ورم تیل و آمبریج واقعا رو اعصاب بودن :vay:

معلومه هیچ کس نمی تونه آمبریج و سال پنجم رو فراموش کنه . :hyp:

بابای دراکو مالفوی

سلام به جادوگران عزیز هیچ کدوممون سال پنجم رو از یاد نبردیم عوضی بی همه چیز اومبریج رو میگم یعنی حاضرم بایه شیطان جنون تو ازکابان سر کنم ولی قیافه ی وزغ مانندش رو نبینم باز بابا اسنیپ قابل تحمل تره لرد سیاه هم که جای خود رو داره به هر حال یکی منو از دست این عفریته نجات بده

ولدمورت که ابر قهرمانه چجوری دلتون میاد اخه ؟
من در طول کل کتاب خیلی وقتها شده که میخوام سر اسنیپو با گیوتین قطع کنم هنوزم که کتابهایشو بعضی وقتها دوره میکنم یا فیلماشو میبینم همین حسو دارم . اون قضیه عشقو عاشقیش هم هیچ تاثیری رو من نداره کلا متنفرم ازش :pashmak:
از رون هم فقط تا کتاب سوم خوشم میومد بعدش دیگه تحمل ریختشم نداشتم اینکه هری رو توی موقعیتهای حساس ول میکرد و مثل پیش دبستانیا قهر میکرد اونم وقتهایی که هری بیشتر از همیشه تنها بود مثل کتاب چهار یا کتاب هفت نشون میداد که نمیشه توی شرایط بحرانی روش حساب کرد ...
سیل فحشا سرازیر شد . بدید دلتون خنک شه !! :grin:

از ولدرمورت و یاران ولدرمورت و مالفوی البته یک زره

منم که همیشه فقط از 2 نفر متنفر بودم.نه نه 4 نفر.
1-اسمشو نبر
2-ورم تیل
3-لسترنج
4-دلوروس جین آمبریج ملقب به وزغ انسان نما(دلیل اصلی تمام بدبختی ها در کتاب5)

گزینه آخر انتخاب بنده است با عنوان سایر شخصیت ها و این شخصیت نفرت انگیز کسی نیست جز خود شخص هری پاتر!
قطعا خودشون معرف حضور هستن و نیازی نیست از یک دندگی ها، بی فکری ها و پررویی حیرت انگیزش صحبتی به میان آورد. این یه معمای حل نکردنیه برای من که چه جوری یه شخصیت مدعی،بی کفایت و بی درایت باید تبدیل بشه به قهرمان و الگو! حقیقتا این یه ضایعه دردناکه!

بستگی داره چه زمانی رو در نظر بگیری.
مثلا تو دوران نوجوونیش اخلاقش بد بود اما زمانی که یه فرد بالغ شد دیگه اون شوخی هارو نمی کرد حتی توی کتاب 7 که ولدمورت داشت شب حادثه رو به خاطر می آورد جیمز بدون چوبدستی حاضر شد جلوی ولدمورت رو بگیره.

کلا من نمیدونم شما چه طور جیمز پاترو منفورترین شخصیت شناختین.
اما با ورم تیل موافقم

بنظره من پرفوسور آمبریج....
آخه همیشه حرصمو در می اورد :vay: :vay: