گروه ضربت هاگزميد

سوژه ی جديد:

شب همه جا را فرا گرفته بود. نور ملايم ماه، زمين را به مقداری روشن كرده بود. در حياط بزرگ هاگوارتز، در نزديكی درخت بزرگ حياط، بيد كتك زن، بدون اين كه كسی خبر داشته باشد، دو نفر روی زمين سردِ حياطِ هاگوارتز، می خزيدند.

- هيس... آروم باش لودو!

- باشه سالازار... باشه... حواسم رو جمع می كنم.

سالازار اسليترين، در حالی كه چوب بلندی را در دست گرفته بود، می خواست به همراه همراهش، لودو بگمن، از طريق راهرويی كه از بيد كتك زن شروع و به شيون آوارگان، ساختمان هراسناك هاگزميد منتهی می شد، عبور كند و خود را به آنجا برساند و در آن مكان، با ايجاد سر و صدا، مردم هاگزميد را بترساند. سالازار به مدت چند روز بود كه اين كار را با همراهی لودو انجام می داد و اهالی هاگزميد را می ترساند.

بيد كتك زن، شاخه هايش را با وحشی گری تمام تكان می داد، اما ضربات محكمش، به جای لودو و سالازار كه روی زمين می خزيدند، هوا را می شكافتند. سالازار با ظرافت خاصی، چوب بلندش را به قسمت برآمده ای از بيد كتك زن، كه شبيه يك گره بود، زد. در همين لحظه، حركات شاخه های اين درخت بزرگ قطع شد و لودو و سالازار، وارد دالانی شدند كه به شيون آوارگان ختم می شد.

- آماده ای؟

- آره!

لودو و سالازار، در حالی كه درون ساختمان شيون آوارگان، مستقر شده بودند، به يكديگر لبخندی شيطانی زدند و پس از گذشت چند لحظه ی كوتاه، با هم شروع به خواندن كردند:
- هووووو، هـــــــــــو هــــــــــــــــــــــو، هووووو هـــــووو...

كمی آن طرف تر، دهكده هاگزميد:

- بازم ارواح خبيث آوازشون رو شروع كردن! سريع پناه بگيرين!

- همه برين تو خونه هاتون، در ها رو هم محكم ببندين.

- مواظب بچه ها باشين، می گن ارواح خبيث هميشه اون ها رو می كشن.

- مواظب باشين...

اما، در همان دهكده، در مقر گروه ضربت هاگزميد، آنها يك جلسه ی فوری تشكيل داده بودند. دابی، كينگزلی، ارنی، سيريوس، ريموس، آگوستوس، بيل و آشا، گردِ يك ميز دايره ای مانند بزرگ نشسته بودند. سيريوس در حالی كه صدايش را صاف می كرد، با صدای آرامی رو به بقيه گفت:
- مطمئنم كاسه ای زير نيم كاسه است...

كينگزلی در حالی سرش را به نشانه ی تاييد حرف سيريوس بلك تكان می داد، گفت:
- بايد سريع بفهميم اين سر و صدا ها از كجا بيرون مياد!

***

روند سوژه:

پست ها جدی و ادامه دار هستن... گروه اوباش متشكل از سالازار و لودو، به شيون آوارگان می رن و با ايجاد سر و صدا مردم رو می ترسونن. گروه ضربت هاگزميد، به اين نتيجه می رسن كه دستی پشت اين قضيه است و تصميم می گيرن كه اين موضوع رو پيگيری كنن...

گروه ضربت هاگزميد

آگوستوس مشتش را محكم روي ميز كوبيد و فرياد زد:آره،هيچوقت اين صدا ها نميومد اما به تازگي اين اتفاق افتاده . اين همه چيز رو روشن ميكنه كه اين ماجرا مشكوك است.
آشا گفت:بهتره بريم يه سرگوشي آب بديم.
كينگزلي:هومم؟به همين راحتي كه نميشه بريم ! بايد تجهيزات داشته باشيم و آب و غذا ببريم:دي!
ريموس:موافقم بهتره فردا قبل از اين كه شب بشه راه بيافتيم و ببينيم چه خبره!

آنها بعد از مصاحبه اي كه داشتند هركدام به سمتي رفتند و مراقب بودند تا براي اعضاي دهكده اتفاق بدي نيافتد.

