیگه باس برم.
- ولی هاگ...
- بیا اینم قابلمه.
-

هاگرید رفت! خیلی هم سریع رفت!
اما، حتی فرصت نکرد به او بگوید غذا خوردن آداب خاص خود را دارد. خواست با هاگرید خداحافظی کند که صدایی توجهش را جلب کرد.

- بچه ها هاگرید رفت بیاین بیرون.

محفلی ها یکی یکی از زیر میز ناهار خوری بیرون آمدند و با چهره متعجب اما رو به رو شدند.

- پرفسور شما اون زیر چی کار می کردین؟
- ما... چیز... داشتیم غذا می خوردیم باباجان. ریموند لطفا سهم اما رو هم بهش بده بابا.
- چشم پرفسور.

ریموند درحالی که کیسه ای بزرگ را با خود حمل می کرد سمت اما رفت.
- اما لطفا سهمت رو بردار تا هاگرید نیومده همه ش رو بخوره.

اما با ناراحتی دستش را داخل کیسه فرو برد و فریاد بلندی زد:
- چی؟ همبرگر؟
- بله هم رزم همبرگر! این ساندویچ دوست داشتنی و خاص!
- همبرگر؟ مگه قرار نبود دستپخت من رو بخورین؟! مگه قرار نبود رامن من رو بخورین؟!
- خب اگه راستش رو بخوای اما، ما از خوردن غذاهای شرق آسیایی خسته شدیم. تو به این همبرگر گوگولی نگاه کن. ببین چقدر گوشت داره. می دونی چقدر خوشمزه ست؟... اما؟

اما به ادامه حرف های ری توجه نکرد؛ او همبرگر را برداشت و سمت اتاقش دوید.

- پرفسور بریم دنبالش؟
- نه بابا جان... بذار به حال خودش باشه.

داخل اتاق.

چند ساعتی می شد که اما همبرگر را رو به روی خود قرار داده بود و با دقت به او نگاه می کرد. جوری چشمانش را باریک کرده که انگار قرار بود اتفاق خاصی برای همبرگر بیفتد.

- فکر کردی من از نگاه کردن دست می کشم!؟ نه خیر! من اونقدر نگاهت می کنم که بالاخره اعتراف کنی.

چندین ساعت بعد

- اما شام حاضره! نمیای پایین؟
- نه جو. من تا از این همبرگر حرف نکشم نمیام پایین!

خب یکی از علائم دیوانگی تمایل شدید به صحبت با اجسام بی جان است و خب طبق این نظریه اعضای محفل تقریبا می توانستند بگوید اما دیوانه شده است.
زیرا یک همبرگر حرف نمی زند! به هیچ وجه!

- تو چته آخه؟ از ظهر نشستی داری من رو نگاه می کنی! از خجالت آب شدم بابا.
- پس بالاخره حرف زدی همبرگر!

گفتیم همبرگر حرف نمی زند ولی نگفتیم در دنیایی جادویی نیز همین قانون وجود دارد. در دنیای جادویی شیر آب هم حرف می زند حتی!

اما آرام با مشت به سر خود کوبید تا از دست چرت و پرت گویی های مغزش رهایی یابد بعد دوباره رو به همبرگر کرد.
- به جرمت اعتراف می کنی یا بندازمت سطل آشغال؟
- آقا... چیز... خانم چه جرمی؟ مگه من چی کار کردم؟
- چی کار کردی؟ چی کار می خواستی بکنی؟همه تو رو به رامن خوشمزه ای که من پخته بودم ترجیح می دن! آخه تویی که این همه مضرری چه طوری می تونی این همه دل فریب باشی؟
- من که نمی تونم اسرارم رو لو بدم.
- این قبول نیست! تو بدی! تو مضری! مردم نباید تو رو دست داشته باشن ولی... ولی...

اما نتوانست خود را کنترل کند و بلند بلند گریه کرد. افرادی که طبقه ی پایین بودند کمی نگران اما شدند ولی نمی دانستند دقیقا باید چه کاری کنند تا او آرام شود. پس تصمیم گرفتند هیچ کاری نکنند تا

- گریه نکن! خواهش می کنم گریه نکن! تمومش کن لطفا!
- آخه تو که نمی فهمی! وقتی به غذای مورد علاقه ت توهین بشه... بشه... نه!
- آروم باش! اصلا همه چیز تقصیر منه! چی کار کنم آروم بشی؟... اصلا دوست داری من رو محاکمه کنی؟ دوست داری دادگاه برام تشکیل بدی؟ دوست داری...
- جدی می گی؟ یعنی من می تونم دادگاه تشکیل بدم؟... چه خوب!

همبرگر موفق شده بود گریه ی اما را قطع کند ولی از طرفی خود را بدجور توی دردسر انداخته بود.

- یا مرلین بزرگ! از چاله در اومدم افتادم تو چاه.


داخل دادگاه.

- لطفا نظم دادگاه رو رعایت کنید! گفتم ساکت باشید!

