- هی بچه ها شنیدین اسمشونبر دوباره برگشته !
- آره آره ، منم شنیدم ... میگن چند نفرم کشته !
- شماها چقدر ساده این ، اینا همش شایعست .

شایعه بازگشت لرد سیاه دربین دانش آموزان هاگوارتز پیچیده بود . تعدادی از دانش آموزان که شجاعتشون از بقیه بیشتر بود ، راجع به این موضوع بحث می کردند .
در این بین بلرویچ ، یکی از دانش آموزان گروه اسلیترین علاقه شدیدی داشت تا به حقیقت این موضوع پی ببرد . او برعکس بقیه در انتظار قدرت نمایی لرد سیاه بود و بی صبرانه انتظار خدمت به لرد را می کشید . بلرویچ تمام تلاشش را می کرد تا اطلاعی از محل مخفیگاه لرد سیاه بدست آورد ولی همیشه ناکام می ماند .
بلرویچ عاشق تنهایی بود و رابطه خوبی با سایر دانش آموزان نداشت . او عادت داشت بعد از ظهرها لابه لای بوته های کنار دریاچه دراز بکشد و وبه رویاهایش در رابطه با بازگشت لرد سیاه و خدمت به او فکر کند . یکی از این بعد از ظهرها که مثل همیشه ، لابه لای بوته ها دراز کشیده بود ، صدای گفتگوی مرموز دو نفر را از پشت بوته ها شنید .
- ببین دراکو ، حتی اگه حقیقتم داشته باشه ، نباید با من بیای . تو تازه مرگخوار شدی و احتیاجی نیست که فعلا خودتـ...
- شما اشتباه می کنین پروفسور اسنیپ ، من باید با شما بیام .
- ولی آخه دراکو ، من به مادرت قول دادم که مواظبت باشم .
دراکو با دیدن مخالفت اسنیپ ، آستینش را بالا زد و داغ مرگخواریش را که بشدت سیاه و برجسته شده بود ، به اسنیپ نشان داد .
- اینجا رو ببینین پروفسور ، لرد سیاه تمام مرگخوارهارو احظار کرده ، من هم باید با شما بیام .
- ولی آخه ... باشه توهم با من بیا . ظاهرا چاره دیگه ای ندارم . پس سریع حرکت کن ، نمی خوام لرد سیاه رو منتظر بذاریم .
اسنیپ این جمله رو گفت و همراه دراکو به سرعت به سمت جنگل ممنوع حرکت کرد .
هیچ اتفاقی به اندازه این نمی توانست بلرویچ را خوشحال کند . این خبر که لرد ولدمورت بازگشته است و مرگخواران به استقبال او می روند ، بلرویچ را مانند رویایی به حقیقت پیوسته خوشحال کرد .
او از این فرصت استفاده کرد و به دنبال اسنیپ و دراکو رفت . اسنیپ به سرعت حرکت می کرد و دراکو نیز به دنبالش می رفت . تا اینکه ناگهان آن دو از دید بلرویچ خارج شدند . بلرویچ باور نمی کرد آنها را گم کرده است . چطور ممکن بود موقعیتی به این خوبی را از دست داده باشد .
بعد از چند دقیقه او همچنان غمزده و ناراحت به دنبال اثری از اسنیپ و دراکو می گشت . بلرویچ در این فکر بود ، شاید آنها خود را غیب کرده باشند ، که ناگهان چیز عجیبی دید .
چهار لیوان در یک خط و در کنار هم روی زمین قرار داشتند . بدون شک آنها رمزتاز بودند . بلرویچ دست خود را دراز کرد و یکی از لیوانها را گرفت . یکدفعه احساس کرد طنابی نامریی او را از زمین جدا می کند . تصاویر اطراف به دورش می چرخیدند و تنها لکه های مبهمی از درختان جنگل دیده میشد . سرانجام احساس کرد محیط اطرافش تغییر کرده است و روی زمین ایستاده است .
باورش نمیشد ، او در بین صدها مرگخوار که ناباورانه به اونگاه می کردند ایستاده بود . ظاهرا تمام مرگخواران منتظر دستور حمله به او بودنند . مرگخواری که از احترام دیگران به او معلوم بود فرد مهمی است به بلرویچ نزدیک شد . چهره او مانند بقییه به طور کامل در زیر کلاه ردایش مخفی بود . آن مرگخوار با صدایی ترسناک ولی آرام از بلرویچ پرسید :
- تو می دونی الان کجایی پسر جوان .
بلرویچ بدون اینکه ترسی به خود راه دهد در جواب گفت :
- اگه اشتباه نکنم در محل تجمع مرگخوارهام .
- حق با تویه ، اینجا محل تجمع مرگخوارهاست ، ولی تو اینجا چیکار می کنی ؟!
بلرویچ با جدیت گفت :
- منم اومدم تا مرگخوار بشم و تا آخرین نفس ، برای خدمت به لرد سیاه بجنگم .
- ولی اگه لرد سیاه نخواد تورو قبول کنه چی ؟
- مطمئنم لرد سیاه با دیدن قدرت من ، منو به عنوان یکی از یاران باوفاش انتخاب می کنه .
با این جمله بلرویچ تمام مرگخوارها خندیدند .
- چطوره با هم دوئل کنیم پسرجون .
- ولی آخه لرد سیاه که اینجا نیست .
- نگران نباش لرد ولدمورت همیشه یاران باوفاش رو می بینه .
بلرویچ نگاهی به دور و برش کرد تا شاید لرد سیاه رو ببیند ولی چیز خاصی ندید . سپس گفت :
- قبوله دوئل می کنیم .
- خب پس آماده ای ، با شماره سه شروع می کنیم . یک... دو... سه

