هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۲:۲۹ جمعه ۲ آبان ۱۳۹۳
#30

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
(پست پایانی)


به دیوار روبرویش خیره شد...

آهی کشید...

از دراز کشیدن خسته شده بود.سعی کرد از تنها پنجره کوچک اتاق نگاهی به اطراف بیندازد. ولی قد کوتاهش این اجازه را به او نداد. می توانست از دیوار بالا برود. ولی خسته بود!

مارمولک سبز رنگ با دیدن مگسی که در حال پرواز بود کمی هیجان زده شد. زبانش را از دهانش بیرون آورد...ولی حوصله جنگیدن با مگس را هم نداشت. چقدر تنهایی سخت بود!

-کاش لینی اینجا بود.با هم مسابقه مگس گیری می ذاشتیم.آخرشم نصفش می کردیم.سر مگسه رو می دادم به اون.

لینی عاشق سر مگس بود!

آشا شروع به قدم زدن در اتاقش کرد. اتاق به نظرش کوچک تر از قبل می رسید. دیگر طاقتش تمام شده بود. به آرامی در را باز کرد و از اتاق خارج شد.
بر خلاف انتظارش کسی در اطراف دیده نمی شد. چند قدم از اتاقش فاصله گرفته بود که کسی صدایش زد!

-آشا!؟

صدا را شناخته بود. به همین دلیل نمی توانست آن را نشنیده بگیرد.
-بفرمایین ارباب!
.
.
.

کیلومتر ها دورتر، صاحب سوپرمارکت یقه گروه نجات مرگخواران را گرفته بود!
-نابود کردین! سایه بون من کو؟ اجناس من زیر نور سوزان خورشید ذوب بشن؟ کی خسارت منو می ده؟

مرگخواران دست به جیب شدند!

-خسارتتو میدیم بابا.ساکت باش.عملیات ما سریه!
-بیا! کمی از سایه ارباب مونده رو سر من. خیلی خنکه. اجناستو بچین توش!
-پناه بر مرلین! ببند دهنتو. عجب صدایی داره.

ولی دیگر دیر شده بود. ظرف چند دقیقه جمعیت عظیمی از مغازه داران اطراف، نیروهای وزارتخانه،اعضای گروه موسیقی خواهران عجیب و غریب و مسئولان یتیم خانه دور آنها جمع شده بودند. همه چوب دستی به دست و با نگاه هایی تهدید آمیز!

-ببین چیکار کردن! بیچاره ویلیام! تازه جنس آورده بود برای مغازه.
-خجالتم نمی کشن.فکر می کنن همه چی با پول حل می شه.
-اصلا شما کی هستین؟

لینی به دور و برش نگاه کرد. ته مانده های هوش ریونکلاویش به کار افتاد و ناگهان زد زیر گریه!
-ما....ما...یتیم هستیم! هیچکدوم از ما پدر و مادر نداریم.اومدیم خودمونو به یتیم خانه تسلیم کنیم!


خانه ریدل:

لرد سیاه همچنان به آشا خیره شده بود.
-تو برگشتی؟یاران ما نجاتت دادن؟

آشا با تعجب سرش را تکان داد.
-نه ارباب! من خودم برگشتم. پنج دقیقه بعد از رفتنم! منو بردن و کمی نمونه از سم دمم گرفتن و آزمایش کردن. فهمیدن که مارمولک بالغی هستم و احتیاجی به والدین ندارم. ولم کردن! از اون موقع توی اتاقم بودم.

لرد سیاه به فکر فرو رفت.پس بقیه مرگخواران کجا بودند؟!

شاید بهتر بود آشا را برای پیدا کردن آنها می فرستاد!

پایان




پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۱۶:۲۴ پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۳
#29

آگوستوس راک وود old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۳:۱۶ چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۲۱:۲۵ جمعه ۲۲ بهمن ۱۴۰۰
از زیر سایه ارباب .... ( سایشون جهان گستره خوو ...)
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 118
آفلاین
در بین همهمه ای که حضار گرام مرگخوار در تشویق لینی را انداخته بودند ، راک وود جفت پا به همه زد حال زد .

- جارو ؟ تسترال ؟ .... مگه فشفشه اید ؟ مگه لرد با حک این نشان مقدس ، توانایی پرواز به ما نداد ؟ خب پرواز کنید دیگه !