فردا غروب:

لودو و سالاد(!)در راه بودند تابه دهكده برسند.اما اهالي دهكده هم بيكار نبودند.آنها كمي وسايل برداشتند و به سمت صدايي كه هرشب از آنجا مي آمد رفتند.
سالازار و لودو به بيد كتك زن رسيدند و بعد وارد ساختمان شدند و شروع به صدا درآوردن كردند:هــــــــــــوهووهوهوهوهووووهووهـــــوو!
تيم شجاع دهكده با شنيدن صدا شروع به دويدن كردند تا زودتر برسند و ببينند چه كسي پشت ماجرا است.
لودو زيركانه چوبدستي اش رابيرون آورد و يك منور به آسمان پرت كرد.بااين كار توجه تمام دهكده و تيم به منور جلب شد.پس از مدتي تيم ضربت به بيد
كتك زن رسيدند و وارد ساختمان شدند اما با كمال تعجب ديدند كه كسي در آنجا نيست!
ارني نااميدانه گفت:هيچ كس نيست.يعني اين صدا ها واقعي است يا كاسه اي زير نيم كاسه است؟!
گروه ضربت به يكديگر نگاه ميكردند...

گروه ضربت هاگزميد

در حاليكه همه در اين فكر بودند كه چه چيزی را باور كنند. دابی روی زمين خم شد و كف اتاق خاك آلود و كثيف را با دقت بررسی كرد.


دابی با عجله سرش را بلند كرد و گفت:

_ دابی مطمئنكه اين صداها از روح نبود! اينجا رو نگاه كنيد!

سيريوس زودتر از بقيه خودش را به دابی رساند و به جاييكه دابی اشاره می كرد با دقت نگاه كرد.

_ هوم... بذار ببينم... رد پا، اونم از نوع تازش

آشا به سمت دريچه شكسته رفت و با دقت بيرون را بررسی كرد، سپس به سمت ياران برگشت و گفت:

_ اين يعنی ما گول خورديم! اون منوره... درسته كار خودشون بوده! اونا حتما متوجه ما شدن! برای اينكه حواس مارو پرت كنند تا بتونن از اينجا جيم شن اون منور رو ايجاد كردن!

آگوستوس كمی پابه پا شد،سپس به سمت بقيه رفت انگار كه نگران باشد كه كسی به غير از آنها صدايش را بشنوند با صدای آهسته و نجواگونه ای گفت:

بهتره بجای اينكه همه با هم دنبال اين مزاحما بگرديم دو به دو كشيك بديم، اونم چندجا. گمون نكنم تا مدتی بيان اينجا ممكنه بخوان جای ديگه ای مزاحمت ايجاد كنن!؟

لوپين كه تا اين موقع ساكت كنار ارنی ايستاده بود گفت
_شايد بد نباشه از تغيير شكل در اين موقع استفاده كنيم.

با اين حرف به سيريوس نگاه كرد و لبخندی بر لبش نشست.

كينگزلی خميازه ای كشيد و به طرف در خروجی به راه افتاد و در حين خروج از در به بقيه گفت:

_ فكر خوبيه ولی بهتره برگرديم چون ديگه اينجا ازما كاری بر نمی ياد.

گروه ضربت هاگزميد

در همان گاه که همگی به سمت خروجی میرفتند،سیریوس و ریموس نگاهی از خوشحالی به هم انداختند و سپس به سمت كينگزلی دویدند و همان لحظه نیز ریموس آرام در گوش كينگزلی گفت:
-منو سیریوس اینجا میمونیم و نگهبانی میدیم و هر اتفاقی که افتاد فردا به دفتر گزارش میدیم
كينگزلی با نگرانی هر چه تمام تر گفت:
-اما ... من میترسم اتفاقی برای شما بیوفته.اگه ببیننتون چی؟
سیریوس با آرامش تمام و به آرامی گفت:
-نگران نباش كينگزلی،منو ریموس از تغییر شکل خودمون استفاده میکنیم.
كينگزلی که حالتی ناراحت داشت و دوست نداشت این را قبول کند ولی سپس قبول کرد و گذاشت که آنها این ماموریت را انجام دهند.
10 مین بعد :