این دوئل خیلی کوتاه تر از چیزی بود که بلرویچ حتی تصورش رو می کرد . بلرویچ حتی فرصت تکان دادن چوب دستی اش را نیز نداشت . و تنها چیزی که فهمیده بود ، این بود که نوری زرد رنگ به او برخورد کرد و قدرت حرکت را از او گرفت . مرگخوارها بشدت می خندیدند و آن مرگخوار پیروز را تشویق می کردند .
مرگخوار با حرکت چوب دستی اش بلرویچ را به حالت اولش برگرداند و به او گفت :
- پسر جون خودتو برامون معرفی می کنی .
بلرویچ با حالتی متعجب و در هم ریخته جواب داد :
- اسمم بلرویچه ، پدرم یکی از مرگخوارهای لرد سیاه بود ولی حالا توی آزکابان زندانیه . حالا میشه لرد ولدمورت رو ببینم ؟
بعد از این درخواست ، مرگخوار ناشناس کلاه ردایش را برداشت و چهره ترسناکش را برای بلرویچ به نمایش گذاشت . بلرویچ شوکه شده بود . باور نمی کرد چنین جسارتی کرده باشد و با لرد سیاه دوئل کرده باشد . بلرویچ بعد از زانو زدن در مقابل لرد سیاه با صدایی عاجزانه گفت :
- سرورم جسارت من رو ببخشید . من نمی دونستـ...
لرد سیاه به میان حرف بلرویچ پرید و گفت :
- پاشو بلرویچ . دستتو بده من .
بلرویچ بدون درنگ دستش را برای گذاشتن داغ مرگخواری ، در دستان لرد سیاه گذاشت .
این زیباترین لحظه زندگی او بود . به حدی زیبا بود که سوزش داغ را احساس نکرد . او دیگر مرگخوار شده بود و به آرزویش رسیده بود . لرد سیاه گفت :
- امیدوارم مثل پدرت ، همیشه به من وفادار باشی .

-----------------------------------------------------------------

سلام و درود من حقير ، نثار لرد سیاه .
سالهاست در انتظار ظهورتونم .
من بلرويچ ، نواده لرد بلرويچ ،( يکي از خادمان سالازار اسليترين کبير ) هستم . پدرم نيز يکي از ياران وفادار شما بود ، و حالا در آزکابان زندانيه .
آماده ام هر گونه جانفشاني را در راه شما انجام دهم .
خدمت در راه شما آرزوی هر اسلیترینی است و من نیز به عنوان یک اسلیترینی آماده همکاریم ، تا با رهبری شما ، قدرت اصیل زاده ها رو بهشون برگردونیم و مانع از حاکمیت جهان توسط خون فاسدها و ماگلها شویم .

