1. در یک مقاله بنویسید ، ابر های حاصل از ابرنواختر ها چه استفاده ای در جادوگری دارند ؟ (22 امتیاز)

ابرنواخترها بر اساس نحوه ی تشکیل به دو نوع مجزا می شوند که از هر کدام از این دو نوع می توان با علم کافی بهره ی مفیدی در علوم جادوگری برد .

دسته ی اول که ستارگان دوتایی هستند که از کوتوله های سفید به دست می آیند و چگالی شایانی دارند . هنگامی که ستاره ای مواد موجود (انرژی یا ماده اعم از الکترون و ... منظورمه پروفسور ) در سایر ستارگان را جذب می کند این اتفاق رخ می دهد یعنی ابرنواختر های نوع اول پدید می آیند . در این فرآیند انرژی بسیار زیادی تولید می شود که می توان از این انرژی های در جادوگری برای طلسم ها و معجون های انرژی زای کوئیدیچی استفاده کرد . هم چنین می توان از این انرژی در تبدیل موادی به موادی مفیدتر استفاده کرد که با بهره بردن از این انرژی و طلسم های موسوم به ورد که تنها جادوگران قابلیت استفاده از آنها را دارند بهره برد و زندگی جادوگرانی که نیازمند انرژی است را تامین کرد . هم چنیم ابرنواخترها روشنایی چشم گیری دارند که در دنیای جادوگران می توان از این روشنایی استفاده کرد .

دسته ی دوم که به صورت طبیعی اتفاق می افتد اما کارش با نوع اول تفاوتی ندارد و ستارگانی با جرم بیشتر مسبب آن هستند ! در زندگی جادوگرانی کاربرد دارند هم به لحاظ کاربرد های بالا هم به این جهت که می توان اعضای محفل ققنوس را در ستارگانی با جرم کمتر به پیک نیک فرستاد و ستاره ی حاوی جرم بیشتر که حامل مرگخواران است را نزدیک آن ستاره کمتر برد و در این حین به علت جرم ستاره و قدرت مرگخواران می توان عمدتا تمام محفلی ها رو در همان ستاره مدفون کرد ! استفاده ی دیگر آنها در درس خود شماست استاد ! می توانید در همین اثتا نقشه ی جالبی از آسمان ترسیم کنید و رکورد دقت در نقشه های آسمانی را کاهش بدهید ! اصولا کارهای عمده ای می توان کرد .

2. سیاهچاله را تعریف کنید. (8 امتیاز)

سیاهچاله ها واقعا شگفت انگیز و قابل بحث هستند . در واقع می دانیم که هر ستاره عمری دارد و بعد از اتمام انرژی لازم جهت انجام واکنش های هسته ای ، در واقع میمیرد . در واقع سیاهچاله ها حفره هاي سياه بازمانده از ستارگان عظيمي هستند که سوختشان به اتمام رسيده و به اصطلاح مرده اند. البته، فقط ستارگاني که حجم آنها بيش از سه برابر خورشيد خودمان است، حفره هاي سياه بوجود ميآورند. بعضي از اين ستارگان عظيم، منفجر شده و بصورت يک سوپر نواي درخشان در مي آيند. بعضي سوپر نواها، بطور کامل منفجر شده و چيزي از خود باقي نمي گذارند. اما بعضي ديگر در مرکز خودشان فرو ميريزند و همه مواد در آنها با هم محکم برخورد کرده و به هم مي چسبند. بستگي به اينکه مرکز آنها چقدر عظيم و حجيم باشد، سوپر نواها تبديل به نوترون شده و يا تبديل به حفره هاي سياه مي شوند. طبق نظریه ی نسبیت آلربت انیشتن ، نور سرعت مطلق است و هیچ چیز نمی تواند با سرعتی همتا یا بیش از نور حرکت کند در نتیجه این سیاهچاله ها که گمان می رود از ابتدای پیدایش کائنات ، سیاهچاله ها پدید آمدند . نکته ی جالب توجه این است که حتی نور نمی تواند از سیاهچاله های گریزی داشته باشد و هر چیزی حتی با سرعت نور وارد سیاهچاله ها شود دیگر بیرون نمی آید . سیاهچاله های فضایی به دلیل جرم شگفت ، میدان مغناطیسی ایجاد کرده که می تواند از فاصله ای معین هر چیزی را ببلعد !!!