اما محکم با چکش پلاستیکی روی میز کوبید تا همه (که شامل هیچکس می شد) سکوت را رعایت کنند. بعد از اینکه جو دادگاه آرام شد، رو به رامن کرد و گفت:
- جناب شاکی ما اینجا هستیم تا شکایات شما رو بشنویم و در موردش قضاوت کنیم. لطفا شروع کنید.
- چشم! با سلام. اینجانب رامن ژاپنی (صد در صد رژیمی) از آقای همبرگر شکایت دارم! ایشون هر ساله دارن میلیون ها نفر رو به کام مرگ می فرستن! تازه ایشون در حق ما رامن ها و دیگر غذاهای سالم و مقوی ظلم کردن! طوری که اکثر مردم ایشون رو به ما ترجیح می دن. ایشون باید اعدام بشن!
- خب صحبت های رامن عزیز رو شنیدیم؛ الان نوبت متهمه که در جایگاه حاضر بشه و از خودش دفاع کنه.

همبرگر جلو آمد و با قاضی جوان چشم در چشم شد. همه ی مردم منتظر بودند تا حرف های همبرگر را بشنوند.
- چه دادگاهی آخه! من خودمم می دونم مضرم! می دونم بدم! من عامل بیماری های زیادی ام... ولی چی کار می تونم بکنم؟ مردم دوستم دارن خب! من واسه بهتر شدن هر کاری کردم ولی... ولی هنوزم که هنوزه همونم. جناب قاضی دستم به دامنت، من رو اعدام نکن! من رو نجات بده ولی اعدام نکن.

همبرگر کاری کرده بود که اشک تمام حضار در بیاید و اما نیز دلش به حال او بسوزد.

- خب همبرگر. از اونجایی که اشک تموم ما رو در آوردی و کاری کردی که حتی رامن هم گریه کنه، اعدامت نمی کنیم! در عوض باید یه کاری کنیم که دیگه مضر نباشی و... و خب من یه نقشه خوب دارم!

پایان فلش بک

ناگهان در اتاق اما باز شد و همه محفلی ها به سمت آن باز گشتند.
اما درحالی که ماسک خود را در می آورد جلوتر آمد.
سکوت همه جا را فرا گرفته بود ولی زاخاریاس آن را شکست.
- خب چی شد؟ چرا ساکتی؟
- من... من موفق شدم!

همه با تعجب اما را نگریستند و اما هم با او نشان دادن این جوابشان را داد.
- ساندویچ گیاهی!
- پس گوشت هاش چی شد؟
- مضر بودن انداختم آشغال. ... چی شد؟

اما هرگز نفهمید که چرا اعضا محفل با حسرت به سطل زباله خیره شدند و شروع کردند به گریه.

------


ویرایش شده توسط اما دابز در تاریخ ۱۳۹۹/۵/۳۱ ۱۳:۴۷:۳۵
ویرایش شده توسط اما دابز در تاریخ ۱۳۹۹/۵/۳۱ ۱۳:۴۹:۱۷
ویرایش شده توسط اما دابز در تاریخ ۱۳۹۹/۵/۳۱ ۱۴:۰۱:۵۷

مزه خونه به همینه... همیشه می دونی درش به روت بازه... می تونی سر تو بندازی پایین و بیای تو و لازم نباشه توضیح بدی به کسی که چیکاره ای اونجا... چون جوابش معلومه... خونت اونجاست... حتی اگه فقط گهگداری بهش سر بزنی!


پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۲۰:۲۵ پنجشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۹

آیرین دنهولم (کج‌پا)


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۳۳ پنجشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۱۴:۴۵ سه شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹
گروه:
کاربران عضو
پیام: 15
آفلاین
ایرین دنهولم ملقب به کج پا قاضی مورد تایید جماعت جادوگری وارد میشود
رد میشود
رد میشود
رد میشود
همه تعظیم بالا بلندی میکنند
+میوووو
-عالیجناب میگن بنشینین
+میو میو
-عالیجناب میگن متهم را بیاورید
نه نه من بیگناهم نه نه اینکارو با من نکنین
هیس ساکت شو
+میو میو
-عالیجناب میگن پرونده را بخوانین
نام پیستا نه ببخشین پیتزا
جراعم: عاشق کردن ملت جادوگر،مدهوش کننده،بسیار خوشمزه اخرین جرم و بدترین جرم چاق کننده
هیییییی صدای جمعیتی بود که با گقتن اخرین جمله بلند شد
ایرین با صدایی اهسته گفت:
+میوووو
-عالیجناب میگویند به به
+میوووووووووووووووووووووووووووووو
ایرین انقدر محکم به سر مترجمش کوبید که از دماغ مترجم خون امد
-عالیجناب میگویند خاک تو سرت همه چیو که نباید ترجمه کنی
+میو
عالیجناب بخدا من بیگناهم. ایناهم تقصیر اشپز و سازندمه
خفه شو خوشمزه ی کثیف
این صدا صدای یکی از حضار توی جلسه بود
+میو میو میو میو میو میوووو
-عالیجناب میفرمایند طبق قانون ۱۲۳ کتاب جادوگران سفلا حکم غذا های چاق کننده اعدامه
ایشون افزودند که متاسفم من کاری نمیتونم بکنم
نهههه نههههههههههههه
-میو میو میو میو میو میو مو
+عالیجناب فرمودند که از اونجایی که من قاضی جلسه هستم من مشخص میکنم که اعدام چگونه انجام بشه ایشون گفتند ایشون به خورده شدن توسط من محکومند
اما عالیجناب پروفسور گفتن باید مجازات جادویی باشه
+اوه میو میو نیو میو
-عالیجناب گفتن اوه یادمان نبود اما ایرادی ندارع
+میو میو میو مادامرامادامرا
و پیتزا مرد
-عالیجناب گفتن با عشق اواداکاوادا
+میو میو میو میو
-عالیجناب گفتن حالا همه بیرون وقت خوردنه
دادگاه خالی شد ایلین به حال معمولی تغییر شکل داد و تمام پیتزا رو خورد



پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۱۷:۰۸ چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۹

فلور دلاکور


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۰۱ یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۲۲:۳۷ یکشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۲
گروه:
کاربران عضو
پیام: 196
آفلاین
تکلیف جلسه دوم



هوا بارانی بود و صاعقه شیشه های قلعه را می لرزاند. صداهای مختلف و وحشت آوری از جنگل ممنوعه به گوش می رسید اما در این میان درون قلعه هاگواتز و در کلاس سلامت و تغذیه، ماجرایی بزرگ در جریان بود. همه ی دانش اموزان روی صندلی هایشان نشسته بودند و با هم صحبت می کردند. تمام افراد حاضر در کلاس ماسک پوشیده بودند و بوی الکل و وایتکس های کریچر که با آن همه جا را سابیده بود، به مشام می رسید.


- دادگاه رسمی می باشد.لطفا سکوتو رعایت کنین و بیشتر از این وقت دادگاهو هدر ندید.

این صدای فلور دلاکور بود که روی یک صندلی که بر سکویی جلوی همه قرار داشت، نشسته بود و با گفتن این حرف سکوت را بر فضا حاکم کرد.

-خب، آقایان و خانم ها، غذا ها و جانوران. ما همه اینجا جمع شده ایم تا به جنایات آقای...یا شایدم خانم...اصلا مهم نیست، ما اینجا جمع شدیم تا به جنایات سوپ خفاش صادره از چین و با شماره شناسنامه"soup covid-19 " و ملقب به سوپ جرونا، رسیدگی کنیم. متهمو به جایگاه بیارید.

سوپ خفاش توسط چهار حبه سیر درشت هیکل به جایگاه آورده شد. با ورود متهم به جایگاه صدای جمعیت بلند شد.

-اعدامش کنید.
-یا مرلین این پرش جروناست.
- الکل هام کجان؟
-

فلور فریاد زد:
-سکوتو رعایت کنید. دو دقیقه و بیست ثانیه از وقت با ارزش دادگاهو گرفتید.

دوباره سکوت برقرار شد. فلور با لحن آرام تری ادامه داد:
- سوپ خفاش شما متهم به تولید ویروس جرونا، قتل ، کشور گشایی و مورد آزار قرار دادن بسیاری از خوراکی ها هستید. آیا به جرم های خودت اعتراف می کنی؟

سوپ خفاش مترجمش را روشن کرد و گفت:
_ باور کنین من کاری نکردم. اینا همش توطئه ست. خودتون همش می گفتید جنسهای چینی خوب نیست. مگه شما نبودید که خواستار جنسهای بهتر از چین بودید. حالا من بد کردم براتون بهترین ورژن ویروسهامو فرستادم.

_ اعدامش کنید.
_ اون یه قاتله.
_اگه نظارت اینجا دست من بود نمیذاشتم...

_سکوتو رعایت کنید...گفتم ساکت...پس به جرم های خودت اعتراف نمی کنی. یعنی می خوای بگی تو نبودی که ویروس های تولیدیتو بدون ویزا و مجوز وارد همه ی کشور ها می کردی و اونارو غارت و قتل عام می کردی؟
-ما به زور نمی رفتیم. خودشون راه میدادن. دلتون میاد منو اعدام کنید. چینی ها هنوز منو دوست دارن.هنوز منو به عنوان غذا قبول دارن...

-داره چرت و پرت می گه.
-نذارید زنده بمونه.
-بوی الکل داره میره. یکی دوباره الکل بزنه.

-سکوتو رعایت کنید.یه بار دیگه وقت دادگاه منو هدر بدید، همتونو بیرون می کنم...شما هم یه ذره دیگه دروغ به هم ببافی بی محاکمه اعدام میشی. الان سیزده دقیقه و چهل ثانیه از وقت دادگاه رفته ولی به هیچ جایی نرسیدیم.

تمام سالن در آرامش فرو رفت و فلور ادامه داد:
-شاکی رو به جایگاه احضار میکنم.