اميدوارم يگانه جاودانه جهان ، بنده حقير را به عنوان يک مرگخوار بپذيرد .

-------------------------------------------------------------

با عرض پوزش از لرد سیاه بخاطر پست قبلیم . اینو جای اون نوشتم .

بلرويچ عزيز!
باشد تا لطف لرد سياه هميشه شامل حال شما شود! لرد عزيزمان به نسبت از كار شما راضيست..شما براي ورود به ارتش پر افتخار تاريكي پذيرفته شديد. اما براي اينكه از مرگخواران لرد گرديد بايد تلاش بيشتري به خرج دهيد.سرورمان منتظر يك نوشته ي دگر از شماست كه در آن تواناتر ظاهر گرديد!
سپاس گذار لرد باشيد كه اين سخنان همه از سوي اوست!

در آن شب تاریک , ابرهای اسمان نیز با اشکالی که هر لحظه ایجاد میکردند تاریکی را بیشتر القا میدادند , شکلهای ایجاد شده واقعی به نظر میرسیدند و نوید حادثه ای شگفت انگیز را میدادند , حتی ماه نیز روشنای اش را از زمین دریغ میکرد و در پشت این شکلهای که واقعی به نظر میرسیدند پنهان میشد . لرد کماکان منتظر بازگشت یاران قدیمی اش بود , لرد با دقت و قدرتی که داشت میتوانست حدث بزند که چه کسی جرات ندارد به سمت او بیاید , اما ایا به راستی کسانی پیدا میشدند که نسبت به این نشانه شگفت انگیز که ساعاتی پیش رخ داده بود واکنشی نشان ندهند و در برابر بزرگترین جادوگر قرن ؛ لرد سیاه زانوی خم فرود نیاورند . لرد با خود فکر میکرد و از پنجره اتاقی که در آن حضور داشت به آسمان بالای سر خود نگاه میکرد , ابرهای که سریع میگذشتند و اشکال عجیب و غریبی را درست میکردند در چشمان قرمز و بی روح او منعکس میشدند , گویی ابرها از چیزی فرار میکردند ؛ صدای پایی از راهرو میامد و هر لحظه نزدیکتر میشد , صدای پا برای چند لحظه خاموش شد و سپس صدای در زدن آمد
لرد خطاب به فرد پشت در , فرمان وارد شدن را داد , سدریک بود که با صورتی گشاده با حالتی تعظیم مانند در مقابل او خم شد , سپس خبر داد که بلاخره خادم وافادار جدیدی به سمت او میاید ؛ قرار بود دختر رابستن به جمع یاران لرد بپیوندد
سدریک که با صورتی خنده رو در مقابل لرد ایستاده بود با حالتی سراسیمه گفت : سرورم , مرا ببخشید ولی او آمد , منالیزا , دختر رابستن آمد , همین پایین است میخواهد هر چه زودتر شما را ببیند
درخشش عجیبی در چشمان لرد وجود داشت ؛ او از پنجره فاصله گرفت و گفت : او را نزد من بیاور !
لرد سیاه , سدریک را مرخص کرد و سدریک نیز در را پشت سر خود بست . صدا قدمهای شتاب زده را بلافاصله بعد از بسته شدن در شنید که اهسته اهسته محو میشد , رابستن را چندین بار دیده بود آن هم هنگامی که رابستن قرار بود اطلاعاتی را در اختیارشان بگذارد ؛ رابستن فردی اصیل و باستانی از خانواده بزرگ اصیل زادگان بود . باز هم صدای قدمهای که عرض راهرو را طی میکرد تا به مقصدش برسد به گوش میرسید , صدای در شنید شد
