سوژه ی طنز:گرگینه شدن دامبلدور

- روزنامه! روزنامه! آخرین خبر! کنسل شدن کلیه کلاسهای خصوصی و عمومی دامبلدور! روزنامه!

پسر روزنامه فروش با خوشحالی خاصی خبر را ادا می کرد و به سرعت روزنامه هایش را می فروخت.

در هاگوارتز هم جشنی در خوابگاه پسران برپا بود و همه از کنسل شدن کلاسهای پیرمرد به حالت به پایکوبی می پرداختند. تنها یک نفر بود که دلشکسته و خسته در گوشه ای از تالار گریفیندور نشسته بود، پسری کله قرمز با عینکی بر چشم که به شدت ناخن هایش را از ناراحتی می جوید و جمعیت شاد را برانداز می کرد.

- هی پرسی! خبرو شنیدی؟

نگاهی خشمگین به استر انداخت و ترجیح داد جوابش ندهد.

- معلومه که شنیدی! نمیدونی علتش چیه؟

- چرا می دونم ...

- خب چیه؟

- ببین، دیروز که واسه کلاس رفتم پیش آقای مدیر....

(فلش بک)

- جلو نیا فرزندم!

دامبلدور سفیدتر از همیشه بر روی صندلی نشسته بود و در حالی که انگشتش را روبروی پرسی گرفته بود مانع از ورودش به اتاق میشد.

- اما آقای مدیر، چرا؟
- نمیخوام بهت صدمه بزنم!
- چه صدمه ای؟ درس امروز هر چقدرم سخت باشه از پسش بر میام
- می دونم، تو پسر با استعداد من هستی پرسی. نمی خوام یه وقت بلایی سرت بیاد که یه عمر پشیمونی واسمون داشته باشه!
-
- ببین، جریان از این قراره که من با تد صحبتایی داشتم، میدونی این دختره، برادر زاده ات، هوش و حواسشو برده و درسش حسابی افت کرده...
- آره دارن با آّبروی ما بازی می کنن!
- منم میخواستم واسش کلاس جبرانی خصوصی بذارم، پسره ی احمق نمی دونم چرا به باباش گفت...
- ریموس لوپین؟
- اونم انگار باز کفگیرش خورده ته دیگ، اومد اینجا قاطی کرد که من نمیذارم کلاس خصوصی بذاری و هری چی بهش گفتم این کلاسا مجانیه، حالیش نشد...

دامبلدور آستین ردایش را بالا زد و محل پانسمان روی بازویش را نشان پرسی داد:
- خلاصه درگیر شدیم و نتیجه اش این شد که میبینی...


( پایان فلش بک)

استر به حالت به پرسی نگاه می کرد که اشک از چشمانش سرازیر بود. دست توی جیبش کرد و دستمال گل منگلی صورتی رنگی رو به دست رفیق شفیقش داد...

- ممنون
- یعنی واقعا" ریموس لوپین یکیو گاز گرفته؟ اونم دامبلدور!

شب هنگام بود و قرص کامل ماه از قاب پنجره دیده میشد و صدای زوزه های وحشتناک گرگها در تمام محوطه ی هاگوارتز و هاگزمید طنین می انداخت؛ چیزی که حتی روح پرسی نیز از آن خبر نداشت این بود که از آنشب کلاسهای خصوصی ویژه ی گرگینه ها به راه افتاده بود!

سوژه ی جدی: بوسه ی دیوانه ساز

مرد با دست لرزانش تکه سنگ کوچک و نوک تیز را از گوشه ی سلولش برداشت.
با زحمت خود را به کنار دیوار رساند و خط نازک دیگری در کنار هزاران خط دیگر کشید.
با آن روز دقیقاً سی سال از مدت حبسش در آزکابان می گذشت و این پایان محکومیتش بود.
امروز آزاد می شد.
سی سال را در سرما و ترس و عذاب گذرانده بود.
ولی مقاومت کرده بود.
زنده مانده بود.
در این سی سال جز تکرار صحنه ی مرگ دلخراش پدرش، چیزی ندیده بود و جز فریادهای ملتمسانه ی همسرش که در برابر چشمانش غرق شده بود، چیزی نشنیده بود.
سی سال؛ هرچه که بود، امروز به پایان می رسید.
امروز آزاد می شد.
چشمانش سیاهی رفت. دیگر توان نشستن هم نداشت. بر کنار دیوار لغزید و صورتش را بر کف سنگی و سرد سلول گذاشت.