ملت مرگخوار با فرمت متعجب به راک وود نگاه می کردند . ناگهان با پرواز مورگانا ... بقیه نیز بدنبالش رفتند .
راک وود برگشت ، شنلش در هوا موجی برداشت . سپس رو به دوربین چشمکی زد و بلافاصله در افق به سمت ساختمان رو به رویی محو شد .

همانطور که فاصله بین دو ساختمان را طی میکردند ، راک وود یکی از سربازان مراقب کراب و مثلا شوهرش را " فرمان بردار " کرد تا در مسیرشان ، فراریشان دهد .
تا حواس راک وود جمع شود ، محکم به دیواری که کنارش پنجره بود خورد . از ارتفاع ۱۵ متری با کله سقوط کرد که با خوش شانسی رو آفتاب گیر سوپر مارکت افتاد .


ویرایش شده توسط آگوستوس راک وود در تاریخ ۱۳۹۳/۸/۱ ۲۲:۲۸:۴۳

آخرين فرصت ماست ....




پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۱۲:۳۸ پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۳
#28

مرگخواران

رودولف لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۴۷ شنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۰:۲۴ یکشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۰
از مودم مرگ من در زندگیست... چون رهم زین زندگی پایندگیست!
گروه:
ایفای نقش
کاربران عضو
مرگخوار
پیام: 1272
آفلاین
_حالا چه جوری از این ساختمون بریم اون ساختمون؟!

همه مرگخوارهایی که تو ساختمون اشتباهی گیر کرده بودن به فکر فرو رفتن ولی هیچ فکری به ذهنشون نرسید تا استیصال و درماندگی بر جماعت مرگخوار نازل بشه...تا اینکه هکتور گفت:
_صبرکنین!شاید اصلا نیازی نباشه ما به اون ساختمون بریم...شاید لودو و کراب تو کارشون موفق بشن و آشا رو بتونن بیارن بیرون...بییاین اینطور فکر کنیم...

همینطور که هکتور داشت حرف میزد و مثبت اندیشی میکرد،سر و صدایی که از ساختمون سنت دیاگون میومد همه مرگخوار ها رو جلو پنجره برد تا ببینن قضیه چیه؟!
اما همین که صحنه دستگیری لودو و کراب رو دیدن خشکشون زد!

لودو که مامور ها دست اون رو از پشت بسته و اون رو هل میدادن با داد و هوار تلاش میکرد که بیگناهی خودش رو ثابت کنه:
_به مرلین ما سارق نیستیم!تو به چیزی بگو کراب!چرا همش داری گریه میکنی؟!جماعت!باور کنین ما اومده بودیم یه بچه رو به فرزندی قبول کنیم!
_این ها رو بهتره به قاضی بگی!

وقتی که مامور ها لودو و کراب رو بردن،دوباره استیصال و درماندگی بر جماعت مرگخوار دو برابر نازل شد!
_تسترالمون زایید! گل بود به سبزه نیز آراسته شد...حالا به جز آشا باید لودو و کراب رو هم باید نجات بدیم!

هکتور که فاز مثبت اندیشی گرفته بود گفت:
_نگران نباشید...لودو و کراب از پس کار خودشون بر میان...نیازی نیست که اون ها رو هم نجات بدیم...باید بریم سراغ آشا.
_خب آشا رو چه جوری نجات بدیم؟!به لطف معجون که تو به ما دادی الان توی یه ساختمون دیگه هستیم!

سه باره استیصال و در ماندگی بود که چهار برابر بر جماعت مرگخوار نازل شد!
تا اینکه رودولف به حرف اومد:
_شاید...شاید باید مثل مرد میرفتیم و هفت خان رو یکی یکی پشت سر میذاشتیم...

مورگانا که تا اون لحظه به دلیل استیصال و درماندگی اظهار نظری نکرده بود،گفت:
_منطورت از مثل یک مرد چیه؟!یعنی ساحره ها نمیتونن این کار رو انجام بدن؟!
_متاسفم خانم لی فای!همسرم من رو از صحبت با بانوان منع کرده!

وسط اون همه استیصال و درماندگی که بر مرگخوار ها نازل شده بود،دعوا رودولف و مورگانا باعث شد که طاقت ایوان طاق بشه و فریاد بزنه:
_بسه دیگه...به جای این حرف ها بهتره به این فکر کنیم که چه جوری میشه آشا رو نجات داد...