لرد سیاه با اهستگی خاصی اجازه وارد شدن داد , در کنار سدریک دختر جوانی دیده میشد که وضع ظاهری زیبایی نداشت , موهای او اشفته و بلند بود و در حالی که بسیار جوان بود در زیر چشمانش خطوطی به رنگ قهوه ای تیره دیده میشد , در حالی که فکش با صورتش هیچ هماهنگی خاصی نداشت به سمت لرد نگاه کرد ؛ موج شادی رو میشد در چشمان ابی رنگش احساس کرد
منالیزا : لرد سیاه ... باورم نمیشود ؛ ارباب من این شمایید ؟ چه افتخاری ! هرگز فکرش را هم نمیکردم که حتی در خواب نیز شما را ببینم و به نزد شما بیایم
لرد سیاه نگاهش را به صورت متعادل منالیزا انداخت و گفت :
دیر کردی ! وفاداریت باید بیش از این باشد !
منالیزا در حالی که تعطیم کوتاهی میکرد , صورتش را پایین گرفت و گفت : ببخشید از اینکه دیر کرده ام , ولی باید مطمئن میشدم که کسی دنبالم نمیایید
- چه شد که فهمیدی من بازگشته ام !؟ اصلا برای چی پیش من امدی ؟
- سرورم یافتن شما کار سختی بود ولی من موفق شدم ؛ من معتقدم اگر دنبال چیزی باشم او را به دست میاورم , از پدرم شنیده بودم که شما از دهکده ای به نام هنگلتون برای انجام کارتان استفاده میکنید , مطمئن نبودم که شما را بیابم ولی از شانسم شما در همین جا یافتم ؛ بازگشتتان را هم از رفتار مرگخوارن فهمیدم , در آن لحظه که انها را احضار کردید , من در دهکده هاگزمید در کنار شون پن و سدریک دیگوری بودم . هر دوی انها یکدفعه غیبشان زد و من توانستم با اطلاعاتی که بدست اوردم بفهمم که در اون موقع چندین مرگخوار یکدفعه غیبشان زده است , پدرم گفته بود که وقتی شما از طریق داغی آنها را احضار کنید انها پیش شما حضور خواهند یافت و من از غیب شدن یک دفعه شون و سدریک توانستم حدث بزنم حتما شما آنها را احضار کرده اید ؛ من مدتها دنبال قدرتی بودم که بتواند حاکمیت مطلق را ورق بزند , قدرتی که ترس را به وجود اورد و قدرتی که بتواند جهانمان را از شر دشمانان و نژادهای خون فاسد نجات دهد و این قدرت را فقط در وجود شما دیدم ؛ نزد شما امده ام تا مرا در صفوف طولانی ارتش مرگخوارن به عنوان خدمت گذار بپذیرید
لرد در حالی که به چشمان منالیزا نگاه میکرد گفت : میدانی لرد کسانی را میپذیرد که وفادار , فرمانبردار و خدمتگذار باشند ؟
- بله سرورم , من به شما قول میدهم که در اختیار شما باشم و فقط برای شما خدمت کنم ؛ من وفاداریم را ثابت میکنم ؛ هر چه باشد میپذیرم , دستورات را بی چون چرا میپذیرم
- خوب است , همه مرگخوار ها یک زمانی سوگند یاد کردند !
- من هم سوگند یاد میکنم فقط در راه شما قدم بگذارم و سوگند یاد میکنم همراه با ارتش به ریشه کنی خونهای فاسد بپردازم ...