در سلول به آرامی باز شد.
حتما آمده بودند تا آزادش کنند.
شبح سیاه دیوانه سازی به داخل لغزید.
سعی کرد برخیزد اما نتوانست. تمام ماهیچه های بدنش قفل شده بود. یک دیوانه ساز را برای آزادیش فرستاده بودند؟ به نظرش اشتباهی پیش آمده بود.
دیوانه ساز خم شد. کلاه شنلش را بالا زد. سر مرد را در میان دستانش گرفت.
این عادلانه نبود. پاداش سی سال انتظارش بوسه ی دیوانه ساز نبود.
سعی کرد فریاد بزند. اما نتوانست. گلویش خشک شده بود.
دوباره فریاد های عاجزانه ی همسرش را شنید و دوباره صحنه ی مرگ پدرش را دید. با این تفاوت که اینبار از همیشه واقعی تر و نزدیک تر به نظر می رسیدند.
لبهایش، مکش حفره ی دیوانه ساز را حس کرد.
ناگهان سرمای شدیدی وجودش را منجمد کرد. گویی خون در رگهایش یخ زده بود و با دردی طاقت فرسا به سمت سرش، به سمت دهانش و از آنجا به بیرون از بدنش جریان می یافت.
احساس می کرد، بدنش لحظه به لحظه تهی تر می شود. دیگر چیزی نمی شنید. کم کم همه جا تاریک می شد.
اما درد همچنان شدیدتر می شد. قفل از دهانش برداشته شد. توانست فریاد بزند.

ناگهان چشمهایش باز شد. درد از بین رفته بود و او عرق کرده بر کف سرد سلولش افتاده بود.
در به آرامی باز شد. مرد به سرعت از جایش برخاست و به گوشه ی سلول پناه برد.
کلیددار زندان بود. با تعجب نگاهی به مرد انداخت و بعد با صدایی بلند و مطمئن گفت:«دوران محکومیتت تموم شده. تو آزادی.»

پس از سی سال لبخندی کمرنگ بر گوشه ی لبانش جا خوش کرد.

سوژه ی طنز : گرگینه شدن دامبلدور :

دامبلدور خاکی و کثیف به سمت دفترش میرفت و با خودش حرف میزد:عجب موردی بود.هی بهش میگم آروم باش من که لولو خور خوره نیستم قبول نکرد.تا رفتم تو اتاق انگار عزرائیل دیده.حالا برای چی گاز گرفت؟آخخخ!
آلبوس دستی به جای زخمش که روی بازوی چپش به طرز وحشتناکی خودنمایی میکرد کشید.باید سریع تر زخم را ضد عفونی میکرد.چون نمیدانست چه ویروس ها و باکتری های در خونش مشغول شنا کردن بودند!
آلبوس به جلوی پلکان دفترش رسید و با درد گفت:گلن گری گلن راس!
ناودان کله اژدری نگاهی به آلبوس انداخت و از خنده منفجر شد!
ن.و.ا(ناودان کله اژدری!):قیافه اش رو نگاه کن.عین کسی میمونه که یه گله گاومیش از روش رد شدن!اون زخم رو نگاه کن.حتماً گاومیشه شاخ هم داشته!با اون اسم رمزت.گلن گری گلن راس.مرتیکه مشنگ!
ناودان در حال هر و کر کردن بود که آلبوس فریاد زد:کج و کوله ی بی قواره!در رو باز کن تا ندادم با کلنگ از توی دیوار درت بیارن بندازن توی دریاچه!
ن.ک.ا:
چند دقیقه بعد دامبلدور درون دفترش بر روی صندلی نشسته بود و با اخم به بریدگی نگاه میکرد.شب از نیمه گذشته بود و ماه بالاخره داشت خودش را از پست ابرها نشان میداد.آلبوس نگاه متفکرانه ای به ساعت روی میز انداخت و گفت:اهان حالا فهمیدم چرا اون طوری ترسیده بود.خب وقتی نصفه شب یه پیرمرد که مظنون به فساد اخلاقیه بپره توی اتاقت همین جوری میشه دیگه!
آلبوس به کشف جدیدش فکر میکرد که احساس کرد حالش دارد بهم میخورد.انگار چیزی از دورن دلش یا کمی عمیق تر از آن! میجوشید و به بالا می آمد!آلبوس دستش را روی میز گذاشت و به جلو خم شد تا شاید حالش بهتر شود.اما همه چیز در حال بدتر شدن بود.احساس میکرد تمام وجودش داغ شده است.در آن لحظه حال ماهواره های فضایی را که هنگام وارد شدن به جو زمین آتش میگرفتند میفهمید!
آلبوس دیگر نتوانست جلوی خودش را بگیرد و با نمایان شدن ماه از پشت ابرها تغییر انجام شد:اععععععووووو،مـــــــــــامـــــــــــانعععععووووووووو!
در ظرف چند ثانیه به جای آلبوس گرگ بزرگ و بدریختی وسط اتاق ایستاده بود و متعجبانه اطراف را نگاه میکرد!
گرگ:اعووو عو او ععه(ترجمه:عجب،من چرا گرگ شدم؟!نکنه اون پدر سوخته ای که منو گاز گرفت گرگینه بوده؟ای خدا لعنتت کنه مرتیکه گنده بک.خجالت نمیکشی وقتی ویروس گرگینه ای داری خودت رو در معرض دید پیرمرد های معصومی مثل من قرار میدی؟!)
آلبوس در ادامه: اعوووووو خرررررر عوعو!(حالا من چیکار کنم.اینجوری که نمیشه.من ابرو دارم.آبرو؟نه فکر نکنم داشته باشم!خیلی وقته آبروم رفته!اشکال نداره.حالا که این فرصت رو بدست آوردم میتونم برم از چند نفری انتقام بگیرم.اول از همه برم سراغ مینروا که اون روز منو سر شام ضایع کرد.!)
آلبوس گرگینه نما با عجله به سمت در رفت و با پنجه هایش در را باز کرد و بعد به سمت بیرون پرید.چون میخواست از فرصت پیش آمده حداکثر استفاده را ببرد و چند حساب قدیمی را تصفیه کند!

