هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل

مصاحبه: دنیل رادکلیف از صحنه پایانی و بچه ها در "یادگاران مرگ: بخش دوم" می گوید

فرستنده گروه خبر در تاريخ ۱۳۹۰/۴/۲۰ ۰:۲۰:۰۰ (784 بار خوانده شده) خبر های فرستاده شده توسط این شخص مصاحبه
مصاحبه
در مصاحبه ای جدید با مجله توتال فیلم اندونزی، دنیل رادکلیف به طور مفصل درباره صحنه پایانی فیلم "هری پاتر و یادگاران مرگ: بخش دوم" و تجربه کار با سه فرزند نمایشی اش صحبت کرده که نقش هایشان توسط آرتور باون (آلبوس)، ویل دان (جیمز) و دافنی ده بویستگوئی (لیلی) ایفا شد. این مصاحبه پیش از فیلم برداری دوباره صحنه آخر در دی 1389 انجام شده اما با این حال به جز تغییراتی در آرایش و لوکیشن فیلمبرداری، هیچ کدام از این بازیگران تغییر نکردند. مصاحبه را در ادامه خبر بخوانید ...

درباره صحنه آخر به ما بگو. چه کی بهتر از همه مسن شده بود ؟
دن: من. از پسران ، من. روپرت به خوبی مسن نشده بود (می خندد) واضحه که اما و بانی بهتر مسن شده بودند. آنها بهتر از همه مسن شده بودند. اما پسران همه به خوبی مسن شده بودند طوری که انگار باید می گفتند: "آرهٰ، به ما لباس های بزرگ تر بدید"

ولی شما کارآگاه بودید. (بحث لباس و ظاهر)
دن: میدونم. دقیقا ! من یک کت کوچک پوشیده بودم که هیچ چیز اضافه ای نداشت...فقط کمی حجم به شانه هایم میداد که من رو کمی پهن تر می کرد اما من مثل روپرت شکم یا هیچ چیز دیگه ای نداشتم. روپرت مثل اما برای سکانس 19 سال بعد فقط تغذیه بیشتر داشتند. و تام و جید (دوستش) فوق العاده به نظر آمدند. و نیز برتی (در نقش گیلبرت) یک مینی مالفوی فوق العاده است. اون سیزده سالشه.

درباره بچه های خودتان چی؟
دن: بچه های من ستودنی بودند. بچه های من فوق العاده بودند. اونها شیرین و شگفت انگیز بودند. همه اونها. آرتور باون خیلی خوب بود. به نوعی ساکت ترین بین سه نفر بود و نقش آلبوس را بازی کرد. اون خیلی خیلی شیرین و مودب بود. و بعدش دو تا دیگه هم بودند. ویل دان بود که نقش پسر بزرگ من را ایفا می کرد...که...

جیمز ؟
دن: جیمز. خیلی ممنونم. آه ! خدایا. من باید اون فیلمنامه رو بهتر بخونم (می خندد) وقتی که من در آزمون های اولیه بازیگری اش دیدمش من رو تا حد زیادی یاد خودم انداخت. من فکر می کنم اینه که چرا من دوست دارم اون یکی از بچه های واقعی من هم باشه. اگرچه به به اون اندازه ای که من رنگ پریده هستم اون نیست اما اینطور هست به هر حال. اون خیلی پر حرفه. اون چهارده سالشه. اون مشکلات زیادی در مدرسه هاگوارتز داره. مشکل که نه. اما میدونید، مدرسه برایش آسان نبوده، همانطور که برای من یعنی شخصیت هری نبوده. و بنابراین این عالیه که اون رو به عنوان پسرم داشته باشم.
و بعدش دافنی ده بویستگوئی بود که نقش لیلی رو ایفا کرد. اون شگفت انگیز بود. اون فقط شبیه یک موجود باورنکردنی کوچک است. اون به نوعی اساسا من رو قانع کرد که در نقش پدرش در روزهای که فیلمبرداری می کردیم، باشم.

شما احساس نمی کنید که این صحنه ها و شخصیت ها شما می بایست توسط بازیگران بزرگ تر ایفا می شد ؟
دن: حقیقتا این رو قبلا هم در مصاحبه ها جواب دادم که ترجیح می دادم توسط بازیگران جدید ایفا بشوند به طوری که آن نقش ها منحرف نشوند. اما من فکر می کنم که توسط ما به خوبی انجام شد. ظاهرا این موضوع روشن شده... من مطمئن که این مورد در حیطه تولید همانند کاری که آنها با بنجامین باتن کردند، کمی ارتقا پیدا کرده. تکنولوژی حالا وجود داره تا به عوامل کنه که به خوبی کار کنند. من فکر می کنم که یک صحنه تفرقه اندازی بشه. چون خیلی از مردم این قسمت از کتاب (فصل 19 سال بعد) رو دوست نداشتند. من فکر می کنم خیلی از مردم ممکنه یک اعتراضی نسبت به این سکانس آخر در این فیلم داشته باشند.

منبع: اسنیچ سیکر
ارزش: 0.00 (0 رای) - ارزش گذاری این خبر -
صفحه مناسب چاپ برای دوستتون بفرستید از این خبر یک pdf بساز
بی‌شک دیدگاه هر کس نشانه‌ی تفکر اوست، ما در برابر نظر دیگران مسئول نیستیم
فرستنده شاخه

هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.