نان سنگکی قد بلند و بسیار خوش بو به سمت جایگاه رفت و روی صندلی نشست.
-من سنگک با نام کامل نان سنگک از طرف جامعه ی خوراکی ها اینجا حضور دارم. تمام جامعه ما داره از دست این ویروس پراکن می سوزه.
-من این اتهام رو قبول ندارم. من و ویروسام باعث سوختن هیچ کس نشدیم.

با این حرفِ سوپ خفاش، چند زغال (که بعدا طی آزمایشاتی معلوم شد خیار سوخته بوده اند) به سمت سوپ هجوم بردند ولی توسط سیر های نگهبان کنترل شدند. سنگک ادامه داد:
-به خاطر این نابشر همه ی ما رو تو حرارت بالا میذارن. بعضی وقتا پر دل و رودمون مایع ضد عفونی میشه. نسل بیشتر خوراکی ها داره می سوزه. این آقا آنتی ویروس هم نداره. داره کنترل همه چیو به دست می گیره. همه ی ما خواستار اعدام این سوپ هستیم.

سنگک با تشویق جمعیت و تحسین آنها به خصوص دانش آموزانی که هیچ گاه فکر نمی کردند سنگکی که هر صبح می خورند، چنین سخنرانی باشد از جایگاه خارج شد. پس از خروج شاکی فلور رای نهایی را اعلام کرد:
-سوپ خفاش ملقب به سوپ جرونا. با توجه به اینکه قتل های شما و کشور گشایی هاتون کاملا واضحه و همچنین شاکی های شما که 4.5 میلیارد نفر هستن و همچنین به جرم هدر دادن وقت تمام ملت های درگیر با ویروس صادراتی تان، گناهکار اعلام می شوید و از آنجایی که هیچ آنتی ویروسی به دادگاه ارائه ندادید، حکم شما اعدام خواهد بود. حرف آخری دارید؟

سوپ بلند شد و رو به جمعیت ایستاد. همه به او خیره شده بودند. سوپ پایش را بالا آورد تا کمی جلوتر برود و حضار نیز اسپری هایشان را بالا اوردند و به محض اینکه سوپ قدمش را روی زمین گذاشت تمام کلاس خالی شد. حالا فقط فلور ، نگهبانان و سوپ خفاش در دادگاه بودند.

-شما برای چی اونجا وایسادین و دارین وقتو هدر میدید. اعدامش کنید.

سیر های قوی هیکل، بازوهای سوپ خفاش را گرفتند و او را بالای سکویی بردند. سوپ خفاش گفت:
-مگه قرار نبود حرف آخرمو بزنم.
-برای دیوار می خوای حرف بزنی. غیر من و اینا کسی اینجا نیست. ما هم علاقه ای به شنیدن نداریم، چون وقتمون با ارزشه... نگهبانا اعدامش کنید.

سیرها، سوپ خفاش را در حالی که از ترس می لرزید، به درون سطل الکل انداختند. سوپ ذره ذره بخار شد و دیگر اثری از او باقی... ماند. البته هنوز آثارش باقیست اما ویروس ها تحت تعقیب قرار گرفته اند و به زودی حکم آنها نیز اجرا خواهد شد.


Happiness cannot be found But it can be made


پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۱۴:۱۲ چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۹

زاخاریاس اسمیت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۶ دوشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۲۰:۴۵ دوشنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۰
از وقتی که ناظر بشم پدر همتونو درمیارم.
گروه:
کاربران عضو
پیام: 349
آفلاین
تکلیف جلسه دوم


کلاه گیس بلند و سفیدش را روی کله اش گذاشت. با چکش بلندش ده بار روی میز زد و گفت:
-وااااای. چه حالی میده ضربه زدن. آقایون سکوتو رایت کنید.

اما همه در دادگاه ساکت بودند و حتی صدای سوزن هم نمی آمد. همه با نگاه «این بچه چی میگه اینجا!» به زاخاریاس نگاه کردند. زاخاریاس جدی شد و گفت:
-متهم رو بیارید.

دو کرفس دراز دست قورباغه ای را میگرفتند و داخل اتاق میاوردند. قورباغه اعتراض میکرد و میگفت:
-چرا منو میبرید؟ من گناهکار نیستم! از طرف نمک ها برام پاپوش دوختن.

قورباقه به صندلی بسته شد و میله هایی از دو طرف جلوی راه او را گرفتند. زاخاریاس با سر به یوآن علامت داد و او هم از روی برگه ای خواند:
-قورباقه شکلاتی، فرزند قند، اتهامات شما بدین شرح است:
1. افزایش انرژی بچه ها و بیش فعال کردن آنها که نتیجه آن آسیب رسیدن به اموال عمومی است.
2.بالا بردن قند جادوگران و ساحرگان و در نتیجه مبتلا شدن به دیابتیوس و مریض کردن دیگران.
3. چاق کردن بچه های مردم و در نتیجه آن به وجود آمدن ضرر ها و بیماری های ناشناخته و در نتیجه ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن.
آیا اتهامات خود را میپزیرید؟

قورباغه شکلاتی فریاد زد:
-آقای قاضی من اعتراض دارم. این اتهامات همه مقرضانه است.اجازه صحبت میخوام.اصلا چه کسایی بر علیه من اعتراض کردن؟
-خفه... دنبال چی هستی شما آقا غورباقه؟ جو رو متشنج نکن.