- اهم اهم اهم ( افکت سرفه )
سرفه کنان به اطرافش نگاه کرد ، یویوی صورتی رنگش را از جیبش بیرون آورد و آن را برای گردگیری به در و دیوار کلوپ کوبید ، ذرات گرد و خاک در هوا پخش شده و دوباره او را به سرفه انداختند .
نزدیکتر رفت و به تابلوی اعلانات کوچک روبرویش خیره شد ، تابلو ، پر بود از کاغذ های پوستی خاک گرفته ای که سوژه های قبلی کلوپ بر روی آنها نوشته شده بود . دزدکی نگاهی به اطرافش کرد و کاغذ پوستی خاک گرفته ی دیگری را از جیب ردایش بیرون کشید و بر تابلو چسباند .
سپس دو قدم عقبتر رفت و به اعلامیه ای که نصب کرده بود نگاه کرد :

سوژه های جدید برای کلوپ جادوگران !

سوژه ی جدی : بوسه ی دیوانه ساز .
سوژه ی طنز : گرگینه شدن دامبلدور .

دقایقی به کاغذ خیره شد و بعد ، در حالیکه هنوز یویو را به در و دیوار می کوباند ، لی لی کنان از کلوپ بیرون رفت.

سرقت از گرینگوتز

با صدای پاق خفیفی سوروس اسنیپ،آنتونین دالاهوف و پیتر پتی گرو در دل تاریکی درست روبروی در ورودی گرینگوتز ظاهر شدند.

بعد از اینکه اطراف را از نظر گذراندند،به سوی در حرکت کردند،پیتر که با عجله جلوتر از دو نفر دیگه حرکت میکرد رو به اونا کرد،اریبی به نشانه خنده روی لباش ایجاد کرد و گفت:

_سوروس درش بهتره برگردیم!

_باشه بشرط اینکه قبول کنی برای از بین بردن خشم لرد بشکل موش دربیای و با زبون خوش بری تو گلوی نجینی!

اریب دهان پیتر کاملا از بین رفت و از جلوی در کنار رفت.

اسنیپ به قدر ثانیه ای مستقیم به در نگاه کرد و سپس چوبدستیش را بسمت در گرفت،وردی غیر لفظی زمزمه کرد و در باز شد.

پیتر مشتاقانه دوباره با عجله حرکت کرد تا جلوی دو نفر دیگه قرار بگیره ولی دالاهوف با نیشخندی گفت:

_پیتر مطمئنی میخوای جلوی ما وارد بشی؟
_آره،مگه چیه؟

اسنیپ که صورتش بدون حالت بود گفت:برای خودت میگیم،شنیدم اینجا گربه های تیزشامه ای داره،ممکنه بوی موش به دماغشون بخوره و...