-------------------------------------------------------
مناليزاي عزيز!
با توجه به اينكه شما تازه مي خواهيد به جمع مرگخواران بپيونديت سوژه ي مناسبي داشتيد. لرد از دليل شما رضايت دارد. گرچه اميدست تا در آينده بر روي تكنيك هاي نوشتاري خود بيشتر كار كنيد.
شما در اين جمع پذيرفته شديد. باشد تا بكوشيد لرد را خرسند سازيد.
سپاس گذار لرد باشيد كه اين سخنان از سوي اوست!

شرم آوره که می بینم کسانی که قراره در صف مرگ خواران باشن هنوز مفهوم دستور ارباب رو درنیافتند!
چنین کسانی هرگز لایق "خادم سایه بودن" نیستند!
برای آخرین بار تکرار می کنم:
برای درخواست باید همین جا ، در حضور لرد سیاه از پیوستن دوباره تان به جبهه ی سیاهی بگویید!
اگر پیش از این در خدمت تاریکی نبوده اید ، چیزی که باید نقل کنید ، چگونگی داغ زدن علامت شوم روی دستتان است!

نمونه هایی برای اجرای دستور وجود داره: سدریک دیگوری و شون پن! که در مورد عضویت و رتبه شون در میان مرگ خواران به زودی تصمیم گیری خواهدشد!

خشم لرد سیاه این بار فرو می نشیند و همچنان فرصت خواهید داشت تا به خدمت او برسید! اما شرایط سخت تر خواهد بود!

داستان هایی که نقل می کنید باید از کیفیت خیلی بالایی بر خوردار باشه! به مراتب بالاتر از شرایط عادی برای مرگ خوار شدن!

و این تنها استثنا ست! بی شک پس از این مهربانی لرد ولدمورت را نخواهید دید!

باور نمیکرد.واقعاً بازویش می سوخت. با عجله راهش را در میان درختان جنگل باز میکرد و پیش میرفت.باید زودتر خودش را میرساند. لرد واقعاً برگشته بود. اندکی صبر کرد.کمی جلوتر شبح محوی از چند نفر را دید که روی زمین زانو زده بودند.
بالاخره رسید.قلبش تند تند میزد.نمیدانست چه خواهد شد،فقط میخواست خودش را به لرد برساند و بگوید که برای پیوستن دوباره به ارتش آماده است.
به حلقه جادوگران نزدیک شد.همان که نگاهش به سایه لرد افتاد بر روی زمین زانو زد و آرام به طرف لرد رفت و بوسه ای بر دستان لرد زد و دوباره اندکی به عقب بازگشت.
لرد با صدای سردش گفت:پن...شون پن،منتظرت بودم.میدونستم امشب حتماً میای.تو تازه به ارتش ملحق شدی ولی هنوز هیچ کار مثبتی نکردی پن.
شون که جرات نداشت به چشمان اربابش نگاه کند با لحن عذرخواهانه ای گفت:ببخشید ارباب...من...
لرد پوزخندی زد و گفت:بخشش؟تو هنوز نفهمیدی که لرد نمی بخشه؟کریشیو....
شون به روی زمین افتاد و از شدت درد به خود میپیچید.سایر مرگ خواران اندکی در جای خود جا به جا شدند.نمیدانستند لرد چه تصمیمی خواهد گرفت.ولی همه آنها خوشحال بودند که در آن لحظه جای شون نبودند. لرد پس از مدتی دست از شکنجه شون برداشت و گفت:تو برای چی به ارتش من ملحق شدی پن؟
شون به زحمت سعی کرد از روی زمین بلند شود اما نتوانست.اینبار با سرعت بیشتری به خودش تکانی داد و روی زانوهایش نشست.نمیتوانست به چشمان لرد نگاه کند.همان گونه که به زمین چشم دوخته بود با صدای لرزان گفت:برای خدمت به سیاهی....برای...برای نابود کردن سفیدی.برای اینکه دنیا رو از شر گند زاده ها و مشنگ ها پاک کنم...برای خدمت به شما ارباب.
لرد با صدای بلند تری خندید و گفت:پن...به چشمان من نگاه کن.میدونی که من همه چیز رو میدونم.من از درونت خبر دارم.میدونم توی فکرت و قلبت چی میگذره.تو که این ها رو میدونی پن،مگه نه؟
شون با همان صدای لرزان گفت:بله ارباب.
لرد چوب جادویش را زیر گلوی شون گذاشت و گفت:بهت گفتم به چشمام من نگاه کن.
قلب شون دیوانه وار میتپید.باید به چشمان لرد نگاه میکرد اما میترسید.به هر حال نمیتوانست از دستور سرپیچی کند. سرش را آرام بلند کرد و به چشمان قرمز و بی روح لرد نگاه کرد.
همین که نگاهش با نگاه لرد درآمیخت احساس کرد شعاعی از آتش از درون چشمان لرد به مغزش سرازیر شد.تمام وجودش داغ شده بود.اطمینان داشت اگر چند لحظه بیشتر طول میکشید مغزش منفجر میشد.
درست در لحظه ای که اطمینان داشت دیگر همه چیز تمام شد لرد چشمانش را بست.شون احساس کرد نیروی عظیمی که او را فرا گرفته بود یک باره ناپدید شد.شون بی حال به روی زمین افتاد.
لرد از شون فاصله گرفت و به وسط حلقه برگشت و گفت:پن...برو کنار بقیه مرگ خوارها بشین. چند لحظه دیگه میفهمی چه کاری باید بکنی.
شون هیچ چیز نمیدانست.سرشنزدیک بود از شدت درد منفجر شود.ولی برایش فرقی نمیکرد.به زور خودش را بلند کرد و کنار مرگ خواران دیگر نشست.نمیدانست لرد چه تصمیمی درباره اش خواهد گرفت.هیچ چیز نمیدانست.فقط میخواست در خدمت اربابش باشد.
لرد شروع به قدم زدن در میان حلقه کرد.قلب شون هنوز دیوانه وار میتپید...

