این وضعیت کاملا غیر عادی بود.
کراب با دو تا دستش گوشه های رداشو بالا میگیره که به زمین نخوره و میره جلو.
-شنیدی زیتون جان؟ریموس لوپین!

زیتونه خمیازه میکشه و سعی میکنه درو ببنده.
-اینجا خونه ی شماره یازدهه. زنگ شماره دوازده رو بزنین.

کراب از شدت عصبانیت دندان هاش رو به هم فشار میده.
-عجب زبون نفهمی هستیا. ارباب اجازه هست من اینو سالاد کنم؟

لرد سیاه اجازه نمیده. خودش دست بکار میشه.
-ببین زیت! خونه ی شماره دوازده خودش کجاس که زنگش کجا باشه! الان بذار بیاییم تو. از این دیوار بغلی خونه ی شما یه سوراخ باز کنیم و بریم خونه ی دوازده و مزاحم شما نشیم.

زیتون کمی از لرد میترسه. لرد زیتون خور قهاری به نظر میرسه. برای همین کنار میره.
-خب. بیایین تو. ولی مزاحم دوستام نشین. سبزی پارتی گرفتیم.

لرد و مرگخوارا از لای کرفس های قر دهنده و گل کلم های لرزنده و کاهو های دیجی رد میشن.

زیر سایه نجینی دوباره هالووین شد! ملتی که لباس های مومیایی و هویج و لوبیاپلویشان را در آورده بودند آنها را مجددا پوشیدند.

نجینی فکر کرد و فکر کرد.

چه کسی بود که حتما شکلات داشت؟

نجینی کتاب ها را در ذهنش ورق زد...و به جواب رسید!

نقل قول:

چند دقیقه بعد لردسیاه و دار و دسته اش زنگ در خانه شماره 11 گریمولد را به صدا در آوردند.
زیتون سبز خواب آلودی در را باز کرد.
-فرمایش؟

-با آقای ریموس لوپین کار داریم! بگین شکلات بده!

نجینی شکلات می‌خواست و امروز فردا نمی‌شناخت! اون شب، شبِ هالووین بود و نباید به این زودی‌ها تموم می‌شد.
بنابراین نگاهی به آسمون که نشون از فرا رسیدن کله‌ی سحر می‌داد می‌ندازه و به سمت ساعت بزرگی که وسط شهر قدعلم کرده بود خیز برمی‌داره.

- الان ساعتو می‌کشم عقب تا دوباره شب هالووین فس!

ناگهان دختری کله‌شو از آسمون می‌ندازه بیرون و انگشت اتهامشو به سمت نجینی می‌گیره.
- هی تو! نبینم زمانو دستکاری کنیا!
- تو دیگه کی فس؟
- من؟ کله‌ی سحرم دیگه! ... الانم زمان مال منه! حق منه!

نجینی بدون توجه به اعتراض‌های کله‌ی سحر، منگوله‌های کلاهی که به سر داشتو دور عقربه‌ی ساعت می‌ندازه و شروع به عقب و جلو کردنش می‌کنه. با هر تغییری که می‌داد، رنگ آسمون متناسب با اون تغییر می‌کرد!

لرد خواست جواب نجینی را بدهد که ناگهان شخصی چهر چشم به آن ها نزدیک شد. کراب که سعی در حفظ کردن تعادل داشت و هم زمان در حال تجدید ریملش بود، گفت:
- این کیه دیگه؟ مگه نمی دونه نزدیک شدن به مرگخوارا تو هالوین ممنوعه؟

فرد به قدری نزدیک شده بود که حرف های کراب شنیده بود.
- اولندش ما خودمون مرگخواریم، دومندش، الان هالووین نیس فردای هالووینه.

لردسیاه و مرگخواران به قدری حواسشان پرت شده بود که متوجه گذر زمان نشده بودند.

- ما که هنوز شکلات نه فس!

- آخ ... ارباب وزن بار بیش از حد مجاز شده ... نمی‌تونم برم!

- کسی آویزون ما نشـ... بانز؟

- من بانز نیستم. من پروفسور سمیعی هستم. اگر می‌خوای راز لاغری با رژیم کدوحلوایی رو یاد بگیری و چشم خواهرشوهرتو با کمر باریکت کور کنی به کانال جدیدم بیا.

- تا اون روی بی گوشمون رو ندیدی پیاده شو بانز.

- ارباب! هوش ریونی من می‌گه الان که شما خرگوشین روی بی گوشتون ... من هوش ریونیم کجا بود اصلا. من که لینی نیستم ... من روح جمال قاشقچی هستم.

- پاپا؟ من دیگه خسته هسسس پس کی شکلات فس؟

لوبیا پلو آه‌کشان برای آخرین بار نگاهی به خونه می‌ندازه و همراه لرد و بقیه به سمت در خروجی حرکت می‌کنه. اما با هر قدمی که برمی‌داره حس می‌کنه سبک‌تر از قبل می‌شه.
لوپیا پلو از این واقعه سورپرایز می‌شه!

به نظر میومد لوبیا پلو بر اثر فریاد لرد در حال تبدیل شدن به به ذرات تشکیل‌دهنده‌ش بود. لوبیاهاش، پلو رو ترک می‌کنن و پلو هم دونه دونه برنجاشو می‌ریزه زمین تا اینکه اثری از مرگخوار مذکور باقی نمی‌مونه و فقط مشتی لوبیا و برنج ازش می‌مونه که رو زمین ریختن.

- عه، اینکه نابود شد... وایسادی به چی زل می‌زنی؟ پیتیکو پیتیکو!

کراب که می‌دونست پیتیکو پیتیکو کردن لرد به چه معناست، حرکتش رو از سر می‌گیره. سایر مرگخوارا قبل از اینکه دنبال لرد برن، چند برنج و لوبیا از رو زمین کش می‌رن و یکراست راهی معده‌شون می‌کنن.