دالاهوف خندید،پیتر کنف شد و اسنیپ در جلوی آنها براه افتاد.

بعد از چند دقیقه که در سالن عریض و طویل وسط بانک راه میرفتند،پیتر دوباره زبونش باز شد و گفت:

_سوروس شنیده بودم اینجا از لحاظ اقدامات امنیتی بیسابقه س بخصوص که ما موقعی وارد شدیم که بانک بسته س و باید حسابی مهر و مومش کرده باشن،ولی تو خیلی راحت درو باز کردی و الانم داریم درست مثل قدم زدن تو پارک جلو میریم!!

دالاهوف:پیتر انگار یاد رفته همراه شاهزاده دورگه ای هستی که بعد از سالها فریب دادن دامبلدور اونو کشت و به اذعان لرد دست راستشه!باید قبول کنی قابلیتهائی در جادو داره که حتی نمیتونی تو اون مغز کوچیکت تصورشو بکنی رفیق!...الانم اگه چشماتو باز کنی میبینی که زیر لب همش داره ورد زمزمه میکنه تا طلسمهای محافظتی اینجا از بین برن پس نتیجه میگیریم اگه حرف نزنی و بذاری ما کارمونو بکنیم سنگینتری!

اسنیپ آنها را به سکوت دعوت کرد و با اشاره دست غول غارنشین عظیم الجثه ای را نشان داد که درست توی کابینی که با آن میتوانستند به اعماق زمین و محل اختفای صندوق دامبلدور بروند تخت خوابیده بود!

پیتر پشت اسنیپ و دالاهوف قرار گرفت و گفت:_من گربه رو به این ترجیح میدم!

اسنیپ یقه شو گرفت،انداختش جلو و گفت:این غولا پوستشو خیلی سفت و سخت و محکمه و قابلیت جادوئی منحصر بفردی دارن که نمیذاره طلسما به این راحتی روشون اثر کنه،باید سه نفری همزمان طلسم بیهوشی رو روش اجرا کنیم...

_با فرمان من،یک،دو،سه...حالا

طلسمای بیهوشی از هر سه چوبدستی خارج شد و به کله کوچیک غول خورد ولی نتونست بیهوشش کنه،از توی کابین بیرون اومد،چشماشو مالوند و بعد از اینکه اون سه تا رو تشخیص داد،با خشم و مشتای گره کرده به سوی آنها دوید...اسنیپ تونست خودشو به موقع به کناری پرت کنه،پیتر هم سریع بشکل موش در اومد و از جلوی راه غول کنار رفت ولی دالاهوف سریع عکس العمل نشون نداد و غول مقابلش قرار گرفت و با مشتی که به سویش حواله کرد چند متر اونطرف تر پرت شد...

اسنیپ که روی زمین خم شده بود به دالاهوف نگاه کرد و فهمید که دماغش شکسته ولی هنوز قادره با چوبدستیش کار کنه پس با انگشتاش یک،دو،سه رو نشون داد و هر دو همزمان فریاد زدند:

_پتریفیکوس توتالوس

غول شکل مسخره ای پیدا کرده بود،پاهاش مثل مجسمه بیحرکت بود ولی نیم تنه بالائیش هنوز حرکت میکرد و سعی میکرد با تقلا کردن بتونه حرکت کنه،کاملا مشخص بود که طلسم کامل روش اثر نکرده.

اسنیپ دماغ دالاهوفو ترمیم کرد و پیتر به شکل عادیش دراومد و کنار آنها قرار گرفت ولی دالاهوف یقه شوگرفت،از زمین بلندش کرد و در حالی که به دیوار چسبونده بودش فریاد زد:

_ای موش لعنتی پست فطرت...پس لرد تو رو دنبال ما فرستاد که چه غلطی بکنی؟...بشکل موش دربیای و مثل بزدلا فرار کنی؟

اسنیپ گفت:آنتونین ولش کن،وقت نداریم باید زودتر بریم

برای دالاهوف سخت بود که خودشو کنترل کنه،ولی اسنیپ راست میگفت وقتی برای از دست دادن نداشتن،پس پیترو رها کرد تا با پشت محکم بزمین بخوره و دنبال اسنیپ براه افتاد.

*************

با کابین در دل زمین پیش میرفتند و اسنیپ شماره های حک شده روی دیوارهای چپ و راستشونو از نظر میگذراند...بعد از مدتی با چوبدستیش به کابین ضربه ای زد و متوقفش کرد و گفت:

_خودشه! شماره 286

هر سه از کابین بیرون آمدند و جلوی در سنگی ورودی صندوق قرار گرفتند.

