جی کی رولینگ نویسنده شاهکار سری داستانهای هری پاتر از شب گذشته با چندین آپدیت نگاه ها را به سایت خود جلب کرد.
رولینگ نه تنها درباره بعضی مسائل توضیح داد، بلکه با مشخص کردن چندین موضوع جالب از کتاب یادگاران مرگ دوباره بحث های جدید را به راه انداخت.
قسمت موضوعات اضافی از سایت رولینگ اولین به روز رسانی دیشب بود که درباره چوب دستی اسرار آمیز ارشد یا الدر توضیحاتی داده شده است
رولینگ همچنین در دو موضوع جنجالی که برای آن اخطار افشاسازی داده است موضوعاتی را درباره اتفاقاتی بر سر لرد ولده مورت و هری پاتر در کتاب هفتم بیان کرده است
همچنین در دیگر آپدیت صبح امروز در قسمت کاراکترها رولینگ باری دیگر با خطر افشاسازی موضوعی را درباره هری پاتر و دی بزرگ (دادلی) بیان کرده است

برای اینکه از محتوای متن این آپدیتها مطلع شوید به ادامه خبر مراجعه فرمایید! ...

اخطار: ادامه متن دربرگیرنده بعضی موضوعاتی است که برای کسانی که کتاب را نخوانده اند حاوی نکات افشا سازیست



قسمت موضوعات اضافی سایت رولینگ:
(اخطار: افشاسازی)
چوبدستی ارشد یا الدر:
من تصمیم گرفتم که هسته مرکزی چوب الدر از موی دم تسترال باشه، ماده ای کاملا قدرتمند و جادویی که قادر است فرمانبردار جادوگران مرد و زنی شود که توانایی رویارویی با مرگ را دارند




قسمت پرسشهای همگانی:
(اخطار: افشاسازی)
دقیقا در زمانی که ولده مورت از افسون آواداکداوارا بر علیه هری در جنگل ممنوعه استفاده کرد، چه اتفاقی رخ داد؟

بازم ولدمورت به قوانین ریشه ای که از اونا سر در نمیاورد تجاوز کرد، ولی چیزی بیش از این تجاوز اتفاق افتاد.
ولدمورت با خونی که از هری تو خودش داشت قدرت حفاظتی لیلی رو برای هری همینطور زنده نگه داشته بود. در نتیجه خود ولدمورت تقریبا مثل هورکراکس برای هری عمل کرد - با این تفاوت که قدرت فدا شدن لیلی یک نیروی مثبته که نه تنها باعث متصل موندن هری به زندگی شد بلکه به خود ولدمورت هم آخرین و تنها شانسش رو برای زنده موندن داد ( دامبلدور تو فصل 35 به این امید اشاره میکنه). ولدمورت کاملا بی خبر از همه جا قطرات اندکی از خوبی ( منظور خون هری است) رو به درون بدن خودش برگردوند، اگه توبه میکرد میتونست بهبود پیدا کنه خیلی عمیقتر از چیزی که برای هر کس دیگه ای میشد تصور کرد. ولی البته اون از اینکه اظهار پشیمانی کنه خودداری کرد.

و همچنین ولدمورت از چوب ارشد استفاده کرد - چوبی که در حقیقت مال هری بود. این چوب در برابر صاحب اصلی خودش درست عمل نمیکنه؛ هر نفرینی که ولدمورت به کار میبرد روی هری به طور مناسب عمل نمیکرد؛ نه طلسم شکنجه و نه طلسم مرگ. البته نفرین آواداکدورا اونقدر قدرت داشت که تونست به هری صدمه بزنه، و همچنین موفق شد اون تیکه ای رو که واقعا مال هری نبود بکشه. به زبون دیگه اون بخش جدا شده از روح ولدمورت که در هری بود هنوزم به ولدمورت وصل بود.
البته این نفرین به سختی هری رو ناتوان کرد اونقدر که میتونست تسلیم مرگ بشه البته اگه خودش اون راهو انتخاب میکرد ( بازم دامبلدور میگه که اون حق داره بین بیدار شدن و نشدن انتخاب کنه). ولی هری تصمیم گرفت تا با تقلا به هوش بیاد، که این کارو با تکیه بر «راه نجات» لیلی انجام داد و با کمک اون و خودشو به حوزه زنده ها کشید.
مهمه که به این نکته هم تاکید کنم که من همیشه این جور جادو ها (پیامد های مربوط به عمیقترین مسایل مرگ و زندگی) رو لزوما غیر علمی در نظر میگیرم. به زبون دیگه هیچ فرمولی مثل این وجود نداره که بگی «چوب ارشد+ خون لیلی = تضمین زنده موندن» در آخر کار اون چیزی که میشه روش حساب کرد انتخاب هاییه که هری و ولدمورت خودشون میکنن. اونا هر کدومشون اسلحه ها و سپر های مشخصی در اختیار دارن، ولی قدرت این وسایل و اتفاقات گذشته به این بستگی داره که چطور اونا رو درک میکنند و چطور ازشون استفاده میکنن و بنای کارشون رو پی ریزی میکنن. هری درک عمیقتر و صحیحتری از مفهوم اون وسایل و رویداد های گذشته داره، ولی بزرگترین قدرتهاش، اونایی که اون از مرگ نجات دادن به طور مسلم اراده آزاد، شجاعت و اخلاق گراییش بودن.

قسمت پرسشهای همگانی:
(اخطار: افشاسازی)
درواقع بچه ناقص الخلقه که هری در ایستگاه کینگز کراس در فصل 35 آن را میدید، چه بود؟
این سوال از من خیلی خیلی پرسیده شده. اون آخرین تکه از روحی بود که در وجود ولده مورت بود. زمانیکه ولده مورت به هری حمله کرد، هردویشان به طور موقت از هوش رفتند، روح های هردویشان (هری با روحی آزاد و سالم) (ولده مورت با روحی ناقص و معیوب) در برزخ قرار گرفته اند جائیکه هری توانست دامبلدور را ملاقات کند.


قسمت کاراکترها:
(اخطار: افشاسازی)
هری و دادلی: امیدواری آینده
چندی از مردم به من گفتند که امیدوار بودند که دادلی رو در ایستگاه کینگز کراس در فصل نهایی یادگانا مرگ همراه با یک بچه جادوگر ببینند. من باید بگم که خیلی چیزها در رابطه با این موضوع به فکرم رسید، ولی یک فکر کوتاه باعث شد تا در تامل این موضوع متقاعد بشم که هیچ ژن مخفی جادوگری به هیچ وجه نمیتونه در DNA عمو ورنون وجود داشته باشه، بنابراین منم از اینجور فکرها بیرون اومدم.
هرچند، من میدونم که بعد از اینکه دادلی در اوائل یادگاران مرگ شجاعانه کوشش کرد تا بین هر دو پسرخاله ارتباط صلح برقرار شود، بنابراین این ارتباط همچنان تا فرستادن سالیانه کارت تبریک های کریسمس برای همدیگر در ادامه زندگیشان تداوم خواهد یافت، و هری خانواده اش را زمانیکه به همسایگی هم رسیدند برای مهمانی به خانه دادلی میبرد (جیمز، آلبوس و لیلی هم که چه شلوغ بازی کنند)