----------------------------------------------------
شون عزيز!
كارتون براي شروع مناسب بود. لرد فعلا راضيست! اما براي ابقا و همچنين پيشرفت مسلما به كار و تلاش بيشتري نياز داريد. باشد تا در صورت تلاش بيشتر لطف لرد شامل حال شما نيز بگردد. زيرا كه پذيرفته شدن در اين جمع تنها ملاك نيست. اگر كم كاري اي انجام گيرد بي شك باعث سقوط خواهد شد.
سپاس گذار لرد باشيد كه اين سخنان از سوي اوست!

هوا به شدت تاريك بود,هيچ چيز در آن شب پيدا نبود حتي سياهي نميتوانست راهش را در آن هوا بيابد.اما اين براي مرگخواران و لرد سياه نه تنها باعث رنجش نبود بلكه باعث آرامش خاصي بود كه تنها وفاداران واقعي لرد آن را احساس ميكردند.

محل تجمع لرد و افرادش درست در قلب اين سياهي بود جايي كه تاريكي متراكم بود و ميتواسنتي آن را لمس كني.
سكوت و تاريكي تركيب زيبايي را به وجود آورده بود ولي گاهي صداي گفتگوهاي آرام مرگخواران آن سكوت زيبا را ميشكست و اين موضوع باعث رنجش لرد شده بود.
قسمتي از فضا سياهي بيشتري داشت گويي تمام آن سياهي و تاريكي از او متولد شده بود.
صدايي بيروح و در عين حال پر ابهت تمام صداهاي كوچك و بي ارزش مرگخواران را قطع كرد.
حتي صداها نيز مطيع او بودند.

_شما مرگخواران همگي خوب ميدونيد كه براي چي اينجا جمع شديد,اون احمقهايي كه در مدت كوتاه غيبت من رنگ عوض كردن و
به نيروي كوچك و ضعيف دشمن پيوستن سزاي عملشون رو خواهند پرداخت,كساني كه حاضر شدن قدرت خودشون رو تقسيم كنن و زيبايي قدرت كامل رو نچشيدن همه مجازات خواهند شد,من يعني لرد سياه...

صداي قدمهاي فردي سخنان لرد را قطع كرد,مرگخواري وحشتزده وسراسيمه به سرعت خود را به جلوي پاي لرد رساند و تعظيم كرد او كسي نبود جزو پيتر پتي گروي جانورنما:ارباب ارباب واقعا متاسفم كه صحبتهاتونو قطع ميكنم ولي عده اي از اعضاي محفل دارن ميان اينجا خودم با دو تا چشماي خودم ديدم.
لرد بدون اينكه تغيري در صدايش ايجاد شده باشد رو به پيتر كرد:احمق۔واقعا فكر كردي من اين محل رو بدون محافظ گذاشتم؟

پيتر همانند كسي كه ناگهان شوكه شده باشد به پاي لرد افتاد:ارباب ببخشيد عفو كنيد استباهه از من بود كه به قدرت شما شك كردم.
لرد:ميدوني مجازات كساني كه به قدرت من شك كنن چيه؟
پيتر :ارباب رحم كنيد قول ميدم جبران كنم.
لرد:پس سريعتر از جلوي چشمام دور شو.
و با حركتي پيتر را از خودش راند
پيتر به آخرين صف از مرگخواران پيوست.

