هکتور به خودش مفتخر بود. افتخارش در آن لحظه در حد افتخار لحظه ای بود که برای اولین بار معجون جاودانگی را ساخته بود و روی خودش امتحان کرده بود که به موجب آن تکثیر شده بود به ده ها هکتور. البته، او بقیه هکتورها را منجمد کرده بود و نگه داشته بود برای روز مبادا.

افتخار هکتور تنها برای چند دقیقه به طول انجامید، یعنی زمانی که مرگخواران او را بلند کردند و روی کولِ ناهموار تسترال قرار دادند.
هکتور که بوی بد مرگ را از بدن تسترال استشمام میکرد، همچنان به سختی بی حرکت ماند. این بو، حتی از بوی بدترین معجون هایش نیز بدتر بود، هکتور با فکر کردن به این موضوع، یکبار دیگر به خودش افتخار کرد.

بلاتریکس به سرعت گفت:
- خیلی خب دیگه... آماده باشید که حرکت کنیم. نمیتونیم آپارات کنیم، مجبوریم... لایتینا؟

لایتینا جوابی نداد.

- نا؟ سرت رو از توی اون وسیله نجس مشنگی بکش بیرون و بلند شو بریم!

لایتینا که نشسته بود روی زمین مقابل لپ تاپ مشنگی اش و داشت آلو با نمک میخورد، به شدت از جا پرید.
- ناااااح... نمک رفت تو کیبوردم!

بلاتریکس برای یک ثانیه پوکرفیس شد، سپس برای اینکه کنترل اوضاع از دستش خارج نشود، به سرعت لپ تاپ و آلوهای لایتینا را گرفته، در جیب و چشم و چال وی فرو برد.
اکنون تمام مرگخواران آماده بودند.
آنها جاروهای خود را احضار کرده، روی جاروها سوار شدند و تسترال هم به همراهشان شروع به پرواز کرد.
داشتند از بالای لندن عبور میکردند که ناگهان تسترال شروع کرد به کم کردن ارتفاعش.

- هووی... تسترال! چرا داری فرود میای؟
- تسترال عمه‌ته! گرسنمه! نمیتونم با وجود گرسنگی پرواز کنم که. باید بریم یه چیزی بخورم اول.

مرگخواران در تلاش برای اینکه جلوی ناسزا دادن خود را بگیرند، و هکتور در تلاش برای اینکه همچنان بی حرکت بماند، فرود آمدند...
و همان لحظه بود که بزرگترین سوال به ذهن تک تکشان خطور کرد...
غذای تسترال ها چیست؟

کراب همینجوری جلو رفت. هی جلوتر میرفت. قدم پشت قدم... با اقتدار، مثل یه کراب با عظمت، همین طور به صورت حماسی جلو میرفت...

- داداش دنده عقب بگیر زیاد رفتی جلو.

اقتدار کراب خرد و خاکشیر شد. اما کراب دست بردار نبود. یه جارو و شیشه مربا برداشت، با جارو اقتدارشو از روی زمین جمع کرد و توی شیشه مربا ریخت.

- کراب اگه به خاطر تاخیر تو ارباب خودمونو به عنوان تسترال بذاره توی طویله قول میدم حتی ازت تسترالم نمونه.

اما تهدید بلا تهدیدی نبود که کراب اونو نادیده بگیره، اقتدار خرد و خاکشیر شده ش هم اینو درک میکرد پس سری به نشانه‌ی این که "برو من درکت میکنم" ـی تکون داد. کراب هم سریع با دستمال اشک هاشو پاک کرد، نه برای این که کسی گریه‌شو نبینه، بلکه به خاطر این که ریمیلش گرون بود و نمیخواست خراب...

- کراب!

کراب با فریاد مرگخواران دوون دوون عقب رفت و رو به روی هکتوری وایستاد که خودشو به مردن زده بود.

هکتور همیشه کراب رو اذیت میکرد، ویبره میرفت و باعث میشد دست کراب موقعی که داشت آرایش میکرد بلرزه و تمام زحمتاش به باد بره، وسایل کراب رو بر میداشت و از اونا برای معجون درس کردن استفاده میکرد یا حتی گاها بعضی شبا معجوناشو روی اون امتحان میکرد و بعضی صبحا کراب وقتی بیدار میشد که شبیه ملاقه س!