لازم به ذکر بود که آنروز زاخاریاس از دنده چپ بلند شده بود و اعصاب نداشت.

صدای اعتراضات از همه جا بلند شد. مردم فریاد میزدند:
-غورباقه،حیا کن. قند مارو رها کن.
-بی غیرت، بی غیرت، دنبال قند ملت.
-غورباقه، غورباقه مرگ به نیرنگ تو، خون جوانان ما، میچکد از چنگ تو.

-ساکت، ساکت! ده بچه یه جا بتمرگ. اهههم. لطفا شاکیان رو بیاورید.

سه تا سبزی از دری وارد سالن شدند و روی صندلی های خود نشستند. کرفس،شلغم و هویج. اما جیزی که توجه زاخاریاس را جلب کرده بود این بود که مروپ مادر سبزی ها بود.
-عزیزای مامان از آقای شکلات غورباقه اس شکایت دارن. کرفس مامان صبح تا شب آب خودشو میگیره مردمو لاغر کنه ولی این آقا کاسبیشو به هم میزنه و مردمو مریض میکنه. شلغم مامان زمستونا به داد مردم میاد تا مردمو مقاوم کنه در برابر بیماری ولی آقای شکلات دوباره میاد مردمو ضغیف میکنه تا جرونا بگیرن بمیرن. هویج مامانم میاد آبشو بگیره بچه ها بخورن بکپن تو خونه ولی شکلات میاد بچه هارو پر انرژی میکنه تا خسارت اقتصادی به مردم وارد بشه. اخه این درسته عزیزای مامان؟ برم خونه سالمندان؟

دوباره صدای مردم بالا آمد. از هر طرف صدای اعتراض یا موافقتی میامد و دادگاه شلوغ شد.


زاخاریاس اینبار به درستی چکش را روی میز زد و گفت:
-اوهوی...یعنی سکوت را رعایت کنید. خانم ایوانوا بفرمایید از موکلتون دفاع کنید.

دختری بلغاری با کت دامن برخاست و گفت:
-تمام اتهامات وارد شد بر علیه موکل من کذبن. آقای اسمیت. زیاده روی در هر چیزی باعث میشه که اون چیز مضر باشه.همین آقای هویج. اگه زیاد از هم مصرفش کنیم ، باعث میشه که کبدمون از هم بپاشه.

آقای هویج که در جایگاه شاکیان ایستاده بود گفت:
-این ها همه کذبن. من هیچ ضرری ندارم. اعتراض دارم.
-اعتراض وارد نیست. ادامه بدین خانم ایوانوا.

الکس دوباره با انگشت به کرفس اشاره کرد:
- و اما تو آقای کرفس، میدونی اینقدر بد مزه ای که هیچکسی حتی منم نمیتونم تورو بخورم؟

ایندفعه جو دادگاه به سود شکلات بود. همه با الکساندرا موافت کردند و کرفس را هو کردند.

-و شما آقای شلغم، میدونستید در تحقیقات جدید ما مشخص شده که شلغم بر خلاف ظاهرش بسیار به سیستم ایمنی بدن آسیب میزنه لطفا کلیپو پخش کنید!

کلیپ پخش شد. در آن شلغم داشت با یکی از ویروس ها سر را دادن آنها در ازای پول به اعضای بدن صحبت میکرد. ناگهان قلب شلغم و مروپ در سینه فرو ریخت و مروپ گفت:
-من اعتراض دارم آقای قاضی. این ها همه اتهامات کذب علیه موکل منه.
زاخاریاس که از دعوا لذت میبرد گفت:
-اعتراض وارد نیست. ادامه بدید خانم ایوانوا.

الکساندرا با اعتماد به نفس بیشتر صحبت کرد و گفت:
-موکل من، در بعضی وقت ها میتونه فایده هم داشته باشه. بعضی از ساحره ها یا جادوگران در وقتی که از حال میرن، میتونن از موکل من برای به هوش اومدن استفاده کنن.

پیر زنی که در قسمت تماشاگران نشسته بود به حرف آمد و گفت:
-راست میگه ننه جان. منم چند بار بیهوش شده بودم. قورباغه شکلاتی منو به زندگی برگردوند.

جو عوض شد حالا همه بر علیه سبزیجاتی که در قسمت شاکیان نشسته بودند شعار میدادند.
-قورباغه، غورباقه، تو قهرمان مایی.
-مرگ بر سبزیجات، مرگ بر سبزیجات
-سبزی بی لیاقت اعدام باید گردد.

