... ولدمورت به سمت مردی که در سمت راست دم باریک ایستاده بود رفت . در مقابلش ایستاد و آهسته زمزمه کرد :
- مالفوی ، دوست حقه باز من ! شنیدم تو بدون تکذیب رفتار گذشته ات تونستی وجه ی آبرومندتو حفظ کنی . می دونم که هنوزم آماده ای که رهبری شکنجه گران مشنگ ها بشی ، درسته ؟ ولی لوسیوس ، تو هم هیچ وقت سعی نکردی منو پیدا کنی ... البته انکار نمی کنم که در جام جهانی کوییدیچ شجاعت زیادی از خودت نشون دادی ... ولی بهتر نبود انرژیتو صرف پیدا کردن اربابت و کمک رسوندن بهش می کردی ؟
صدای آهسته ی مالفوی از زیر کلاه شنل به گوش رسید که گفت :
- سرورم ، من در تمام این مدت گوش به زنگ بودم . اگه اثری از شما پیدا می کردم یا باد به گوشم می رسوند که شما کجا هستین فورا خودمو بهتون می رسوندم . امکان نداشت چیزی منو از این کار ...
ولدمورت با سرخوشی گفت :
- تابستون پارسال که یه مرگخوار وفادار علامت منو به آسمون فرستاد چرا فرار کردی ؟
مالفوی با شنیدن این جمله حرفش را نا تمام گذاشت و ولدمورت ادامه داد :
- بله ، من از همه ی این چیزها خبر دارم ، لوسیوس ... من ازت نا امید شدم ... امیدوارم در آینده وفاداری بیشتری از خودت نشون بدی .
- البته سرورم ، البته ... شما خیلی بخشنده این ... ازتون ممنونم .
ولدمورت دوباره حرکت کرد و در محلی که جای دو مرگخوار خالی مانده بود ایستاد . این فاصله میان مالفوی و نفر بعدی بود . ولدمورت به آرامی گفت :
- اینجا جای لسترنج هاست . اونا به من وفادار موندن . اونا ترجیح دادن به جای محکوم کردن من به آزکابان برن ... وقتی درهای آزکابان باز بشه لسترنج ها پاداشی می گیرن که به خواب هم نمی دیدن . دیوانه سازها به ما ملحق می شن ... اونا متحدین طبیعی ما هستن ... دوباره غول های تبعید شده رو احضار می کنیم و لشگری از موجوداتی درست می کنیم که لرزه بر اندام همه میندازن ...
او دوباره با راه افتاد . از جلوی بعضی از مرگخواران بدون هیچ حرفی رد می شد اما در مقابل بعضی دیگر می ایستاد و با آنها حرف می زد .
- مکنر ، دم باریک می گه تو برای وزارتخونه کار می کنی و هیولاهای خطرناکو می کشی . همین روزها قربانی های بهتری گیرت میاد ، مکنر . لرد ولدمورت برات تدارک می بینه ...
مکنر زیر لب گفت :
- متشکرم ، ارباب ... ممنونم .
ولدمورت به سوی دو نفر از نقابداران رفت که از بقیه درشت هیکل تر بودند و گفت :
- اینم کراب خودمونه ... امیدوارم این دفعه بهتر عمل کنی ، باشه ، کراب ؟ گویل ، تو هم باید بهتر عمل کنی .
هر دوی آنها با دستپاچگی تعظیم کردند و با حالتی معذب گفتند :
- چشم ارباب .
- حتما بهتر عمل می کنیم ، ارباب .
ولدمورت از جلوی مرد خمیده ای که در سایه گویل ایستاده بود گذشت و به آرامی به او گفت :
- تو هم باید بهتر از گذشته رفتار کنی ، نات .
- سرورم ، الهی که قربونتون برم . من وفادارترین ...
ولدمورت گفت :
- بسه دیگه .
ولدمورت به بزرگترین جای خالی در حلقه ی مرگخواران رسیده بود . همان جا ایستاد و با چشم های قرمز ماتش طوری نگاه کرد گویی افرادی را که باید در آن جا می ایستادند می دید .
او گفت :
اينجا هم شش مرگخوار غايبند ... سه نفرشون در راه خدمت به من مرده ان . يکي شون ترسو و بزدل بوده و نيومده ... که سزاي عملشو مي بينه . يکي شونم هست که مطمئنم ديگه پيش ما نمياد ... اونم کشته مي شه ، و يک نفر ديگه هست که وفادارترين خادم منه و داره انجام وظيفه مي کنه .
مرگخواران تکان خوردند . هري چشم هايشان را هنگام نگاه کردن به يکديگر از پشت نقاب مي ديد . ولدمورت ادامه داد :
- خادم وفادار من الان توي هاگوارتزه و زحمات اون باعث شده که دوست جوونمون امشب به اينجا برسه ...