کراب با به یاد آوردن تمام این ها و کینه‌هایی که از هکتور داشت با خودش فکر کرد که شاید وقت انتقامه. پس هرکاری رو میتونست انجام داد تا مثلا امتحان کنه و ببینه هکتور مرده یا نه.
برای هکتور لاک ارزون زد، روی صورتش کرم پودر فاسد شده زد، هکتور رو به طرز افتضاحی آرایش کرد و درنهایت میشد گفت که چیز فاجعه آمیزی رو ازش ساخت.
اما هکتور برای اولین بار توی عمرش مفید واقع شد و تکون نخورد!

خلاصه:

تسترال های لرد گذاشتن رفتن. لرد از مرگخوارا می خواد براش تسترال های جدید تهیه کنن. مرگخوارا برای خرید تسترال به بازار می رن و موفق می شن یه تسترال پیدا کنن. ولی تستراله هم حرف می زنه و هم خیلی پرروئه!
تسترال بهشون می گه که قبل از رفتن باید هکتور رو براش بکشن.
بلاتریکس وانمود می کنه که داره این کار رو انجام می ده.

..............................

بعد از چند دقیقه، بلاتریکس به همراه هکتورِ شل و ول و بی حرکت از اتاق خارج شدند. هکتور جوگیر شده بود و زبانش را هم به صورت یک وری از دهانش خارج کرده بود!

بلاتریکس رو به تسترال کرد.
-بیا...کشتمش!

تسترال جلو رفت. با سمش هکتور را تکان داد...توی صورتش فوت کرد...توی چشمش تف کرد...توی گوشش فحش های بدی داد...قلقلکش داد...ولی چیزی نفهمید!
برای همین رو به نارسیسا کرد.
-برو ببین مرده؟

نارسیسا از عصبانیت که چرا همیشه این مسئولیت نفرت انگیز باید به او سپرده شود، به طرف هکتور رفت. یک چشمش را باز کرد و نگاهی به مردمکش انداخت.
-بله...مرده!

تسترال شانه هایش را بالا انداخت.
-تو کله زخمی رو هم گفته بودی مرده. به تشخیصت نمی شه اعتماد کرد. یه نفر دیگه هم چک کنه...اگه مرده بود، اینو بندازین رو کول من که با هم بریم. هی...تو برو!


با اشاره تسترال، کراب جلو رفت.

مرگخوار بدبختم كسي نبود جز هكتور. هكتور گفت:
-اخه چرا من تسترال؟ چرا؟

هكتور داشت به تسترال بد و بيراه ميگفت كه بلاتريكس كه ديگر از دست تسترال عصبي شده بود و ميخواست هرچه زودتر از شر او و هكتور خلاص شود يقه هكتور را از پشت گرفت و او را به داخل اتاق كشاند.

درون اتاق
-نه بلا. نه. تو رو جان من نكن.

بلاتريكس كه ديگر صبر سر امده بود گفت:
-كروشيو. بابا هيپوگريف فقط تو الان ناله كن. بعد من تورو از اتاق ميكشم بيرون و تو مثلا مردي. باشه؟

هكتور باور نميكرد بلاتريكسي كه هميشه آرزوي مرگ هكتور را داشت الان براي نجات جانش نقشه ميكشيد.آن هم بلاتريكسي كه هميشه يا اين بود يا اين جوري.يك لحظه فكر عروسي با بلاتريكس به سرش زدولي ياد رودولف افتاد و كاملا منصرف شد.
صداي جيغي از بيرون شنيده شد:
-استفراغ! استفراغ! كراب پاشو برو جارو رو بيار اين كصافت كاري رو جمع كن.

هكتور كه غرق در چهره بلاتريكسي كه به او نگاه نميكرد شد بود گفت:
-باشه بلا. آي بلا نكن. نه. نه. نه!

ولي كسي چه ميدانست تسترال چه قصد شومي دارد.

-یکیتون بیایین خودتونو در راه لرد سیاه فدا کنین. مگه مرگخوار نیستین؟ بیایین بمیرین ببینم.

طبیعتا کسی داوطلب نمیشه. همه به فضای خالی زل میزنن.

-چیه؟ چتونه؟ چرا به من زل زدین؟

لایتینا شروع به توضیح داد میکنه:
-به تو زل نزدیم بانز...فقط به فضای خالی خیره...هی...صبر کن ببینم. تو چرا نمیمیری؟ تو که الانت هم فرقی با روح نداره...

بانز معترض میشه:
-عمرا...حرفشم نزنین. من چه لذتی از زندگیم بردم که الان بیام بمیرم؟ شاید فردا یه راهی پیدا شد مرئی شدم...شما پاسخگوی آرزوهای ناتمام و جوانی از دست رفته ی من خواهید بود؟

تسترال هم قاطی بحث میشه:
-من گفتم مرگ میخوام. مرگ رو باید ببینم. مرگ اینو چطوری ببینم؟ این که از منم تسترال تره! اونو بکشین! روح شه همراهمون بیاد.