اسنیپ کلید دراز و عجیب غریبی رو از جیبش درآورد و توی کرد و خیلی راحت بازش کرد...پیتر گفت:اینو از کجا آوردی؟
_دامبلدور خودش قبل از مرگش بهم داد چون میخواست مطمئن باشه دست لرد سیاه به چوبدستی ارشد نمیرسه!

دالاهوف و پیتر خندیدند و بدنبال اسنیپ وارد اتاق تاریکی شدند که صندوق دامبلدور اونجا بود...اسنیپ زمزمه کرد لوموس و نور داخل اتاقو روشن کرد.اونا تونستن درست در مقابلشون اژدهائی رو ببینن که روی زمین خوابیده بود و با مردمکهای عمودی سبزرنگ چشماش به اونا زل زده بود!

هر سه با بیشترین توانی که داشتند از اتاق به بیرون فرار کردند و بسمت پائین زیر زمین دویدند و پشت دیواری پناه گرفتند...اسنیپ پشت شنل پیتر را که در اثر آتش خارج شده از دهن اژدها میسوخت خاموش کرد...

درست روبروشون راه بازی بود که پرتوهای خورشید از درونش به صورتهاشون میتابید،پیتر گفت:چرا معطلید پس؟بیاین فرار کنیم دیگه!

ولی با فریادهای اسنیپ و دالاهوف مواجه شد:

_خفه شو!

بعد از چند دقیقه اسنیپ گفت:باید یه کاری کنیم که از مخفیگاش خارج بشه،بعد چوبدستی رو برداریم و...

پیتر:بزنیم به چاک!

اسنیپ:نه تازه باید از شر جفتشم خلاص بشیم

پیتر با حالت گنگی گفت:جفتش؟!

اسنیپ:بله منظورم اون یکیه که جلوی این راهی که تو میخواستی ازش فرار کنی خوابیده،من میدونستم جنهای گرینگوتز با کمال بیرحمی این راهو باز گذاشتن و جلوش هم یه اژدها برای پذیرائی از دزدا بستن ولی نمیدونستم صندوق دامبلدورم اژدها داره،حتما این یکی توسط جنها تعلیم دیده و فقط خود دامبلدورو اون تو راه میداده یا فقط کسانی رو که با جنهای اینجا داخل برن کاری نداره

پیتر گفت:چرا پس خیلی راحت کلید رو به جنها نشون ندادی تا باور کنن خود دامبلدور اونو بت داده و اجازه بدن محتویان صندوقو برداری؟

اسنیپ گفت:چون همه میدونن من دامبلدوررو کشتم و الان توسط وزارتخونه بشدت تحت تعقیبم!!!

دالاهوف به موضوع اصلی برگشت و با بیرحمی گفت:خوب اینا چاره داره،پیتر میتونه از استعداد خارق العاده ش یه بار درس استفاده کنه،بشکل موش دربیاد،اژدهای صندوقو بدنبال خودش بکشه بیرون و مام چوبدستی رو برداریم...بدون اینکه اجازه بده پیتر اعتراض کنه ادامه داد:

_اون یکی رو هم من میکشم دنبالم و سوروس هم این وسط با چوبدستی از اینجا فرار میکنه

پیتر که آرواره هاش در اثر ترس و خشم میلرزید گفت:پس تکلیف ما دو تا چی میشه؟

دالاهوف:اگه تونستیم فرار کنیم که فبها المراد اگرم نتونستیم جونمونو در راه لرد دادیم که افتخار بزرگیه!

پیتر غر و لند کنان دوباره گفت:حالا چرا اسنیپ باید بره و ما تو مخمصه بمونیم؟

دالاهوف:چون ارزشش از ما برای لرد بیشتره و فکر کنم قبول داشته باشی که زنده موندنش مفید تره!

اسنیپ از لرد و مرگخوارا خوشش نمیومد و بدون اینکه بدونن بعنوان جاسوس بینشون مونده بود منتها بعضی وقتا نمیتونست شجاعتشونو تحسین نکنه...

*************

تیتر فردای پیام امروز:چوبدستی ارشد دزدیده شد!

مشروح خبر:با خبر شدیم چوبدستی ای معروف به چوبدستی ارشد دیشب از یکی از صندوقهای فوق محرمانه گرینگوتز به سرقت رفته.تنها اثرات باقی مانده دو جسد سوخته میباشد که تعیین هویتشان غیر ممکن است،خبرنگار ما افزود: ...