زاخاریاس دیگر عصبانی شد. با چکش صد بار روی میز زد و گفت:
-بس کنین دیگه بی نظارتا. صد بار به این ماروولو گانت گفتم من اصیل زادم این دسترسی منو بده. نداد که. گفت باید از نسل سالازار باشی. اگه من الان نظارت دادگاهو داشتم نمیذاشتم از اینا صدا در بیاد. سااااااکت.

دادگاه ساکت شد. زاخاریاس رو به یوآن خم شد و با او صحبت کرد و بعد از چند دقیقه گفت:
-بعد از مشورت با هیئت منصفه تصمیم گرفتیم که ، قورباغه را در سنت مانگو، بخش کمک به جادوگران از هوش رفته استخدام کنیم. ختم جلسه.

دادگاه تمام شد و بچه های عاشق قورباغه شکلاتی هورا کشیدند. غورباقه شکلاتی نیز به سمت الکساندرا پرید و او را در آغوش گرفت. سبزیجاتی که در جایگاه شاکیان ایستاده بودند دست از پا دراز تر رفتند . مروپ با عصبانیت آب پرتقالی که برای عزیز مامانش آماده کرده بود پرتاب کرد و به سمت خانه سالمندان رفت و زاخاریاس دم در با مردی یواشکی حرف میزد و میگفت:
-پیس پیس. کارت دامبلدور داری؟ فلامل میدم دامبلدور میگیرم.

شش ماه بعد

جغدی از در ساختمانی وارد شد و به دست شفا دهنده سنت مانگو رسید. نامه را باز کرد و گفت:
-آقای شکلات! آقای شکلات! یه پیرزن تنها توی خونش غش کرده. جغد خونگیش ترسیده و این جغد رو باری ما فرستاده لطفا سریع به محل اعزام بشید.
-همین الان خانم پرستار.

شکلات سوار بر جاروی کوچک خود شد و به سرعت به سمت خانه روانه شد. در برگشت میخواست برای وکیلش، الکساندرا نامه ای بفرستد.


ویرایش شده توسط زاخاریاس اسمیت در تاریخ ۱۳۹۹/۵/۲۹ ۲۱:۵۱:۲۸


هرکسی از ظن خود شد یار من

از درون من نجست اسرار من

تصویر کوچک شده


پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۲۰:۲۹ سه شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۹

رابستن لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۰۹ پنجشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۳:۱۳ چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۰
از سیرازو
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 265
آفلاین
تکلیف جلسه ی دوم

*****

-آقای قاضی! قبل از اینکه جلسه رسمی بشه می تونم یه سوال بپرسم؟
-پرسیدن بشو!
-مگه قرار نیست این دادگاه برای چیزای مضر باشه؟ پس این دوتا اینجا چیکار می کنن؟
-صبر کردن بشو. همه چی توی دادگاه معلوم شدن می شه.

دادگاهی که همه منتظرش بودن، بالاخره داشت شروع می شد. دادگاه قتل شوهر زن خانه دار!
دادگاه علنی بود و صندلی های دادگاه پر شده بود از خبرنگارا و افرادی که می خواستن حقیقت رو در مورد این قتل بدونن.

-دادگاه رسمی بودن می شه. متهمین به جایگاه اومدن بشن.

دو متهم در جایگاه ایستادن و بقیه هم سر جای خودشون نشستن.

-وکیل شما کجا بودن می شه؟
-الاناست که برسه.

چند ثانیه بعد

-اووه! نفسم گرفت، تا اینجا رو دویدم! ببخشید که دیر رسیدم جناب قاضی. من وکیلشون هستم.
-خب پس تونستن می شیم که شروع کردن بشیم. دلیل تشکیل دادگاه رو خوندن بشین.
-داداگاه 138 به دلیل بررسی پرونده ی قتل شوهر زن خانه دار تکشیل شده.
-خب آقای وکیل. تونستن می شین، شروع کردن بشین.

وکیل از روی صندلیش بلند شد. دکمه ی کتشو باز کرد و رو به قاضی گفت:
-ممنون آقای قاضی! برای شروع، زن خانه دار رو به جایگاه فرا می خونم.

یه مامور، در دادگاه رو باز کرد و زن خانه دار وارد دادگاه شد.

-خب زن خانه دار، اولین سوالی که ازتون دارم اینه که صبح ها کی بیدار می شین؟
-بین 7 تا 8 صبح!
-شما از همه زودتر بلند می ‌شین؟
-آره!
-معمولا بعد از بیدار شدن چیکار می کنین؟
-خب! مثل همه دست و صورتم رو می شورم، میرم توی آشپزخونه و صبحونه رو آماده می کنم و بعد شوهرمو...

این کلمه رو تو چشم متهمین گفت.

-...بیدار می کنم. که خب انگار باید این مورد آخر رو از کارای همیشگیم حذف کنم.
-برای سوال بعدی، می خواستم بدونم که، برای صبحونه، معمولا چی می خورین؟
-چیزای عادی! کره، پنیر، مربا و چیزای دیگه!
-توی اون چیزای دیگه، عسل هم هست؟
-بعضی اوقات آره!