(استاد دیگه اطلاعاتی ندارم راجع به سیاهچاله ها )

درود بر پروفسور گرامى،
من همون جا ويرايش كردم تكليفم رو.
با سپاس فراوان از توضيحات شما

توضیح مهم :

من احساس میکنم ملت یه چیزایی رو درست متوجه نشدن !

اولا" باید یا تکلیف رول رو انتخاب کنید و هر دو قسمتش رو بنویسید ! یا تکلیف غیر رول رو انتخاب کنید و هر دو قسمتش رو بنویسید ! نمیتونید یک تیکه از این انتخاب کنید یه تیکه از اون !

دوما" وقتی شما تکلیف رول یا غیر رول رو انتخاب میکنید باید هر دو قسمت تکلیف رو انجام بدین !

اول) رصد کردن یک انفجار ابرنواختر را با تلسکوپ جادویی به صورت رول در حداکثر 10 خط شرح دهید. (10 امتیاز)

دوم) یک سیاهچاله را توصیف کنید ! (20 امتیاز)


قسمت اول یعنی یک رول کوتاه در حداکثر 10 خط که توش یک انفجار ابرنواختر رو با تلسکوپ جادویی رصد میکنید ...

قسمت دوم یعنی توصیف یک سیاهچاله ! این قسمت رول نوشتن نیست ! فقط توصیفه ! دیالوگ و اینا نداره ... فقط فرض کنید دارین به یک سیاهچاله نگاه میکنید و هرچی میبینید رو بنویسید ...

در مورد تکلیف غیر رول هم هر دو قسمت رو مثل آبرفورث کامل کنید !

لیلی پاتر و ویولت بودلر میتونن اون قسمتی رو که ننوشتن دوباره ارسال کنن (اگر پستشون ویرایش نمیشه توی همین تاپیک بفرستن) ....

کسایی که از این به بعد پست میزنن به این نکته دقت کنن !

تكاليف جلسه ى دوم:

تكليف رول

تکلیف غیر رول :

سیاهچاله را تعریف کنید. (از زبان خودتون باشه و از حرفای من کپی نکنید.)

اگر جرمى فوق العاده زياد، مثل يه ستاره ى بسيار متراكم، تو يه منطقه ى بسيار كوچك متمركز بشه، مى تونه بافت فضا-زمان رو طورى در هم بپيچه كه هيچ چيز حتى نور هم نتونه از جاذبه ى گرانشى اون بگريزه. به اين مى گن سياهچاله.

استاد ، بسی بوق بهت !

از تدریس خوبت هم بسی متشکر ، من همیشه با این کوتوله ها مشکل داشتم یعنی نمیدونستم کی به کیه !

تکلیف رول :

لینک

سوال دو غیر رول

در چند جمله كوتاه ميتوان گفت، سياهچاله ناحيه اي از فضاست كه مقدار بسيار زيادي جرم در آن تمركز يافته و هيچ شيئي نمي تواند از ميدان جاذبه آن خارج شود.از آنجا كه بهترين تيوري جاذبه در حال حاضر تيوري نسبيت عام انيشتن است،در مورد سياهچاله و جزيياتش بايد طبق اين تيوري تحقيق و نتيجه گيري كنيم.
سیاه چاله ها اجرام فضایی دارای شعاع بسیار کم (در حدود یک دهم شعاع زمین) و جرم بسیار زیاد هستند (بیش از ۱.۴ برابر جرم خورشید). برای مثال جسمی به اندازه ی یک قوطی کبریت از سیاه چاله، 10 میلیارد تن وزن دارد.



سوال یک غیر رول

گاز های متصاعد شده از ابر نواختر ها، دارای پتانسیل زیادی هستند برای تبدیل شدن به یک جسم.به همین دلیل در گذشته، نخستین دانشمندان دنیای جادویی به این فکر افتادند تا از این خاصیت، استفاده های زیادی ببرند.از این خاصیت در ابتدا، برای ساخت ساختمان ها بر فراز آسمان استفاده میشد.بطوری که گاز های ابرنواختری را در نقطه ای متمرکز کرده و با استفاده از آن، نقاط فوقانی قلعه های بزرگ را میساختند.
برج نجوم هاگوارتز نیز به همین روش ساخته شده.