ریموس و سیریوس به ترتیب خود را به شکلهای خرگوش و سگ در آوردند و آنجا مراقب همه چی بودند.
در همان لحظات سیریوس به ریموس گفت:
-هیچ اتفاقی نیوفتاده ، فک کنم فهمیدن...
اما در همان لحظه صدای سیریوس قطع شد و همه ی آنها به یک نقطه خیره شده بودند.
.
.
.
ادامه بدین

ببخشید اگه خیلی خوب نشده

آغاز اوباشگري

يكي از شكستگي هاي ديوار انتهايي ساختمان صدايي كرد و سپس دو نفر از طريق آن وارد شدند.
شخصي كه كوتاه ترو خپل تر به نظر ميرسيد چوبدستيش را روشن كرد و چشمش به دو حيوان افتاد كه به او زل زده بودند. كمي آن ها را وارسي كرد و به مرد ديگر گفت: نظرت چيه سالاد؟
مرد ديگر پس از اندكي تفكر پاسخ داد: واضحه! حتما دوتا از اهالي كه شك دارن ما روح باشيم اينارو اين جا گذاشتن. حالا با اين مهموناي كوچولو چي كار كنيم لولو؟
فرد ديگر خنده اي شيطاني كرد و گفت: واضحه! ميكشيمشون و ميذارميشون وسط ده اين جوري ترس و وحشتم بيشتر ميشه!

ريموس و سيريوس با نگاهي منظورشان را به هم فهماندند و لحظه اي بعد با نهايت سرعت چهارنعل به سمت در دويدند ...
شترق
هشياري لودو و سالازار باعث شد جانورنما و گرگينه با مغز به قفسي كه همان لحظه دورشان ايجاد شده بود برخورد كنند.

- حالا كه بيشتر فكر ميكنم ميبينم ممكنه اين دوتا صرفا حيوون خونگي نباشن، مگه نه سالاد؟
- موافقم لولو. اما پيشنهادم اينه كه به روي خودمون نياريم و همون نقشه قتل رو اجرا كنيم . نظر شما دوتا پخمه چيه؟

سيريوس و ريموس به فكر فرو رفتند. يا بايد ميمردند و گروهشان لو ميرفت يا راه فراري پيدا ميكردند اما در اين صورت گروهشان لو ميرفت.
ميشد به شكل اولشان برگردند و براي ورود بهانه اي بياورند اما ممكن بود آن دو مرد بشناسندشان پس نميشد ريسك كرد.
بالاخره هر دو تصميم گرفتند و سريع نقشه را عملي كردند: به سرعت به شكل اوليشان برگشتند و به سرعت به قرارگاهشان آپارات(جسم يابي) كردند و اين بار لودو و سالازار بودند كه چون در تاريكي مشغول آماده كردن چوبدستيشان براي قتل بودند غافلگير شدند.
- شت! حالا چي كار كنيم؟ هم خودمون لو رفتيم هم محل عبور و مبورمون. ديگه نميتونيم اينجا بيايم :sad:
- دقيقا! از امشب عمليات شماره دو رو در غرب دهكده انجام ميديم!
-عمليات دو؟ چيزي در اين مورد به من نگفته بودي ... بازم اغتشاش؟
- آره، اينبار جدي تر از يك ترسوندن خشك و خالي دنبالم بيا لولو!


جلسه گروه ضربت

- حالا نفهميدين اون دو تا كي بودن؟
- نه. هم تاريك بود هم همديگرو به اسم رمز صدا ميزدن.
- اسم رمز؟ چه اسمي؟
- لولو و سالاد!
- فكر ميكنم من لولو رو بشناسم، يه دوست قديمي ... مهم نيست! از همين حالا در گروه هاي دو نفره اطراف خرابه شيون رو گشت ميرنيم. يعني تمام منطقه غربي دهكده!
همه با تعجب وشك به كينگزلي خيره شده بودند، دوست قديمي سياه؟

کینگزلی به نگاها توجهی نکرد و از روی صندلی بلند شد و خودش را کمی تکاند و به آرامی گفت:

-من نگفتم لولو دوست من بوده، گفتم اسمش مثله یه دوست قدیمیه.

ریموس حرف کینگزلی را قطع کرد و سپس با عجله حرف خود ادامه داد و گفت:

-یعنی ممکنه این لولو،همون لودو خودمون باشه،بهشم میخوره از این کارا کنه.