دوباره همه مرگخوارها به فکر فرو رفته بودن که یکدفعه لینی گفت:
ما نمیتونیم از چوب دستی هامون استفاده کنیم ولی کلی جادو و کار دیگه هست که میتونیم بدون پوب دستی انجام بدیم...از آپارات گرفته تا پورت کی و جارو و هزار جور کوفت و تسترال دیگه!
_لینی مطمنی که تو راونکلاویی نیستی؟!


ویرایش شده توسط رودولف لسترنج در تاریخ ۱۳۹۳/۸/۱ ۱۳:۲۱:۴۱
ویرایش شده توسط رودولف لسترنج در تاریخ ۱۳۹۳/۸/۱ ۱۴:۲۶:۰۳



پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۰:۱۱ پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۳
#27

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
دیروز ۲۱:۵۳:۱۷
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
ساختمان اشتباهی - نزد مرگخواران:

در همین حینی که گروهی از مرگخوارا از پنجره‌ها آویزون شده بودن تا ببینن دقیقا چند ساختمون اینورتر یا اونورتر فرود اومدن، عده‌ی دیگه‌ای از اونا دور هم جمع شده بودن و در مورد مراحل پیش رو بحث می‌کردن.

- ببین ایوان، این‌طور که من شنیدم این لیزرای برنده شوخی‌بردار نیستن و واقعا قاچ قاچت می‌کنن. با این حساب فک نمی‌کنی تو بهترین گزینه برای انجام این کار هستی؟

هکتور با دیدن استخون ایوان که به صورتی تغییر رنگ داده بود و می‌شد حدس زد که دقایقی دیگه سرخ می‌شن، اضافه می‌کنه:

- نه یعنی منظورم اینه که تو فقط یه استخون متحرک هستی! هرچقدم بترکی و تیکه‌پاره شی باز می‌تونیم اعضای بدنتو با چسب به هم بچسبونیم، اصن مشکلی وجود نداره. حتی معجون‌های منم می‌تونن به کمکت بیان و باعث بشن استخونات سریع‌تر جوش بخورن.

ایوان که از اولشم از این ایده خوشش نیومده بود، حالا با شنیدن خطر مواجهه شدن با معجون‌های هکتور بیشتر احساس ناامنی می‌کنه.

- ببخشید اونوقت می‌شه بگی دقیقا بعد از رد شدن از لیزرا قراره چه اتفاقی بیفته؟ استخونای خرد شده‌مو به سمت چش و چال‌ـه غول مجهول‌الهویه‌ای که نگهبانی می‌ده نشونه برم و اونو شکست بدم؟ حتما قراره شمام از دور تماشا کنین و به افتخارم کلاه هوا بندازین نه؟

هکتور: Yeeeep!

در اون سمت بالاخره جنبشی از جانب مرگخواران "در جستجوی یتیم خانه" مشاهده می‌شه. مورگانا که در راه دیدن منطقه‌ی بیرون پنجره تلاش‌ها کرده بود اما موهای پرپشت بلا مانعش شده بود، با بدخلقی به سمت الا که فریاد "یافتم" سر داده بود برمی‌گرده و می‌گه:

- خوش‌حال می‌شیم اونچه رو یافتی با ما هم در میون بذاری.

الا با لبخندی بر لب گوشیشو کنار می‌ذاره و به سمت پنجره حرکت می‌کنه. دقایقی بی هیچ صحبتی اطرافو برانداز می‌کنه و در نهایت با دستش ساختمونی رو نشون می‌ده و کنار می‌ره تا سایر مرگخوارا هم اونجارو ببینن، بلکه یکی راهی برای انتقال مکانشون از این ساختمون به اون ساختمون پیدا کنه.


ویرایش شده توسط لینی وارنر در تاریخ ۱۳۹۳/۸/۱ ۰:۵۰:۳۶

🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۲۳:۳۴ چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۳
#26

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
دیروز ۲۱:۵۳:۱۷
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
تصویر کوچک شده


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۲۱:۱۲ چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۳
#25

جینی ویزلی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۹:۴۵ پنجشنبه ۳ مهر ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۲۲:۱۹ دوشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۳
از م نپرس!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 125
آفلاین
-نگو که فراموش کردی عزیزم!

