دراکو که نمی توانست منظور از حرف اسکورپیوس را بفهمد ، بدون آن که به وی توجهی کند ، دستانش را محکم گرفت و به راه افتاد ....................

پدر بزرگت بعد از اون حادثه غیب شد و تنها نشونی هم که تونستیم ازش پیدا کنیم ، عصایش در میان تپه های غرب استرالیا بود .

- پس امیدی هست که بشه پدر بزرگ رو پیدا کرد ؛ مگه نه ؟

هرگاه با مشکلی رو به رو شدی فقط با سیریوس صحبت کنی .

دراکو که از صحبت های اسکورپیوس کمی عصبانی شده بود با حالتی متکبرانه و بدون آن که به او حتی نیم نگاهی بیندازند گفت

- : یک بار دیگر هم به تو گفته بودم که هیچ چیزی وجود نداره که تو بخوای دربارش از کسی چیزی بپرسی

با این که خیلی پست بدیه

لرد گفت: اگه اینقدر شاخی بیا با هم دوئل کنیم. گلرت گفت: پس چی فکر کردی میترسم؟ همین امروز بیا بریم باشگاه دوئل.

پس از ساعتها تلاش سه جستجوگر(!) توانستند وارد صندوقی شوند که کسی در آن نباشد.

به محض اینکه وارد شدند صدایی آمد....

لرد ولدمورت نزدیک ترین شئی سنگین دم دستش را برداشت و تهدید آمیز گفت: مطمئنی؟

لرد شئی را زیر ردایش مخفی کرد و منتظر ماند،آلبوس سختی بر زبانش بیاورد.

اما قبل از اینکه آلبوس حرف خود را تمام کند، لرد شئی را محکم از پشت به کله ی آلبوس کوباند و لحظه ای بعد آلبوس بیهوش بروی زمین افتاد.

لرد سریعا آنجا را ترک کرد و مخفیانه خود را به بیرون غار رساند.

-خوب من میگم برای پیدا کردن ارباببه دسته های دو نفره تقسیم میشیم و هر دسته جداگانه به دنبال ارباب میره.چطوره ؟!

روفوس درحال قدم زدن در جنگل بود که ناگهاننارگیلی محکم به سر او خورد و بعد بی هوش بروی زمین افتاد. -همین بود !همین بود ! این را به غار برد !

بعد از سر و صدا زیاد سر شرکت کردن در مسابقه و بزن بزن بالاخره لوپین انتخاب شد.

بارتی که باز هم به عنوان نماینده مرگخوار ها انتخاب شده بود، با غرور وارد شد و در صندلی جلوی جیمز نشست و یک به جیمز زد.

-دستوری بود از طرف اربابم هری پاتر.اون می خواد با دزدیدن تو کاری کنه که پدرت در مقابلش تسلیم شه!

صدای پیر مرد چشم آبی هاگوارتز بود.دامبلدور خود را به لوسیوس نزدیک کرد و موی او را گرفت و او را از زمین بلند کرد و با چشم های نافذش به او خیره شد.

خشم اسکورپیوس بیش از پیش شد و کاری کرد که او آماده ی یک انتقام بزرگ شود!

سالیکوس به او نگاهی انداخت مو های سیاه پیچ خورده اش را تابی داد و گفت:دقیقا بعد از طلوع آفتاب،توی میدون دوئل می کنیم.میام دنبالت!

اسکورپیوس سری تکان داد و او را تایید کرد.سالیکوس پس از تایید او سری تکان داد و از اتاق بیرون رفت

به محض بیرون رفتنش اسکورپیوس شیونی بلند سر داد

از محوطه ی ساختمان که خارج شدند به یک محل خیابانی رسیدند. در وسط آن یک حوضی بود عاری از آب بود و درونش را تار عنکبوت گرفته بود.

اسکورپیوس روی دو زانو بر زمین افتاده بود لبخند مسرت بخشی بر لبش بود و باید منتظر می ماند تا ببیند که سالیکوس کی به هوش می آید که او را به دروازه برساند.

فریاد اسکورپیوس تمام بیابان را فرا گرفت.از ترس سرجای خود خشکش زده بود و به شدت می لرزید.حتی کوچکترین تکانی نمیخورد و همچنان سالیکوس بروی زمین بیهوش افتاده بود.

اسکورپیوس به آن مرد توجهی نکرد و سعی کرد آنجا را ترک کند.سرش پایین گرفت و قدم زنان حرکت کرد.