با این جواب، افراد داخل دادگاه شروع به پچ پچ کردن. رابستن برای برقراری نظم، چکششو روی میز کوبید.
-نظم دادگاه رو رعایت کردن بشین. آقای وکیل! شما ادامه دادن بشین.
-خب زن خانه دار! روز قتل، شما توی صبحونه‌تون از موکل بنده استفاده کردین؟
-آره اون روز عسل توی سفره بود.
-شوهرتون هم از اون خورد؟

عسل، زبون زبر شوهر زن خانه دار رو که اون روز بهش خورده بود تصور کرد. یکی از بدترین خاطراتش بود.

-آره فکر کنم خورد.
-برای آخرین سوال! شما برای شوهرتون، غذایی برای زمان ناهار تو محل کارش آماده می کنین؟
-نه! همیشه از سلف وزارتخونه غذا می گیره.
-خیلی ممنون که وقت گذاشتین.

زن خانه دار از جایگاه پایین اومد.

-خب آقای قاضی! برای نفر دوم و به احتمال زیاد آخر، من سرآشپز وزارت سحر و جادو رو به جایگاه فرا می خونم.

بعد از قرار گرفتن سرآشپز در جایگاه، آقای وکیل شروع به پرسیدن سوال کرد.
-آقای سرآشپز! شما در روز قتل، تو آشپزخونه بودین؟
-بله!
-می تونم بپرسم غذای اون روز چی بوده؟
-طبق روال هر هفته، سه شنبه ها قرمه سبزی داریم.
-دسر چطور؟
-پای خربزه!

دوباره پچ پچ ها شروع شد ولی ایندفعه به همراه گشادی بیش از حد چشم.

-خیلی ممنون بابت وقتی که گذاشتین آقای سرآشپز! خب آقای قاضی! توی پرونده ی قتل، علت مرگ، وجود موکلین من توی معده ی مقتوله! پس یعنی اون روز، شوهر زن خانه دار، پای خربزه هم خورده.
-بله درست بودن می شه. با این حرف ها خواستن می شین چیزی رو گفتن بشین؟
-بله آقای قاضی! همونطور که دیدین، مقتول یکی از موکلین من رو سر صبح و اون یکی رو موقع ناهار و به عنوان دسر خورده. پس یعنی موکلین من هم دست نبودن، بلکه به صورت جدا خورده شدن. این سوال من از اعضای داخل دادگاهه! آیا عسل و خربزه به طور جدا، برای بدن مضرره؟ اگه جوابتون نه هستش، پس طبق بند 134کتاب قانون که می گه، اگه دو ماده ی غذایی مفید که با هم برای بدن مضر هستن، در یک وعده ی غذایی خورده نشن، جرمی مرتکب نشدن و ضرر به پای خود فرده، موکلین من، یعنی عسل و خربزه جرمی محسوب نشدن...من دیگه حرفی ندارم آقای قاضی!
-خیلی ممنون آقای وکیل! ده دقیقه تنفس داشتن می شین و بعدش دادگاه رای خودش رو اعلام کردن می شه.

رابستن سرش رو به سمت بچه برد تا باهاش در مورد رای نهایی مشورت کنه.

-بابا! بنظرت نیازی به مشورت بودن می شه؟
-معلومه که نه بچه! ولی خب این جمله خیلی کلاس داشتن می شه.
-

فردا

نقل قول:
پیام امروز:
عسل و خربزه تبرئه شدن! همه به لطف آقای وکیل!


تا همیشه، لرد ولدمورت، ارباب من هستن می شن!

تو قلب من جا داشتن میشه!


پاسخ به: کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی
پیام زده شده در: ۱۸:۰۳ سه شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۹

سوروس اسنیپ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۱۵ دوشنبه ۹ مهر ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۴:۵۹ شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۲
از هاگوارتز-تالار اسلیترین
گروه:
کاربران عضو
پیام: 218
آفلاین

تکلیف جلسه دوم


کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی

با تدریس پروفسور گانت


بیسکوییت پا نداشت که بتواند چند تا قرض بگیرد و فرار کند، اما بخاطر الطاف مرلین دایره ای شکل بود پس با غلتیدن میتوانست جا به جا شود.


-تالار اسلایترین-


خوراکی منظور می غلتید و سیوروس به دنبالش میدوید و وردهای *پِتریفیکوس توتالوس، لوکوموتور مورتیس، کروشیو و حتی سکتوم سمپرا*
او را مورد حمله قرار میداد.

-مردک ولم کن مگه مریضی!
-آره مریضم! مریض منم که تو رو میزدم تو چایی با این که میدونستم وا میدی.
وایسا روز تصویه حسابه!
-مردک دیوانه بیسکوییتم سنگ که نیستم ولم کن.
-این حرفا رو برا دادگاه نگهدار.
-دادگاه؟ سبوس هام!
ولم کن روانی خل مشنگ، اگرم قراره دادگاهی باشه فقط دادگاه ویژه تنقلات! من با تو جایی نمیام.
دست از سرم برداــــــــ


*خرت خورد خارد *
(آخرین اصوات بگوش رسیده از بسکوییت در هنگام تعقیب و گریز،تولیدی زیر پای بچه!)


