نقل قول:

شايد به نظر ولدمورت اينجور برگشتن اونجوري كه اون ميخواست باشكوه نبود
چجوري بگم؟

خيلي عادي و پيش پاافتاده بود

نقل قول:

دقيقا اين نظر منه .
كتاب 4 خيلي قشنگه .
ولي آخرش يه جوري تموم شد .
چه جوريش رو نمي دونم ولي يه جوري بود .
اگه اون آخرش نبود يم شد قشنگترين كتاب .

کتاب اول،خیلی جالب بود.البته من که با همین کتاب شروع کردم الان احساس میکنم که این کتاب بیشترین سرنخ ها رو داده و با یه مطالعه دقیق الان میتونیم مسیر ادامه قصه رو تشخیص بدیم؛مسیری که شاید بار اول اصلا فکرشم نمیکردیم.واسه همین دوباره خوندنش خیلی جالبه وآدم لذت میبره ...

حالا که مثل من دقیق نمیخونی.
در ضمن این جا واسه کل کتاب یکه نه این دو موضوع پس جای خوبیه.

نقل قول:

اولا كه فليت نه و فليوس
ثانيا گفتم كه اشخاصي مثل شما كه دقيق نمي خونن بدونن .
(اگه درسامم اينجور دقيق مي خوندم معدل 20 ي بودم)

بابا فلیت انقدر به خودت فشار نیار
کتاب یک رو خوندی که اینو بگی؟

اين قسمت براي بحث در مورد اشكالات و موضوعات كتاب يك ايجاد شده است.

خب من اينو نوشتم براي اينكه بگم كه : من ديروز كتاب يك رو دوباره خوندم .
يه چيزي توجو هم رو جلب كرد .
يادتونه كه كوييريل به هاگريد ، نوربرتو داد ؟؟؟؟
خب من ديروز به اين نتيجه رسيدم كه براي اينكار دو دليل وجود داشت .
1- همون دليلي كه همه مي دونين ، طريقه خواب كردن فلافي يا كركي يا همون سگ سه سر
2- دليلي كه من ديروز بهش رسيدم ، مشغول نگه داشتن هاگريد به وسيله نوربرت ، براي اينكه كوييريل بتونه براي ولدمورت تك شاخ بكشه و خونشو بمكه

کرواچ هم میتونست در این صورت بلافاصله به هاگزمید بره و خودشو پیش اعلیحضرت ولدمورت ظاهر کنه.

خب دامبلدور گفته بود كه بيشتر از هر كسي مواظب هري بوده و هري رو داشت مي پاييد .
از اونجا كه مودي با دامبلدور دوست صميمي بود ، پس اونم مي دونست .
وقتي كه كراچ و ورم تيل مي رن خونش و اونو مي گيرن مي اين مسئله رو مي فهمن .
چون اگه مودي قلابي مي خواست جلوي چشم دامبلدور هري رو بدزده دامبلدور متوجه مي شد .
حتي اگه كار از كار مي گذشت و هري مي رفت پيش ولدمورت ، دامبلدور به وسيله حافظه كروچ جاشو پيدا مي كرد و قبل از اين كه ولدمورت كاري بكنه ، نابودش مي كرد .
(چون ولدمورت خيلي ضعيف بود )
--------
رضا

دقیقا چون ولدمورت برمیگرده.