کراب خوشحال از جلب توجه همسرش،مژه به هم زد.

-خب..اگه..برام یه سرویس برلین بخری تا چشم بلا رو در بیام..شاید یادم اومد!

لودو چشم هایش را با حرص بر هم فشرد.

کراب با فرمت به لودو خیره شد.لودو همچنان با حرص به کراب نگاه می کرد:

-اهم..اهم!

هر دو به سمت صدا برگشتند.با دیدن مردی که همین چند دقیقه پیش،سر در پرونده دیده بودند؛به فرمت در آمدند!

-بله،آقا؟

مرد صدایش را صاف کرد:

-شما قرار بود فرم پر کنید،صحیح؟

اینبار لودو دخالت کرد:

-خب؟

مرد لبخند پیروز مندانه ای زد:

-دیگه لازم نیست پر کنید!چون..شما در محاصره اورورو ها هستید!

کراب جیغ کشید.لودو هم با تعجب به مرد نگاه می کرد.

-چرا؟

این سوال را لودو ی متحیر پرسیده بود.مرد پوزخندی زد:

-خب،فکر می کنم شما باید همون زوج آهنربا باشید،نه؟

کراب جیغ کشید:

-مرتیکه تسترال!ننه سیریوس!من از همون اول میدونستم بهم چشم بد داری!مگه خودت خواهر مادر نداری؟آخه من ب..

مرد با فرمت حرفش را قطع کرد:

-چی میگی آخه؟من نمیدونم با چه شجاعتی پا شدید اومدید اینجا!سه روزه شما تیتر دیلی پرافتید!

-چـــــــــــــــی؟

-چی میگی آخه واسه خودت؟اسلا بذار مطلب دیروز رو واستون بخونم!

مرد صدایش را صاف کرد و مشغول خواندن متن زیر شد:

-گزارش ها حاکی از آن است که دیروز،سه شنبه برای اولین بار در تاریخ جادوگری از بانک گرینگوتز به مبلغ 400000 گالیون دزدی شد.سارقان یک زن و مرد بودند.بنا به اظهارات شاهدان عینی،چهره ی مرد به طور کامل پوشیده شده،اما چهره ی زن به این شکل بوده است.این زوج،که پیش از این نیز سرقت هایی را به سرانجام رسانده اند به زوج "آهنربایی"مشهور می باشند.از خوانندگان تقاضا می شود به محض مشاهده ی این زوج،مراتب را به وزارتخانه اطلاع دهند.جایزه ی تحویل این زوج،20000گالیون است.

کراب و لودو با وحشت به هم نگاه کردند.فکر هایشان،بی اراده بر زبان جاری شد:

-وای معجون هکتور!

-غذام رو گاز سوخت!


قدم قدم تا روشنایی، از شمعی در تاریکی تا نوری پرابهت و فراگیر !
میجنگیم تا آخرین نفس !!
میجنگیم برای پیروزی !!!
برای عـشـــق !!!!
برای گـریـفـیندور !!!!!


ارزشی انفجاری


تصویر کوچک شده




شناسه قبلی:لاوندر براون


پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۱۹:۴۲ چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۳
#24

سیوروس اسنیپ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۷:۵۴ یکشنبه ۲ شهریور ۱۳۹۳
آخرین ورود:
۱۴:۲۸ پنجشنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۵
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 499
آفلاین
ولی هیچ چیز نمی توانست قلب شکسته وینسنت را ترمیم کند. چقدر لودو بی حم بود!

مگر او از لودو چه خواسته بود؟او فقط می خواست پسرک را به لودو نشان دهد و البته کمی توجه او را به خود جلب کند.اما لودو در مقابل قلب نازک او را شکسته و احساسات لطیفش را بی رحمانه لگدکوب کرده بود.