کینگزلی با عصبانیت تمام فروپاش شد و حرف ریموس را ادامه داد:

-چی میگی داداش ؟لودو مرگخوار هم باشه،اینکارارو نمیکنه،من مطمئن هستم که اون اینکاره نیست.

آگوستوس که از حرف های تکراریه ریموس و کینگزلی خسته شده بود دادی زد و گفت:

-الان وقت این کارا نیست بچه ها،باید بریم دنبال کارامون،وقت اضافی نداریم.مسئله ی مهمی رو در پیش داریم

کینگزلی دستی زد و به آرامی گفت:

-عالیه،بهتره بریم سره کارمون،منم موافقم

سپس کینگزلی همگی را دور میز شام جمع کرد و پس از اتمام شام گفت:

-خوب بچه ها،ریموس و سیریوس با هم به منظقه سیاه دهکده غربی میرن،آشا و آگوستوس هم به منطقه جنگلی دهکده غربی میرن،من و ارنی هم به منطقه دریاچه دهکده میریم در ضمن دابی هم همین جا مواظب میمونه و به ما خبر میده،خوب بچه ها برین کمی استراحت کنید بعد وسایلتو رو بردارین و برین سر ماموریتاتون،در ضمن چراغ قوه یادتون نره!!

.
.
.
ادامه بدین:

ببخشید بازم شرمنده اگه خوب نشده(شایدم شده)

گروه ضربت هاگزمید
آگوستوس و آشا به سمت جنگل دهکده حرکت می کردند. وقتی شب به نیمه رسید به جنگل رسیدند.
آشا گفت: خب حالا باید یه جای خوب پیدا کنیم که بتونیم نگهبانی بدیم.
- آره البته میتونیم خودمون یه پناهگاه خوب درست کنیم.
- نه نباید زیاد جلب توجه کنیم. تا جائیکه میشه باید از جادو استفاده نکنیم. اول میگردیم ببینیم میتونیم یه جای خوب پیدا کنیم یا نه.
- باشه، پس از هم جدا میشیم.
بالاخره پس از اندکی جستجو روی یکی از درختان با استفاده از شاخه ها جای خوبی را درست کردند.
.:: ساعتی بعد ::.
آگوستوس گفت: بابا اینجا که خبری نیست. من که داره خوابم میبره.
- خب اگه میخوای تو یکم بخواب من نگهبانی میدم بعد من میخوابم تو نگهبانی بده.
- باشه.
آشا با خودش می گفت: این آگوستوس هم که خوابه. اینجا هم که خبری نیست. بذار به 10 دقیقه چشمامو ببندم. بعد آگوستوس رو بیدار...خخخخ... پففففففففف

- آتیش...آتیش...جنگل آتیش گرفته.
با صدای جیغ و داد مردم آگوستوس و آشا از خواب بیدار شدند و دیدند همه ی اطرافشان را آتش فرا گرفته.
آشا فریاد زد: باید آتیش رو خاموش کنیم. زود باش. آگومنتی.
هیچ اتفاقی نیفتاد.
آگوستوس گفت: بذار این یکی رو امتحان کنیم. همه ی جنگل یخ میزنه.
و چوبدستیش رو به صورت دایره وار تکان داد ولی هیچ اتفاقی نیفتاد.
آشا گفت: چاره ای نیست باید فرار کنیم. غیب میشیم. 3 ... 2 ... 1.
باز هم هیچ اتفاقی نیفتاد.
.
.
.
ادامه بدین
----------------------------------------------
ببخشید خیلی خوب شد.

آغاز اوباشگری


آنسوی ماجرا ، قرارگاه گروه ضربت

تق، تق ،تق

دابی که بر روی صندلی کوتاهی جلوی کولر گازی جادویی قرارگاه خوابیده بود با صدای در از خواب بیدار شد .
در حالی که هنوز غرق خواب بود و چشمهایش را می مالید به سمت در رفت و زمزمه کنان گفت :

- اینا چه زود برگشتند

در را باز کرد و در کمال ناباوری هیچکسی در کوچه نبود ، تنها چیزی که در کوچه خودنمایی می کرد تصویر سه بعدی آتشی بود که خنده کنان بالای دهکده ی هاگزمید به اهتزاز در آمده بود و هر چند ثانیه کلماتی مانند "اوباش" را خنده کنان می گفت .

دابی سریع به داخل رفت و چند سپر مدافع برای دوستانش فرستاد تا آنها را از ماجرا با خبر کند .


مایلها آنصرف تر ، جایی در زیر زمین

سالازار و لودو در حالی که از خوشحالی پیروزی نقشه ی شماره ی دوشان جشن گرفته بود و از نوشیدنی های (نگی نگفتی ، غیر الکلی ) خوشمزه شان لذت می بردند در فکر اجرای مرحله ی سوم اوباش گری بودند .

- قیافه ی اون دوتا رو دیدی وقتی نمی تونستند آتیش رو خاموش کنن؟!

- اوهوم

- دیدی ، وقتی که نتونستند آپارت کنند می خواستند مثل بچه ها گریه کنند

- اوهوم

لودو که سالازار رو سخت مشغول فکر کردن دید گفت :

- با تو هم پیری ، چرا تو فکری .

- لودو ، فردا راس ساعت 2 بامداد جلوی شهرداری هاگزمید باش ، باید یه سر اسناد و مدارک رو بدزدیم ولی قبلش من باید جایی برم .

لودو که کمی گیج شده بود در حالی که یک جرعه از ماءالشعیرش را خورد گفت :

- اسناد؟! اینا به چه دردمون می خوره ؟!!

- خودت می فهمی

گروه ضربت هاگزمید

شهرداری هاگزمید :
سالازار روی صندلی سنگی که روبروی شهرداری بود،نشسته بود و در حال فکر کردن و نقشه کشیدن بود.

صدای دویدن لودو از ته کوچه میامد.سالازار منتطر ماند که لودو به او برسد.لودو به آرامی کنار سالازار نشست و نفس زنان گفت:

-خوب حالا چیکار کنیم ؟ نقشت چیه سالی ؟من آماده ام

سالازار تکانی خورد و به آرامی گفت:

-تو باید یه طناب پیدا کنی که از طریق پنجره یک راست بریم توی اتاق شهردار.بعد دنبال اسناد میگردیم.

لودو به آرامی خنده ای زیر لب کرد و گفت:

-به همین سادگی،امکان نداره داداش،ممکنه بگیرنمون!!

سالازار که کم کم داشت از سرپیچی های لودو عصبانی میشد گفت:

-کاری بهت گفتم بکن و سرپیچی نکن،به من ایمان داشته باش
لودو به کم کم داشت از کارهای سالازار ناراحت میشد گفت:

-باشه داداش دوستیمون رو به همین سادگی زیر پا میزاری پیری ؟

سپس لودو بلند شد و با ناراحتی طنابی را به پنجره ی شهرداری وصل کرد.

در حالی که سالازار و لودو به ترتیب از طناب بالا میرفتند و نزدیکای پنجره بودند ناگهان چراغی به طرف آنها آمد و صدای آژیر خطری به صدا در آمد و لودو و سالازار ...

.
.
.

ادامه بدین :

گروه ضربت هاگزمید


نور بر روی چهره هر دو افتاد

_ از جاتون جم نخورين و گرنه اين اخرين كاری خواهد بود كه انجام می ديد.

لودو به سالازار نگاه كرد و با دستپاچگی گفت:
_ چكار كنيم

سالازار هم كه غافلگير شده بود برای لحظه ای هيچ حرفی نزد.

سايه دو نفر در حاليكه چوبهايشان را به سوی ان دو نشانه رفته بود نزديك و نزديك تر می شد.

سالازار ناگهان خودش رو از طناب جدا كرد و با ورد ارستو ممنتو به نرمی بر زمين فرود امد و در عين حال به سوی لودو فرياد زد يالا فرار كن.

اما لودو به سرعت سالازار تنوانست خودش را از مهلكه نجات دهد.
لحظه ای بعد دو سايه بر فراز لودو غرق در طناب ايستاده بودند و نور چوب دستيشان را روی صورت او انداختند.

_ هـــــــــوم، خوب سيريوس فكر كنم كينگزلی با ديدن اين چهره حرفش رو پس بگيره، خوب شد كه به اينجا سر زديم!

با اين حرف خنده ای بر لبان لوپين نشست.

بله لودو اسير شده بود!