این ارباب شما کجاست؟
خوب هنوز نتیجه دوئل من رو که ندادن ولی...
من آیلین پرنس رو به دوئل دعوت می کنم.

ارباب اتاق ورونیکا درست چسبیده به اتاق منه. صدا ارش خیلی رو مخه!

من ورو رو به دوئل دعوت میکنم. بقیه اره هاشو بدزدن!

چی شده؟!کی باکمالاته؟!

اهم...بله...میخوام سگ کشی راه بندازم...واسه همین فنگ رو به دوئل دعوت میکنم!

وبنکی دوئل با زلزله قبول کرد.

اینجانب رز زلر زلزله معروف به زلزله ی هافلپاف، وینکی جن مونث و خوب( اور بد؟)اسلیترین را به دوئل دعوت می کنم.

سوژه دوئل آلبوس دامبلدور و ریگولوس بلک:عبور از طاق نما!


توضیح: سیریوس بلک به شکل مرموزی مرد. کسی نمی دونه دقیقا چه اتفاقی براش افتاد. شما دو نفر باید در این مورد بنویسین که بعد از این که طلسم بلاتریکس با سیریوس برخورد کرد چه اتفاقی افتاد و سیریوس کجا رفت.
از شخصیت خودتون هم می تونین استفاده کنین. برای یکسان شدن شرایط هر دو آزادین که شخصیت خودتون رو در لحظه مرگ سیریوس، زنده یا مرده در نظر بگیرین. یعنی آلبوس می تونه مرده محسوب بشه و یا ریگولوس می تونه در اون صحنه حضور داشته باشه.


برای ارسال پست درباشگاه دوئل ده روز(تا دوازده شب جمعه 13 شهریور) فرصت دارید.


جان سالم به در ببرید.

______________

آرگوس فیلچ

دعوت ها به این شکل انجام نمی گیره. شما باید حتما حریف مشخصی در نظر داشته باشین.

موفق باشید.

با سلام
من درخواست دوئل دارم(حریف فرقی نمی کند.ترجیحا ارشد نباشد)

بدینوسیله اینجانب ریگ لوس درخواست دوئل آل بوس رو می پذیرم

(یکی بیگیره منو )

با سلام.

درخواست دوئل با جناب ریگولوس بلک رو دارم.

نتیجه دوئل لیلی لونا پاتر و آملیا سوزان بونز:(سوژه: معجون عشق)


امتیاز های داور اول:
آملیا سوزان بونز: 26 امتیاز - لیلی لونا پاتر: 25 امتیاز

امتیاز های داور دوم:
آملیا سوزان بونز: 26 امتیاز - لیلی لونا پاتر: 25 امتیاز

امتیاز های داور سوم:
آملیا سوزان بونز : 27 امتیاز - لیلی لونا پاتر: 26 امتیاز


امتیاز های نهایی:
آملیا سوزان بونز: 26 امتیاز - لیلی لونا پاتر: 25 امتیاز

برنده دوئل: آملیا سوزان بونز!


پشت در اتاق ایستاده بود. نه جرات در زدن داشت نه جرات باز کردن بدون اجازه آن!

چند دقیقه دیگر ایستاد...هیچ صدایی از داخل اتاق به گوش نمی رسید.
-بالاخره که باید برم تو...سخته... ولی باید این کارو بکنم. اصلا شاید توی اتاق نباشه.

دل به دریا زد...در را به آرامی باز کرد. و به محض دیدن دوست قدیمیش بی اختیار یک قدم به عقب برداشت. ترسیده بود.

لیلی لونا روی صندلی نشسته بود. پشت به آملیا و رو به پنجره. سرش را به گوشه صندلی تکیه داده بود. آملیا به خوبی دلیل این غم عمیق را می دانست و مقصر را می شناخت. با صدای ضعیفی شروع به صحبت کرد.
-لیلی...می خوام باهات حرف بزنم!

ته دلش خوشحال بود که لیلی به او نگاه نمی کند.
-با من قهری؟...می دونم...حق داری. ولی خواهش می کنم به حرفام گوش کن. می دونم. رفتارم اصلا قابل قبول نبود. رفتار اونم همینطور. ولی برای همه چی توضیح دارم.ببین...خیلی مسخره اس...ولی دست خودم نبود. دست ریگولوسم نبود. می تونی حرفامونو فراموش کنی؟ خیلی وحشتناک بودن.ولی...تو که می دونی...معجون عشق اختیار آدمو ازش می گیره. شنیدی چی گفتم؟ معجون عشق!

لیلی دستی به موهایش کشید. آملیا موهای بلند لیلی را می دید که به آرامی تکان می خورند.
-ما مقصر نبودیم. ما نمی دونستیم. من هنوزم نمی دونم کی اون معجون لعنتی رو تو نوشیدنی ما ریخته بود. من حتی یادم نمیاد دقیقا چی بهت گفتم. مورگانا برام تعریف کرد. منو ببخش...اونم ببخش...

لیلی حرفی نمی زد...قلبش شکسته بود. آملیا جلو رفت. باید دوست قدیمیش را آرام می کرد. حداقل این را به او بدهکار بود. دستش را روی شانه لیلی گذاشت... ولی همین حرکت کوتاه برای افتادن لیلی کافی بود.
چیزی که آمیلیا را متعجب کرد جسم واژگون شده و بی حرکت لیلی نبود...سرمای غیر عادی شانه اش بود!
-لیلی؟

چشمش به جام خالی روی میز افتاد...ته مانده مایعی سبز رنگ درون جام دیده می شد... آمیلیا فریادی کشید.
-تو چیکار کردی؟!

تنها چیزی که موهای لیلی را تکان می داد جریان بادی بود که از پنجره باز به داخل اتاق می وزید.