بعد ها جادوگران این گاز ها را به زمین آورده و با فروش آنان به مشنگ ها، پول زیادی به جیب زدند.ماگل ها از این گاز ها در تولید افشانه های از بین برنده اثر شیمیایی مواد استفاده میکردند.
امروزه، جادوگران برای ایجاد فضای خلا مانند برای آموزش جارو سواری به کودکان خردسال از این گاز ها استفاده میکنند.
این گاز ها به دلیل چگالی زیاد، باعث میشوند تا در صورت سقوط، کدک بتواند به آرامی روی زمین فرود آید.



پ.ن : دکتر خیلی تکلیفت بوق بود!سختیدیم

جلسه دوم کلاس نجوم و ستاره شناسی :

سر و صدا و هیاهوی برج ستاره شناسی با ورود پیوز به کلاس خاموش شد. پیوز جلوی کلاس رفت و گفت : « سلام ! »

چشمانش را بین دانش آموزان چرخاند و ناگهان با صحنه وحشتناکی مواجه شد . آبرفورث در حالی که دست در گردن مری باود انداخته بود مشغول حرکات ناشایستی بود ... :kiss:

پیوز : « اهوی بوقیا ... اینجا چه جای اینکاراست ؟ اصلا شما دوتا رو چه به این کارها ؟ ستاره و کیوان چی شدن ؟ » ( در ذهنش ستاره و کیوان را در حال کدوحلوایی گلاسه خوردن در کافه مادام پادیفوت تصور کرد ! )

آبرفورث در حالی که به خودش زحمت نمیداد دستش را از گردن مری جدا کند، گفت : « هوی پیوز ! خورشید چطوره ؟ »

با گفتن این جمله پیوز فریاد کشید : « از کلاس من برین بیرون ! »

دقایقی بعد ، با رفتن آبرفورث و مری کلاس آرامتر شد ... پیوز به سمت تخته رفت و نوشت : مرگ ستارگان

سپس رو به کلاس کرد و با لبخندی گفت : « بحث امروزمون در مورد مرگ ستارگان هست ... کسی میتونه بگه ستارگان چطوری میمیرن ؟ »

دست ریتا بلند شد. پیوز با اشاره به او گفت که اجازه دارد حرف بزند ...

ریتا :

پیوز : « بوقی ! جواب من رو بده به جای این حرکات ! نیشت رو ببند» (شفاف سازی : نیش شکلک همر باز است! )

ریتا با ناراحتی گفت : «خوو بوقی تو پرسیدی ستاره ها چطوری میمیرن منم گفتم با چکش میزنیم تو سرشون میمیرن ! این که دعوا نداره »

پیوز گفت : « نه ... من نمیخوام خیلی علمی توضیح بدم چون نیازی بهش ندارید ! این مساله فقط مقدمه ایه برای درس اصلی این ترم که در سه جلسه بعدی میخوام بگم ! اما خوب ، ستاره ها هم مثل خیلی چیز های دیگه ، یه روز به دنیا میان و یه مدتی زندگی میکنن و سرانجام هم میمیرن و نابود میشن ... مرگ ستارگان رو میشه به طور کلی به چهار دسته اصلی تقسیم کرد ! دسته اول ستارگانی با جرم کمتر از 0.5 خورشید ! دسته دوم ستارگانی با جرم 0.5 تا 1.2 خورشید ! دسته سوم ستارگانی با جرم 1.2 تا 8 برابر خورشید ! و دسته آخر و مهمترین اونها ستارگانی با جرم بیش از 8 برابر خورشید ! »

پیوز شروع به حرکت در بین ردیف های نیمکت کرد و گفت : « دسته اول خیلی مهم نیستند ، اونها ستارگانی هستند که وقتی انرژیشون تموم شد خاموش میشن و به اصطلاح به کوتوله سیاه تبدیل میشن ! »

سپس توقف کرد و یک کشیده توی صورتی یکی از دانش آموزان که داشت چرت میزد خواباند

- « دسته دوم ابتدا حجمشون زیاد میشه و به یک غول سرخ تبدیل میشن ، اما در نهایت در یک حجم خیلی کم فشرده میشن و به اصطلاح میشن کوتوله سفید ! »

- « دسته سوم در هنگام مرگ و بعد از تموم شدن انرژیشون ، منبسط شده و در یک نقطه ، منفجر میشن و گازهایی رو پراکنده میکنن که ممکنه بعدا ستاره دیگه رو تشکیل بده ! به این پدیده ابرنواختر میگن ... گاز های به جا مونده از ابرنواختر ها محیطی هستند که از اون ستاره های جدیدی متولد میشن ... »