سم تسترال به طور مشخص به یکی از مرگخوارا اشاره میکرد.

-مرگ ميخواى؟... مگه دست خودته كه مرگ ميخواى؟... خريديمت! تو الان مال مائى! هرچى كه ما بگيم بايد بخواى! فهميدى يا تسترال فهمت كنم؟!
-باشه... باشه خواهر! چرا حرص ميخوري؟... من يونجه خوردم اصلا!... بيا!... بيا بشين ببرمت يه دور بچرخونمت از دلت در بياد!
-خواهر؟... اين الان به من گفت تسترال؟!

پريدن پلك و وز خوردن مو در بلاتريكس ها، معمولا عواقب خوشي نداشت. پس نارسيسا در كسرى از ثانيه جلو پريد و او را قبل از انفجار، خنثى كرده و از صحنه بيرون برد.

-به به!... چه تسترال با كمالاتى!... آخه حيف اين كمالات نيست كه مرگ بخواد؟... بيا! بيا بريم خونه ريدل ها... يه رز داريم با غنچه هاش رو پايى ميزنه! بيا بريم نشونت بدم!

به محض بلند شدن پاى تسترال، رودولف خودش را به گوشه اى پرتاب كرد. لاكن تسترال به جاى جفتك زدن، به گوشه اى كه رز ايستاده بود اشاره كرد.
-اوناها! داره روپايى ميزنه!... دارم ميبينمش ديگه! تا اونجا چرا بيام.

مرگخواران كه حسابى گرفتار شده بودند، بايد هرچه سريع تر راهى براى قانع كردن تسترال، براى آمدن به خانه ريدل ها پيدا مى كردند.

مرگخواران یک به یک نظرات خود را مطرح نمودند.

_ من میگم گشنشه!

از ناکجا آباد جفتکی به قوزک پای آرسینوس حواله شد!
اینطور که پیدا بود تسترال گشنه نبود!

_ نکنه تشنشه؟

جفتک بعدی با شدت شدیدتری به استخوان جناغ آرسینوس اصابت کرد.
_ آخ! تسترال! نفهم! اینو که من نگفتم! چرا منو میزنی؟

تسترال دلیل خاصی نداشت. همین که تسترال بود دلیل قابل قبولی برایش محسوب میشد!

_شاید مرلینگاه کار داری؟

آرسینوس ناخودآگاه پشت نارسیسا سنگر گرفت!
ولی این بار تسترال بصورت کاملا منطقی با نظر رودولف مخالفت کرد.
_

_ خبر مرگت بیاد! چته پس تسترال؟
بلاتریکس اعصاب درست درمانی نداشت!

تسترال با آنکه تسترال بود ولی بازهم میفهمید شوخی با این یک مورد عاقبت خوشی نخواهد داشت!
_ این چشه؟ از من قاطی تره که ... خیلی خب میگم... مرگ میخوام! مرگ !

سوالات مثل هم بود ولی جواب ها متفاوت. گیبن که داشت دندون های تسترال را میشمرد با خودش فکر کرد: خیلی راحت به ارباب نمیگیم این تسترال لوس و بدعنقه. بانز هم به لطف دیده نشدنش وسیله ی مشنگی خودش را دراورد و جواب این سوال را جست و جو کرد. آرسینوس جیگر هم که کلا نمیتوانست تسترال را ببیند اصلا برایش مهم نبود چون فرق تسترال عادی با تسترال لوس و بدعنق را تشخیص نمیداد. بلاتریکس هم که کلا فکر نمیکرد، عمل میکرد پشت تسترال رفت تا اورا کروشیویی مهمان کند که صدای پاتریشیا ابرهای افکار همه رو ترکاند و زمین پر از فکر های خرد شده شد و تسترال سرش را خم کرد و از افکار به زمین ریخته تغذیه کرد.

-اهممم. یه فکری دارم مگه این تسترال سخنگو نیست؟ خب بیاید از خودش بپرسیم چی میخواد. تسترال عزیز مشکلت چیه؟ چرا نمیای؟

تسترال هم سرش را بلند کرد و گردنش را تابی داد و موهایش را افشون کرد و گفت:
-نمیگم بهتون خودتون باید بفهمید چی میخوام وگرنه از جام جم نمیخورم.