هیمنطور به صورت هری با آن چشمان درشتش زل زده بود.همیه این ها نشان از ترسی بود که او را به وحشت انداخته بود و بدنش به شدت می لرزید.

آفتاب میان آسمان بود اما سوز سردی میامد.

اما ناگهان مردان سیاه پوشی ظاهر شدند و دور آنها را محاصره کردند.

دامبلدور مانع از رفتن هري ، رون و هرميون شده و آنها را در هاگوارتز نگه داشته بود ، محفلي ها در هاگوارتز گرد هم آمده بودند و از همه مهمتر اين بود كه جشني به مناسبت كريسمس برگذار نميشد .

داملبدور بر خلاف هميشه كه لبخندي زيبا صورتش را ميپوشاند ، عصبي به نظر ميرسيد و چند تار موي پريشان روي صورتش آمده بودند و چشمانش از بي خوابي به زور باز مي شدند .

ناگهان هوا سرد شد و به طور باور نكردني غم بر فضا چيره گشت ؛ گويي پليدي تمام شادي ها را مي بلعيد .

هري در حالي كه از سرما مي لرزيد چوب دستي خود را آماده كرد تا با ديوانه ساز ها مقابله كند ولي چيزي كه ديد آنقدر تعجب آور بود كه به كلي فراموش كرد براي ورد پاترونوم بايد به خاطره اي خوش فكر كرد

ولدمورت با همان سر تاس و صورت بي دماغ و خوف ناكش روبروي دامبلدور ايستاده و به او زل زده بود

لشكري تشكيل شده از ده ها ديوانه ساز و مرگ خوار و حيوانات ديگر .

يك لحظه هري حس كرد دامبلدور راه مخفي هاگوارتز را به اسنيپ نشان داده است تا رغيب ديرينه اش را براي او بياورد .

هري با تعجب به ديوانه ساز ها چشم دوخت . تا به حال نديده بود آنها با ديدن طعمه به سمت آن حمله ور نشوند ؛ به راستي كه تنها رهبرشان ولدمورت بود و آنها از او پيروي ميكردند .

دو ديوانه ساز به سمت هري هجوم آوردند تا او را بوسه باران كنند اما او به موقع خاطره ي بوسه ي زيباي چوچانگ را در ذهن مرور كرده و فرياد زد : اكسپكتو پاترونوم !!

ولدمورت زبون ماري شكل خود را بيرون آورد گفت

گوزن با لرد سياه برخورد كرده و او را نقش زمين كرد .

ولدمورت سر بالا كرد و به سمت هري فشي كرد : پيشگويي چي گفت ؟!

هري به او نزديك شد و با فش فش كنان گفت : گفت كه تو بايد به دست من بميري ... فقط به دست من !!!

هري پس از اداي اين كلمات به طرفي پرتاب شد و ولدمورت فرصت پيدا كرد چوب دستي خود را بردارد .
بلاتريكس لسترنج براي چندمين بار به لرد خود خدمت كرده بود .

ترس از نگاهش پیدا بود؛با دستمالی که در دست داشت عرق های سردی که بر صورتش نشسته بودند را پاک می کرد.برای اینکه از نگرانيش کمی بکاهد،دست در موهای طلايی رنگ و صافش می کرد و آن ها را می پیچاند.در مقابلش پاتيلی سياه رنگ و بسيار بزرگ قرار گرفته بود.پاتیلی که در آن یک معجون می جوشید.معجونی که باید تا چند دقیقه ی دیگر آن را می خورد و بعد به سوالات لرد پاسخ می داد؛سوالاتی که اگر راستش را می گفت باید خود را در تابوت تصور می کرد...

يعنی مرگخوارهای من اينقدر احمقن كه از عهده‌ی كشتن يه جادوگر خرفت اونهم در همچين وضعيتی بر نميان؟

ناگهان صدایی لطيف اما غافلگير كننده او را سر جای خود میخکوب کرد.

به چوبدستی دامبلدور نگاه كرد كه با حالتی تهديد آميز در دستانش تكان می‌خورد،يا بايد به اربابش خيانت می‌كرد يا می‌مرد...

پس رو به او کرد و گفت:لوسيوس،از اينكه ماموريت رو انجام دادی ممنونم،اما احساس می‌كنم داری دروغ می‌گی... بايد معجون راستی بخوری،اين طوری معلوم ميشه كه دروغ نمی‌گی.