اگر جای رولینگ بودم، از هگرید توی داستان بهتر استفاده میکردم.
هگرید یه غولی بود واسه خودش. توی آخر جنگ برج ستاره شناسی که مرگخوارا کلبه اش رو آتیش زدن، هر کاری که کردن نتونستن به خود هگرید آسیبی بزنن. بین اون مرگخوارا بلاتریکس لسترانج و کلی مرگخوار معروف دیگه هم بودن.
کلا از نظر من اگر هگرید از مدرسه اخراج نمیشد، شاید اون به جای کله زخمی رقیب ولدمورت می شد. و می شد گفت که دوئل دو دوست قدیمی بر سر آینده ی جامعه ی جادوگری دوباره اتفاق می افتاد و شاید این دفعه تاریخ به گونه ی دیگری رقم می خورد.
هگرید پتانسیل قوی ترین عضو محفل بعد از دامبلدور شدن رو به صورت طبیعی داشت...