نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
نسخه موبایل
(منظور اینه که کی مرگخوار می تونم بشم؟)
کتی، با سردرگمی، به نامه ای که توسط عنکبوتی پشمالو برایش فرستاده شده بود، نگاه میکرد.
کتی، نامه ای که پایینش مهر مرگخوار نمونه خورده بود را، جلوی صورت قاقارو تکان داد، که عینکش را کمی پایین آورده بود و داشت، با آن پز میداد.
در این چند روزه، بنظر می آمد، کتی حیوان است و قاقارو صاحبش.
قاقارو، آهی کشید. هیچ وقت، تا این اندازه، خسته و درمانده، نبود.
کتی، دستش را زیر چانه اش زد.
- تو میدونی ترور کردن اصلا یعنی چی؟
تمام سعیش را میکرد که اضظرابش را، پنهان کرده، و بسیار خونسرد نشان داده شود
- مصدر کلمه ترور، از تروریدنه. او ترورید، پس تو هم بترور، ترور!
- چونکه بهمون دستور دادن ترورش کنیم. نه اینکه بکشیمش!
چند روز بعد، موقع شام، دامبلدور تهدید کرده بود که اگر، بار دیگر بخواهند اذیتش کنند، از مدرسه اخراجشان میکنند؛ و وقتی که کتی، پرسیده بود، میدانی چه کسی، پشت این قضایا است؟ یا همه این حرف ها، قمپز در کردن است؟ به او، مشکوک شده بود.
کتی، اخمی کرد. در این چند روزه، بنظر می آمد، کتی حیوان است و قاقارو صاحبش. پس، با خودش قسم خورده بود. اگر در برابر فکر ها و رفتار های قاقارو، احساس خنگ بودن بکند، عینکش را زیر پا، له میکند.
معیار مگـــــ... چی‌چی هم تاثیر بده!
-عه، ارباب... چیز شد، تفاهم سوء!
لرد سیاه یک دستش را به زیر چانه اش گرفت و با صدایی خشمگین تر از پیش، گفت:
-ما را چه فرض کردی هکتورمان؟ تو بلد نیستی دست و پات رو جمع کنی!
-کراب! چرا وسط حرف اربابی به بزرگی ما می پری؟
هکتور هنوز هم مشغول جر و بحث با لرد سیاه بود، که ناگهان صدایی همه را به خود آورد.
-ای ماگل پست فطرت! به چه حق به خادممان دست می زنی!
ماموران با تعجب به لرد سیاه زل زده بودند. باید هم تعجب می کردند، چرا که یک فرد که پوست سبز دارد و دماغ ندارد، به قطع در میانشان وجود نداشته است!
و بعد لرد چوبدستی اش را در آورد و با صدایی خشمگین ورد «آوداکداوارا» را گفت و مامور که به لرد و مرگخواران دلقک گفته بود، جسد بی جانش بر زمین افتاد و سپس سی جسد دیگر هم پایین افتاد...
که ناگهان صدایی پیر از بالای یکی از ساختمان ها آمد...
-سلام نتیجه!
پیرمردی که موهای نامرتب و لباس بلند و سیاهی بر تن داشت در بالای ساختمان پا هایش را تکان می داد...
اگه میشه نقدش کنید. 
برای شما ساندویچ قیمه و کرفس همراه با عسل اوردم. 
اونی که عینکی شده ما نیستیم! ما خوب می بینیم! 
در فکر اینم به عینک قاقارو چسب دوقلو بزنم نتونه برش داره.
-هوی، کتی! مواظب باش.
گومپ!
به طور متوالی، کتی، در طی دو روز، چهل و نه بار جلویش را ندید، و با وسایل مختلفی برخورد کرد. اعم از دیوار، تیر چراغ برق، در خانه ی ریدل ها، کله ی دیزی، و تابلوی خیس رنگ و وارنگ پلاکس.
- قسم میخورم، این بار پنجاهمی بود که رفتی تو دیوار، کتی!
کتی، کله ی قلمبه قلمبه شده و پر از باند اش را، به سمت قاقارو چرخاند.
- برای بار ده هزارم... چشمام خوب میبینه و ضعیف نیست!
آخ و اوخی کرد و پای گچ گرفته اش را، روی زمین کشید و بلند شد. در طی این چند روز، قاقارو، چندین روش مختلف را برای بردن کتی، به چشم پزشکی، امتحان کرده بود. گاز گرفتن، خبر کردن دوستان تشنه ی خونش، ( در هر حال این روش هم جواب نداد. کتی، آنقدر مشت و لگد پراند، که دست پلاکس شکست و پای دیزی، ناکار شد. جرمی هم فرار کرد تا این ضربات، شامل حالش نشود. ) زدن پس کله ای با ضربات نینجایی و رشوه دادن خوراکی و پول! ولی، هیچ کدام، نه تنها جواب نداده، بلکه کتی را هم ناکار کرده بود.
کتی، دست شکسته اش را در هوا تکانی داد و روی صندلی کنار در نشست.
کتی، جیغی کشید و به گوشه ی اتاق، فرار کرد.
- عین کله زخمی؟
تمام فکر و ذهن کتی، همین شده بود. خودش، میدانست چشمانش ضعیف است. اما، نمیخواست عین کله زخمی شود. از این افکار خسته شده بود.
قاقارو، بعد از اینکه سوپی آماده درست کرد و به زور، داخل حلقوم کتی کرد، روی صندلی پایه بلندی نشست و با تلفن ماگلی، با جایی تماس گرفت.
- غر... غر میغرایر...
- سلام! از عینک فروشی حرف میزنم. فکر میکنم مشکل برای تلفنتونه. چون صدای حیوون میاد.
قاقارو اخمی کرد. گوشی اپلی درآورد و صفحه ی گوگل ترنسلیت را باز کرد. قسمت اول را گزینه ی زبان پشمالو ها انتخاب کرد، و قسمت دوم را زبان ماگل ها.
- سلام! قاقارو نیستم. میشه یه لیوان با فرم سفید سفارش ندم؟
قطعا، ترنسلیت دقیق حرف نمیزد. فرد پشت تلفن، من منی کرد.
- اَ... قاقارو! شبیه دانشمندا شدی!
بیکار ترین مرگخوار 
_kkm0.jpg)