*موضوعهای جدید*

جدی:سرقت از گرینگوتز

طنز:خرابکاریهای بدعنق(پیوز) در هاگوارتز

اگه کسی موضوع جالبی به ذهنش رسید به من یا چارلی پیام شخصی بزنه و مطرح کنه تا اگه بدرد بخور بود برای دفعه بعدی با اسم خودش موضوع در اینجا داده بشه

موفق باشید

فلش بك!

پرسي و وزير جادوگري در اتاقي نشسته بودن و گرم صحبت بودند.هر از گاهي وزير صداشو بالا مياورد تا پرسي متوجه بشه اون تيكه صحبت هاش خيلي مهمه.

اتاقي كه اونها توش نشسته بودن بسيار كوچيك بود اما صندلي هاي چرمي كه در اون قرار داشت و لوسر گروه قيمت و طلايي رنگي هم از سقف بلندش آويزون بود.صداي برخورد طلسم ها با آدم ها و جيغ و داد اونها به صورت خيلي واضحي به گوش ميرسيد.ميزي در وسط اتاق قرار داشت و گلدوني بر رويش قرار داشت.
اين اتاقي مخصوص نقشه ها خطرناك وزير و يكي از مامورين حرفه ايش بود.هر كسي اجازه ورود به اونجا رو نداشت و فقط خدمتكاران مورد اعتماد وارد اونجا ميشدند.

نوشيدني هايي كه به نظر مست كننده به نظر ميرسيدند بر روي ميز قرار داشت و وزير هم هر لحظه اشاره اي به اون ميكرد.حول صحبت اونها روي همون بطري نوشيدني بود.قيافه جدي وزير همه رو ميترسوند چه برسه به پرسي!!!

-ببين پرسي..خريدار و مشتري ماگلي ما نياز شديدي به اين جور نوشيدني ها داره..وزارت بايد از اين موارد بخره و با قيمت بالايي كه ماگل ها پيشنهاد كرده بهشون بفروشه.ميدونم كار خودته كه با ارزن ترين قيمت اينا رو بخري تا سودي بيشتري تو جيب ما بره.
-بله جناب وزير..شما درست ميگيد.فقط اگر اجازه بدين من دستمال جديدم رو كه از اسكاور گرفتم رو شما امتحان كنم.
-راحت باش عزيزم..فقط اونا رو يادت نره ها.
-چشم!

لحضات بعدي پرسي از مقام مامور مخفي وزارت به منشي وزير ارتقاء يافت.(كلا دستمال كشي خيلي موثره..يكي از ناظران عزيز ما هم اين مساله رو خيلي خوب ميدونه)!

زماني كه قيافه وزير از به تغيير يافت جلوي پرسي رو گرفت و گفت:
-خب خب پرسي..بسته ديگه!حالا بگو ببينم نقشه ت چيه؟
(پرسي هنوز در حال استفاده از دستمال اسكاور)!
-ببينين قربان..من با كاراگاهان وزارت خونه ميرم مخفي گاهشون رو پيدا ميكنم و بعد به عنوان اينكه دستگيرشون كردم،بطري ها رو مجاني و مفت براتون ميارم.
-آفرين آفرين..تو مقام معاون رو ميگيري تو وزارت!
-تازه كجاشو ديديد؟اونا رو تهديد ميكنم كه با وزارت همكاري بكنن و بقيه مواد رو هم در اختيار ما بذارن..اينجوري خيلي خوب ميشه!كلي سود ميبريم.
-آفرين بر تو..شما خودت وزير سحر و جادو ميشي!من و شما با هم وزير هستيم از اين به بعد

پايان فلش بك!

پرسي با نيشخند بسيار مشكوكي به اسكاور و ايگور و ماندي و بقيه خيره شد.برق شرارت تو چشمانش موج ميزد.

--------------------------
پ.ن.1:اين پرسي در واقع شخصيتي كه تو كتاب هست توصيف شده و اصلا ربطي به پرسي سايت نداره!!!
پ.ن.2:ملت توجه كنين كه ماندانگاس اينا از افكار خبيث پرسي خبر ندارن!يه موقع سوتي ندينا !

-خب دوستان پس میشه از حرفاتون نتیجه گرفت که همه با مسئله موافقید!
-البته فراموش نکن که 20 درصد کار هنوز انجام نشده...باید با بچه های لنج هم صحبت کنیم!
-مشکلی نیست. راه حل اون 20 درصد بقیه خیلی آسونه...اگه گفتی؟

سپس ایگور انگشت اشاره و شصتش رو به هم میماله!