دست راست کراب بدون اخطار قبلی بالا رفت و با قدرت هرچه تمامتر بر صورت لودو فرود آمد.
در حینی که لودو چون توپی به در و دیوار راهرو برخورد می کرد کراب با صدایی خشن که شباهت چندانی به صدای نرم و نازک چند ثانیه پیشش نداشت گفت:
-دیگه کارت به جایی رسیده که منو به طلاق تهدید می کنی مرتیکه تسترال؟ حیف عمر و جوونی که به پات گذاشتم!مثل اینکه یادت رفته برای اینکه با من ازدواج کنی پاشنه در خونمونو از جا درآورده بودی؟من احمقو بگو که به خاطر توی بوقی اون همه خواستگار خوبو رد کردمو و جلوی خونوادم وایسادم.این بود جواب محبتای من؟همین امروز تکلیفمو با توی بی لیاقت مشخص می کنم.وقتی نفقه و مهریه مو تا سیکل آخر از حلقومت کشیدم بیرون حساب کار دستت میاد.

لودو:

یتیمان حاضر در صحنه:

در و دیوار:

عاقبت لودو بعد از مقادیری هم نشینی با در و دیوار و شکستن ناچیز چند استخوان و برداشتن کبودی های متعدد در سراسر بدنش موفق شد با گرفتن دستگیره در یکی از اتاق ها به حالت ثابت درآید. در حینی که می کوشید فکش را که به خاطر برخورد با دیوار کج شده بود به حالت عادی برگرداند گفت:
-بابا تو چرا همچین می کنی؟ مگه ماموریت یادت رفته ؟در ضمن منو تو هردومون مرد هستی...م...

لودو با دیدن منظره کرابی که با حالتی تهدید آمیز پاشنه ده سانتی کفشش را به طرف او نشانه گرفته و آماده پرتاب آن بود، بلافاصله به منظور گوینده جمله "هر راست نشاید گفت" پی برد.
- ام...همسر دلبندم!می دونم برای سرپرستی یه بچه بی قراری ولی ما قبلا توافق کردیم کدومشونو می خوایم...نگو که فراموش کردی عزیزم.




پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۱۸:۰۳ چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۳
#23

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۳۶:۰۲
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6953
آفلاین
لودو و همسرش به طرف انتهای راهرو حرکت کردند.

-هوی! چته؟!

کراب از این عکس العمل جا خورد! سر جایش ایستاد و چشمانش پر از اشک شد.لب هایش شروع به لرزیدن کرد.
اگر آینه ای در کار بود کراب می فهمید که در این حالت اصلا جذاب به نظر نمی رسد. ولی آینه ای وجود نداشت!
وینسنت نمی فهمید دلیل این رفتار و برخورد زننده از جانب لودو چیست. او فقط سعی کرده بود دست همسرش را بگیرد. لودو هرگز یاد نگرفته بود با یک ساحره چطور رفتار کند. وینسنت آهی کشید و سرش را پایین انداخت.

لودو و شکمش در جلو و وینسنت و گوشواره هایش یک قدم عقب تر به حرکتشان ادامه دادند.
درست در لحظه ای که از جلوی پنجره اتاقی رد می شدند فریاد وینسنت به هوا بلند شد!
-لودویگ!بیا اینو ببین!

لودو متحیر از خطاب شدن با اسم کاملش و عشوه نهفته در لحن وینسنت دو قدم به عقب برگشت و از پنجره به داخل اتاق نگاه کرد.
داخل اتاق پسربچه کوچکی سرگرم بازی با تسترال اسباب بازیش بود.پسر بچه موهایی مشکی و چشمانی آبی رنگ داشت. وینسنت مشتاقانه به بچه خیره شده بود.
-لودویگ! باشکوه نیست؟ همینو بگیریم! همینو بگیریم!

وینسنت دست هایش را به هم می کوبید و بالا و پایین می پرید!
طاقت لودو تمام شد! یقه همسر ظریف و زیبایش را گرفت و او را به دیوار چسباند!
-هوی ترول! تو زیادی جو گیر شدی انگار! اینو بگیریم اینو بگیریم یعنی چی؟
ما نیومدیم بچه بگیریم! برای ماموریت اومدیم اینجا. فکرای دیگه به سرت نزنه! به محض خروج از اینجا هم صیغه طلاقمون جاری می شه. روشن شد؟

روشن شده بود. ولی هیچ چیز نمی توانست قلب شکسته وینسنت را ترمیم کند. چقدر لودو بی حم بود!