پیوز در جلوی کلاس ایستاد و در حالی که شوق خاصی در چشمانش دیده میشد گفت : « اما دسته چهارم ! اینها ستارگانی هستند که مثل دسته قبلی منفجر میشن ، اما قبل از اینکه در فضا پراکنده بشن ، جرم زیادشون جاذبه خیلی خیلی قوی ای درست میکنه و به سیاهچاله تبدیل میشن ... »

دست یکی از دانش آموزان بالا رفت.

- « بنال ! »

بادراد ریشو در حالی که ریشش را جمع و جور میکرد گفت : « سیاهچاله چیه ؟ »

پیوز با آرامش پاسخ داد : « این مربوط به درس جلسه آینده شماست ... اما به طور مختصر ، سیاهچاله یک محوطه سیاه در فضا است ، که تحت تاثیر جاذبه یکی از این ستاره های مرده است. این ستاره اونقدر جاذبه اش زیاد میشه که همه جرمش رو در یک حجم خیلی اندک جمع میکنه ، جاذبه اونقدر زیاده که حتی نور ستاره رو هم میبلعه و هرچی به اون نزدیک بشه رو در خودش فرو میبره ... »

پیوز نگاهی به ساعت کرد و گفت : « جلسه آینده بحث اصلی نجوم امسالتون رو شروع میکنم ! تکالیف یادتون نره ! میتونید برید ! »

و همزمان با این جمله صدای زنگ شنیده شد ...

<><><><><><><><><><><><><><><><><>
تکالیف :

یکی از تکلیف های رول و غیر رول را به دلخواه انتخاب کنید و بنویسید !

1. تکلیف رول :

اول) رصد کردن یک انفجار ابرنواختر را با تلسکوپ جادویی به صورت رول در حداکثر 10 خط شرح دهید. (10 امتیاز)

دوم) یک سیاهچاله را توصیف کنید ! (20 امتیاز)

این تکلیف رو در تاپیک بیگ بن بنویسید و لینکش رو اینجا قرار بدین !

2. تکلیف غیر رول :

اول) در یک مقاله بنویسید ، ابر های حاصل از ابرنواختر ها چه استفاده ای در جادوگری دارند ؟ (22 امتیاز)

دوم) سیاهچاله را تعریف کنید. (از زبان خودتون باشه و از حرفای من کپی نکنید.) (8 امتیاز)

تکلیف غیر رول رو در همین تاپیک بنویسید

امتیازات جلسه اول کلاس نجوم :

آبرفورث داملبدور: 23 + 5 = 28
خوب آبر فقط قسمت مربوط به سفر کوتاه بود.

رابستن لسترنج: 21+5 = 26
پست تقريبا" فاقد توصيف بود. سوژه بدي نداشت ولي. توضيحات متن هم خوب نبود زياد.

سارا اونز: 23+5 = 28
سارا اوانز ... خوب بود سارا، ولي زيادي کوتاه بود، يه جورايي بي سر و ته بود.

برتا جورکینز : 25 + 4 = 29
عالی بود ... قسمت اول تکلیفت یه جوری کپی از دیگران بود . در ضمن وقت نذاشته بودی و خیلی روش فکر کنی !

کينگزلي شکلبوت: 25+5=30
خيلي خوب بود کينگزلي. همه چي به قاعده و درست ! قسمت اول تکلیف خیلی باحال بود ...

لیلی پاتر: 21 + 5 = 26
خوب لیلی، خوب بود ولی ظاهر بدی داشت پستت، در ضمن تمام توصیفات مربوط به مسافرا بود و از وضعیت خورشید زیاد تعریف نکرده بودی. اما روی هم رفته خوب بود.

آلتیدا: 24 + 4 : 28
باحال بود اما غلط تایپی داشتی چند تایی ! در مورد تکلیف اول هم بوقی این چیه ؟ یه ذره خلاقیت

بلاتریکس لسترانج : 24 + 5 = 29
رولت زیبا اما یه ذره مبهم بود. روند پست هم خیلی سریع بود مثل گزارش شده بود . قسمت سوالش رو خیلی خوب جواب دادی و این همون جوابیه که من میخوام در جلسات بعدی به این سوال بدم !