ایگور: پول عزیزم، پول!...مانی!...گالیون!!
بقیه:
سوروس اسنیپ: کو کو پول!؟

شورای قاچاق نوشیدنی های مست کننده و داروهای نیروزا و الخ! شامل هفت نفر از خلافکاران برجسته ی سرزمین جادوگران، از جاشون بلند میشن و یکی یکی با هم دست میدن و شروع به صحبت های خصوصی و گفتگو و بحث و جدل(جدل نوع خفنی از کلمات ویدا اسلامیه ای میباشد!) میکنند!

ماندانگاس: دوستان اگر همه چیز به خوبی پیش بره، ماه بعد همین جا جلسه ای برای گسترش همکاری با کشورهای دیگه و به طور کلی گسترش فعالیت هامون و حتی تولید اینگونه نوشیندنی ها و مواد!، برگذار میشه!

سیریوس از جاش بلند میشه و کلش به علت کوتاه سقف میخوره به سقف!

سیریوس: البته حواستون باشه که اسکاور هم ازمون چیزهایی درخواست کرده...چون به واقع اون داره کلوپ و کار خودش رو به خاطر ما به خطر میندازه...مخصوصاً اینکه روز اول باز شدن کلوپش مشکلات عدیده ای پیش اومد که الان قابل مشاهدست!
لودو: ...و البته نباید فراموش بکنیم که این شورا الان داره در یک مکان سری برگذار میشه که این مکان در بالای کلوپ جادوگرانه و البته نوشیدنی های مست کننده مشتری های همیشگیش فقط اینجا پیدا میشه!
ایگور: اوه دوستان دوستان...بس کنید!...خیلی دارید زیاده روی میکنید!...اسکاور همچین کار شاقی هم نمیکنه!...به نظر من سهم خیلی زیادی رو میخواد!...به شخصه اگه در این کار تنها بودم کارشو یه سره میکردم!

ناگهان صدای برخورد چیزی با زمین طبقه ی اصلی کلوپ جادوگران شنیده میشه و پاهایی که در حال دویدن و بالا اومدن از پله ها هستن!

ماندانگاس: احتمالاً اسکاور مُرد!...سریعاً همه تراول(!!) کنید!

اما قبل از هرگونه عکس العملی، درب زیر شیروانی باز میشه و 10 شیدگر(!) چوبدستی به دست به سرکردگی پرسی ویزلی وارد میشن!!

خلاصه همه چيز به هم ميريزه! و هرج و مرج شدت ميگيره...

همه شروع ميكنن شعار دادن!!
اون وسط گيلدي يهو زيادي جو زده ميشه و از اونجايي كه اين روزا از تلويزيون زياد صحنه ي درگيري و اينا ديده شروع ميكنه با دهنش صداي مسلسل درآوردن!!

فحش و شعار تو هم قاطي ميشه و كارگردان به علت جلوگيري از آلودگي صوتي-رواني و بدآموزي، صداي صحنه رو ميبنده و سرودهاي انقلابي پخش ميشه...

وسط درگيري ها اسكاور دو دستي هي ميكوبه تو سرش و چيزهايي بلقور ميكنه!
اما از اونجايي كه صداي صحنه رو نداريم نميدونيم چي ميگه!!
اما باز از اونجايي كه خيلي خفنيم و ما اينيم ديگه، با لب خوني متوجه ميشيم كه داد و هوار ميكنه و ميگه:
- كافم رو بهم نريزيد... بابا چرا اينطوري ميكنيد! بوقيا!! هوووي ققي! من واسه اون گلدون كه داري ميكوبي تو سر كوييرل پول دادم!! آهاي... نريد. برنامه ادامه داره!... بدبخت شدم... ماماااان... من واسه اينجا كلي برنامه داشتم! كلي هزينه كردم. الهي سقط شي عله با اين مدير بازيات! بري زير چرخ ِ تريلي كوييرل با اين كاراگاه بازيات! الهي دسترسيت رو بگيرن ببينم ميتوني دو روز زنده بموني!