براي دومين بار صداي قدمهايي از پشت مرگخواران سكوت را در هم شكست.
همهمه هاي مبهمي از آخرين صفه مرگخواران به گوش ميرسيد.
_اون زندس؟
_بگيريدش.
_چطور ممكنه؟
-آدواكدورا.

لرد با فريادي كه مو را بر اندام حتي كوچكترين ذره بشريت سيخ ميكرد همه را به سكوت دعوت كرد:ساكت باشيد,بزاريد بياد جلو.
فرد همانگونه به سمت لرد ميامد و مرگخواران به دستور لرد هيچ حركتي از خود نشان نميدادند.
فرد به جلوي پاي لرد رسيد و تعظيمي به نشانه ي احترام جلوي لرد كرد:سلام بر بزرگترين جادوگري كه تمام دنيا تا به حال به خودش ديده.
لرد بدون توجه به سخنان فرد پاسخ داد:سدريك بگو ببينم كارشونو تموم كردي؟
سدريك در حالي كه لرزش در صدايش احساس ميشد گفت:نه ارباب فقط بيهوششون كردم.
لرد با عصبانيت بر سر سدريك فرياد زد:احمق مگه نگفتم كاره همشونو ميسازي,كرشيو.

با شنيدن صداي ذجه هاي سدريك سكوت چند دقيقه قبل غير باور به نظر ميرسيد.
لرد پس از چند دقيقه دستورات لازم را صادر كرد:دالاهوف و مورتيمر شماها ميريد و كار رو تموم ميكنيد.
دو نفر از ميانه صف پيوسته مرگخواران جدا شدند و به عقب رفتند.
لرد:و تو سدريك فقط به پاس چند وقتي كه توي محفل جاسوسي ميكردي بهت اجازه ميدم كه دوباره به من خدمت كني.
سدريك با صداي ضعيف و ناله مانندي گفت:ممنونم ارباب واقعا ممنونم.
_________________________________________________________________________________________________
اميدوارم مورد قبول لرد سياه قرار گرفته باشم.

---------------------------------------------------
سدريك عزيز!
بايد بگم كارت خوب بود. براي عضويت در گروه مريدان لرد تاييدي!! بهت تبريك مي گم...اما اين تازه اول راه بود. بودن در اين گروه احتياج به كار و تلاش زيادي داره. همينطور كه با تلاش زياد مي تونيد پيشرفت كنيد به همين صورت هم اگر خمودگي مشاهده بشه سقوط خواهيد كرد!! سپاس گذاري خود را نثار لرد كنيد كه اين سخنان از سوي اوست اوست!!

نوادگان تاريكي!

امروز براي همگي ما روز فرخنده اي است!! روزي است كه بار دگر مي توانيم در زير نشان سياه سرورمان گرد هم آييم!
باشد تا در پناه لرد سياه باز هم قدرت را در دست گيريم و سياهي را بگسترانيم!!
تمامي افرادي كه از خون اصيل و پاكي هستند و تشنه ي رسيدن به قدرت بيايند و به لرد تاريكي ها بپيوندن.

و اما شرايطي كه بايد هر مرگخواري داشته باشد:
لطفا در همين جا يك نوشته از خودتان بر جاي بگزاريد تا لرد عزيز بدانند كه شما چگونه به سويش شتافتيد و نشان داغ را بر دستانتان پذيرفتيد!

فعلا وفاداريتان را به همين روش به اثبات برسانيد!!باشد تا بعد از اين شايستگان برگزيده شوند.
به نسبت نوشته اي كه قرار مي دهيد و تواناييتان را اثبات مي كند سنجيده خواهيد شد!
و در مورد تایید شدگان رتبه شون در میون مرگ خوار ها مشخص خواهد شد! چرا که قدرت در میون مرگ خوار ها پایه های مختلفی خواهد داشت!

لرد سياه منتظر است تا مرگخواراني كه نشان داغ را حس كرده اند بازگردند....اميد است شما از كساني نباشيد كه بازگشت قدرت را فهميده اند اما پشت كردند!!







پيتر پتي گرو!!خادم وفادار لرد سياه