بیسکویت بار ها و بار ها از حملات سیوروس جَست اما در آخر به طور اتفاقی زیر پای بچه رابستن دچار شکستگیه اندام شد و از حرکت باز ایستاد.

-استیوپفای!


-آشپز خانه شخصیه سیوروس(اتاقی تصرف شده با زور برای اعمال شیطانی)-


-فِرولا!

*چند دقیقه بعد*

-اینجا کجاست؟من چرا اینجام؟ چرا من آتل بندی شدم؟
-اینجا فقط من سوال میپرسم آقای بیسکوییت!
-
-به اطرافتون نگاه کنید این جایی که ایستادید،جایگاه متهمین هست!
بنده سیوروس اسنیپ حاکم این محکمه هستم.
(و دستی به کلاه گیس سفید و روغن مال شده اش میکشد)
جناب کاتب چنگال لطفا بنویسید!
جناب وکیل لطفا اتهامات متهم رو به ایشون تفهیم کنید.
-جناب بیسکوییت ملقب به بیسکوتارت سبوس دار با لایه کاکائو نوتلا، فرزند گندم !
شما به اتهام میزان قند غیر مجاز، کمبود کیفیت و نرمیه بیش از حد، دارا بودن چربی بیش از حد در کاکائو فاقد کیفیتی که پوشیدید و آب شدن در چایی کمتر از پنج ثانیه در دادگاه شماره یک ویژه اعضای میز عصرانه و میان وعده احضار شدید.
-هن؟
-به عنوان حاکم میپرسم،آیا اتهامات وارده را میپذیرید؟
-خیر!
-غلط میکنی بایـــــ بذاریــــ دهنمو ولــــ
-جناب بیسکوییت کنجدی لطفا نظم دادگاه رو رعایت کنید!
-
-چرا اتهامات رو نمیپذیرید؟
-تواناییشو دارم!
-توانایی های منم خیلی زیادن آقای بیسکوتارت! باید عملا نشونتون بدم؟
-تو فقط غلدری بلدی خایــــ
-چی فرمودین؟
-خایالات خام ناکون!آره میخواستم بگم خایالات خام نکن که به این آسونی بپذیرم،تهدید میکنید میتونم شکایت کنم.
-که این طور! شاهدین رو به جایگاه بیارید!

...

-جناب استکان چای،شما شهادت میدید ایشون وامیدن؟
و جناب نوتلا شما به نامرغوبی کاکائو ایشون شهادت میدید؟
جناب بیسکوییت اعظم شما چطور؟شما به قند و چربی غیر مجاز ایشون شهادت میدید؟
-بله
-بله
-بله
-از کجا معلوم تهدیدشون نکردی؟ مدرک بیارین!
-مدرک رو به حاکم ارائه کنید.

-خب اینطور که روی جلد شما نوشته شده.... صبر کن عینکمو بزنم.
عینک من کو؟
-جناب اسنیپ اجازه بدید جیب هاتون رو کمکتون بگردیم .
-باشه بیا کمک، نه نه اونجا رو گشتم،جیب پشتیو یه نگاه کن ،اون نه اون که از داخله اره نه نه دستتو بکش اون جیبه سوراخه.
خاک بر سرا رو چشمم بود،به هیچ دردی نمیخورید.


*بعد از اخراج خاک بر سر منظور از محکمه*


-داشتم میگفتم! آیا شما قبول دارید که این پوست شماست؟
-بله!
-طبق این اطلاعاتی که روی این پوست نوشته چربی و قند بیش از حد شما تایید میشه.
-
-همین برای مجازات شما کافیه!
و حکم ما اعدامه!
-مجرم اعدام باید گردد.
-مجرم اعدام باید گردد.
-چی؟
-آوادا کِداـــ
-نه صبر کنید یه چیز بهتر براتون آوردم.
-گابریل! درسته رئیس گروه اسلی هستی ولی کی به تو اجازه داد وارد آشپز خونه من بشی؟
-نشنیده میگیرم دفعه بعد شفافت میکنم!
الانم به عنوان ارشدت ازت میخوام دوتا تبصره به حکمت اعمال کنی،اول اینکه بدی من شفافش کنم!
-دومی لطفا!
-ساکت شو مجرم نظر نمیده.
-دومی هم این که اصلاحش کنیم.
-
*بلوب*

-این چرا پرید تو تشت وایتکس؟
-مهم نیست ختم دادگاه رو اعلام میکنیم.


ویرایش شده توسط سوروس اسنیپ در تاریخ ۱۳۹۹/۵/۲۸ ۱۸:۰۹:۲۷

نه چون مومم نه چون سنگم،نه از رومم نه از زنگم،همان بی رنگ بی رنگم.....
به طلا همچو سنگ بنگر...
se.sn_sli








شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.