خلاصه:

تسترال های لرد گذاشتن رفتن. لرد از مرگخوارا می خواد براش تسترال های جدید تهیه کنن. مرگخوارا برای خرید تسترال به بازار می رن و یکی یکی مغازه ها رو می گردن. در اين بين، هكتور براى لرد آب تسترال ميبره.
...................

هكتور توسط لرد سياه تبديل به چوب پنبه شد و بر سر بطرى آب فرو رفت، تا با هر بار استفاده مرگخواران از بطرى، زجر بكشد و له شود!

اما در طرفى ديگر، مرگخواران به سختى مشغول گشتن به دنبال تسترال بودند.
-هى... اونجا نوشته تسترال فروشى ويلسون و برادران، غير ممد!... تسترال فروشى تسترال داره ديگه! بريم بخريم!

حق با كراب بود. واقعا تابلوى تسترال فروشى به چشم ميخورد.
مرگخواران كه در نهايت با ديدن يك تسترال فروشى، خستگيشان در رفته بود، به سمت مغازه رفتند.
آرسينوس كه مرگخوار موذى و فرصت طلبى بود، سرعتش را بيشتر كرد تا اولين نفر باشد كه تسترال را براى اربابش خريدارى كرده كه...

شپلق!

روى هوا بلند شد و به ديوار مغازه رو به رويى كوبيده شد!
-هى... شوخى كثيفى بود بانز!

صداى بانز از دورترين نقطه به آرسينوس بلند شد.
-من نبودم كه! اين تسترال بود...هى!... تو نديديش... تو تاحالا مرگ كسى رو نديدى؟!

آرسينوس خجالت كشيد! دروغ هايش در مورد قتل عام مشنگ ها و جادوگران سفيد رو شده بود!

-اينو يادم باشه به اطلاع لرد برسونم!

و با دور زدن تسترال، وارد مغازه شدند.
-سلام آقا! اين تسترال دم در چند؟!

آقاى تسترال فروش، به سان تسترالى كه بهش هويج دادن از جاش پريد.
-اون؟... مجانى!... نه نه وايسين... بياين! اينم مال شما!

نارسيسا با تعجب به گاليون هايى كه آقاى تسترال فروش كف دستش انداخت نگاهى كرد.
-پول ميدى كه بخريمش؟... هى!... نكنه دست دومه؟
-دست دوم چيه آبجى؟... صفر كيلومتره!... موتور و فنى هم سالمه. تازه... سخنگو هم هست. مباركتون باشه!

و پشت صندوقش گم شد.
مرگخواران خوشحال و خندان به سمت تسترالشان رفتند.
-خب... كراب!... بگيرش بريم!

-نگير! نميام!

حق با آقاى تسترال فروش بود. تسترال سخنگو بود!

-يعنى چي نميام؟ خريديمت. بايد بياى!
-نوموخوام! يه كارى كنين كه راضى شم بيام. وگرنه اينقدر جفتك ميندازم تا اعلاميه شين!

به طور همزمان يك سوال در ذهن مرگخواران شكل گرفت:
يك تسترال بد قلق و لوس را با چه وعده اى ميتوان تسترال كرد؟

- تسترال هکتور ، تسترال ! ما فرمودیم برامون تسترال بیاورید ! الان ما این آب تسترال رو کجامون بزاریم ، تسترال ؟ این آب تسترال الان دیگه به درد عمت می خوره !
-

لرد نفس عمیقی کشید . باید یه جوری خودش را آروم می کرد ، فریاد زدن راهکار موثری بود .
- پس چرا عین تسترال به ما زل زدی ، تسترال ؟ برو برایمان تسترال بیاور!
-

فشار خون لرد بالا پرید . اصولا هروقت هکتور ویبره نمی رفت ( که تابه حال پیش نیامده بود!) یعنی اتفاق بدی در حال رخ دادن بود !
- چرا این جا وایستادی ، تسترال نفهم ؟
-
- هکتور نکنه معلولیت مغزی ای چیزی داری که ما ازش بی خبریم ؟
- ارباب ، همینه دیگه .
- چی همینه ؟
- همینه ؟
- تسترال هکتور ، تسترال ! تسترال همینه ، مردک تسترال !
- آها همینه دیگه ارباب ! وقتی شما به من می گین تسترال یعنی من تسترالم دیگه !
- شک نکن ! ما هم هیچ وقت در اینکه تو درست نقطه ی مقابل نابغه ای شک نکردم ! هیچ وقت !
- خب دیگه ! مگر من برای تو کافی نیستم ؟
- :
- یعنی ارباب من تسترال رو به عنوان تسترال خودتون قبول ندارین ارباب؟ من برای شما کافی نیستم ارباب؟