ویرایش شده توسط لرد ولدمورت در تاریخ ۱۳۹۳/۷/۳۰ ۱۸:۱۲:۲۲



پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۱۹:۰۶ سه شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۳
#22

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
دیروز ۲۱:۵۳:۱۷
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
لودو و کراب با اعتماد به نفسی فوق العاده زیاد که احتمالا از اثرات معجونی که دقایقی پیش میل کردن هست، پا درون راهروی ورودی ساختمون می‌ذارن و قدم‌زنان و همچنان دست در دست هم جلو می‌رن.

ملت مستقر در راهرو با دیدن آرایش زیبایی که بر روی چهره‌ی کراب خودنمایی می‌کرد، کمی تا قسمتی ابری به شکل O_o در میان! کراب که متوجه نگاه‌های عجیب اونا شده، به لودو نزدیک‌تر می‌شه، سرشو با غرور بالا می‌گیره و با سرعت بیشتری لودو رو به جلو می‌رونه. ملت حاضر در صحنه این‌بار به حالت در اومده و پراکنده می‌شن؛ و در نهایت لودو و کراب به پیشخوان می‌رسن.

لودو با دیدن مردی که سرش توی تعدادی پرونده فرو رفته و از حضور اونا آگاه نشده، شروع به صاف کردن گلوش می‌کنه.

- بله امرتـ...

مرد که پیش از نگاه کردن به چهره‌ی اونا سخن گفتن رو آغاز کرده بود، با دیدن دو نوگل عاشقی که لبخندزنان منتظرش ایستاده بودن لحظه‌ای دست و پاشو گم می‌کنه و پرونده‌ها پخش زمین می‌شن. مرد بی توجه به پرونده‌های رها شده، جلو میاد و به سرعت اضافه می‌کنه:

- تون؟

کراب که به هیچ وجه علت حرکت مرد رو متوجه نشده با دلخوری تکونی به باد‌بزنش می‌ده و می‌گه:

- اومدیم آشارو به فرزند خوندگی بگیریم!

- آش‌هارو؟ فرزند خوندگی؟

لودو سریعا سقلمبه‌ای نثار کراب می‌کنه و همزمان چشم غره‌ای هم بهش می‌ره. بعدش خوش‌حال از اینکه مرد متوجه منظورشون نشده جواب می‌ده:

- منظور همسر بنده این بود که ضمن اینکه امیدواریم شما از آش‌هایی که شخصا پخته بودیم و تحویلتون داده بودیم لذت برده باشین، اومدیم تا کسی رو به فرزند خوندگی بگیریم.

مرد که بلافاصله پس از شنیدن "همسر بنده" ناخودآگاه چشمش به سمت کراب برگشته و هنگ کرده بود، تکون آرومی به سرش می‌ده تا از خیالاتش خارج بشه و دوباره به لودو خیره می‌شه.

- اوه بله. خیلی خوشمزه بود. انتهای راهرو سمت راست، برای پر کردن فرم درخواست فرزندخوندگی تشریف ببرین. اونجا بهتر راهنماییتون می‌کنن.

کراب با خوش‌حالی چندین بار پلک‌های دل‌ربایانه‌ای به شکل می‌زنه و بعدش همراه با لودو به حرکت در میاد. لودو آروم تو گوش کراب زمزمه می‌کنه:

- تو که نباید مستقیما اشاره کنی ما کیو می‌خوایم ببریم! طبیعی رفتار کن!

و همینطور در حین صحبت از پیشخوان فاصله می‌گیرن و به سمت در مذکور به حرکت در میان. مرد بعد از اطمینان از دور شدن آن‌دو محکم رو پیشونیش می‌کوبه.

- کدوم آش؟ من چی گفتم؟

و رو صندلی پشت سرش ولو می‌شه و سعی می‌کنه اونچه رو که دقایقی پیش دیده هضم کنه.


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده




پاسخ به: یتیم خانه سنت دیاگون
پیام زده شده در: ۱۸:۰۳ سه شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۳
#21

ریونکلاو، مرگخواران

لینی وارنر


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۳ شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸
آخرین ورود:
دیروز ۲۱:۵۳:۱۷
از رو شونه‌های ارباب!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
ریونکلاو
کاربران عضو
گردانندگان سایت
پیام: 5464
آفلاین
It's my turn!

تصویر کوچک شده


🙋‍♀️ فقط اربـاااااااب! 🙋‍♀️

فقط بلده بشینه یه جا، بدون این‌که بدونه چرا!
تصویر کوچک شده









شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.