گریفیندور : 28
اسلایترین : 18
هافلپاف : 28
راونکلاو : 0

1- به نظر شما ماورای پوسته کروی کیهان چه چیزی قرار داره ؟ (باز پاسخ) (5 امتیاز)

هرچیزی که ما تصورش می کنیم و برای ما شناخته شده است، در همین کیهان وجود دارد. جادویی که ما با آن زندگی می کنیم و در کوچکترین تغییرات دنیای فانی ما نیز تاثیر دارد برای ما شناخته شده است. اما جادویی که از نیروی هستی واقعی شکل می گیرند نیز وجود دارد و این جادو تنها نیروییست که می تواند منبع خود را به حرکت درآورد. جادویی که هستی واقعی را می چرخاند. جادویی از جنس هستی!

اما این جادو برای همه ی موجوداتی که در این کیهان زندگی می کنند ناشناخته است، پس می توان مکان شکل گرفتن این جادو را فضایی خارج از کیهان تصور کرد. نقطه ای که همه ی رنگ های کیهان و رنگ های ناشناخته در هم می آمیزد و انرژی منبع هستی آن را به چرخش در میاورد تا جادوی واقعی شکل بگیرد.



2- یک رول بنویسید و سفر خودتون به خورشید (یا یک ستاره دیگه) رو شرح بدین ! از توضیحات متن هم استفاده کنید. اگر هم طولانی باشه امتیاز کم میشه ! اندازه اش متعادل باشه ! (25 امتیاز)

پسرک به پدر پیرش خیره شد.
- پدر، مطمئنی که می خواهی بروی؟ می دانی که تا آن ستاره چقدر راه است؟

پیرمرد چشمان خسته اش را باز و بسته کرد و با اشتیاق به پسرک خیره شد.
- مطمئنم پسرم. من سال هاست که منتظر این لحظه هستم. حالا که این ماشین می تواند مرا به ستاره ای ببرد که هرگز وجودش را باور نکرده ام چرا نروم؟

پسرک با نگرانی به پیرمرد نگاهی کرد. بر روی دستان پیر و چروک خورده ی پیرمرد آثار سوختگی نمایان بود. پسرک زیر لب زمزمه کرد.
- حالا که خودت می خواهی، من حرفی ندارم. اما پدر تو خسته هستی و قلبت بیمار است، به نظر من لازم نیست که به آن ستاره بروی، من باور دارم که آن ستاره وجود دارد.

پیرمرد بی توجه به گزگزی که در قلبش احساس می کرد، آهی کشید:
- اما مگر نمی بینی چقدر کم نور است؟ احساس می کنم که آن ستاره فقط یک توهم است برای این که به من امید زندگی بدهد.

پسرک آهی کشید و در سفینه را باز کرد. پیرمرد در حالی که یک پایش روی زمین کشیده می شد، روی اولین صندلی سفینه نشست. پسرک در سفینه را بست و به پدرش که امیدوارانه به وی خیره شده بود، نگاهی کرد. ناگهان همه چیز بهم ریخت. رنگ صورت پیرمرد سفید شد و بدنش به لرزه افتاد و قبل از این که پسرک بتواند او را از پشت بگیرد، روی زمین افتاد و سرش با پایه های صندلی برخورد کرد. خون از سر پیرمرد جاری شد اما همچنان لبخندی بر لبانش بود. پسرک بالای سر پدر رفت. پیرمرد لبان خشکیده اش را باز کرد و با صدای ضعیفی گفت:
- یادت باشد پسرم، داستان زندگی پیرمردی را که هرگز نتوانست ستاره اش را باور کند...برای فرزندانت تعریف کن.

پیرمرد این را گفت و چشمان بی رمقش را برای همیشه بست. پسرک اشک ریزان به آسمان خیره شد. ستاره ی کم نور پدرش، چند ثانیه بعد از مرگ وی منفجر شد و آسمان در یک لحظه درخشید.

سال ها بعد پسرک، اختراع پدرش را با این توضیحات به ثبت رسانید:

« این اختراع، ساخته ی دستان پیرمردی است که ستاره اش را باور نداشت...او تنها می خواست ستاره اش را ببیند تا باور کند که در این دنیا ستاره ای هم دارد...اما درست وقتی که سوار سفینه شد، ستاره اش برای همیشه خاموش شد.»