-- ساعاتي بعد --

تمام فانوس مانوس هاي كلوپ خورد شده و هيچ وسيله ي روشنايي اي وجود نداره!
كلوپ وضع نابه ساماني داره! همه چيز بهم ريخته! درست مثل يك انفجار. بطري خورد شده ي انواع نوشيدني، كَف، صندلي ِ تكه تكه شده! ميز شكسته، دست و پاي كنده شده!! خون و هزاران هزار جسم شناخته و ناشناخته ي ديگر بر كف كلوپ به چشم ميخورد...

اسكاور در حالي كه يكي از دستمال هاي ضد اعصاب خوردي خودش رو روي سرش بسته نشسته وسط كلوپش و با كلنگ ميزنه تو سر خودش و به هر كي به دهنش ميرسه نفرين و فحش ميده!

در همين لحظه نور اتومبيلي داخل رو روشن ميكنه و اسكاور براي محافظت از چشماي خودش دستش رو نميگيره جلو چشاش، بلكه يك دستمال محافظت از چشم از جيبش در مياره و ميگيره جلو صورتش!

فردي كوتاه قد، همراه با بوي تنباكو و چاي ِ ده روز مانده به همراه كمي بوي زباله ي تَر وارد ميشه...

اسكاور دستمال رو كنار ميكشه و داد ميزنه:
- تو كي هستي؟؟؟ دلت فحش ميخواد؟

فرد ناشناس: ماندانگاسم! ظاهرآ اينجا خيلي شلوغ بوده... بچه ها كجان؟
اسكاور: بچه كين؟ كسي اينجا نيست.
دانگ: بوق زده ما رو سيا نكن، من خودم ترياك فروشم(!!!). من دعوت شدم.
اسكاور: اسم ِ شب؟
دانگ: كوييرل بايد برقصه.

اسكي: برو اتاق زير شيرووني... زودبرو كه گمونم جلسه شروع شده...
و يك دستمال ويژه ي جلسه ميده دست دانگ و دانگ با دست ظاهرآ گريسي ِ خود دستمان در جيب ِ شلوار شش جيب ِ چركش فرو كرده و به سمت اتاق زير شيرواني حركت ميكند.

كوييرل همينطور كه از خودش مي‌‌پرسید "آیا چگونه؟" سعی کرد به حس فضولیش اهمیت نده و به مکالمه‌ی تلفنی شخص سیاه‌پوشی که خیلی باحاله گوش نده.

بیاید اینطور فرض کنیم که کوییرل به مکالمه تلفنی گوش نمی‌ده ...(فرض محال)

===

- الو ... بابا چی می‌گی سیریش؟
- ببین ادی ... تابلو نکنیا ... شنله از روت بیفته کارمون زاره ... فقط یه خورده مخ کوییرلو بزن تا بچه‌ها بتونن در برن.
- اوه اوه گیلدی هم که اینجاست ... سیریوس من برمی‌گردم!
- دِ خودتو لوس نکن! ... ببینم بو جوراب که نمی‌دی؟
- نه دیشب رفتم حموم!
- خب پس برو ببینم چی کار می‌کنی.

بیب!

===

شخص شنل‌پوش(بخوانید ادی ماکای) یه تابی به شنلش می‌ده بدین معنی که "زهرمار چه معنی داره به یه آدم با ابهت ِ من بخندید، کف کنید ببینم!) و همه از هیبت این حرکت جیغ می‌کشن و چشماشون گشاد می‌شه().

کوییرل اخمی() می‌کنه و به مرد خیره می‌شه که مستقیما داره به سمتش میاد.
ققی : خب کوییرل مث اینکه سرت شلوغ شد ما دیگه بریم مزاحم نشیم توئم به کارت برسی.
سرژ: ققی کوییرل جدیدا با آدمای گنده منده می‌پره ‌... مدیرا باز چه نقشه ای دارن؟
گیلدی هم به دلیل کمبود استعداد نویسنده یه گوشه ایستاده و داره همینطور ماجرا رو نگاه می‌کنه!

سرژ با نگاهی شکاک سرتاپای مرد شنل پوش مشکوک رو برانداز می‌کنه و ...
-!
در گوش ققی می‌گه:
- ققی ققی ... این جوراباش لنگه به لنگه است ... این ادیه ... این عامل نفوذیه حزبه اومده ما رو نجاب بده ... این ... این ...
و براثر جوزدگی فریاد می‌زنه مرگ بر مدیرا!

و بدین ترتیب هرج و مرج ایجاد می‌شه و همه غیر کوییرل و مرد شنل پوش شروع می‌کنن فحش رکیک دادن به همدیگه!
(به یاد چند وقت پیش بود تیکه‌ی آخر!)